Droefheid is enkel een muur tussen twee
tuinen
en ben ik in tuin twee aanbeland...
Annemiek.
72 Consumindermijmering 2019.
Dankbaarheid als de
huishoudelijke hulp is geweest. Ze kent me
als de coördinator van Consuminderhuis Parkstad maar dat is een andere mevrouw
dan Annemiek thuis. Werk en privé zijn bij mij strak gescheiden en thuis ben ik
heel kwetsbaar en dat heeft ze gezien toen ik moest huilen toen ze wegging en me
achter liet in een schoon huis... Huilen van dankbaarheid lucht op. Weten dat je
weer grip op je leven hebt geeft energie en terwijl de hulp kasten afstofte was
ik haar net een slag voor door de decoratie op de betreffende kast af te soppen.
De eetkamerstoelen werden eens goed gestoft, de lampen en de tafels en de
radiatoren af gewassen en stof verwijdert tussen de panelen. De poezen op het
poezen rek gingen in bad en Floor gaf karrevrachten zoentjes aan de hulp en dat
zegt iets....
De sierpleister met de plumeau en de plinten met
een borsteltje. Ze vond een knop van de kastdeur onder de kast en de bank ging
van de plaats en werd af gewassen met SUNSODA. De worteldoeken vlogen naar
buiten en de kussens er achteraan. De woonmantels uit de manden en gelucht en
geklopt en alle vloeren wel heel grondig gestofzuigd. Toen waren Floor haar
kattenbak en voerbak al buiten gevlogen en later grondig schoongemaakt. Ik kon net het WC
vloertje nog in de week zetten en de pot doe ik zelf wel hoor. Die wordt sowieso
dagelijks bij gehouden. Dweilen kan ik alleen met de vloertrekker en de dweil
erom heen. De hulp heeft de hoekjes nog gedaan op het pleetje want ze zakt zo op haar knietjes. Alle deuren zijn afgewassen als een vliegende tornado...De trap naar boven gestofzuigd en volgende
week komt de eerste verdieping aan de beurt.
De tegelvloeren werden in de week gezet met SUNSODA
en na enige tijd afgetrokken en geneutraliseerd en droog gedweild. Ik kon weer
iets betekenen door de dweil uit te wringen want ook al trillen mijn handen de
kracht zit er nog wel in...zolang het duurt. Ik moet mijn bureau zelf opruimen
heeft ze gezegd en zal ik ook doen want daar heeft een mens weer zin in wetende
dat elke week die lieve stormwind door je huis waait...
Tip 2
Dankbaarheid als hopen salie wordt
geoogst die in kleine bosjes bijeen gebonden aan de balustrade bij de trap wordt
geknoopt. Daar drogen ze het beste... donker en in luchtstromen. Over twee weken
als de blaadjes droog zijn komt het blad in plastic dozen met deksel om uit te
delen of zelf te gebruiken. Biologische salie kost bij Zonnatura 2,05 euro voor
32 gram. Ik heb wel een pond denk ik (500 gram) en voor een kapitaal... Salie
werkt bij luchtweginfectie en nachtelijk zweten tijdens de overgang. Tegen
ontstekingen en infectie in mond en keel. Salie bevordert de spijsvertering en
werkt bij problemen bij menstruatie en nervositeit.
“Hoe kan men sterven met
salie in zijn tuin” is een Arabisch gezegde dat mijn schoonmoeder Fatima
(koosnaam Fatoma) steeds aanhaalde. Ik zie haar zo nog voor me met de henna
streepjes op haar neus en geen mens wist hoe oud ze was...zij zelf ook niet. Ze
droeg setjes van topjes met bijpassende lange wikkelrokken in vrolijke print waarover heen een
safsari kwam voor buiten. Ze was zo klein en zo verbijsterd over haar uit de
kluiten gewassen Europese schoondochter. Ze moest me steeds aanraken... Ik heb
vele vrolijke setjes voor haar genaaid en opgestuurd als ik weer in Nederland
was gearriveerd... Maar ik dwaal af...
Alle bladeren werden rond de laatste tomaten weg
geknipt maar rijpen zullen ze niet meer denk ik. Ze krijgen nog een week de tijd
en zal ik de hele plant met wortel en al binnen halen. Het was/droogrek voor het
raam in de logeerkamer gezet komen de planten daarop te liggen bij het licht en
rijpen de tomaten de komende maanden wel. De wortels moet je natuurlijk goed
uitschudden zodat de aarde eraf valt voor je ze binnen haalt. Ik zal een foto
ervan maken...
Dankbaarheid bij de vele chioggia
zaden die geoogst kunnen worden. In het hart van de planten bos zijn de zaden al
droog en bruin gerijpt. Van een stengel worden alleen de dikste zaden eraf
gestroopt en de kleintjes niet gebruikt. We gaan voor sterk zaaigoed. Als het
een beetje meezit en de zon nog wat zaden droogt kan ik zaden uitdelen in het voorjaar aan de mensen van de
kook-tuin-workshops in Molenberg. Voorlopig drogen de geoogste zaden na in huis in een open bakje op de kast in de gang...
Tip 5
De knoflook krijgt al groene puntjes en dat
betekend dat ze aan zijn en worteltjes kregen. Vlakbij de keukendeur de hele
winter frisse knoflookstengels is een rijkdom... Het kan nog... dus koop een
dikke knol of een paar knollen op de markt of in de super en zet de teentjes
voor driekwart in de volle grond....
De branders van je gasstel vuil? Leg ze een nacht
in het laatste afwaswater en in de ochtend zit het ingebrande vuil zo los dat
het in een minuutje verdwijnt met een stukje soappad van brillo of een onbekend
merk...oftewel staalwol. De tijd deed je werk...
Mijn leventje...
De chayote planten zijn nu pas in bloei, nog later
dan vorig jaar en een vrucht heeft al een behoorlijke afmeting. Ik hoop wat
chayotes te kunnen oogsten om voor volgend jaar weer planten te hebben. De
Chinese klimcourgette zal ik nooit meer telen want die was echt niet te
vre....
Pure dankbaarheid... nu de Neuro
Swing oftewel “De Poot” af is. Vanmorgen heb ik hem gekregen en werden de
schroeven( de veer) afgesteld bij de enkel. Ik moest proeflopen en werd nog wat
bijgesteld. De Poot is op maat gemaakt en kan net in een gewone schoen. Nou ja
een stevige schoen en mijn mooie pumpjes kan ik wel vergeten... Dat is geen punt
en misschien gebruik ik ze nog eens als zit schoentjes bij een gelegenheid of
zo...
De forse bouten bij de enkel kan je als wapen gebruiken zo groot en zwaar zijn ze maar wat een blijheid toen bleek dat door de veer de verlamde voet weer is af te wikkelen en de harde steun om mijn been, voet en been aaneen smeed en overeind houdt. Dat betekend stabieler lopen en wat met stok niet eens meer mogelijk was, lukt nu met De Poot. De trap op en af is nog een dingetje wat oefening vraagt en hoe het fietsen lukt zal ik morgenvroeg ervaren.
De forse bouten bij de enkel kan je als wapen gebruiken zo groot en zwaar zijn ze maar wat een blijheid toen bleek dat door de veer de verlamde voet weer is af te wikkelen en de harde steun om mijn been, voet en been aaneen smeed en overeind houdt. Dat betekend stabieler lopen en wat met stok niet eens meer mogelijk was, lukt nu met De Poot. De trap op en af is nog een dingetje wat oefening vraagt en hoe het fietsen lukt zal ik morgenvroeg ervaren.
Een week vol geluk en louter dankbaarheid maakt een
mens stil en bij elk proefloopje zie ik weer nieuwe dingen die ik weer kan. Het
bukken lukt opeens zonder leun stok en de neiging naar voor dreigen te vallen
blijkt minder. Ik denk dat ik minder snel uitgeput zal raken bij bewegen en
dingen doen. Dat zie ik morgen wel... Dit had ik allemaal niet verwacht en hopen
we dat de ziekte even pas op de plaats maakt...Een beetje langer dan even...en
steken we een kaarsje aan bij het “Moder Godske” uit louter pure dankbaarheid....
Annemiek.