maandag 31 juli 2017

Mijmering 77 Hamburgers, ontelbare kindjes en rabarbercompote...

Beste mensen,

Minder praten... meer doen
en alles gaat beter.
1% hulp is meer dan 100% mede leven...
aan medelanders en wie dan ook die het moeilijk heeft....

Annemiek.
 
 
77 Consumindermijmering 2017.
 
Tip.
Als ik even niet oplet neemt Jan de wind mijn zaad mee... eenjarig papaverzaad om seizoen 2018 te zaaien en het overschot op de maanzaadbroodjes te strooien. De gedroogde papaverbollen werden afgeknipt en voorzichtig in een pot gelegd. zie je hoeveel zaad uit enkele bollen komt? Met de beschermde kaardenbol idem. Ze staan omgekeerd in pot en kom... onder het afdak na te drogen en hoef ik daar voorlopig niet naar om te kijken........
 
De gedroogde tuinbonen zijn gedopt en de zaden in een kommetje mogen ook nog even nadrogen op het tafeltje dat opeens zaden droogplek is geworden.... De grote bos pastinaakzaad schermen die ophingen werden van zaad ontdaan en kwamen daar bij.... Pastinaakzaad heeft maar een jaar grote kiemkracht en wordt daarna snel minder. Dit zaad is meer dan voldoende voor oogst 2018.
 
Wat ben ik blij met de piepkleine chayote die ik elke dag zie groeien. hopelijk vallen ze niet van de stengel..........
 
Tip 2
Weer een huishoudtipje.
Af en toe maak ik een sopje van warm water en een beker soda. Daar gaan om de beurt alle bekers en kopjes in. Eigenlijk alles wat aan de onderkant plekjes vuil heeft. Zelfs de aardewerk koffiefilter die ik van Zena kreeg. Na een uurtje inweken... even met een sponsje over de vlekken en ze vliegen weg. Met een borsteltje in de diepliggende hoekjes van de filter en zoals je ziet blietzenblank. Als het water koud is geworden werkt de soda nog steeds. Je kan tot slot de vloer ermee insoppen en even laten weken..........de tijd doet het werk....Dat noemen ze huishouden op je gemakje........Ik ben er heel goed in geworden.
 
Tip 3
Vandaag hamburger op het menu van ingevroren zelfgemaakte groenteburgers. De afbak Italiaanse broodjes waren in de reclame en kosten samen 39 cent. De tomatenketchup 20 cent en de rest kwam uit de tuin. De vegaburgers zo uit de vriezer in ietsje olie in een pannetje op hoog gas leggen, met de deksel op de pan. Als een kant van de burgers bruin zijn, het gas laag en de burgers keren. Laat maar ontdooien warmen en bruinen. Dat duurt ongeveer 8 minuut. Ondertussen werden de afbakbroodjes nat gemaakt en in de oven gelegd op 200 graden.  
 
Uit de tuin werden tomaatjes geplukt en een ui uit de grond getrokken. De tomaatjes gehalveerd en de ui grof gesnipperd. Wat slablaadjes groen en rood en enkele melde blaadjes, wat je maar hebt.....aan sla.
 
De broodjes werden lichtbruin uit de oven gehaald en open gesneden. Een likje boter erop en wat sla blaadjes, op de onderkanten broodjes. Daarop de helft van een overdwars doorgesneden groenteburger. Wat likjes tomaatketchup en ui en weer wat slablaadjes. Daarop de tweede helft groenteburgerschijf en weer tomaatketchup... resterende uitjes en tomaat met weer een likje ketchup.  Bovenkant broodje erop en even aandrukken. De likjes tomaatketchup metselen de boel aan elkaar.
Je kon er net nog in bijten....en heel erg lekker. Rob Hennekes (mijmeringfan) schreef dat bij vegaburger bij voorkeur graan gegeten kan worden. Zie tekst Rob:
Nog een kleine toevoeging, voor als je er weer eens over gaat schrijven:
Eet bij voorkeur ook graan (tarwe, rogge, haver, gerst) samen met een vegaburger.
Op een broodje, bij de pasta, op roggebrood, etc.
 
Eiwit is een verzamelnaam voor verschillende soorten eiwitten.
Om een goede mix van de verschillende eiwitten te krijgen (voor een optimale opname door je lichaam) is het aan te raden om bonen en granen samen te eten.
Granen hebben veel van de ene soort eiwit en weinig van andere.
En voor bonen is het andersom.
Ze brengen elkaar dus mooi in evenwicht.
Het eiwit krijgt zo (ahum) een hoge biologische waarde, heb ik vroeger geleerd.
 
Tip 4
Een rabarberplant is laat oogst/klaar in mijn moestuintje en de helft heb ik vanmiddag geoogst. Na einde juni ( de langste dag) zou je geen rabarber meer mogen oogsten omdat het oxaalzuur van de bladeren in de stengels trekt. Die datum is maar een richtdatum/peildatum, en je kan zelf zien of de stengels nog hard en aan de groei zijn. Sommige planten zijn wat laat door hun standplaats of het weer. Over twee weken oogst ik de laatste stengels en kan de plant nog kracht genoeg opdoen voor het kouder wordt.
 
Theo heeft me geholpen en ik heb zijn armen volgeladen. De stelen werden direct van blad ontdaan en in stukken gesneden, gewassen en opgezet met aanhangend water. Op hoog gas goed verwarmen en na 8 minuut
of zo het gas laag draaien. Van tijd tot tijd de rabarber omscheppen zodat het niet aanbrand. Als de stukken zacht zijn en uit elkaar vallen kan de blender erdoor of door de pasvite draaien. Daarna suiker toevoegen en dat is een kwestie van smaak. Op mijn hoeveelheid van grote soeppan was dat bijna een kilo suiker. Weer aan de kook brengen en erbij blijven. Proef maar af en toe en blijf roeren. als je vind dat de rabarber met
toevoeging suiker te dun is geworden kan er een pond geleisuiker bij. Vanaf kookpunt drie minuut doorkoken. Potten met schroefdeksel vullen met de kokend hete rabarber compote. Als de compote is afgekoeld is hij net goed. niet te dun zodat het loopt en ook niet te stijf........ Mooi bijgerechtje negen potten voor 2 euro......... Late rabarber kan je mengen met enkele mespuntjes krijt nog te koop bij oude drogisterijen. Krijt zou het oxaalzuur neutraliseren. Teveel oxaalzuur is niet goed voor de mens. Als je maar om de twee weken of zo rabarber eet en niet dagelijks... hoeft dat krijt helemaal niet. De mensen maken elkaar maar gek met al die rabarber prietpraat........
 
Mijn leventje....
Afgelopen vrijdag kwam een klein jongetje met zijn moeder ( medelander) en vroeg verlegen om skeelers. Die hadden we niet en zijn teleurgesteld gezichtje ging me door merg en been. Geld voor speelgoed is er bij deze mensen niet. Ik dacht opeens aan het rode fietsje in de kelder van het consuminderhuis, dat zou wel eens zijn maat kunnen zijn. Theo zou het wel even halen en toen het joch het stuurtje vast had liet hij dat niet meer los. Zijn ogen gingen naar de deur en
vragend naar ons en we knikten van ja.... dat het mocht.
Achter een speelgoedkast kwam opeens broertje twee en bedacht Theo dat we nog zo’n modern stepje ( met een kras) hadden gekregen van Decathlon. Dat werd opgeduikeld en was er ook nog een klein zusje zag ik opeens en de arme Theo moest het geheim hok in om daar dat roze mini fietsje op te duikelen... helemaal spik splinter nieuw... ook van Decathlon. Er zaten geen zijwieltjes bij, dus onverkoopbaar en krijgen wij zoiets.  Het kleine zusje werd op het zadel getild en wilde daar nooit meer vanaf. Ze hield de voetjes een beetje omhoog want trappen moest ze nog leren zag ik. Moeder moest het fietsje duwen en het kind rechthouden en iedereen blij....nou jaaaa... Dat duwen van het kleine fietsje was niet te doen zag ik met al die lange lappen aan je lijf en een tas met uitgezochte kleding op je heup. Een jongetje heb ik nog een zetje gegeven de goeie kant van de parkeerruimte op en de jongetjes zwermden uit als een stel spreeuwen..... Het meisje zou moeten lopen naast het fietsje vond moeder maar dat was dus teveel gevraagd. Er kwam toch een gegil en geschreeuw uit haar lieftallige mondje waar horen en zien je van verging.
 
Moeder zag het allemaal niet meer zitten en belde de vader van het stel op. Hij moest maar komen helpen want zo naar huis was geen doen. We waren net aan het overleggen of we de kroost niet beter met fiets en al met de bestelbus naar huis zouden brengen toen vader arriveerde...terwijl wij probeerden met armen wijd, de kinderen veilig te houden op stoep en parkeerstrook. Meneer bedankte ons met een brede glimlach met de rechterhand op zijn hart, een beetje buigend...Je kent dat wel.... Theo en ik keilden vermoeid het fietsje dat niet paste de keldertrap weer af, toen het jongetje die de step kreeg, zonder step terug kwam, de keldertrap af en in gebroken Nederlands vertelde dat hij ook een fiets wilde... Ik vertelde hem een beetje nijdig:  ”Of het stepje, of... de fiets.” “Niet alle twee.” Het jongetje ging een paar passen terug van schrik en zag ik toen pas dat het jongetje een maat groter was dan het stepjes joch. “Theo... het zijn er vier!!” ”Wat vier...” riep Theo terwijl hij nog half onder die fiets hing.... maar ik was al onderweg naar boven om al die kopjes te tellen... een...twee...drie jongetjes en een klein meisje. Allemaal dezelfde gezichtjes, dezelfde kleur haar, hetzelfde geknipt maar steeds een beetje groter en de kleinste had een roze jurkje aan. Ik heb het grootste jongetje weer mee de kelder in genomen en ook hij heeft een fiets gekregen........ Ik heb nog een beetje verbijsterd rond gekeken of er een vijfde kind ergens vandaan kwam gekropen maar dat was niet zo.... Of ze nog zijwieltjes hebben kunnen kopen of het zadel hoger/lager moest...ik was er te geschokt voor, en hoop dat de vader het heeft geklaard. Gelukkig mochten we vandaag weer fietsjes met een foutje halen bij Decathlon en kan onze fietsenmaker ze eerst nakijken, waarna een sticker met OKÉ op het zadeltje gaat.... Of we deze week weer fietsjes uitdelen weet ik nog niet.......we moeten eerst een complete inboedel ergens naar toe brengen voor elf uur in de ochtend.......met anderhalve man en een paardenkop....Als dat is gebeurd kan ik weer verder denken vrees ik....
 
Annemiek