Beste mensen,
Het grootste geschenk op aarde
is de stilte... waarin herinneringen
dwalen.Annemiek
87 Consumindermijmering 2016.
Tip.
Floortje eet weer als vanouds en omdat ik de
verloren onsjes er weer aan wil hebben krijgt ze zo vaak ze vraagt Whiskas.
Vanmorgen vroeg ben ik nog naar de super gefietst omdat haar laatste zakje
Whiskas aangebroken was. en ik ben zo blij Whiskas te kunnen kopen voor het
wicht dat er onderweg vlinders dansen in mijn buik. Het had ook anders kunnen
aflopen toch? Omdat ik met zaaibonen bezig ben viel me op dat de lege Whiskas
doosjes precies de maat is van zakjes zaad die rechtop in de doosjes passen. Met
een stift op de doos geschreven wat erin zit gaan Floor en ikke doosjes sparen.
De doosjes allemaal tezamen in een Curver bak met deksel is het zaad
overzichtelijk opgeruimd.....Ik zocht al tijden inzetbakjes voor die Curver bak
en natuurlijk gratis... en werd op mijn wens bediend. In een rommel lade iets
bijgeknipt passen de bakjes ook. Met elastiekjes sleutels schroefjes en
en........Een doosje vies dan weg ermee en een nieuw doosje erin en moet die
voerfabriek voorlopig geen andere verpakkingen gaan maken......
Tip 2
Groene en gele sperziebonen staan oogst klaar in de
tuin en kan ik bonensalade maken. Het recept als volgt:
Ingrediënten:
250 gram groene sperziebonen
250 gram gele slaboontjes
1 dikke rode ui of gewone ui
1 rode paprika
1 gele paprika
1/2 beker witte droogbonen
1/2 beker kidney droogbonen
peper/zout
eventueel dille als je hebt.
3/4 beker zonnebloemolie
3/4 beker suiker
1 beker witte azijn
Werkwijze:
Zet de droogbonen in aparte pannetjes in de week
met elke soort twee bekers water. Waarom apart? Omdat de witte bonen wit moeten
blijven. Een nacht in de week is voldoende. Omdat ik dat vergeten was heb ik de
bonen direct in het water aan de kook gebracht en 20 minuut laten sudderen op
laag gas. Daarna heb ik de rode bonen met kokend weekwater in een thermos
eetcontainertje gedaan en de deksel erop. De witte bonen in een thermos van de
thee, dat werkt ook. Als het maar heet blijft. Drie uur later zijn de bonen
geweekt en gaar.
Azijn olie en de suiker in een pannetje aan de kook
brengen en een minuut sudderen op laag gas tot de suiker gesmolten is. Daarna
gas uit en afkoelen. 
De ui in superdunne ringen snijden en de paprika
van zaadlijsten ontdoen en in stukjes snijden. ( niet te
klein)
De sperziebonen met de schaar van puntjes ontdoen,
breken en de twee soorten samen in weinig water aan de kook brengen. Kook de bonen tot
De uien mengen met de paprika en de dressing plus
peper/zout in een grote kom waar een deksel bij hoort of in een pan. De
inmiddels iets afgekoelde sperziebonen toevoegen en misschien zijn de witte en
kidneybonen ook al gaar anders komen die later erbij. Er was nog dille in de tuin die versnipperd erbij ging maar het hoeft niet. Verder op
smaak maken met misschien nog war peper/zout? De bonensalade goed mengen en in
het oog laten staan want dat mengen blijft zo om het uur een dagdeel lang. Daarna is het wel goed. De
bonensalade kan als maaltijdsalade met donker al of niet geroosterd bruinbrood
geserveerd worden. Heerlijk bij BQ vooral als er een vegetariër bij is en je
niet weet wat te serveren naast de bekende groenten aan een spies. Bonensalade
kan wel vier dagen in de koeling bewaard blijven maar dat haalt hij niet zo
lekker dat het is......
Mijn leventje...
Er kwam een meneer van bedrijf Habenu Van de Kreeke
in opdracht van HEEMwonen om het gat in de bestrating bij mijn achterdeur op te
lossen. Anderhalf jaar geleden heeft daar iemand van een ander bedrijf een
luchtrooster geplaatst die was weggezakt en daardoor klinkertjes onder het huis
verdwenen. Een gat was het resultaat.... Een moeilijke opdracht destijds die wat
rommelig was gedaan. Het was toen noodweer en de meneer gaf al aan dat de hele
zaak wel zou wegzakken en ik dan maar terug moest bellen. Dat is dus ook
gebeurd.
De meneer van vandaag was een ijverige snel
werkende jonge man die geen tijd nam voor koffie of fris en om half acht al op
de stoep stond terwijl om acht uur de afspraak was. Hard werken vroeg in de
ochtend was zijn motto dan kon je opvangen als er wat tegen zat. In de namiddag
kon je dan een tandje lager zetten als de hitte moordend werd. Wat een heerlijke
meneer!
Floor die flirt moest natuurlijk weer zoentjes
geven de lellebel en meneer stond dat eenmaal toe waarna ik Floor maar even heb
opgesloten want ze zou zo met haar neus op het werk gaan staan en de meneer
wilde doorwerken. Ik heb met verbazing de werkzaamheden gevolgd. Het hele
luchtrooster werd eruit gehaald en verstevigd aan de achterzijde. Teruggeplaatst
werden de klinkertjes in cement gezet rondom de bak en precies op maat gezaagd.
De stofwolken die dat veroorzaakte ging door de wind richting keukenraam en buur
zag ik en niet naar mijn pas opgehangen natte wasgoed. Wat weet zo’n mannelijke
man van wasgoed nietwaar. Het was zo boeiend allemaal dat ik maar niets heb
gezegd. De kinderkopmuur is ook al niet recht naast de rooster en hoe krijg je alles muurvast voor jaren. Er ontbrak nog een klinkertje heel smal net onder de dorpel bij de
keukendeur. “Doe maar gewoon cement erin hoor, was mijn reactie.” Waar bemoei ik
me trouwens mee..... Meneer heeft er inderdaad cement voor gebruikt maar zie hoe
mooi..... precies in de vorm van een klinkertje..... Wat een vakwerk! Meneer
wilde de stukken kapot gezaagde klinker meenemen om op te ruimen maar ik wilde
ze terug omdat ik van alles en nog wat doe met stukken steen. Dat had hij al
gezien in de moestuin vertelde hij en dat is een droom van hem........later een
huis met een moestuin en zelf geteelde groenten. Toch veel lekkerder dan in de
winkel. Hij had al eens geprobeerd met een moestuintje maar niets geworden omdat
voldoende kennis ontbrak. Terwijl meneer de binnendeuren repareerde heb ik mijn
boeken DE EERLIJKE MOESTUIN en ETEN UIT DE EERLIJKE MOESTUIN voor hem
klaargelegd want zoiets moet gestimuleerd worden en mijn geluk van die
prachtklus moest immers ook een weg vinden nietwaar. Meneer was zo heel erg blij
met de boekjes, echt dolgelukkig en ja ik heb ze natuurlijk
gesigneerd.........
Ik heb wat na gemijmerd met Floor op schoot over de
tijd toen mijn vader betontegels maakte voor het tuinpad. Hij had daar een mal
voor en de cement was toen niet zoals nu waar alleen water bij hoeft. In 1960
kwam daar cement en zand en water bij en als je geen betonmolen had moest het
mengen met de platte schop gebeuren bij die grote hoeveelheid. Als de tegels
klaar waren en uitgehard kwamen ze op hun plaats met een latje ertussen want ze
zetten uit bij bepaalde weersomstandigheden. Welke weersomstandigheden weet ik
niet meer. Ik was vaders knechtje en als hij daar zo fluitend bezig was met zijn
alpinopetje en zijn caballero moest ik water aanslepen maar vooral oh en ah
zeggen omdat hij dat af en toe nodig had. Mijn zusje Gerry heeft die behoefte
ook en ik eigenlijk niet, ik zag indertijd in stil geluk van zelf doen en weinig
materiaalkosten een pracht tuinpad ontstaan en moest dan steeds zuchten. “Miet,
waar blijft de koffie?” Hoor ik zijn stem.... Oh ja, die koffie daar was ik ook
voor.......en terug in 2016 zet ik een beker koffie voor mezelf en voel ik de
aanwezigheid van mijn vader die op zijn gemakje keurend het vakwerk van de jonge
meneer bekijkt.....
Annemiek
