maak je nooit een wonder mee....
Annemiek
123 Consumindermijmering
2014.
Mijn leventje.....
Wat hebben ze het hele seizoen hard gewerkt...
Petra en Ron... altijd trouw in weer en wind op de heuvel in Duitsland als er
werk te doen was. Die heuvel is eigendom van een echtpaar dat graag delen wil
met de mens die het niet zo getroffen heeft. 
Dit echtpaar ( wil anoniem blijven)
koopt pootgoed aardappels en uien en wordt de heuvel gaandeweg de lente en zomer
langzaam aan groen.
Petra en Ron gaan er regelmatig onkruid wieden
en doen het
meeste werk omdat ze jong en sterk zijn en inmiddels ervaren moestuiniers. Dat
is zo gegroeid sinds ze verbonden zijn aan het consuminderhuis en beiden hebben
inmiddels een flinke volkstuin. De een in Heerlen en de ander in Landgraaf en
nee het is geen stelletje maar ze zijn aan elkaar gewaagd en leveren teamwerk....
Ze vallen altijd even stil als ze de poort van dit
paradijs van de heuvel passeren. Het lijkt een Utopia dat landgoed maar het
bestaat. Er zijn kippen een haan en schapen. Er groeien pompoenen en van alles
en nog wat maar vooral aardappels en uien biologisch geteeld. Grote groepen
mensen van het consuminderhuis gaan er oogsten ook de mens met pijn ziekte en
verdriet, de meneer met het down syndroom en de getraumatiseerde mens. De grond
is zo helend en dan zie je hier en daar iemand helemaal stil worden met de
handen in de aarde. Die verwerkt op dat moment en voel je haast de energie via
de aarde door de handen binnenstromen van dat mens. We nemen meestal kinderen
mee en ik kijk altijd mijn ogen uit naar de oogst van heling....die nog groter
is dan de groente/aardappel oogst.
Terug naar de uien... ( bij Petra en Ron op het pleintje van het consuminderhuis) 20 kratten of zo zijn geoogst
en worden uitgedeeld aan wie het goede spul ook goed verzorgt natuurlijk. De
mensen van de crisis broodlijn en de mensen die de workshop koken aanstaande
vrijdag volgen en de week erop. Ieder krijgt een flinke draagzak uien mee om het
recept direct thuis uit te proberen. Al die mensen die uiensoep leren maken in
de workshop en de mensen die het leren via deze mijmering geven dit weer
door....uien zijn gezond.....
Uien bevatten naast
polyfenolen ook vitaminen en mineralen. Het bevat het
meeste vitamine C. Verder zit er redelijk wat B6 en B11 in. Het bevat de
mineralen molybdeen, mangaan en kalium. Ook bevat het uitje het
aminozuur tryptofaan. In
vergelijking met andere groente bevat de ui niet veel verschillende
voedingsstoffen maar het aantal gezonde polyfenolen is
zo hoog dat dit de
geneeskracht van ui tot grote hoogten doet opzwepen.
Uien zijn voor weinig te koop op de markt dus sla
je slag en koop maar twee kilo voor een pan soep is dat wel
voldoende.....
Ingrediënten voor uiensoep:
2 kilo uien
4 tenen knoflook
scheut witte wijn of sherry
2 eetlepels bouillonpoeder
2 eetlepels kerrie
scheut olijfolie
1 liter water.
plakjes kaas en stokbroodje.
Schil de uien en snijd ze middendoor en de helften
in dunne schijven.
Fruit in iets olijfolie de knoflook en wat uien
(terwijl je de rest van de uien snijdt) op hoog gas.
Voeg de kerrie en de bouillonpoeder toe en blijf
roeren en op hoog gas aanfruiten.
Als je denkt “ze bakken aan” blus je de uien met
een scheut wijn en een liter water.
Weer op hoog gas aan de kook laten komen en goed
het eventuele aanbaksel van de bodem roeren.
Deksel op de pan en 30 minuut op laag gas laten
sudderen. Proef maar eens hoe lekker al die smaakjes doortrekken. Door dat
fruiten in het begin geven de uien hun smaak vrij....Misschien wil je er wat
peper bij? offe wat zeezout? Kijk maar.....
Ik kocht een klein stokbroodje en er werden drie
schijfjes afgesneden en op de soep gelegd in een grote soepkop. Daar wat
schijfjes kaas op en 10 minuut of zo in de oven. schuif er maar het stokbroodje
bij....maaltijdsoep mevrouw/meneer en helemaal goed nu het
niet meer zo smoor heet is buiten....
Mijn leventje 2
Mijn leventje 2
Ik heb een trauma overgehouden aan een tandarts tig
jaren geleden. Meneer heeft toen een prothese voor me gemaakt en gaf aan dat na
zijn werk afgeleverd te hebben ik de vouwtjes bij mijn mondhoeken direct kwijt
zou zijn. Hij zou de prothese wat voller maken en dat heb ik geweten. Als je
weet hoe een aap eruit ziet kan je er iets bij voorstellen. Geen plooitjes maar
een mond die niet eens dicht kon over die uitgebouwde prothese. Het was
vreselijk en ik heb een flinke rel gemaakt.
Uiteindelijk is het goed gekomen maar ik heb te
lang gewacht deze keer, omdat ik nog steeds huiver van die miskleuner van
toen... Er moest al tijden een nieuwe prothese komen de derde in mijn leven en
ik werd door een collega “aangestoken” die beweerde zo een aardige meneer te
hebben gevonden. Helaas.........
Meneer vond het nodig eerst de prothese te
verwijderen en daarna me vragen te gaan stellen. Ik heb mijn prothese weer
geplaatst en meneer uitgebreid vertelt zoiets niet op prijs te stellen en zijn
andere klandizie zeker ook niet. Ik had hem ook nog heel wat te vragen en toen
dat voorbij was kon gezwegen worden ZONDER PROTHESE. Dat noemen ze vak
blindheid... In ons consuminderhuis maak ik zoiets ook wel eens mee dat we het
doodnormaal vinden als mensen een week geen eten hebben of bont en blauw
geslagen zijn en al maanden op de beton liggen op een matras. Ik zeg dan wel
eens hoe heerlijk het is dat ze een dak boven hun hoofd hebben....Tja...het kan
allemaal en we moeten ervoor waken. Ik krijg in ieder geval twee pinnen in mijn
kaak geschroefd waar een prothese op geklikt kan worden en of ik daarna wel of
geen plooitjes bij mijn mondhoeken heb interesseert me nu eens helemaal
niets.....als ik er niet als een vrouwelijke aap uitzie is voldoende...
Annemiek.
