Geluk is relativeren tussen de
plantjes
en energie opdoen....als je het echt niet meer weet....
Annemiek.
115 Consumindermijmering 2018.
Red de aarde van verkwisting oftewel de Kerstgolf
op de afvalberg... Ik ben er druk mee en misschien kan je meekijken met nieuwe
ogen? De roosjes die we kregen met bruinige bloemblaadjes konden NET nog
gedroogd en werden op de kop gehangen. LEVE DE PLUS! Ik zie de volle rozenkrans al voor me van
gedroogde roosjes. Zo romantisch... Toch maar gered van de afvalberg... We
hebben al honderden van die roosjes die niet werden verkocht...
De uitgelopen dikke knoflook werd ook niet verkocht
en heb ik in potjes met aarde gezet. Ze worden doorgegeven aan de mensen die de
moeite nemen consuminder kookworkshops te volgen en te leren meer doen met
minder. Met de verhoogde BTW tarieven op de boodschappen wel aan te raden
nietwaar. Knoflook in potjes op de vensterbank betekend geen knoflook meer
hoeven kopen. De onder potjes waar de potjes knoflook instaan hebben we ook
gered van de afvalberg. Met Kerst werden daar puddinkjes in verkocht die wij
kregen toen de consument niet meer kocht. Glazen potjes die eenmaal gebruikt dus
ook weg gemieterd moesten worden of in de glasbak. Dat zie ik niet gebeuren met
zo’n kleine potjes en ze zullen wel in de restafval verdwijnen.
Nog zo eentje die voor spek en bonen meedeed was
het hyacint arrangement van Martin. Een hyacint een beetje lang doorgeschoten
zal Martin er wel niet meer zijn naam aan willen verbinden... want ze werden weg
gekeild. We vingen ze op voor ze de afvalberg bereikten en de pot staat bij
velen op tafel. Bij mij dus ook ter lering ende vermaak want ik geef het voorbeeld nietwaar.....
De bollen zijn nog wel twee weken aan de bloei en worden
daarna uit de pot gehaald en op een krant gedroogd. Ze gaan in de volle grond
buiten in mei en mogen daar wortels krijgen en kinderen. Ze mogen harden tot buiten hyacint. De glazen pot
daar kan je van alles en nog wat mee doen... vul maar in: zoutpot, overpot,
bewaar prullaria pot, kleurtjes en pennen pot, touwtjes pot, mandarijnen pot, en
en ... hergebruik ten top.
Tip 2
De kop van de knolselderij staat nog steeds in een
bloempot op de vensterbank blaadjes te geven voor wintersoepen. De basilicum
ernaast en nu ook al wat kleine knoflookpotjes. Degenen die buiten in de volle
grond staan vanaf de herfst zijn al gehard maar deze nu buiten zetten betekend
de dood voor de toekomstige plantjes. Waar ook aan werd gewerkt was de salie
plantjes die ik zaaide in een grote pot op de vensterbank. Ze zijn in polletjes omgepoot in
kleinere potjes met potgrond. Ze staan aan de zonzijde op de vensterbank in de
woonkamer en gaan nu doorgroeien tot echte planten. Negen polletjes salie planten die ik heb
beloofd aan de meest enthousiaste kookworkshoppers van het consuminderhuis. Ze
hebben de weldadige genezing met salie ervaren bij luchtweg infecties... Als de
plantjes sterk genoeg zijn worden ze doorgegeven, samen met een stuk lavas
oftewel maggikruid. Dat zal wel in april worden of zo. Degene bij wie de salie
dood gaat krijgt er geen meer want als salie in de volle grond nog bij je dood
gaat...tja... eh sorry. De chayote liep al uit en werd voor de helft in een pot potgrond ingegraven en een stokje erbij plus aangelijnd eh...gestut. Ze gaat nu wortelen als "God bleef" en pracht groente brengen in de zomerse tuin 2019. Daaraan werken brengt de lente dichterbij. Ik moet die groeiende struik dus tot de maand mei op de vensterbank laten woekeren....Ik heb er nog vijf die trachten uit te lopen...
Tip 3
De oliebollen gekte is weer in het land... Dan
praat ik over de ellenlange rijen voor de oliebollenkraam van mannen
waarvan hun vrouw de bollen zelf niet kan of wil maken. Velen doen dat wel... In de
supers staan al jerrycans olie te koop voor veel geld. Na het bakken kan je de
keuken afsoppen en de olie blijft in de zwaar gehavende pan staan die je nooit meer schoon krijgt. Als je het
goed wil doen komt de afgewerkte olie in de jerrycan bij de super waar hij weer wordt ingeleverd. Ze vangen daar geld voor. Ze maken biodiesel
ervan voor bijvoorbeeld vrachtwagens die hyacint arrangementen van Martin
vervoeren die al of niet worden verkocht. Je kan de olie zelf houden want je hebt hem duur betaald en je houten hekwerk en
gereedschap ermee invetten en waterafstotend maken.... als je meedoet met die
gekte. Ik wil niet denken aan al die mensen die de olie in de afvoer gieten en
de pan niet meer schoon krijgen en op de afvalberg kieperen... Het is
ons allemaal wijs gemaakt! En nu het goede nieuws!!! Je hoeft geen jerrycans olie te kopen of je
beste pan versjangeleren (nieuw woord) evenmin je keuken afsoppen of het milieu
belasten met al die olie die je wegwerkt op misschien wel vreselijke manieren
die het daglicht niet kunnen verdragen. Maak gewoon appel pannenkoekjes in de
wok gebakken in een scheutje olie en noem ze appelbeignets!
Laat de supers met al die dure poedersuiker zitten en maal zelf van
gewone suiker in de keukenmachine als je die hebt of een oude koffiemolen. Zet
je beignets gewoon op tafel naast de glaasjes wijn en geen hond die het verschil
ziet. Zeker niet na een glaasje wijn... Scheelt je toch een hoop geld... Receptje? van appelbeignets
Annemiek?
Kleine appeltjes
halve kilo gewone bloem
snuf zout
zakje bakpoeder of...
Halve kilo zelfrijzend bakmeel waar de bakpoeder al
inzit.
1 ei als je die over hebt maar hoeft
niet
beetje zonnebloemolie
beetje zonnebloemolie
poedersuiker
Werkwijze:
De appels schil ik niet en worden gewassen en met
een appelboor van klokhuis ontdaan. Snij dun de kop en kontjes eraf en eet die
op. Fruit eten hoeft niet meer die dag. Verdeel de appel in drie of vier schijven...
wat je maar wil. Kieper de bloem en bakpoeder met snuf zout en ei in een kom en
roer de melk erbij met een garde. Hoeveel? Tot je beslag dik is en de garde NET
NIET er rechtop in blijft staan. Dat kan de keukenprinses met twee linkse handen
en opzetnagels nog... Met zelfrijzend bakmeel is het nog gemakkelijker maar
waarom? Dat is duurder en daar gaan we niet voor...
Zet de wok of koekenpan op
het gas en giet een scheutje zonnebloemolie erin. Laat warm worden en sleep een
appelring door het beslag. Dat kan best met je vingers en leg in de wok of
koekenpan. Even op hoog gas dicht schroeien (halve minuut) en op laag gas garen
tot er gaatjes in het deeg komen. Omkeren en verder laten garen en bruinen. De
appel moet immers beetgaar worden. Ik hou van dikke appelschijven en die moeten
langer dan dunne.. Kijk wat voor jou beter is. De appelbeignets
(die eigenlijk
appelpannenkoekjes zijn) smaken heerlijk warm en koud en slurpen geen hopen olie op tijdens het bakken
en zijn toch gezonder denk ik wel. De oliebollensmaak zit er zeker aan en weten
de gasten veel hoe appelbeignets eruit horen te zien...
Ruim poedersuiker erop
en servetjes erbij... De wok gaat na het laatste baksel even onder de kraan en
sist door eigen warmte schoon. Doekje erdoor en voilà... Geen pan weg evenmin
hopen olie gekocht... geen bevroren echtgenoot in de wachtrij....bij de
oliebollenkraam en en... de Aarde is je dankbaar voor alle verspilling die werd
voorkomen... Rest je nog te tellen hoeveel een appelbeignet kost... Bij de LIDL
39 cent per stuk en die van jou 18 cent..... Die van de oliebollenkraam wil ik
niet eens weten......
Mijn leventje gaat al enkele dagen over iedereen
persoonlijk willen bedanken voor het meedragen van de mens in nood en dat niet
kunnen. Het is ondoenlijk en zou ik nachten door moeten mailen. De Kerstactie
heeft zovelen gered van uithuiszetting, geen voedsel of kinderen die op de grond
sliepen en nu in een bed. Ik wil zo graag iedereen bedanken en doe dat bij
deze... De mens is geneigd te denken vanuit haar/zijn eigen huisje en ik hoef
voor mezelf nooit een dankjewel. Ik zie wel aan ogen en lichaamstaal hoe
gelukkig ze nu zijn. Daar onttrek ik mijn geluk aan en dat is de reden dat ik
zoveel mogelijk beeldend probeer te schrijven hoe jullie goede giften
aankwamen...Zodat jullie daar ook geluk aan onttrekken.
Er zijn gezinnen die nog steeds envelopjes op maat
krijgen en afgepast... Eerst de al aanwezige voedsel uiterste houdbaarheid geven... die we gratis
krijgen en dan pas kopen wat er nog ontbreekt... om een gezond menu op tafel te
zetten. We verspillen geen geld (door jullie gesponsord) aan wat er al is... We
leveren soms hergebruik vriezers bij de voedsellijn om in te vriezen wat nu goed
is en in januari zo nodig is in gezinnen. Terug naar het dankjewel... Lily en
Louki haar zus weten wel dat alles goed bij ons terecht komt en velen met hen...
Ik bedank niet elke keer als er een pakje aan is gekomen want mijn energie gaat
vooral naar het doorgeven, hergebruiken en nood ledigen. Toch zette een mail van
een mevrouw me aan het denken dat ik niet echt goed bezig ben ... Mevrouw
breidde sokken vorig jaar en dit jaar sjaals en door de drukte neem ik dan niet
de tijd om haar te mailen hoe dankbaar en blij we waren met die mooie sjaals.
Dat had ik moeten doen want mevrouw kan geen gedachten lezen. De goed wasbare
sjaal gaat net in het nieuwe jaar naar de vrouw van Jelle om het toekomstige
jaar in mooie kleuren te kunnen blijven zien... En de kwetsbare wollen sjaal
gaat naar Anna die zo zorgzaam met spullen omgaat. "Ik heb niet iedereen
persoonlijk bedankt," dendert nachtenlang door me heen in onrustige slaap na de mail van de boze
mevrouw. Ze schreef voor de kat zijn... te werken en dat de wol geld kost en
haar werk zeer geliefd is en ze niets hoort waar het is gebleven... Misschien wel
achterin een kast schreef ze nog. Dat is vreselijk voor haar die onwetendheid en
ben ik zwaar in gebreke gebleven...Iets wat je niet terug kan draaien.... De uitdrukking van haar van de kat zijn ... wat ze schreef
kende ik niet en bij navraag op google moet dat “de kat zijn kut” zijn geweest.
Dat is een uitdrukking die rond Amsterdam wordt gebruikt en betekend voor
niets...
Ik laat dus duidelijk steken vallen als mensen zich
zo voelen en is nooit mijn bedoeling geweest.... Ik kom er wel weer overheen en
zal notities maken in de toekomst al weet ik niet of het me lukt en ben ik misschien niet zo
goed voor dit werk... Ik ben onderweg naar de volmaaktheid die ik nooit bereik en kan alleen maar beschrijven.... waarom we zo druk zijn....
Ik denk aan de meneer die op de voedsellijn kwam gisteren.
We hebben even de revue laten passeren hoe het allemaal is gegaan... Ik vroeg
hem “Ben je een beetje gelukkig nu?” Dat was zacht uitgedrukt vertelde hij en verhaalde
over zijn vier kinderen die nu in bedden sliepen. De oudste dochter in het bed
wat ik voor vader had bedoeld en had ik wel gedacht... De woonkamer was een
paradijs geworden voor de kids en was verdeeld in vier delen. Achterin de
werkplek van pa... zijn bureautje waar hij de rompslomp van de failliete ZZPer
uitzocht en waar de strafstoel staat waar soms een kind vijf minuut moet
afkoelen vertelde hij... Die stoel vond hij dus minder bedacht ik met een glimlach. Dan was er
een speelhoek en daarnaast de eethoek waar zo vanuit de gang en keuken voedsel
op tafel kwam en hij had de meest vreemde nieuwe gerechten gemaakt van onze
voedsellijn. Ik vertel hem zo tussendoor recepten... Dan komt de bankhangplek
waar banken staan en een salontafel en TV denk ik wel... We hebben tijdens de
Kerstviering nog bedden gebracht en was eigenlijk niet de bedoeling maar toch... Eigenlijk kon dat niet... voor een Kerstviering waar je gesteven en gestreken naar toe gaat en Annemiek je
weer op drift stuurt... Mea Culpa... Theo Gerard en Hansi... ... hadden we die
kinders dan op de grond moeten laten slapen? Meneer vroeg of ik in God
geloof... jawel en soms heet hij Allah of heer... of god en meneer is zo dankbaar
en weet niet dat wij het consuminderhuis net zo hard nodig hebben dan het
consuminderhuis ons.... Ik vier niet voor niets nooit meer Kerst.... en heb mijn verdriet omgezet in goed zijn voor de medemens en heb daar mijn leven lang over gedaan....
Gisteren kwam ook weer de mevrouw met de drie kindjes
onder vier jaar op de voedsellijn en ze moest me weer omhelzen omdat ze anders zou zijn gebarsten
denk ik wel.. We huilen dan allebei en ze herhaalt dat ze zonder ons (lees
jullie) uit haar huis zou zijn gezet en dat is zo... De kindjes hadden
speelgoed met Sint en Kerst en voedsel en het envelopje voorkwam veel... Triena
(andere naam) was naar de kapper geweest en geknipt en benzine gekocht om naar
de voedsellijn te kunnen komen met haar oude autootje. Ze is al 80 en loopt
moeilijk door een gebroken enkel die niet goed genas... Ze is zo blij met ons
(en jullie) door het envelopje en het voedsel en de meubels en spullen. Ze heeft
tien dagen in haar auto geslapen voor ze haar appartementje plus borg en
en... als ik denk aan die vorstnachten... Dan zijn er vele zeer velen die we
hielpen waar ik niet over schrijf. Ze zouden herkenbaar zijn voor de mensen rond
het consuminderhuis en ze kunnen dat niet aan...en zou ik ze maar schaden. In ieder geval velen met
kinderen die allemaal omelet op brood hebben gegeten vandaag als warme maaltijd want we kregen 3000 eieren van de PLUS. Met de jaarwisseling krijgen ze gevulde eieren en daar is niets mis mee. De mayo zit in de bigshoppers en hoeft er alleen wat kerrie bij....Een gezin met tien kinderen (tweede leg) nam bananen dozen vol mee....Eenmaal omelet op brood en er zijn 40 eieren weg. We dragen gezinnen soms jaren omdat de instanties geen vat op ze
krijgen en zo klaar ermee zijn door ze in bewind voering te gooien. Hop alweer een casus met "succes" gesloten... Dan leren ze niets en bij ons wel al is het soms langzaam. Heeeeel langzame groei die we
behoeden en verzorgen als kasplantjes... Mijn...onze... dank is heel groot en
met ons de vele mensen... gezinnen in nood die wel anders willen maar niet kunnen
of nog leren en er wel komen over twee jaar of zo...omdat onze vrijwilligers een lange adem hebben en
veel meer tijd investeren dan de betaalde hulpverlening. Velen zijn gebaat bij
kooklessen, consuminderlessen, leren budgetteren en niet drie generaties lang in
schuldsaneringen... We doen er alles aan.... en wat is nu drie jaar op een mensenleven.
Hartegroet en fijne jaarwisseling. Alle
goeds en gezondheid voor 2019 wens ik je....
Annemiek en haar team top vrijwilligers die nu
allemaal rugklachten hebben waar ik weer wakker van kan liggen.....
We doen het wat rustiger aan in januari