Voor elke krop sla
heeft iemand een zaadje in de aarde
gelegd...
Annemiek
Mijmering 25 2021.
Tip 1
Je hebt een wereld van veiligheid beweging en frisse lucht
als je een tuintje hebt.
in beweging zijn oefent de spiertjes.
Daarbij ook nog wat zon en je hebt heel wat
geluk waar je alleen maar naar hoeft te reiken...
Wandelen en fietstochten doen
het ook.
Bij droog weer ben ik buiten in de weer en restaureer mijn
“kunstwerkjes waarvan sommigen al ouder dan 15 jaar zijn.
Eenmaal per jaar even
bijwerken en neemt de natuur het weer van me over.
vakjes waar huislook in en op groeit.
De vogels
plukken daar mos uit om hun nesten mee te bouwen en stop ik met een stokje en
wat mos de gaten weer dicht...
In de stilte bij het werk evalueer ik de week en
tel mijn zegeningen...
Van het laatste wilde wingerd snoeihout heb ik een vlecht
gemaakt die stevig rond mijn kleine huislooktafeltje werd verankerd.
Stevig
spandraad werd gebruikt om de basis vlecht vast te zetten aan het “tafelkleed”
van aarde en gaas waarop de huislook groeit.
door een losse krans die jaarlijks wordt bijgewerkt.
De
lege plekjes huislook werden bijgevuld en kan de natuur weer jaren verder weven
aan ons gezamenlijk kunstwerkje.
Terwijl ik restaureer dwalen mijn gedachten.
Tip 2
De gebruikte filterzakjes hangen weer aan de “waslijn” aan
de seringenboom.
Als ze droog zijn worden ze gestapeld in een doos in de schuur.
Een doormidden gescheurd filterzakje is een geweldig zeefje voor onderin een
potje op het afwatering gat.
Overtollig hemelwater of gietwater kan weg en de
aarde blijft in de pot.
Tip 3
De voor gezaaide peper en paprika plantjes in de lege
melkpakken op de vensterbank worden omgepoot in potjes.
Ruimte brengt groei...
bij mensen en bij plantjes. Je ziet het direct.
Bij de paprika heb ik paarse
stekers gezet dat is een ezelsbruggetje...
PAars van paprika.
Ik gebruik veel ezelsbruggetjes omdat de concentratiestoring verder
sluipt.
Door het ontspullen heb ik steeds minder onder/bakjes
en blijkt dat ik ze niet eens nodig had.
Een leeg boterdoosje en een koffiemelk pakje doen het ook en de
onderkant van een afgeknipte plastic flacon.
Een mens denkt veel nodig te hebben en kan met weinig
uitkomen.
De bak met potscherven is ook uit de tijd want de scherven
liggen gewoon onder de seringenboom en de schelpen ietsje verder op een hoopje. Beiden behoeven geen pot.
liggen gewoon onder de seringenboom en de schelpen ietsje verder op een hoopje. Beiden behoeven geen pot.
De pootlijn hoeft niet meer want ik gooi gewoon de
steel van de schoffel in de tuin en heb daardoor altijd een rechte lijn.
Wat is
mijn leven heerlijk simpel geworden... en vooral dichterbij de natuur...
Roodborstje pikt dagelijks aan de vetbol in de boom en in een stukje border
onder de seringenboom
hebben dikke hommels een thuis gebouwd.
hebben dikke hommels een thuis gebouwd.
Tip 4
Op mijn gemakje heb ik al koffiebroodjes gebakken voor het
Paasontbijt.
het recept:
Voor het deeg:
500 gram kwark of volle yoghurt
16 eetlepels zonnebloemolie
8 eetlepels melk
snuf zout
2 eieren
2 zakjes bakpoeder
ruim een kilo bloem.
Voor de vulling:
kommetje in water geweekte rozijnen
half pakje amandelspijs
1 ei
Werkwijze:
De oven voorverwarmen op 180 graden en de helft van het
pakje amandelspijs met je vingers in korreltjes verdelen en mengen met 1
losgeklopt ei.
De overige helft spijs kan in de vriezer.
Een kilo bloem toevoegen bij de
ingrediënten en kort kneden. Bloem toevoegen tot het deeg loslaat van je handen.
Driekwart van de deegbal gebruiken voor de koffiebroodjes en de rest even apart
houden.
door het deeg kneden.
De deegbal uitrollen tot een dunne lap. Het amandelspijs in een lijntje
in het midden met een vork verdelen.
De lap met water inwrijven en strak
oprollen. De rol met de sluiting naar beneden leggen en goed aandrukken.
bakblik leggen op bakpapier.
In de oven tot lichtbruin bakken. Uit de oven de koffiebroodjes
eventueel met abrikozenjam bestrijken.
Ik heb dit niet gedaan... dat kan nog na het opwarmen in de oven voor het Paasontbijt Na afkoeling werden de koffiebroodjes per twee verpakt direct
ingevroren.
Van de rest van het deeg maakte ik dunne broodjes in hart vorm.
Daarvoor werd het deeg tot een dunne plak uitgerold en met een koekjes steker in
hartjes uitgestoken.
Dunne broodjes doen het goed bij het Paasontbijt omdat ze
klein zijn.
apart belegd. Je wil immers ook nog kruidenkaas en eigengemaakte jammetjes proeven.
Mijn leventje...
Velen zetten mijn werk voort en mijn schrijfsels in de
mijmeringen gaan alleen over CMP Molenberg waar ik nog werk en vooral over mijn
persoonlijk leven.
eigen leventje draaiende te houden.
Vele schepen heb ik achter me gelaten en het zij zo. Om nog te kunnen
werken wordt ik geholpen door geliefde vrienden en collega’s wat ik als zegeningen ervaar.
Bij storm en regen
wordt ik gehaald en gebracht. Er gaat eten mee naar huis op de vrijdagen.
Ik
kijk toe... geef de nodige tips, heb gesprekken en lanceer ideetjes terwijl onze
vrijwilligers onder leiding van de kerngroep het consuminderhuis
runnen.
Afgelopen vrijdag heb ik veel liefde geoogst op het plein.
Daar komen een voor een bezoekers aanwaaien die o.a. in een van mijn cursussen
meededen en het doet goed te horen hoe ze nu in het leven staan. 
Vanuit dat plein kan ik heel goed zaken regelen en mensen begeleiden in persoonlijke gesprekken. Na de actie om Selma weer met haar geliefde Lycon te herenigen kwam een heel ander ideetje bij me boven.
Vanuit dat plein kan ik heel goed zaken regelen en mensen begeleiden in persoonlijke gesprekken. Na de actie om Selma weer met haar geliefde Lycon te herenigen kwam een heel ander ideetje bij me boven.
Het aantal personen en waarom de boodschappen zo nodig zijn. Zoiets
alsof je een foster parents kind zou adopteren maar dan in eigen land en/of
stad.
bij ons ophalen.
Vanuit mijn stoel op het plein kan ik dit pracht initiatief goed
begeleiden. Elke verbetering wordt doorgegeven en minder gegeven zodra het kan.
Met mijn ervaring heb ik steeds een vinger aan de pols...
Als afsluiting een berichtje van Selma hoe het leven nu
ervoor staat....
Annemiek.
Op de dag van vertrek kreeg ik via
de mail van de Spaanse regering te horen dat de grens tijdelijk weer dicht was
gegaan. Met hulp van Air Europe heb ik het ticket kunnen aanpassen en bericht
gestuurd naar de veterinaire dienst aldaar dat Lycon als transit naar Nederland
vliegt. Dat hield in dat hij niet zijn behoefte kon doen in Spanje. We moesten
in Spanje direct naar de volgende Gate om ons voor te bereiden op de vlucht naar
Nederland. Dan zou in Nederland de hond worden ingeklaard. In wezen mochten we
niet in Spanje aankomen maar alleen overstappen.
Nou ook dat was
spannend!
Ben zo blij dat ik Annemiek had om
mee te praten voor mijn vertrek in Colombia en in Spanje nog wat van het
avontuur kunnen delen.
Mijn zoon stond op Schiphol en heeft
ons thuis gebracht. Wat een lange reis. Dit was de laatste keer dat ik Lycon in
het vliegtuig meeneem.
Het was zwaar en toch hij heeft zich
heel goed gedragen. Hij en ik hebben ook nog vrienden aan boord
gemaakt.
Hoe is het nu na een week thuis: Wij
wandelen in de ochtend 3 km door het bos. Ik knap zienderogen op en Lycon ook.
De eerste 2 dagen sliep hij
merendeels. Maar iedere dag gaat het beter. Ik voel aan hem dat hij weet, dat er
veel inspanning is verricht om hem op te halen. Ik voel zijn dankbaarheid.
Hij is nu rustiger, en mindert de
verlatingsangst.
Hij weet dat we een THUIS hebben.
Ook ik weet dat, voor het eerst in mijn leven met zekerheid. Mijn oude baas in
Medellin Colombia heb ik ook even ontmoet en hij vroeg of ik wilde blijven om
het project toch weer op te pakken. Maar er was geen twijfel, ik wilde naar
HUIS!
Dank zij Annemiek, het gehele team
consuminderhuis en alle sponsors heb ik een eigen THUIS. Wij (mijn zoon en ik)
noemen het "Paleis Soestdijk" Ik voel dat ik eindelijk een rustpunt heb
gevonden. Ik voel me erg gelukkig, iedere dag sta ik op met een kracht die uit
andere bron komt. Niet van het negatieve (op de vlucht en overleven) maar vanuit
rust en thuis gevoel. Dat is voor mij heel bijzonder. Ik dank jullie allemaal.
Er is mij nog nooit zoiets moois gegeven door mensen. Ik draag deze ervaring
voorgoed in mijn hart. Dank je wel allemaal.
Veel liefs van mij Selma, mijn zoon
en Lycon
