Mijmering 1 Bietjes stamppot gordijnrail truukje en hergebruik...

Beste mensen,

 

Ze is er weer... terug van weggeweest

een jaar vol mijmeringen voor me....

Oh ja....

Als je gelukkig wilt zijn denk dan aan gelukkige momenten.

De gedachten die we de wereld insturen komen immers naar ons terug....

Annemiek

 

1 Consumindermijmering 2015.

 

Tip.

Mijn goede voornemens zijn weer de puntjes op de consuminder i zetten. Doen met wat er is en kijken met nieuwe ogen.........duurzaamheid en hergebruik. Alles is er al, je hoeft het alleen maar te zien...

Maak je kerstpakketten maar op en in de voorraadkast zal ook nog wel voldoende zijn. Neem voor jezelf soberheid in acht en begin het jaar goed door te budgetteren. Opschrijven wat erin komt en eruit gaat en probeer vooral eurootjes over te houden want een goed consumindermens betaald allereerst zichzelf. Een spaarpotje haalt de druk van de ketel want je witgoed verslijt door de tijd en gaat eens stuk. Breng wat geluk in je bestaan met de volgende punten:

 

Zet je favoriete muziek op en bedenk wat je allemaal hebt. Bedenk iets leuks om met vrienden te ondernemen en kom in beweging. Op de fiets naar de kapper of te voet een blokje om, daar wordt je blij van. Ga een hinkelhok maken op je stoepje als buurvrouw niet kijkt en dans de samba met een maatje meer en geloof me het brengt vrolijkheid in je leven. 

Bedenk voor je slapen gaat drie blije momenten van de afgelopen dag en blijf dat dagelijks doen zodat eventuele sombere gedachten langzamerhand plaats maken voor een geluksgevoel.....Je slaapt er beter door....

 

Tip 2.

Doen met wat er is brengt wederom een bijna gratis menu. Bietjes stamppot.

Ingrediënten:

Iets minder bietjes als aardappels ( 500/400 gram)

1 kleine ui.

1 stengel ui

laurierblad en 3 kruidnagels

Scheut azijn en schepje suiker

Klontje boter nootmuskaat peper/zout.

 

Werkwijze: Ik heb wat bietjes uit de inkuil opgegraven en dat was koud. Keihard en verser dan vers lagen ze daar mooi te wezen in de kom regenwater. Afgeschrobd werden ze aan de kook gebracht met schil en al met het “staartje” nog eraan en een plukje blad want we snijden niet in bietjes om “bloeden” te voorkomen. Aan de kook heb ik ze tien minuten laten pruttelen op laag gas met de deksel op de pan. Ik moest weg de crisis broodlijn gaan doen in het consuminderhuis en de

bietjes zal ze wel in de hooikist hebben gelegd hoor ik je denken.....maar nee...... Ik had nog ergens zo’n ouderwets dubbelwandig warmhoudbakje Er heeft een inzetbakje ingezeten met vakjes waarin je een complete maaltijd langere tijd warm kon houden maar dat heb ik eruit gesloopt. De bietjes kunnen er zo in,

deksel erop en garen maar...kost geen kneup aan gas. ( kijk naar zo’n bak uit op rommelmarkten het is het einde. )

 

Drie uur later was ik terug en werden de aardappels geschild en met weinig water in stukjes gesneden met iets zout opgezet. De inmiddels gare bietjes van schil ontdaan en dat kan zo tussen je handen. De bietjes in reepjes gesneden in een pannetje met een

bodempje water laurierblad kruidnagel gesnipperde ui suiker en azijn op het gas. Laat maar sudderen op een klein pitje. Ik had geen stengel ui dus heb ik een preitje uit de wintertuin gehaald want je gaat voor die ene stengel ui geen hele bos kopen nietwaar. De prei werd voor de helft in engelenhaar gesneden, dat doet het ook. Als de aardappels gaar zijn, zijn de bietjes goed. De

aardappels afgieten kookvocht opvangen en stampen. Een klontje boter en nootmuskaat toevoegen. Met de schuimspaan de bietjes uit de pan vissen en in gedeeltes bij de aardappels scheppen en omroeren met een houten lepel. Wat aardappel kooknat en bietjesnat toevoegen tot de stamppot smeuïg is. Het slingertje engelenhaar prei rauw erdoor geroerd geeft

een vrolijk groen glimpje en extra smaak........

 

Tip 3

Overal door heel mijn huis zijn dubbele overgordijnen met uitzondering van het voorkamerraam waar lamellen hingen met een inbetween glasgordijn erachter en fop overgordijnen. Overdag kan de voorbijganger er niet doorheen kijken maar in de avond als het licht aan is wel. In de zomer als de blakende zon op het raam staat gaan de lamellen dicht en ik zou dat tijdens avonduren ook kunnen doen. Helaas steeds meer afbrekende lamellen want ze hangen er al een jaar of 30. Ik zou nieuwe lamellen in de haakjes kunnen schuiven of tweedehands lamellen opscharrelen als de haakjes ook al niet afbraken. Ik zou een rolluik kunnen kopen dat spaart meer stookkosten maar kost een behoorlijke investering en oh.... wat ik ook doe er komt zooi en gaten boren en wie oh wie....en dan opeens komt Gerda met haar truukje van een hergebruik simpele gordijnrail met tyraps aan de lamellenrail binden. Een tayrap in het midden en twee voor de uiteinden. ( zie foto) Werkt

perfect. Er komt een helpende hand van Theo bij. De inbetween glasgordijnen komen op die nieuwe rail en hergebruik donkerbruine overgordijnen op de volgende rail (waar de glasgordijnen hingen)zodat de bruintjes achter de foppers weggeschoven kunnen worden. De bruintjes komen tot op de vensterbank ( als ik ze omgenaaid heb) en ze zien er niet uit maar dat zie je niet overdag. Ze  besparen stookkosten als ze in de avond worden gesloten en geen mens kan er doorheen kijken. Het lijkt alsof ik niet thuis ben en dat is GEWELDIG! Wat een rust!!! De kosten waren drie tayrips die ik aan Gerda ga vergoeden door een flinke mand pastinaken/wortels af te geven en Theo bleef dineren. Voor wat hoort wat met gesloten beurzen en met nieuwe ogen kijken is bereikt wat ik voor ogen had.

Tip 4

Er komen weer vele vol nonsens aan een kant bedrukte vellen papier binnenzeilen met de post. Mooi hergebruik printpapier. De enveloppen worden hergebruikt om de kassabonnen in te bewaren, voor elke week een envelop.  Week een is al bijna voorbij

en er zit een kassabonnetje in van katvoer koffiemelk en een stukje kaas. De uitgaven huishoudgeld van deze week zijn daarmee nog geen 8 euro en daar teken ik voor.......

 

 

Mijn leventje.....

Vandaag heb ik de laatste alinea’s van mijn boek geschreven. Heleen van der Sanden en Ilse Ariens werken nu aan de vormgeving en het redigeren. Ze trekken als het ware de tekst en foto’s een passend manteltje aan. Het is wederom een vrolijk manteltje dat helemaal bij me past en het eindresultaat zal wel weer zo mooi zijn dat ik er van huilen moet......Elke keer zie ik nu een stukje van het boek verschijnen in het wordend manteltje. Het kraagje zit er al op en de mouwtjes zijn raglanmodel aangeregen met rijggaren. Het zal wel in A-lijn zijn want dat past bij deze peermevrouw. Een houtje/touwtje sluiting graag en een capuchonnetje. Tot net onder de knietjes zou wel aan te bevelen zijn want op die knieën zit niemand te wachten al zijn de benen nog wel het bekijken waard. Het wordt een groen jasje want ik ben een herfsttype. Dat is toeval of is over nagedacht? Ik zou het even niet weten maar wat ik wel weet is dat het boek een plaatje wordt.....met het groene jasje aan dat nog in de maak is........

 

Annemiek.