Elke
gedachte die we denken en elk woord dat we spreken bouwt mee aan de
toekomst....
van jou en
de medemens....
Mijmering 10 2024.
De fysiotherapeut belde niet terug, ook niet na drie dagen
blijven bellen. Na een tip van Hub heb ik contact gezocht met Fysiotherapie van
Pamelen in Landgraaf. Daar werd ik hartelijk te woord gestaan wat me diep
ontroerde. God wat zitten de tranen nog hoog…als iets niet direct lukt.
Per direct werd een afspraak gemaakt voor de dag erna en
kwam Robbe de fysiotherapeut aan huis.
Van maandag thuiskomst tot woensdag was er geen
vooruitgang geweest en dat baarde me zorgen. Robbe bracht direct duidelijkheid.
Hij gaf oefeningen op die ik maandag woensdag en vrijdag moest doen, met
tussendoor een dag rust. Hoe lang zou het op deze manier wel niet duren voor ik
weer mobiel zou zijn vroeg ik me af…
De oefeningen waren als volgt: krachttraining voor benen en bovenlichaam. Driemaal 15 keer achter elkaar opstaan uit een stoel…. rechtstaan en weer zitten.
Vervolgens staande tweemaal 15 keer om de beurt mijn
benen optillen wat bij het rechtste been heel pijnlijk was. Wat is adca en wat
is heupbreuk??
Mijn doel weer fietsen zou een zware klus worden vertelde
Robbe tussendoor, maar gezien mijn karakter niet onmogelijk…
Verder maar weer…Twee flessen met water gevuld dienden voor
de krachttraining bovenlichaam…Boven mijn hoofd driemaal tien keer en zijwaarts
driemaal tien keer.
Achter de rollator lopen en opletten dat ik rechtop stond en niet leunde. De handvaten waren om in noodgeval vast te kunnen grijpen. Mijn orthese aan het linkerbeen kon ik weer aan en had daar steun aan omdat onderbeen enkel en voet krachteloos zijn.
Bij aankleden en in en uit bed begreep ik direct waarom
bovenstaande oefeningen waren. Ik werd handiger… al kon ik nog steeds niet zelf
mijn voeten verzorgen en sokken aan doen, daar kwam iemand van Meander voor, om
de andere dag in de ochtend. Waste mijn voeten, zette ze in de crème en deed
schone sokken aan. Ik lag met sokken aan
in bed en als het te warm werd stak ik mijn voeten onder het dekbed uit…
Tijdens de wekelijkse zelfreflectie merkte ik dat
psychisch herstellen van al het gebeurde misschien wel zwaarder was dan
lichamelijk. Door mijn mondig zijn, waren veel miskleuners in het ziekenhuis voorkomen,
maar hoe zou dat zijn met mensen die al een beetje te weg kwijt waren? De zorg
onder druk… ik had er middenin gezeten en het was een gruwel geweest… De
Plataan was daarbij de hemel op aarde…De liefdevolle zorg van vrienden verzachten
veel…
Mijn haren werden weer geknipt en in model gebracht door
een geliefde mevrouw (kapster) die deze keer aan huis kwam. Ze vertelde over
haar moeder die in de ouderenzorg verbleef en niet naar de juiste afdeling kon
omdat er geen plaats was.
Samira
Daardoor was het menske 15 kilo afgevallen in zeer korte
tijd. Door een sterfgeval kon ze doorgeschoven worden en de juiste zorg
krijgen… Mevrouw mag blij zijn dat ze zo’n pracht dochter heeft die wegen
effent al kan dochter ook geen ijzer met handen breken…
De bonus familie kwam op bezoek en Arig had een pracht
cake gebakken. Hij was nog warm en al die geliefde mensen weer te zien was
geweldig… Maantje (Qammar) en Suaad
waren zo gegroeid. Ibtisam de oudste dochter van Ahmed had ronde wangetjes
gekregen…Ze brachten met z’n allen zoveel liefde in mijn huis.
Ze stofzuigden de
vloer zetten thee en vertelden waar ze mee bezig waren…Haneen en Arig werken
naast hun studie en spaarden voor het rijbewijs. Haneen heeft al examen theorie
binnenkort en kan daarna op rijlessen want ze heeft het bedrag bij elkaar en
zelf verdiend met werken na school…Ik ben zo trots op hoe ze het allemaal doen
en ben heel blij dat Ibtisam komende week start bij Mens Ontwikkel
Bedrijf…Sociale contacten die haar sneller Nederlands leren… Nu Akram nog…
Samira heeft tussendoor ook nog mijn huis gepoetst en
boodschappen gedaan voor een week. Ze moest weer naar Marokko zaken afsluiten
betreft haar overleden vader en zijn graf bouwen zoals ze dat daar noemen… Mijn
hart gaat met haar mee en nog even volhouden en sterk blijven lieverd. In elke
winter zit een lente…
Annemiek.
