Droefheid is enkel een muur tussen twee
tuinen
en ben ik in tuin twee aanbeland...
Annemiek.
72 Consumindermijmering 2019.
Dankbaarheid als de
huishoudelijke hulp is geweest. Ze kent me
als de coördinator van Consuminderhuis Parkstad maar dat is een andere mevrouw
dan Annemiek thuis. Werk en privé zijn bij mij strak gescheiden en thuis ben ik
heel kwetsbaar en dat heeft ze gezien toen ik moest huilen toen ze wegging en me
achter liet in een schoon huis... Huilen van dankbaarheid lucht op. Weten dat je
weer grip op je leven hebt geeft energie en terwijl de hulp kasten afstofte was
ik haar net een slag voor door de decoratie op de betreffende kast af te soppen.
De eetkamerstoelen werden eens goed gestoft, de lampen en de tafels en de
radiatoren af gewassen en stof verwijdert tussen de panelen. De poezen op het
poezen rek gingen in bad en Floor gaf karrevrachten zoentjes aan de hulp en dat
zegt iets....
Tip 2
Tip 5
Mijn leventje...
De forse bouten bij de enkel kan je als wapen gebruiken zo groot en zwaar zijn ze maar wat een blijheid toen bleek dat door de veer de verlamde voet weer is af te wikkelen en de harde steun om mijn been, voet en been aaneen smeed en overeind houdt. Dat betekend stabieler lopen en wat met stok niet eens meer mogelijk was, lukt nu met De Poot. De trap op en af is nog een dingetje wat oefening vraagt en hoe het fietsen lukt zal ik morgenvroeg ervaren.
Een week vol geluk en louter dankbaarheid maakt een
mens stil en bij elk proefloopje zie ik weer nieuwe dingen die ik weer kan. Het
bukken lukt opeens zonder leun stok en de neiging naar voor dreigen te vallen
blijkt minder. Ik denk dat ik minder snel uitgeput zal raken bij bewegen en
dingen doen. Dat zie ik morgen wel... Dit had ik allemaal niet verwacht en hopen
we dat de ziekte even pas op de plaats maakt...Een beetje langer dan even...en
steken we een kaarsje aan bij het “Moder Godske” uit louter pure dankbaarheid....
Annemiek.