Beste mensen,
Waar mensen in liefde leven
Is zelfs het armste huis een thuis....
Annemiek
113 Consumindermijmering 2018.
Het is een verhaal van geven, delen en mededogen
geworden en vooral diepe ontroering waarvan ik een stukje probeer te delen met
ieder die mee en bij heeft gedragen.... Kerstactie 2018 Consuminderhuis Parkstad... Ontzettend
veel hebben we kunnen doen van de eurootjes en complete rijen eurootjes die
binnen stroomden waar we heel dankbaar voor zijn.... van kleine tot grote gift
allemaal vanuit het hart geschonken... De rij tafels die je op de foto’s ziet
kon tot drie keer toe boodschappen dragen die werden doorgegeven aan echte
crisis gezinnen. We hebben dag en nacht gewerkt...de kerngroep...mensen die met verantwoording hun taak vervullen.....en ik heb ze misschien wel
overbelast....waar tussendoor ook nog de ene na de andere crisis binnen kwam en voorzien
van het nodige... Dat zorgde voor een race tegen de klok... maar nu mogen we een
dag uitrusten en gaan tweede kerstdag weer aan de slag met uitdelen... lees en
geniet mee van verslagen ter plaatse van jullie mijmering schijfster...Eerst
maar hoe het nu met de beschreven mensen in de verhalen gaat....
Jos van verhaal een https://annemieksmijmeringen.blogspot.com/2018/11/eerste-kerstverhaal-2018stille-wanhoop.html is ziek geworden en het ziet er niet zo goed voor hem uit. We
blijven hem ondersteunen zolang het nodig is.....Zijn hond heeft hij moeten
laten inslapen wat uiteraard heel zwaar was.
Jelle en Marian van verhaal twee? https://annemieksmijmeringen.blogspot.com/2018/12/tweede-kerstverhaal-2018als-vluchten.html Ze hebben eenmaal leefgeld van de oude bewindvoerder gekregen
en de week erop al niet meer. Het is wachten tot de kerstvakantie voorbij is en
de rechtbank weer aan het werk gaat om de nieuwe bewindvoerder aan te stellen
voor dit zwaar geplaagde gezin. Maar oh wat zijn ze dankbaar voor alle goeds dat
werd gebracht en dat is inmiddels een hele rij geworden: Een inboedel met alles
erop en eraan... Zelfs vloerbedekking en voedsel week op week weer opnieuw voor
vijf mensen. Sinterklaas kwam met hergebruik speelgoed voor de kids en daar is
niets mis mee.... De Kerstman had ook nog wat speelgoed....en zijn we gisteren
nog geweest. Wat zag mevrouw er goed uit en hoe blij de kindjes...en Jelle. Dit
gezin had het niet gered en waren ongelukken gebeurd....als we ze niet hadden
gedragen.
De meneer die in een auto sliep kan met kerst zijn
kindjes te logeren hebben in zijn ingerichte flat en komt voedsel halen op onze
voedsellijn... tot 13 januari zijn eerste geld binnenkomt... als het
meezit....Veel leed bleef hem bespaard en met hem de kindjes die pa niet hoeven
te missen....
Nicky van het derde kerstverhaal https://annemieksmijmeringen.blogspot.com/2018/12/derde-kerstverhaal-2018-het-waren.html is
rustiger geworden. De kindjes kregen speelgoed van
Sinterklaas en Nicky kreeg
voedsel voor haar gezinnetje. Vandaag heeft ze een doos speelgoed mee gekregen
die onder de boom moet vanavond. Ze kwam vanmiddag weer op de voedsellijn en ik
merk dat ze voor verse groenten gaat en weet wat een savooiekool en een witte
kool is en vooral wat ze ermee kan doen. Ze is blij met alles en niet alleen met
de Mona toetjes. Tijdens het inpakken van de tassen zijn we samen al het menu
aan het bepalen... Ik verdeel zo goed mogelijk en gezinnen met kinderen krijgen
melk en fruit... De mannen willen worst en kant-en-klaar en kippenpoten
brrrrrrr. Nicky straalt...... want ze wordt gedragen door ons
en jullie en het envelopje helpt haar weer verder..... Tweemaal
per week mag ze komen voor een tas boodschappen...
Marlies en John? Daar hebben we gisteren een stapel
pakjes met speelgoed gebracht voor onder de boom. Daarbij goede boodschappen en
mevrouw kon niets meer zeggen... Dat hoeft ook niet en ogen zeggen zoveel....
Dorien kreeg een stuk rollade voor de Kerst van de
uiterste houdbaarheids producten en een shopper vol boodschappen en houdbare
producten om tot het nieuwe jaar even rust te hebben en geen zorgen... Iedereen
hebben we naar maat gegeven...en vele gezinnen zullen even zonder zorgen zijn.
We zullen ons winkeltje vol kunnen stapelen met gekochte boodschappen voor zeker
1000 euro. Dat is voor de nood in februari maart en april.... 
Onze vrijwilligers die je op de foto’s ziet zijn de
mensen die al leerden meer te doen met minder. Ze zijn of al
uit de schuld en hebben een spaarpot of de schuldsanering is
lopende.... Het zijn door de jaren heen ellenlange rijen geworden....en ik
spreek ze vaak in het leven onderweg. De vrijwilligers van dit moment kregen
een kerstbrood en een gezellige bijeenkomst met koffie en thee....Ze hebben
GENOEG want ze mogen het jaar door kleding en hebbedingetjes uitzoeken wat ik
prullaria noem. Is ergens een tafel of zo versleten wordt zo een nieuwe
hergebruikte gebracht....... 
De echte crisismensen hebben we uit beeld gehouden
omdat geen mens in zijn armoe te kijk wil staan.... Het waren er heel veel omdat
we nu twee consuminderhuizen hebben en veel meer mensen kunnen helpen... Vooral
in Heerlen was het keer op keer stille armoede... Theo Hansi en ik hebben wat
afgereden... tot vandaag toe tot het donker werd.... Kleine achteraf
appartementjes en studiootjes. kleine woningen.... straten lang tegen elkaar
gebouwd. De telefoon is meestal al afgesloten of ze nemen niet op. veel
pleinvrees bij deze mensen en ik weet dat ze zelfs onder tafel kruipen als de
bel gaat.... De bel beneden druk ik eenmaal in en weet als ik blijf bellen dat
ze stijf van de angst staan... Ik breek meestal via de buren in om binnen te
komen voorbij de hoofdingang. In de juiste galerij bij de juiste voordeur wordt
gebeld en voel je dat iemand in de gang staat die niet open wil doen... niet
open KAN doen en verstijfd staat. Meestal hebben deze mensen een hondje dat
driftig blaft op het belgeluid. Dieren geven onvoorwaardelijke liefde die ze van
mensen niet (meer) kregen of krijgen... Ik ga er van uit dat de mens achter de deur mee
luistert en zeg ik tegen de meneer die me begeleid: ”Ze hebben een hond, dus die
moet worden uitgelaten.” “Mevrouw of meneer is maar even weg...dus zet de doos
maar voor de deur.” Dat doen we ook met veel lawaai en leggen de deurmat erop
als die er ligt. We duwen de envelop diep onderin de doos want daar zit geld
in.... Later bellen ze me op... en door de telefoon is het gemakkelijker praten
en bedanken en dat is goed...
Ons laatste gezin vandaag was een alleenstaande
mevrouw met twee dochters waarvan de jongste morgen elf wordt. Er was niets om
verjaardag te vieren en niets voor Kerst. Ik heb mevrouw gebeld dat we vanmiddag
een pakje kwamen afgeven en het jongste kind stond al op de uitkijk... Drie
dozen totaal met beperkt houdbare producten en lang houdbare producten zijn naar
binnen gegaan en er was een envelopje voor de jarige jop en het zusje een beetje
en eentje voor moeder........ Ze omhelsden Theo en dit mens spontaan... We
hadden zelfs taartjes kunnen redden voor ze...... De blijheid was ENORM... en we
gaan direct weer weg want we hoeven niet de weldoeners uit te hangen... Ze
willen gewoon de dozen uitpakken en genieten. Daar horen we niet bij.... Dat was
allemaal na een voedsellijn uitdelen voor tien gezinnen... Morgen hebben we even
vrij en woensdag worden weer bigshoppers uitgedeeld aan degenen die nog wat
zouden moeten krijgen en we gaan tegen de tweehonderd bigshoppers denk ik
wel...daarnaast de gevulde bananendozen niet meegerekend.... We gaan nog even
door tot in januari....
Tot mails met meer verslagen...
Fijne Kerstavond
Annemiek
