Bij kennissen ben je je voortdurend bewust
van het enigszins
onwerkelijk beeld dat ze van je hebben.
Hij/zij zal je
leven lang een kennis blijven....
Zielsverwanten bevestigen je bestaan en houden je overeind
Alleen al het feit dat ze ergens op de achtergrond aanwezig zijn...
Annemiek
Mijmering 34 2022.
Tip
Van de week ben ik op mijn gemakje rond gaan fietsen de
winkeltjes af op warenonderzoek. Ik kocht lange naainaalden met grote ogen (6
voor 2,40 euro) en was lang op zoek naar dun betaalbaar touw waarmee we de
tassen van het vloerkleed aan elkaar kunnen naaien.
Bij de ACTION liepen vele
jonge moeders met baby’s in kinderwagens spul te kopen dat ze niet nodig hebben
denk ik wel, en ja bij mij is ook iets aan de vingers blijven hangen... Ik heb
na vier jaar (eh zomers) met 14 paar te hebben gedaan, 14 paar nieuwe sneaker
sokken gekocht voor bijna 6 euro.
het touw bij ACTION) was te dik en werd het volgende winkeltje aangedaan... KARWEI... waar ik het juiste dunne touw vond 90 meter voor 3,99 euro.
Verder
naar het tuincentrum waar een Franse geranium werd gekocht.
(3,99 euro) Om te vermenigvuldigen. Hoe zo? In deze kleur wil ik er meer en ga
in augustus stekken zodat ik zeker vijf jonkies van die prachtkleur kan telen.
Vier pracht perkplantjes erbij voor in de vloerkleedtassen
(twee per tas is 3 euro de tas) en heb je een rijk Moederdag cadeau met heel
veel aandacht en leuk werk plus maar drie eurootjes gekost.
Vandaag werd de pracht cadeau gedaan aan iemand die daar
heel blij van werd en heb ik mondeling toegelicht wat niet meer was gelukt op
een kaart te vermelden...
Stuk vloerkleed of mat van sisal of kokos.
heel dun touw om aan elkaar te naaien.
Naald met een oog waardoor het dunne touw kan
2 of 1 perkplantje (ik had er 2 samen voor 3
euro.)
vier lege conservenpotten van jam of zo,
wel even hoog.
Een plastic bakje daarop waarop je de potten met plantjes
zet,
en het gietwater in kan stromen
een tangetje of nijptang.
Werkwijze:
zag dat in de lengte drie banen eruit gingen en was zo enthousiast dat tuinhandschoenen werden vergeten, gelijk zeven tassen werden geknipt en een loeier van een blaar kwam opzetten die gelijk werd doorgeknipt...
Na een reep in
de lengte te hebben geknipt zijn vele lange draden uitgerafeld die later tot
handvaten worden gevlochten...
Uit een vloerkleed gingen acht tassen inclusief de tas (oude model van mijmering 33) die al was gemaakt. (vind ik niks meer aan).
Het leukste is het uitrafelen, eerst aan de zijkanten van het stuk kleed dat tas moet worden...net zolang tot je met je vingers de franjes kan knopen tot een dubbele knoop.
Dan rafelt het niet verder en heb je een “zelfkant” geknoopt... Je
knoopt twee draadjes en iets verder weer twee... de rest blijft franje. Op de
foto’s is het goed te zien...
Rafel en knoop de zijkanten en bovenkanten en kijk welke
kant van het stuk kleed het mooiste is.
Dat wordt de buitenkant en vouw je de
bovenkanten naar buiten om en naai met een grote steek vast. Een kotsvlek van Floor zit binnenin en geen mens die het ziet...
Zet de naald erin
druk iets door en trek met het tangetje moeiteloos door de “stof.” De grote
steek mag aan de binnenkant, dat zie je toch niet...
De zijkanten op dezelfde manier dichtnaaien en de steken
tussen de ribbels laten vallen dan vallen ze het minste op. Nu zie je al wat het
worden gaat. Drie touwen van het uitrafelen vlechten en als eentje tekort is
knoop je een ander aan.
De eindjes onder de knoop
werden uitgerafeld en bijgeknipt...
Onderin de tas kwamen vier dezelfde hoogte lege potten met
deksel. Daarop een plastic bakje (het mijne werd op maat bijgeknipt) en kwamen
de twee plantjes in.
Dat bakje is belangrijk zodat het gietwater erin kan lopen
en niet onderuit de tas, al zal dat best eens gebeuren. Kijk maar tussen de
rommeltjes die je hebt...
rommeltjes die je hebt...
Met veel dankbaarheid en liefde heb ik de tas gemaakt voor
Hetty. Wetende dat zij en haar eega al die jaren dat ik het gedachtegoed
consuminderen uitdroeg me steunden en konden volgen.
Dat geeft veel kracht als
je steeds meer als een roepende in de woestijn de rode draad (zoals bedoeld bij
de oprichting)
probeert vast te houden in het huis dat daarvoor werd opgericht...
probeert vast te houden in het huis dat daarvoor werd opgericht...
Nu draag ik de consumindergedachte uit in
thema kringen thuis en in de Broederschool en de mijmeringen. Het consuminderhuis is iets geworden wat niet
meer bij mijn gedachtegoed past... Het zij zo...
Tip 2
De eerste spinazie in mijn border kan geoogst. Het is
bijna een heilig moment als de grootste blaadjes net boven de aarde worden
afgeknipt.
Een vergietje vol en weet ik niet meer of vanuit de worteltjes weer
nieuw blad zal ontspruiten... We zullen zien... Zie recept:
Pasta met Champignons/spinazie:
Ingrediënten:
250 gram champignons
1 vergiet spinazie
1 gele ui
1 teen knoflook of knoflookstengels
2 eetlepels tomatenpuree
paprikapoeder
peper/zout
eventueel room
Pasta soort naar keuze
of rijst.
Werkwijze:
Zet water op voor de pasta of rijst en kook die gaar
tussendoor...
Snipper de ui en de knoflook en fruit de ui in een wok of
stoofpan in iets olijfolie.
Voeg even later de knoflook toe en fruit mee.
Borstel de champignons, spoel kort af en snij in stukken.
Fruit 5 minuut mee met
paprikapoeder en peper/zout. Voeg de tomaatpuree toe en bak even mee... Voeg de
bloem toe en laat een minuut garen op klein vuur.
Blus af met een half kopje
water of meer zodat je de juiste dikte
saus hebt... Voeg de gewassen en grof
geknipte spinazie toe en laat een minuut iets slinken...
Mijn leventje...
Ik heb de blommentas aan het stuur van mijn fiets gehangen
en daardoor menigeen een glimlach ontlokt onderweg.
Vanmorgen
was Manuela op bezoek en kon de vreemde vogel zien die regelmatig mijn
vogelvoerplek bezoekt. Ze heeft het opgezocht en bleek een gaai
te zijn.
Hij of zij komt pindanootjes eten uit de doppinda’s en zal ik
komend weekend extra snoeren aanrijgen...
Wat een schoonheid zo dichtbij huis
waar de seringenboom de sfeer bepaald en alles zo welig groeit...
Zoveel om dankbaar voor te zijn...
Annemiek
