Het vermogen jezelf lief te hebben samen met de liefde voor het leven
geeft je de kracht de
kwaliteit van je leven te verbeteren...
Annemiek
Mijmering 21 2024.
Aardappels, drie stronkjes witlof, 3 stengeltjes lente ui, 1 citroen plus alles wat je voor aardappelpuree nodig hebt.
Klont boter
nootmuskaat en scheut melk plus zout.
Als ze bijna gaar zijn de
witlof stronkjes afspoelen, in de lengte doorsnijden en het bittere harde
stukje eruit snijden.
De witlof in smalle reepjes snijden en in een kom mengen met het sap van een uitgeknepen citroen of citroenessence.
De stengel ui in ringetjes snijden…
De aardappels eventueel afgieten en de stamper erdoor.
Luchtig en op smaak maken met de boter nootmuskaat en scheut melk.
Blijf er wel bij…
Ik had een vegaburger erbij gebakken en op de stamppot nog wat achtergehouden lente ui gestrooid…
Tip 2…De sleutelbloemen die ik vorige herfst heb gescheurd en een stukje verderop plantte zijn aangegaan en staan in de knop.
Zoals verwacht en door ervaring leerde ik dat ze graag verhuizen en hoe
de plantjes te vermeerderen.
die van binnen met plastic zijn bekleed.
De handveger erover en
onderin wat potgrond waar de sleutelbloemplant met veel aanhangende aarde
bovenop kwam.
Wat aandrukken en de vieze blaadjes verwijderen.
Ze staan
nu ieder op een bordje op het Brussels kant kleedje op de salontafel.
Ik telde in een plantje 13 bloemknoppen die
binnenshuis sneller open gaan dan buiten…
border ingaan als ze uitgebloeid zijn.
Wel op een andere plek en in de zomer twee harten gaan
aanmaken waarna ze in de herfst weer worden gescheurd…
Mijn
leventje…Boodschappen doen leek mij het beste om acht uur in de ochtend
met Samira en haar busje, de rolstoel achterin. Samira was er wel voor te
vinden… de lieverd.
PLUS wel eens zien in Winkelcentrum Op de Kamp.
In en uit de bus ging prima evenals in de rolstoel en met
mijn handen de wielen vooruit bewegen leek me een goede bovenlijf
krachtoefening.
Onder mijn veel te wijde jas zat de plaszak verstopt en
anderhalve meter slang en om mijn hals mijn tas.
Eerst maar naar de PLUS waar om negen uur de pompoenpitbroden nog niet zijn uitverkocht. Samira moest voor zichzelf ook boodschappen doen dus race ik al snel als een stout kind de hele winkel door en sloeg grote voorraden in, steeds weer terugkomend bij de winkelwagen. Veeeel Floortjes voer en kattenbakkorrels, mueslibollen, boter margarine… kuipjes
smeerboter en kaas.
Alles op zithoogte bekijken voelde wat vreemd en bij de
kassa bracht het even oponthoud omdat ik de cijfertjes even niet kon zien met
mijn schele ogen… Kwam ook goed!
Samira zou de hele bult boodschappen naar de bus brengen
en ging ik wel de breeveertien op. God wat een heerlijke vrijheid… Richting
KRUIDVAT waar de closetpapier in de reclame was kwam ik langs de nieuwe LIDL.
Die kwam straks aan de beurt…
Samira pikte me vlak voor het Kruidvat weer op waar ik voorraad paracetamol heb ingeslagen (Alle pijn herinnerend) en bleven wat dropjes in een puntzak ( spuitzak) aan mijn vingers hangen. Drie mega pakken closetpapier (voor acht euro) en toog Samira met haar mooie lijfje en hoge schoentjes elegant weer naar het busje…
Op naar de LIDL en Samira zou me daar wel ergens vinden…
Ha… de reclame mandarijnen 1 kilo voor 1,69 euro en twee netten werden alvast op
mijn schoot gestapeld. De champignons van de reclame erbij… grote bak voor 98
cent… en vroeg een mevrouw of ze me kon helpen. “Nee hoor, dankuwel, mijn
vriendin komt zo.”
Het leek me wijzer maar even pas op de plaats te maken en
weldra kwam Samira me redden met een winkelwagentje. Mijn boodschappenlijstje
bekeken hoefde ik niets meer, alleen maar rondkijken.
Samira zocht nog naar wat lekkers voor haar bezoek in de
avond en struinde ik met verbijstering langs de rekken nonfood…Op zithoogte
overviel het me nog meer dan lopend achter een kar. In de mijn bekende LIDL in
Schaesberg was dit ook zo maar veel minder en te overzien.
De nieuwe LIDL PLUS herbergde rijen dode tot worst verwerkte
diertjes en karrevrachten spul dat een mens als ik niet nodig heeft. Kleding,
pannen, hoeslakens en o.a. een set dweilsysteem van een merk dat volgens een
mevrouw met artrose zo kaduuk ging. Ze had daar ervaring mee, vertelde ze.
Nou mijn ouwe vloertrekker met molton doek als dweil deed het nog prima…
Opeens viel de winkel in al zijn grootheid van onnodig
spul over me heen en Samira was ook al snel uitgezocht. Op naar de kassa waar
een oudere mevrouw voor me ook al mandarijnen van de reclame had gekocht en
werd haar gevraagd naar een app.
Mevrouw begreep
het niet en mij ontging het ook even…mevrouw had niet eens een mobiele telefoon
bleek later.
Ik hoefde alleen maar mijn pinpas op het betaalsysteem te leggen en best gemakkelijk voor een mens met trillende handen en slechtziende.
Ook mij werd gevraagd naar de app… welke app? Nee dus… Het bedrag dat ik had afgerekend leek me wat hoog en werd ter plaatse de kassabon gecontroleerd.
Volgens mij waren de reclamebedragen (nog) niet aangepast in de kassa.
De kassière maakte me duidelijk dat korting alleen gegeven werd als je de app
op je mobiele telefoon bij de hand hebt.Als je voldoende kocht kreeg je door die app ook wel eens een gratis prei. Zonder app moest ik bijna een euro meer voor een net mandarijnen betalen en 50 cent meer voor die champignons.
En de mensen dan die
dat niet kunnen volgen? De oudere generatie? Al die dwang van die supers met
spaaracties bonussen, digitale kraskaarten, winacties enz… Het schoot me ter
plaatse in het verkeerde keelgat. (kenmerkend voor ADCA letterlijk en figuurlijk).
Een mega
woede-uitbarsting kwam naar boven en merkte ik met stemverheffing op:
“Wat een rotzakken, wat een dievenbende.” De kassière verwees me naar de folder
waarop de regels van de LIDL PLUS opstonden.
Die arme Samira stond met mij voor schandaal daar in die
winkel en de oudere mevrouw voor mij volgde het gekrakeel belangstellend. En ja
de kassière heeft dat systeem ook niet bedacht, het arme kind die de woede over
zich heen kreeg. Die is blij dat ze werk heeft.
We beenden eh rolden weg richting mijn vertrouwde PLUS
winkel waar ik twee bossen tulpen kocht om de woede te verzachten… Voor Samira en mezelf een bos.
Ondertussen voelde ik wel de pijn in armen en buik van
dat trekken aan de rolstoelwielen… Ik kroop wat minder vlot in de bus en wat
moeilijk achter de rollator mijn tuinpad op. Toen de grote jas geopend werd
duikelde daar een plaszak met slang uit vol bloederige urine. Het kwam zelfs
uit het tunneltje omhoog.
Achteraf bleek dat het balletje van de suprapubische
katheter de wanden van mijn blaas had af geschraapt…Tja… rust nemen maar en
Robbe de fysiotherapeut die in de middag kwam vroeg of ik geen voorschriften
had meegekregen na de blaas ingreep.
Nou ja… het is bij elke ingreep anders en de
voorschriften maak ik meestal zelf…
Het leek ons verstandig enige dagen rustig aan te doen…en
deed ik alleen maar iets met die mandjes in de tuin. Inmiddels is de urine
weer zoals het zijn moet… nou jaaaa bijna…en die app? Zal door een van de
slimme vriendinnen wel geïnstalleerd worden…want apps installeren ben ik niet
zo handig in.
Annemiek.
