In het diepste wezen van een kind
hebben twee unieke mensen hun eigen leven
neergeschrevenonuitwisbaar en voor altijd....
Annemiek.
50 Consumindermijmering 9 mei 2017.
Tip.
Aanaarden kan met een hak of een zogenaamde
aanaarder die ik een scheepje noem. Door de aarde tussen de planten eerst los te
maken en onkruid te verwijderen kan aanaarden met het scheepje vergemakkelijkt
worden. Na twee weken zal ik nogmaals aanaarden. Door aardappelplanten bij
gemelde late lentenachtvorst zo aan te aarden dat de planten onder de aarde
verdwijnen voorkom je dat het blad bevriest en piepen de bladeren na een weekje
ongeschonden boven de heuveltjes uit...
Tip 2
Het laatste stukje moestuin wordt bewaard voor de
plantjes die nu in de zaaibedden opgroeien. De koolraapjes groen en rood en de
gele ouderwetse koolraap. Verder is het zaak de boerenkool en spruitjes plantjes
uit de zaaibedjes net op hoogte te hebben als de vroege aardappels gerooid
worden en komen ze op die plek. Zoals het er nu uitziet komt het wel
goed.....Moestuinieren is een geweldige hobby die ook nog eens biologische verse
groenten opbrengt. Zelfs in bakken en potten in bordertjes en reepjes aarde
naast je gazon kom je al een eind. Gewoon ergens beginnen met kruiden en/of sla
en die is er in soorten.....
Tip 4
Mijn leventje....
Na tientallen jaren had ik eens een baby'tje in
mijn armen. Een pittig meisjes baby'tje zo mooi in haar donkere fijnheid maar
met de wilskracht van een tank. Ze wikkelt vader en moeder om haar pracht
garnalenvingertjes en het was aanbidding verrukking tederheid al wat ik zag en
ik deed daaraan mee........ Grote donkere ogen en een mondje als een
rozenknopje. Ze dronk de fles met haar hele lijfje en viel daarna uitgeput in
slaap... voor drie minuut. Ze leggen tegenwoordig baby'tjes onderin het bedje en
kunnen ze naar boven
groeien of zo. Vroeger werden baby'tjes bovenin bedjes gelegd om naar beneden te groeien? In ieder geval maakte ik mee dat dekentjes dekbedjes werden en weer dekentjes. Ik maakte trappelzakken toen ik dertien jaar was voor mijn broertjes die pas geboren waren want mijn moeder was net de stadsbus.... er zat altijd wel iemand in.... Ik maakte voor mijn eigen baby'tje 15 jaar later gewatteerde slaapzakken die toen in waren en voor hem een uitkomst omdat hij alles uit bed gooide wat er maar in lag inclusief het matrasje en zo met bed en al naar de deur liep...al heeft hij daar enige tijd voor geoefend moet ik zeggen. Met de kinderwagen met mijn baby'tje pronken onder fijne lakentjes werd een ramp. Voor ik de straat uit was lag in de wagen een voddenbaal en als ik over de brug liep over het Julianakanaal vloog een lakentje of dekentje of knuffel het kanaal in. Ik wende er moeilijk aan en later vlogen vanuit de wandelwagen de sandaaltjes de plomp in. Nee... mijn zoon is geen top scoorder geworden bij voetbal of kogel stoten maar ingenieur chemische technologie en het werpen had hij ook niet van zijn ma want met mij tennissen is een klucht omdat ik drie shuttles op me af zie komen en maar moet raden welke de echte is.... Het baby'tje van vandaag had de kracht in haar lijfje van mijn zoon toen hij baby was. Ze pakte met haar vuistje het hemd van pa vast alsof het niets was en de meneer smolt in haar handjes en wij allemaal van zoveel vastberaden liefs in een miniatuurtje. Ik volg haar groei op de voet en als haar ouders met haar langs de groentemarkt lopen als ze in de wandelwagen zit over een jaar ben ik benieuwd of ze ook appels jat uit de kratten zoals mijn zoon deed in die tijd... Je bent met zo’n pittig kind altijd net te langzaam.....
groeien of zo. Vroeger werden baby'tjes bovenin bedjes gelegd om naar beneden te groeien? In ieder geval maakte ik mee dat dekentjes dekbedjes werden en weer dekentjes. Ik maakte trappelzakken toen ik dertien jaar was voor mijn broertjes die pas geboren waren want mijn moeder was net de stadsbus.... er zat altijd wel iemand in.... Ik maakte voor mijn eigen baby'tje 15 jaar later gewatteerde slaapzakken die toen in waren en voor hem een uitkomst omdat hij alles uit bed gooide wat er maar in lag inclusief het matrasje en zo met bed en al naar de deur liep...al heeft hij daar enige tijd voor geoefend moet ik zeggen. Met de kinderwagen met mijn baby'tje pronken onder fijne lakentjes werd een ramp. Voor ik de straat uit was lag in de wagen een voddenbaal en als ik over de brug liep over het Julianakanaal vloog een lakentje of dekentje of knuffel het kanaal in. Ik wende er moeilijk aan en later vlogen vanuit de wandelwagen de sandaaltjes de plomp in. Nee... mijn zoon is geen top scoorder geworden bij voetbal of kogel stoten maar ingenieur chemische technologie en het werpen had hij ook niet van zijn ma want met mij tennissen is een klucht omdat ik drie shuttles op me af zie komen en maar moet raden welke de echte is.... Het baby'tje van vandaag had de kracht in haar lijfje van mijn zoon toen hij baby was. Ze pakte met haar vuistje het hemd van pa vast alsof het niets was en de meneer smolt in haar handjes en wij allemaal van zoveel vastberaden liefs in een miniatuurtje. Ik volg haar groei op de voet en als haar ouders met haar langs de groentemarkt lopen als ze in de wandelwagen zit over een jaar ben ik benieuwd of ze ook appels jat uit de kratten zoals mijn zoon deed in die tijd... Je bent met zo’n pittig kind altijd net te langzaam.....
Annemiek.