Beste mensen,
Mensen hebben de
onontbeerlijke warmte
van een grote liefde
nodig
om door te kunnen
gaan....
De liefde van de
medemens....
Annemiek
Vandaag het verhaal van Catharine en Andy...en ja ik
schrijf morgen gewoon nog een vrolijke mijmering zoals jullie van mij gewend
zijn omdat ik er viermaal per week eentje wil schrijven... Maar vandaag een waargebeurd
verhaal...
Catharine.....Ik vond haar in een hoekje van de hal
van het gerechtsgebouw. Timide bleek gezichtje naast haar radeloze man Andy en
ik heb haar omarmt...
“kind toch....” en begint het verhaal over hoe het
zomaar kan gaan in een mensenleven....
Gelukkig echtpaar, hardwerkende mensen die aan een
toekomst bouwen. Huis gekocht en de planning om kindjes te krijgen zoals vele
jonge mensen dromen hebben..... tot het noodlot voor de eerste keer toesloeg.
Het bedrijf waar Andy werkzaam was (
gevelreiniging) betaalde opeens onregelmatig uit en ging uiteindelijk failliet.
De laatste salarissen zijn nooit volledig uitbetaald. Cat die geen verlenging
contract kreeg ( manager restaurantjes) omdat er minder klandizie was? Het zijn
aanpakkers Andy en Cat... van alles wat maar werk is en het kwam ook weer goed
met nieuwe banen maar net iets te laat want de hypotheek was te lang blijven
liggen wat een sneeuwbaleffect bracht. Het ene gat met het ander gevuld, moeder
die bijsprong en er werd geleend om de achterstallige hypotheek af te kunnen
lossen want de bank (de hypotheekverstrekker)begon vragen te stellen en verwees
naar de kredietbank die een particulier budgetbeheerkantoor adviseerde dat orde
op zaken kon stellen en een advocaat moest er komen die achter de achterstallige
salarissen aanging van Andy. Cat en Andy vertrouwden erop..en lieten met een
gerust hart alles over aan het budgetbeheerkantoor en de advocaat.... Ze waren
veilig....Hoe naïef kan een mens zijn....
Budgetbeheerder zijn is een vrij beroep in dit land
en Cat en Andy waren in handen gevallen van een schuinsmarcheerder die wel de
maandelijkse kosten van zijn werk inde doch verzuimde regelmatig de vaste
lasten te betalen. Het gevolg was chaos, gewoon gekluns en in eerste instantie
was er niet eens geld weg maar wel boete op boete door achterstand betalingen.
Gelukkig werd dit op tijd gemerkt en werd gekozen voor een stabiel christelijk
budgetbeheerkantoor met een goede naam. Christelijk zou toch wel goed zijn
nietwaar....
De achterstanden konden weggewerkt worden met
betalingsregelingen en dat alles goed kwam bleek wel uit de maandelijkse
afschriften van het budgetbeheerbedrijf. Het huis zou behouden blijven. Andy en
Cat konden starten met gezinsuitbreiding. Het eerste kindje werd geboren en oma
zou oppassen samen met een oppas ouder als Cat na het zwangerschapsverlof weer
aan het werk zou gaan om toch een reservepot te creëren want die was er nog
niet.... en er moest wat opgeknapt worden aan het huis.
Rose wolkjes en kindje geluk.....tot het noodlot
wederom toesloeg. De afschriften van het budgetbeheerkantoor klopten niet met de
werkelijkheid en de meneer van het Christelijk budgetbeheer kantoor was er met
de centen vandoor en maandenlang was geen enkel vaste last betaald.........Geen
hypotheek en geen energiebedrijf geen waterschaps en gemeentelijke belastingen.
Niets van alles. De ramp was compleet....
We slaan een stukje over.... het huis werd onder de
prijs verkocht door de bank en het gezin moest particulier gaan huren want dat
was de enigste mogelijkheid om snel aan een huurhuis te komen en de
huurprijs was schandelijk hoog voor die vochtige brak waarin ze woonden....Wat
bleef was een restschuld...
Maatschappelijk werk en de kredietbank kon nu pas
iets gaan doen nu het huis verkocht was en duidelijk werd om hoeveel schuld het
ging. Afbetalen zonder hulp bleek niet mogelijk.
Het minnelijk traject schuldsanering werd
aangevraagd en afgewezen na maanden omdat de schuldeisers niet mee werkten. Op
naar de WSNP en waren we weer anderhalf jaar verder. De WSNP werd toegekend en
kon de drie jaar starten van traject afwerken en aan de verplichtingen voldoen.
60 euro leefgeld per week en beiden mensen fulltime aan het werk om zoveel
mogelijk schulden af te kunnen lossen. Het dure huurhuis werd verwisselt voor
een goedkoper flatje driehoog achter. Er werd gewikt en gewogen door Cat en Andy
nu er een karige stabiliteit was en het einde van de tunnel naar het licht in
zicht kwam. Nog langer wachten met het tweede kindje (dat het gezin compleet zou
maken) zou te groot leeftijdsverschil brengen met de eerste. Het werd wederom
een zoontje en de spulletjes waren er allemaal nog. Er hoefde niets gekocht te
worden van babyspul en liefde voor de kindjes was er volop. De kinderen hoefde
niets te merken van de WSNP.....
Als ze de kleuterschool leeftijd hadden zou de
ramp voorbij zijn....
Cat volgde een consuminderkring... meer doen met
minder en er was hergebruik kleding en speelgoed voldoende in het
consminderhuis. Dan doe je wonderen met 60 euro per week........
Happy end in zicht zou je zeggen....en ze telden
af....De kinderen waren blij met eenvoudige dingen en een dag speeltuintje was
al heel veel plezier.
En weer sloeg het noodlot toe:
Het oudste kind werd ziek en bleek een snelgroeiend
weefsel het evenwichtsorgaan te bedreigen en werd het kind geopereerd in België.
Aan een kant is het jongetje doof en daardoor is er een achterstand in zijn
ontwikkeling ontstaan van dit prachtig ernstig jongetje...Hij krijgt niet alles
mee op school. Een tweede operatie staat voor de deur....
Andy raakte even in de WW en weer eruit waardoor
iets lagere inkomsten binnen kwamen. Er waren tijden dat er geen leefgeld werd
uitbetaald ( zeker zes weken lang) en er werden ongewild foute berekeningen
gemaakt door de WSNP bewindvoerder. Ze leefden uit de voorraadkast en de
bedeling en soms ga je dan naar je werk zonder
broodtrommeltje.......
En Cat sjouwde gewoon door elke morgen om zeven uur
met die kindjes op de fiets naar de opvang/ouder en daarna te voet door naar het
station om in Maastricht te gaan werken. Reistijd bijna vier uur per
dag.
Er werd kinderopvangtoeslag vergoed door de
belastingdienst en door de wisselende werktijden van Cat ( soms in het weekend
en meestal door de week) was niet duidelijk om welke bedragen het ging en kwamen
er weer foutieve berekeningen. In het weekend hoefde er immers geen oppas te
zijn want Andy was thuis.
Er moest terug betaald worden en dat werd gezien
als een nieuwe schuld en je mag geen nieuwe schulden maken....
Er werd tijdens de korte WW tijd door de WSNP
bewindvoerder verzuimt het vrij te laten bedrag aan te passen en dat duurde
maanden........
Snap jij er nog iets van?
Het noodlot sloeg weer toe en er werd ingebroken in
het flatje op klaarlichte dag en dat kon want de ouders waren werken en de
kindjes naar de oppas. De oude TV en o.a. het spelcomputertje van de kinderen
verdwenen en er was veel verdriet in het gezin om de vernieling van spullen die
geen geldwaarde maar emotionele waarde hebben. Dan breng je als consuminderhuis
een TV en wat spulletjes en probeert te doen wat kan. De verzekering betaalde
uit en dat geld moest volgens de regels van de WSNP naar de schuldeisers en
kregen Cat en Andy daar geen cent van met uitzondering van de paar eurootjes in
de spaarpotten van de kinderen die door grootouders was geschonken tijdens
verjaardagen.
Het einde van de WSNP kwam in zicht....De
eindberekening werd gedaan door de bewindvoerder en in eerste instantie bleek er
wel en opeens geen achterstand te zijn en was volgens de regels afgedragen aan
de de pot voor de schuldeisers.
De rechtbank ging het werk van de bewindvoerder
controleren en er werden fouten ontdekt.
De achterstand moest betaald worden anders kon er
geen afsluiting WSNP met goed gevolg plaatsvinden.....Zo gelden de
regels.
Verslag van de rechtszaak 27 mei 2014.
Cat en Andy kregen te horen alles naar goed
vermogen volgens de verplichtingen te hebben voldaan. Hoe het kwam dat er toch
een achterstand was kwam niemand achter. De zaak was behoorlijk gecompliceerd
geweest en daardoor wellicht onduidelijkheden. Er waren ongewild foute
berekeningen gemaakt helaas en er werden verontschuldigingen aangeboden. Er kon
door de achterstand, hoe dan ook opgelopen geen “schone lei”worden toegekend en
werd de WSNP met TWEE JAAR VERLENGD!
Terwijl Cat en Andy in tranen waren, gingen er
beelden door mijn hoofd....
Cat in België twee dagen bij haar zoontje bij het
ziekenhuisbed zonder eten en geen cent op zak want de reiskosten gingen voor en
ziekenhuizen geven alleen voedsel aan patiënten. Ze kon niet eens een blikje
chocolademelk voor het mannetje kopen waar hij om vroeg. Murw geslagen en niet
alweer geld van moeder vragen. Niet meer vragen, nooit meer willen vragen en
smaller en smaller worden de sneetjes brood tellen en macaroni met groenten uit
een zakje...
Er kwam een herinnering in mijn hoofd hoe dankbaar
Cat was met die fiets die ik haar kon geven met een stoeltje erop om de kinderen
veilig naar de oppas te kunnen brengen. In die stoeltjes waren ze veiliger en
kon Cat flink de pas erin zetten...want ze liep naast die fiets met kostbare
lading. Fietsen met twee kinderen op een oudje was te gevaarlijk en durfde ze
niet....
Ik zag Cat voor me met het gedichtje vol
dankbaarheid toen ze met Kerst een voedselpakket van ons kreeg.
Ze vragen niet deze mensen.... ze creperen in
stilte en kruipen verder naar de eind lijn die geen eind lijn bleek te
zijn.....
Tja....toen ging er iets in me op tilt.... toen heb
ik het woord gevraagd aan de rechter maar het kan ook zijn dat ik het woord
gewoon genomen heb. Er moest iemand iets zeggen toch? Cat en Andy konden geen
woord meer uitbrengen. Ik heb vertelt hoe ik deze mensen heb ervaren tijdens hun
moeizame weg en dat goed zichtbaar was hoe ze aan het eind waren..... Dat het
toch niet de bedoeling van de rechtbank kon zijn mensen zo aan het einde van hun
krachten de doodschop te geven. Toen werd me verzocht me te matigen in mijn
uitspraken en heb ik mijn verontschuldiging aangeboden.
“Was er wellicht een mogelijkheid die achterstand
af te betalen maar wel uit de WSNP te zijn?”Was mijn vraag..... Dat was
niet mogelijk!
Maar ik beet me vast gebruik makend van elke
seconde dat ik aan het woord was... “Was er een mogelijkheid om als het bedrag
betaald was direct de WSNP te beëindigen? “
Na enige aarzeling werd dit goed gekeurd en per
vonnis vastgelegd......En nu moet deze trut 4665,00 euro en 65 cent winnen in de
staatsloterij......om deze diep verslagen mensen te kunnen helpen en dat winnen
gebeurd natuurlijk niet.
Je voelt de bui al hangen......als alle
mijmeringfans nu eens een piepklein stukje van hun vakantiegeld offeren? Twee
euro of zo of vijf? wat je hart je ingeeft....Ik heb 250 euro ingezet en dat is
een derde van mijn vakantiegeld... en naar mijn gevoel goed..... Elke euro is
een beetje dichter naar het einde van deze onmenselijke ellende.......Ik durf te
dromen te hopen en te verlangen dat deze mensen binnen twee maanden eruit zijn.
Dan begint het allemaal pas...de operatie van het kind. De extra
begeleiding....de psycholoog om het posttraumatisch stress syndroom dat Cat
heeft opgelopen weg te werken. Natrillen van de ellende en wellicht een pracht dankbrief
schrijven voor jullie in de mijmeringen.....Wie zal het zeggen...zo zou het
kunen gaan als hier en daar lichtjes worden aangestoken.
Mijn ingrijpen tijdens de rechtszitting betekende
een lichtpuntje voor Cat en Andy en heb ik het huilende wicht omarmd en nee het
zijn geen fake namen en ja ik geef open overzicht wat er binnen komt.......Deze
mensen hebben zo verdiend gedragen te worden en mee te mogen maken dat de mede
mens mee draagt.... om te blijven geloven in het goede enne ze houden nog van
elkaar ondanks alle misère.... Catharine en Andy....
Er is nog zomer en
genoeg
hoe zou het loodzwaar tillen zijn wat een
gezwoeg
als iedereen niet iedereen terwille
was
en iedereen niet iedereen op handen
droeg....
Draag je mee? Op bankrekening: IBAN
NL14RABO0173658903 consuminderhuis PARKSTAD en erbij vermelden: Cat en
Andy.
Onze penningmeester zorgt ervoor dat elke euro naar
de rekening gaat waarvoor bedoeld.
Annemiek.
