Beste mensen,
Wie DE waarheid zoekt blijft praten,
Wie ZIJN waarheid zoekt blijft stil.
Annemiek
88 Consumindermijmering 2016.
Tip.
Lood graveren is gemakkelijker dan je denkt. Om te
beginnen met handschoenen aan werken en als je dat niet wil dan goed je handen
wassen na afloop van je werk. Er is hobby lood zacht en dun en vooral duur. Ik
werk liever met resten lood die een dakdekker missen kan. Dat is zwaar en dik maar
uitstekend om te “graveren.” Het lood wordt met een rubber hamer plat geslagen
en met een stevige keukenschaar geknipt. Ben zuinig met de restjes en verspil
geen millimeter want dakdekkerslood is schaars en elk vezeltje kan je gebruiken.
Later daarover meer in deze mijmeringen. 
Zoals je ziet kan een “etiketje” versiert worden
door met de kop van een spijker “stiksteekjes” te maken. Daarvoor leg je de
spijker plat en tikt tweemaal op de kop van de spijker. Eenmaal hard tikken is
ook goed, probeer maar eerst op een stukje lood. Een woord eerst dun voorschrijven en daarna de lijntjes "prikken" met spijker en hamer. Het etiket kwam op een plastic
pot bekleed met hooi. Op de foto’s zie je hoe dat bekleden werkt. Plukken hooi tegen de
pot leggen en met naaigaren regelmatig wikkelen. Laat aan boven en onderkant van
de pot een stuk hooi uitsteken en zet eerst rondom grote plukken grof vast. Dat
hoeft nog niet zo precies en fijn als het hooi maar strak om de pot zit. Gewoon even
oefenen.... Als de draad breekt, je duim erop zetten en weer gewoon verder
wikkelen en komt het begin vanzelf vast te zitten bij de volgende “draai.”
Rondom de pot bedekt? Dan aan de onderkant het hooi tot de bodem afknippen en
aan de bovenkant idem. Dan de pot pas fijn regelmatig wikkelen tot alle hooi vat
zit. Eventueel losse eindjes afknippen. Kan het hooidekje gemakkelijk als een rokje van de pot dan is het te los en
begin je gewoon opnieuw en weet je nu WEL hoe het moet.....Al doende leert
men.
De kleur garen kan van elke kleur die in hooi
voorkomt. Groen geel beige licht/bruin. Synthetisch garen breekt minder snel.
Gertie bekleedde potten en werkte ze af met een vlechtje van reepjes fiets
binnenband. ( gelijmd met lijmpistool) aan de bovenrand pot. 
Denise maakte de
mooiste gaas/tas die ooit in het consuminderhuis werd gemaakt. Ze werkt heel
rustig met een perfectionisme dat ik zelden zag. Het knutselen geeft energie...
zo te zien en dat is de bedoeling van onze vrijdagmiddag inloop
workshops.....Hoe deze tas wordt gemaakt en gevuld zie je in mijmering 68.
Denise maakte een variant op het hengsel door hem langer door te trekken tot
onderaan zijkant tas. Erg mooi moet ik zeggen. Eerst drie repen fiets binnenband
knippen en vlechten tot een mooie platte vlecht waar een stuk spandraad doorheen
gestoken werd aan onderkant vlecht. De draad moet een stukje uitsteken aan begin
en eind van de vlecht zodat een haak gebogen kan worden die in zijkant tas
gestoken kan worden ( zie foto) Op drie plaatsen de vlecht vastzetten aan de tas
met een stevig stuk draad en Denise moest dit natuurlijk “onzichtbaar” doen
zodat de draad onder de vlechtreepjes viel maar over de spandraad. 
Prachtwerk
waar ik nooit geduld voor op zou kunnen brengen. Er komen nog zomerbloeiers in
met een mos dekje bovenop zodat potten en aarde niet meer zichtbaar
zijn.......De tas hoort buiten in weer en wind, zomer en winter. In de winter
doen viooltjes het goed in de tas.
Tip 2
Groenten op je boterham is een heerlijke zaterdag
maaltijd. De eerste courgette werd daarvoor gebruikt en wat harde tomaatjes,
beiden uit de tuin. De courgette en tomaat in de nodige schijven gesneden
gebakken in de wok of een grillpan met iets olie. De deksel bij de hand houden
want het vocht in de groente spettert wel eens als je de schijven omdraait. De
groenten op al of niet geroosterde boterhammen leggen en direct wat geraspte
kaas erover strooien zodat de warmte de kaas laat smelten. Peper en zeezout en
voilà... 
Mijn leventje...
Op de vrijdagmiddag in het consuminderhuis in een
stil hoekje knutselen we in consuminderstijl. Van niets iets maken nou ja, wat
gaas dat we per rol kopen. Gaas van volière kan hergebruikt worden als het maar
niet van dat geplastificeerd gaas is. Verder is bij sommige bouwmarkten gaas per
meter te koop en hoef je geen hele rol te kopen. Kippengaas is minder geschikt
omdat het te grof is. Misschien kan je met vriendinnen samen een rol kopen want
we knutselen nog wel even verder en voorbeelden genoeg komende tijd in de
mijmeringen. Een hele baal hooi bij de boer of 
manege kost vier euro en daar kom
je heeeeeeeel ver mee. Fietsenbinnenbanden spaart de fietsenmaker wel voor je
want er wordt geen band meer geplakt....... Heb je geen mos dan kan de tas en
hoed ook gemaakt worden met hooi.... Hooi verzamel je in de zomer langs de berm
na het berm maaien. Wel even vriendelijk vragen natuurlijk....
Floortje krijgt wel eens fan mail. Fotomodellen
krijgen dat wel meer en ook wel eens een cadeautje. Nee geen rode rozen of een
parelsnoer of een diamantje aan een hanger maar heerlijk zondagse SHEBA waar ze
kostelijk van geniet. Ik heb haar de kaart voorgelezen en ze weet inmiddels als
ik een pakje openmaak kan er wel eens iets voor haar inzitten. Ze is er als de
kippen bij en als ik ahhh en ohhhhhhh roep loopt ze al naar haar voerbakje. Haar
bakje werd wel tweemaal helemaal nagelikt zo lekker was de SHEBA. Doordeweeks
krijgt ze WISKAS en dat is helemaal voldoende voor floor. Ze dankt de goede
gevers ( Miranda en Noud) met een dikke zoen......... De rest wat in het pakje
zat gaat naar het consuminderhuis met dank.
Ik kan vreselijk genieten als ik mensen zie opgaan
in het knutselen en zien dat ze alles even vergeten. Even weg van het gezinnetje
en de alledaagse sores om energie op te doen. De stukken die gemaakt worden
kunnen thuis nogmaals gemaakt om als cadeautje weg te geven aan iemand die je
hielp in moeilijke tijden of zo. De tas kan in opdracht gemaakt worden als
ruilmiddel voor van alles en nog wat... zelfs voor werkuren in de tuin of een
stapel stenen, groente uit de volkstuin of wat dan ook. Omdat in mijn workshops
alles zelf gemaakt moet worden onder begeleiding als het niet lukt, beheerst
iedereen de techniek als het werkstuk af is en kan het thuis zo overmaken. Ik
voel en zie de groei van de mensen samen met het werkstuk ontstaan en tussen mos
gaas hooi en vlechtjes zit groeiende eigenwaarde, vredigheid en verwerking mee
geweven. Ik kan er tot tranen toe ontroert van raken...
Annemiek
