Beste mensen,
Liefde is blind
en vriendschap doet stilzwijgend een oogje
dicht bovendien letten vrienden niet op het lichaam waarin je leeft...
Annemiek.
85 Consumindermijmering 2016.
Tip
Ma natuur heeft mijn tuin overgenomen en het is een
jungle van kleur in de border. Tussen bloemen staat groente en ik doe niet veel
aan verzorgen. Hooguit trek ik wat onkruid uit of bind een verdwaalde stengel op
van de klimcourgette. De pepers laat ik dit jaar van groen naar rood kleuren aan
de plant. Dat kleuren kan ook aan een lijntje in de keuken waar de pepers
drogen. Vorig jaar is de helft van de pepers gaan schimmelen terwijl ze droogden
en ik ga voor zeker dit jaar.......
Tip 2
In de zaaipot staan nog wat courgette planten die
nog de volle grond in kunnen. Te heet en gaan ze zeker niet aan... zal je
denken. Toch wel, als je met een hele grote klomp aarde aan de wortelkluit
de plant omzet. Er werd een gat gegraven en onderin wat mestwater uit de mest
regenton. De plant in het gat en het gat gesloten. Nog wat mestwater erbij en de
bladeren zijn niet eens gaan hangen de hele dag niet en komt het
goed......
Tip 3
De aarde bij grote hitte gesloten houden en zeker
niet schoffelen want dan vervliegt het vocht wat nog in de bovenste lagen
zit.
Tip 4
Bonen zaaien kan nog prima maar doe het dan NU. Een
sleufje in de aarde trekken en vullen met water. De zaaiboontjes erin en geultje
sluiten kwam er een stukje gaas overheen om te voorkomen dat Floor gaat graven.
Door het vocht en de warmte komen de boontjes plantjes zeker binnen tien dagen
op.
Tip 5
Bonenplanten eerste oogst zijn nu uitgeput en
worden uitgetrokken. De oost Indische kers heeft ze half overwoekert en gaat mee
eruit want er is meer dan genoeg van de plant. 
De bonen die nog aan de bonenplanten zitten zijn al
wat dikker en je zou denken dat ze weg moeten. dus niet.... en worden de
boontjes hoofdingrediënt voor een DWARS DOOR DE TUIN soepje.
De boontjes werden gewassen en met de keukenschaar
gesnipperd. Een ui uit de tuin getrokken gewassen en eveneens gesnipperd. In
iets olijfolie de ui fruiten en twee tenen gesnipperde knoflook toevoegen.
Afblussen met een liter water. Er lagen nog wat worteltjes en een stukje
courgette in de koeling plus een aardappel die een weekend logeerde op het
aanrecht. Allemaal in de soep met een halve eetlepel tuinkruidenbouillonpoeder.
In de tuinjungle vond ik nog wat lavas en de smaakmaker van alle soepjes.
Even kijken......wat hebben we nog? Ha.... dat
stukje stokbrood dat overbleef en inmiddels behoorlijk hard werd in plakken
gesneden ( gezaagd) en in de wok met iets olijfolie geroosterd. Bij het soepje geserveerd
een zondags koningsmaal.....Op de maandag kan het soepje zoals alle vegetarische
soep koud gegeten worden.
Mijn leventje....
Door de tuinjungle wandelend zie ik opeens een mooi
wit bloemkooltje omgeven met aangevreten bladeren van de slakken. Wat een
schoonheid en zo dapper. De bladeren vol gaatjes worden over het witte wonder
gevouwen ( nerf breken om te buigen) en elke dag kijken wanneer ze geoogst kan
worden.
Het oude bonenzaad gekregen van een mijmering fan
bracht bonte boontjes al kwam minder dan de helft op. Ik zal de boontjes laten
hangen en daardoor zaad telen zodat ik voor volgend jaar vers mega veel
bonenzaad van die schoonheden heb.
De zaterdagmiddag bij de dierenarts was vol nieuwe
leermomenten. Vijf joekels van honden en daar moest Floortje tussenin. Gelukkig
in haar afgesloten mandje heb ik de mand met opening richting muur gezet ( een
stukje ervandaan) want ze kreeg een angstaanval van al dat geblaf en de dreiging
die daarvan uitging. Er zat een mij bekende meneer met een raaf in zijn handen
die hij uit het schrikdraad had gered. Met een nagelschaartje heeft hij de
schrikdraad doorgeknipt en de totaal ontredderde vogel mee naar de dierenarts
genomen. Een vleugel zag er wat gerafeld uit en een pootje leek beschadigd waar
hij of zij mee in de schrikdraad vastzat. De raaf mocht eerst en dat bracht al
wat rust. De wachtkamer van de dierenarts is boeiend en zie je goed opgevoede
honden en laat maar lopen gevallen. Een mevrouw kon haar hond helemaal niet te
baas en hing met volle gewicht aan de lijn van de hond die richting Floortje wilde. Twee gluipertjes die goed door hun baasje in de gaten gehouden werden probeerden ongemerkt dichterbij te komen. Mis poes!
De raaf kwam uit de spreekkamer en moest twee dagen
in huis wat verwend worden en verzorgt aan het pootje en de vlerk. Misschien met
een zalfje of zo. Ik prees meneer die een gouden cirkeltje boven zijn hoofd
vermoedde en geen nota hoefde te betalen! Leve de dierenarts!!! Het lijkt Robin
Hood wel die neemt van wie wel kan betalen en dat was ik bleek later.
Er waren twee AKITA INU honden, moeder en dochter.
De moeder heette Kita en de dochter Laila. Rashonden maar zonder papieren en is
dat dan wel safe vraag ik me af. De moeder had eczeem en de dochter moest in de
wachtkamer wachten met kloppend hart en verdrietig jankend. De moeder gaf
antwoord vanuit de spreekkamer en ze waren duidelijk onafscheidelijk. Wat een
heerlijkheid.... De ene zoon uit het nest was bij vrienden beland en de andere
zoon bij kennissen en ze zagen elkaar regelmatig hoorde ik. Misschien op
verjaardagen? Om de beurt dan wel want ze zijn allemaal op dezelfde dag geboren
natuurlijk. We hoorden allemaal wonderlijke hond/baasje verhalen en ik deed grif
mee en verhaalde over Floor haar streken en lievigheid. Dat hoort zo in
wachtkamers waar kabbelend van alles voorbij komt....... Eindelijk was mijn kindje aan de beurt en ik was zo in paniek
dat ik vroeg haar alsjeblief grondig te onderzoeken want volgens mij had ze of
hoofdpijn of oorpijn of een gezwel ergens of weetikveel. Nou ja......ik weet nu
wel dat ze een prachtgebit heeft en zo en het consult van de raaf zal wel bij
het mijne gerekend zijn want ik moest 42,50 betalen.......met liefde hoor en nu
zeker omdat Floortje weer volop eet na die injectie en drinkt en al op jacht is
geweest en met een muis naar huis kwam die we misschien in moeten lijsten. Ze is
wel heel kieskeurig geworden en lust alleen zakjes nat/voer die vers uit het
zakje geserveerd dient te worden in haar bakje. Ze eet daar de helft van op en
even later misschien nog een hapje maar de rest mag verdrogen. Ik heb gemerkt
als ik een scheutje melk erover giet ze de rest nog wel wil. Ze speelt met
overgave “ziekje” en beweegt haar lijfje op een manier dat ze weet dat ze steeds
bekeken wordt. Ik had dat ook maar voelde minder toen ik met mijn bergschoenen
aan in nachtpon in de tuin werkte en buur het raam opende....
Floortje.... en Annemiek in de zevende hemel.
