Burendag....
Waar mensen in liefde en
vriendschap weer mens worden....
groeit de hemel over de
aarde....
Annemiek.
73 Consumindermijmering 2019.
Het leek wel of ze in de branding stond en toen het wel genoeg leek te zijn werd ze afgelost door Marischka. De drie mannen van onze groep (Jeffrey Mo en Tim) vulden steeds de verse koffie aan van koffie zet apparaten naar gamellen. Er werd drie uur lang aan de lopende band constant door koffie gezet...
De bakker en de ondernemers leverden broodjes en broden in vele soorten plus krentenbrood inclusief de manden. Er was sinaasappelsap melk bronwater appels bananen jam hazelnootpasta eieren en boter voor 500 mensen en meer... Koffie en thee en verschillende soorten kaas van de kaasboer en vleesbeleg van van Melick. De bloemetjes op tafel waren geleend van de bloemist en weer terug gebracht.
Jammer genoeg waren de bordjes en het bestek van plastic en een deel van de bekertjes... al waren ook een aantal van papier eb karton. De “glazen” waren van plastic en een gruwel voor mij en onze mensen en een leer punt voor de meneer die de organisatie leidde. Natuurlijk kwamen een paar milieuactivisten poolshoogte nemen en werd door onze mensen verteld dat afval scheiden voor ons al heel lang vanzelfsprekend was en is. Ze mochten best een kijkje in het magazijn nemen. Papier en plastic werd gescheiden en zelfs de koffieprut werd bewaard voor in de tuin. De afvalbakken werden later zelfs na gepluisd.
Bij de stroomkabels op de grond stonden vrijwilligers om te voorkomen dat gestruikeld werd en zag ik onze Jeffrey later zelf bijna zijn nek
erover breken. Natuurlijk waren ook mensen met erge honger en mensen met
vele jas en broekzakken. Een mevrouw nam maar meteen een hele fles sap en een
heel pak melk mee dan kon ze aan tafel bijvullen. Dat werd discreet terug
gehaald.
Ik voelde me een dirigent die met oogcontact en
handbewegingen vrijwilligers ontzetten uit het tumult en aflossing regelde.
Medelandse vrijwilligers vonden het zo leuk dat ze niet afgelost wilden worden en zette ik er eentje bij of loste toch af met druk... Geen mens hoeft boven zijn kracht te gaan..ook al is het leuk. De aanvoer van voorraad van magazijn naar ontbijtbuffet werd ook aangegeven door de “dirigent” met De Poot. maar meestal was het spul al onderweg. De mensen van onze groep hebben goed opgelet en zag ik groeien. Voor ieder was het even iets anders dan hun werkzaamheden in het Consuminderhuis... Tegen 11 uur heb ik een ontbijt moment voor onze mensen aangegeven bij meneer H en kwam onze voorzitter Jos Arts van Wilma en Jos Arts van de PLUS even kijken. We evalueerden en vroeg ik een rapportcijfer aan meneer H over onze mensen. Ze kregen een 9 met de uitblinkers een 9.5 zoals Carina Claudia, Rana, Truus, Kaditja en de mannen en en en... Eigenlijk kreeg iedereen een 9.5 bedacht meneer H en ikke een 7.5. Tja verschil moet er zijn.... De Poot heeft me vijf uur op de been gehouden zonder stok of rollator in die grote hal die eens een kledingzaak is geweest.....
Medelandse vrijwilligers vonden het zo leuk dat ze niet afgelost wilden worden en zette ik er eentje bij of loste toch af met druk... Geen mens hoeft boven zijn kracht te gaan..ook al is het leuk. De aanvoer van voorraad van magazijn naar ontbijtbuffet werd ook aangegeven door de “dirigent” met De Poot. maar meestal was het spul al onderweg. De mensen van onze groep hebben goed opgelet en zag ik groeien. Voor ieder was het even iets anders dan hun werkzaamheden in het Consuminderhuis... Tegen 11 uur heb ik een ontbijt moment voor onze mensen aangegeven bij meneer H en kwam onze voorzitter Jos Arts van Wilma en Jos Arts van de PLUS even kijken. We evalueerden en vroeg ik een rapportcijfer aan meneer H over onze mensen. Ze kregen een 9 met de uitblinkers een 9.5 zoals Carina Claudia, Rana, Truus, Kaditja en de mannen en en en... Eigenlijk kreeg iedereen een 9.5 bedacht meneer H en ikke een 7.5. Tja verschil moet er zijn.... De Poot heeft me vijf uur op de been gehouden zonder stok of rollator in die grote hal die eens een kledingzaak is geweest.....
Ik heb vele mensen die kwamen ontbijten een
klopje gegeven op schouders en rug en smakelijk eten gewenst. Vele bekenden
gezien en even mee gesproken. (ex vrijwilligers die werk hebben of
andere bezigheden) Kinderen die ik kende in hun fietsstoeltjes bij moeder
achterop en nu pubers zijn. Mensen ouder zien worden iets dat je bij jezelf niet
ziet... Na de hoognodige pauze werden de tafels en banken weer ingeklapt en
gestapeld op karren. Wat over was van het ontbijt werd door Tim met zijn Caddy
naar het Consuminderhuis gebracht. Daar werd gedeeld en ben ik nu weer goed in.
Van de kinderrijke gezinnen werd elk kind geteld en met veel humor de goede gaven gedeeld....
Fruit en broodjes en melk en wat vooral meegenomen werd is verhoogde eigenwaarde
en nodig zijn... Dat voelde ik wel in de lieve omhelzingen die velen kwijt
moesten en werd moe maar voldaan naar huis gegaan...
Annemiek.