Mijmering 29 Aubergine pannenkoekjes, gebonden soep, nostalgie op de tuintafel en verhaaltjes...

 Beste mensen,

Een tevreden mens

beleeft stukjes hemel op aarde..... 

Annemiek.

 

Mijmering 29 2022.

 

Tip.

Venkelsoep is zo gemaakt en deze keer gebonden soep. 

Dat is niet moeilijker dan heldere soep alleen een dikke aardappel erbij. 

Deze keer met behulp van de hooimand gemaakt en lees je de voordelen. Hieronder recept:

 

Ingrediënten:

2 venkelknollen

1 dikke ui

1 dikke aardappel

2 tenen knoflook of knoflookstengels

2 groentebouillonblokken

scheutje room of koffiemelk.

 

Werkwijze:

Snipper de ui en fruit in iets olijfolie met een klontje boter als je hebt in een soeppan. 

Iets later de gesnipperde knoflooktenen toevoegen en mee roerbakken.

 

Was de venkelknollen en snij samen met de geschilde en gewassen aardappel in kleine stukjes en roerbak mee in de soeppan. 

Afblussen met 1 liter water en twee groentebouillontabletten. Op hoge pit aan de kook brengen, drie minuut op kookpunt goed doorkoken en de pan in de hooikist zetten. 

Dat spaart 15 minuut op gas/inductie en je hoeft er een half uur niet naar om te kijken.

 (voor de gaar tijd in de hooi/mand neem je het dubbele van de gaar tijd op gas of inductie.)

 

Ondertussen ben ik in de tuin gaan werken en dacht een uur later pas weer aan de soep. 

De pan werd uitgegraven en was heel heet. Ik heb wat knoflookstengels afgeknipt in de tuin en in smalle reepjes toegevoegd. 

De staafmixer erdoor en de soep in een soepkop geserveerd met een wolkje koffiemelk en wat fijn geknipt venkelgroen. 

De soep was te heet om direct te eten...  alsof hij zo van het vuur kwam. De pan werd weer in de hooikist gezet en heb ik om half vijf in de namiddag een half kommetje nog redelijk warme soep gegeten...

 

Tip 2

Beter weer en kunnen de droogbonen worden voor gezaaid in hulsjes gevuld met potgrond  in een bakje, 22 stuks passen erin en je kent mijn manier inmiddels. 

Enkele boerentenen en de rest kieviet bonen in elk rolletje een...
want het zijn heftig grove planten. 

Droogbonen hebben een lang seizoen nodig daarom het voor zaaien, het zijn klimmers en ik zet de planten  in mei tegen het Heras hek. 

De lange bonen die aan de plant komen kan je als snijboon eten. 

Wil je bewaarbonen telen dan moeten ze blijven hangen, dikker worden, bruin opdrogen aan de plant en kan je ze doppen.

 

 Tip 3

Een emmer staat nu altijd bij de hand op de badkamer om 4 liter water uit de thermostaatkraan niet verloren te laten gaan voordat het water de gevraagde temperatuur geeft.

 

Ik gooi het  water in de wasmachine als de emmer vol is.

Tip 4

Aubergine pannenkoekjes maak je als volgt:

De aubergines wassen en in schijven snijden. 

Een dik pannenkoekbeslag maken van bloem theelepeltje bakpoeder een ei, snuf zout en wat melk. 

De schijven door het beslag halen en in weinig zonnebloemolie in een pannetje of koekenpan bakken, keren en garen op lage pit. 

Van de rest beslag kan je een pannenkoekje bakken...

 

 

Mijn leventje...

Het zevenblad in de voortuin groeit als een gek en afplukken helpt om de groei van de wortels af te zwakken. 

Langs het gaas van de afrastering wil ik pompoen omhoog laten groeien, dat heb ik meer gedaan. 

Ze zijn van zichzelf geen klimmers maar alles is te leren nietwaar. 

Ook voor pompoenen... en kan je de  stengels vastbinden hier
en daar langs een gaasafrastering als beginnetje.

Daarna weten ze het wel en heb je opeens een dikke pompoen hoog tegen het gaas hangen.

 

In mijn volkstuin lang geleden had een pompoen zich gevormd rond de afrastering. In het hart zaten de ruitjes gaas. 

De helft pompoen binnen en de helft buitenkant van de afrastering. 

Ik heb hem ter plaatse moeten lossnijden om te oogsten en menigeen heeft bij dit “wonder” stil gestaan. 

In die tijd maakte ik eens een vogelverschrikker met een jeans aan en een ruiten overhemd. 

Het ”gezicht” overschaduwd door een stro hoed met rand. 

Je schrok je kapot bij het naderen van de volkstuin van die vreemde lange vent die dag en nacht zich daar ophield...

Goed dat ik hem geen regenjas heb aangedaan...dan hadden ze de politie gebeld.

 

Een collega tuinier en ikke hebben indertijd de schuilhut in de carboleum gezet, in de volle zon en dat brandde in onze huid van gezicht en handen  want we waren nogal ruig met dat spul.

 Ik had trouwens heel wat moeite moeten doen om lid van de
vereniging te worden want ze namen alleen mannen aan en waren niet zo geëmancipeerd. 

Mijn eventuele man mocht wel een perceel huren... nou die had ik niet en moesten ze eens goed over nadenken. 

Toen de voorzitter mijn tuin aan huis had gezien mocht ik uiteindelijk op proef van twee maanden meedoen...

 

Een meneer wilde me een plezier doen en het “zwakke “geslacht helpen. Hij spitte een stuk van mijn perceel op zo’n schandalige manier om, dat alles over moest. 

Woest was ik... Ik wilde ZELF spitten en hoefde ook geen toeschouwers in rijen van drie achter mijn kont. Een jaar later waren ze aan me gewend, was ik secretaris van de vereniging en regelde  voor peanuts een tweedehands Heras Hekwerk via een overbuur. 

Onder zijn leiding en zijn gereedschap werd het
nieuw hekwerk geplaatst. Er kwam een mooie poort in en 
iedereen kreeg een sleutel.

 

Toen de oudste tuinier overleed op hoge leeftijd heb ik nog een stuk gemaakt voor op zijn kist van boerenkool prei en wortelen. Daar kwam zijn eigen poot stok in met een loden etiket met zijn naam  BEN met een spijker erop gegraveerd. 

Dat etiket was gemaakt van een restje dak lood... Die poot stok heeft nog lang in een bloempot gestaan bij zijn weduwe, die nog jaren bezig was om die grote vriezers leeg te eten...van blokken wortels met uien samen ingevroren (vonden ze makkelijk) en boerenkool en prei.

 

Toen de voorzitter stopte i.v.m zijn gezondheid hield ik de hele vereniging (uitvoering) overeind in mijn eentje, naarstig

zoekende naar bestuursleden. De penningmeester Betsy werkte achter de coulissen gelukkig door, al was ik steeds bang dat ze ook vertrok.. Een ex wethouder wilde de rol als voorzitter wel van me overnemen en was voor mij  de tijd aangebroken om te vertrekken want het consuminderhuis vroeg steeds meer energie. 

Dat had ik tussendoor ook nog opgericht...De sfeer  in de volkstuin was inmiddels niet meer zo geweldig nadat ik in mijn
tijd als voorzitter een oud mijnwerker geen nieuw perceel had gegeven. 

Hij moest van mij  (volgens de regels) eerst zijn oude perceel van metershoog onkruid ontdoen en schoon opleveren. Hij liet zich niets zeggen door een vrouw en verhuisden bij nacht en ontij de kiezels van het pad naar mijn perceeltje...Tja... niets menselijks is me vreemd.

 

Komen we op het tweede verhaal van afgelopen week. Door tijdmanagement geholpen heb ik de pottenhoek opgeruimd en een familie slakken naar de bosrand gebracht. De ladder tegen de muur als ophangplek, wordt tegenwoordig door de hedera vastgehouden zag ik.

Alle ramen buitenkant zijn gewassen op de mijn bekende grove manier met het zachte bezempje en de vloertrekker. In een wip
geklaard. 

 Bij de LIDL waar ik langskwam na de themaochtend in Molenberg verkochten ze alle perkplanten tien voor 75 cent. Ze waren ze vergeten water te geven en na een badje bij mij zag je daar niets meer van. 

Voor 4.50 kocht ik dus 60 planten genoeg voor het hele hofje en
de potten. Wat een weelde... en werd mijn pannenrekje in de blommen gezet en kreeg de tuintafel een nostalgisch tintje.

 Plastic potten werden op maat geknipt in melkkoker en vergietje...

 

Inmiddels heeft een aardige bij mij bekende loodgieter een buitenkraan op mijn huis gezet en ging ik op zoek naar een slang. 

Met gieters lopen lukt niet meer al zal ik heel zuinig blijven met water geven. Mijn hulp was op diezelfde dag aan de poets en waste ik de ramen met de bezem. De meneer lag met zijn knieën op een kussen met zijn hoofd in het aanrechtkastje. Levensgevaarlijk want ik zie geen flikker... Soms lag meneer in de border buiten achter de rododendron, die daar staat en dan

Een zoen voor Kelly.

weer in die kast. 

Het zat eraan te komen dat ik struikelde over zijn benen en zowat bovenop zijn rug belande... Dat zal een bijzonder gezicht zijn geweest...alles is goed gekomen... met de kraan, de tuinslang en met meneer en zijn vrouw die ik nog op ben gaan zoeken...Inclusief Floor haar nieuwe liefde, Kelly de hulp. 

Huisje weltevree....

 

Annemiek