Derde Kerstverhaal 2018. Het waren leugens geweest!

Beste mensen

Om acht uur in de ochtend start de dag in het consuminderhuis....

Geborgenheid en leren brengt energie, vol trots wordt het zelfgemaakte kerststuk mee naar huis genomen..Het heeft 50 cent gekost,
en brengt steeds weer een glimlach…
als de kaarsjes worden aangestoken.
De rijkdom van eenvoudig leven....

Annemiek.

Derde Kerstverhaal 2018.

Nicky (en Wessel…)

De vader van haar kindjes was een tijd geleden vertrokken. Hun gemeenschappelijke droom uiteen gespat. Ze dacht hem na zes jaar door en door te kennen, wat achteraf gezien niet zo was geweest. Beiden kwamen uit gebroken gezinnen, waar bij Nicky thuis wel eens klappen vielen en over de rug van de kinders uiteindelijk een vechtscheiding liep. Ze besloten het beter te gaan doen…Wessel en Nicky… voornemens hun kindjes vol liefde groot te brengen en een warm thuis te bieden. Ze waren vlot gekomen, drie stuks onder de vier jaar…twee meisjes en een jongetje. Wessel was altijd al een harde werker geweest en verdiende goed in de bouw. Zij verzorgde zo goed mogelijk het warme nestje met de kindjes waar pappa graag thuis kwam…

Het waren leugens geweest!
Hij was vertrokken en een digitaal berichtje was zijn laatste levensteken. Ze dacht aan een ongepaste grap en was goed boos geweest, en had niet eens aan de gemeenschappelijke bankrekening gedacht. Die was toen al leeggehaald tot 1000 euro min, net nadat zijn salaris was gestort en voordat de vaste lasten werden afgehouden. De auto nam hij mee… Ze waren niet getrouwd en hadden geen samenlevingscontract. Bij echte liefde is dat niet nodig. Hoe naïef was ze geweest. Hij schreef zich nergens in en uitschrijven had hij (achteraf gezien bewust?) verzuimd. Dat betekende voor haar geen bijstandsuitkering  kunnen aanvragen…omdat een man ingeschreven stond op haar adres.

 

Daar had Nicky voorlopig allemaal nog niet eens aan gedacht. Diep geschokt was ze tot niets in staat, als verlamd en kwamen alleen maar vragen bij haar op… Waarom? Waardoor? Waar was hij nu? Bij zijn baas was Wessel met de noorderzon vertrokken… in rook opgegaan…

Nicky nam huishoudgeld uit het gespaarde geldpotje. De ijzeren reserve voor dagjes uit. Wessel zou snel terug komen en kon gepraat worden…  Ze kon het maar niet geloven… Nicky leefde afgesloten van de buitenwereld levend als in reserve tijd van toen het allemaal nog zo mooi was geweest. Ze wachtte op Wessel elke dag weer... hij zou zo wel thuiskomen het was immers al laat…

 

Vijf weken had ze het gered met haar spaarpot maar geen vaste lasten betaald omdat de bankrekening leeg was geplunderd en niets meer binnenkwam. Geen enkel bericht van Wessel en het oudste meisje  dat steeds naar pappa vroeg.  De bezorgde buren en vrienden waar ze de deur niet meer voor open maakte. Ze moest wel onder ogen zien dat Wessel niet meer terug zou komen. Nicky bleef achter met drie kindjes onder de vier jaar.
De aanvraag voor een bijstandsuitkering mislukte en werd in de wacht gezet, omdat meneer nog stond ingeschreven. Iemand uitschrijven uit je huis kan pas na gedegen onderzoek van de gemeente dat minimaal vier weken duurt. Als de persoon niet wordt gevonden wordt hij/zij uitgeschreven en beschreven als zijnde geëmigreerd. Daarna kon Nicky pas de uitkering aanvragen. Toeslagen aanvragen (o.a. huurtoeslag) kan pas als je bewijs van inkomsten hebt. Met terugwerkende kracht is er niet bij. Je krijgt bijstand vanaf data aanvraag. Twee maanden vaste lasten achterstand inclusief  zorgverzekering werden er drie. Een brief van de woningstichting… de uithuiszetting zou binnenkort worden aangevraagd bij de rechter. Zo is de procedure als na drie maanden de huurder taal noch teken geeft op aanmaningen. Nicky liep achter de feiten aan en kwam via de sociale dienst bij maatschappelijk werk die direct actie ondernam…en met het oog door de naald is uithuiszetting voorkomen.

 

Met Nicky heb ik direct een afspraak gemaakt afgelopen week…wetende dat de nood hoog is. Het stille consuminderhuis buiten openingstijden op 5 december. Een gebroken mensenkind dat in haar kracht probeert te gaan staan. Geen geld voor voedsel en de uitkering die de 13^e januari voor het eerst een halve maand geld zal brengen. De sociale dienst betaald altijd een maand achteraf en de aanvraag moet eerst bekeken worden voor toekenning volgt. De maand december heeft vele vrije werkdagen… Dat betekend sowieso altijd achterstand in lopende aanvragen weet ik, soms duurt het wel drie maanden. De woningstichting (waarmee Maatschappelijk werk een convenant heeft) kwam met aflossingsvoorwaarden die door Nicky werden ondertekend. Het betekend een hoge maandelijkse afbetaling naast een maandelijkse automatische huuroverdracht….Daarnaast aflossing aan het energiebedrijf, de zorgverzekering en de lopende zaken. Daardoor zal er maanden bijna niets aan geld voor eten zijn… Eenmaal niet betalen en de uithuiszetting gaat van start. De kinderbijslag helemaal naar de schulden… ze wilde alles wel ondertekenen als ze met haar kindjes maar mocht blijven wonen in het huis waar alles bekend voor ze was. Waar kon ze heen met drie kinderen…

Nicky…ze heeft het me allemaal vertelt terwijl ze een hand op haar borst hield waar onder haar trui het kruisje van een rozenkrans zat…bleek later. Toen had ik de kraaltjes om haar hals al gezien die achter haar trui verdwenen. Tien kleine kraaltjes voor de Weesgegroetjes en de dikkere kraal voor het Onze Vader… We hebben de bigshoppers met voedsel samen gevuld en toen ik haar even aanraakte kwamen de tranen… We hebben nieuw speelgoed uitgezocht dat mijn collega Jozé zo zorgzaam spaart het hele jaar door…. Het was immers vijf december. Ze durfde zich geborgen te voelen zag ik toen ze de zware dozen weer in de kast zette omdat mijn ene been het even niet meer deed en ik vertelde over de consuminderkring en Sunsoda. Ze kreeg een starterspakket mee waarin soda, sunlight, een rasp en het recept. Dat zou haar herinneren aan ons vangnet, als ze ermee aan de slag zou gaan.… Ik vertelde haar dat ik gelovig ben en kwam haar rozenkrans te voorschijn. Ze vertelde twee keer per dag te bidden… “Vandaag kan je bedanken lieverd,” heb ik haar nog vertelt want we blijven je dragen zolang het nodig is… en daar houden wij ons aan al moet ik de boodschappen zelf gaan kopen…

Marlies en John…

Een gezin met kleine kindjes… een mooie grote krachtige man en een klein  zorgelijk vrouwtje. Ik had John zelf aan de telefoon toen hij voor kinderkleding vroeg. Daarmee gaf hij een signaal af. Kleding voor hemzelf en zijn vrouw, was dat niet nodig? De nood zou wel groter zijn dan ze wilden aangeven. Een kort gesprek met meneer op het verkeerde moment op de verkeerde plek…waarvoor veel meer tijd genomen had moeten worden en zag ik het gebeuren… Oh God als ze nu maar niet afhaakten…Mijn collega Jozé kon de mensen binnen ons huis houden en werd later alles weer recht gezet. Inmiddels is duidelijk dat we maatwerk moeten leveren bij dit gezin. Voor wat hoort wat is deze keer niet aan de orde. Marlies zal altijd dichtbij John moeten zijn om redenen die we in verband met privacy niet benoemen….

Er was gebrek aan alles, dat was wel duidelijk en omdat ik Marlies samen met John en de jongste spruit eenmaal per week op de voedsellijn zie, peuter ik elke week een beetje verder. “Hoe was Sinterklaas gisterenavond?” Tja… en kwamen de tranen en heb ik Jozé geroepen die met Marlies de nieuwe speelgoedkast indook. Sinterklaas was hun huisje voorbij gereden en raadde ik haar aan, aan de kindjes te vertellen dat hij hen niet vergeten was maar de Kerstman het zou overnemen. Alles kwam er opeens uit…dat ze haar haren niet meer kon wassen omdat de shampoo al tijden op was. De wasverzachter ook en heb ik haar vertelt dat afwasmiddel het ook doet die is PH neutraal en azijn kan als wasverzachter. We hebben natuurlijk enkele flacons shampoo meegegeven en ja….waar gebrek aan is, is nu zichtbaar. Bij dit gezin zal een mega voorraad houdbare boodschappen moeten komen om even rust bij Marlies te creëren die totaal overbelast blijkt…. en envelopjes… en tips van meer doen met minder….

We zoeken nu een Kerstmannenpak om de vele gezinnen met kleine kindjes af te gaan op Kerstavond met speelgoed en extra houdbaar spul voor in de voorraadkast. Maar eerst starten we vanaf de 17^e al met  een deel van de Kerst boodschappen uitgeven, plus waar nodig een envelopje aan elk gezin dat op de voedsellijn komt. Om de zorgen voor Kerst wat te kunnen minderen. De bigshopper met goede gaven moeten ze de week erop weer leeg meebrengen... Elke dag komen weer andere gezinnen…  ieder heeft zijn/haar vaste dag zes dagen in de week. De week erop krijgen ze weer een deel van de boodschappen en hoeveel  dat is hangt nog in de lucht afhankelijk van de donaties. We hopen op voor ieder boodschappen tot na de feestdagen, om even vrede te ervaren en blij te kunnen zijn. We hoeven geen snoepgoed te kopen (wat ik ook nooit  zal doen,) want we kregen van de plaatselijke supers het Sinterklaas overschot.

De laatste week van het jaar na Kerst krijgen we van de supers de Kerstoverschotjes uiterste houdbaarheid datum producten en peppen we dure sla op en geven misschien wel reerug aan mensen die niet eens gehakt kunnen betalen….van de cranberry maak ik jam en dure overrijpe bosbessen en bramen en zo… vriezen we direct in om in gedeelten bij de yoghurt mee te geven… als er geen overschotjes feestdagen meer komen… hebben we nog iets omdat het leven door blijft gaan en de mens in crisis ook zal moeten eten… in januari en verder…

Nico…

Een nog flinke meneer van midden zeventig. Hij rijd nog auto al zal het wel zijn laatste zijn. Hij krijgt van ons levenslang eenmaal per week de voedsellijn omdat hij nooit meer uit de schuld zal komen. Toen zijn enigste broer is gestorven heeft hij het nalatenschap aanvaard. Hij wilde niet dat vreemden zich bogen over privé zaken en misschien heeft hij stiekem gedacht dat er iets overbleef. Wie zal het zeggen… Hij vond alleen maar stapels rekeningen en schulden… Die staan nu op zijn naam en daar kan hij niet meer onderuit omdat hij zijn handtekening heeft gezet… Er is beslag op zijn riant pensioen gelegd en op zijn AOW tot 10% onder minimum. En nee… hij krijgt geen huurtoeslag omdat zijn volle inkomen te hoog is voor huurtoeslag en dat bedrag wordt aangehouden. De belastingdienst afdeling toeslagen kijkt niet naar beslaglegging of afbetalingen maar naar wat er inkomt…. Nico rijd alleen nog kleine stukjes met zijn auto want er is geen geld voor benzine. Zolang het ding wil rijden want openbaar vervoer is duurder en zal hij het daarna te poot moeten doen… Een optie zou zijn in een kamer te gaan wonen die minder huur kost…. Die zijn meestal in panden waar je een oudere heer als Nico niet zou wensen….

 

En Jelle? Krijgt komende week hoogstwaarschijnlijk ook weer geen leefgeld want door drukte bij de rechtbank zal zijn zaak, wisseling van bewind voerder wel aangehouden worden. De laatste hoop is week 50 en 51… daarna sluit de rechtbank voor de feestdagen. We volgen zijn zaak op de voet…
Jack van Overdijk kwaliteitsmedewerker/autorisator van gemeente Heerlen is samen met een collega de procedure aanvraag schuldsanering gestart voor Jelle en Marjan. Dat betekend dat hij in naam van Jelle overal zijn neus in kan steken. Ik kon God zij dank deze mensen met elkaar verbinden…waar ik heel dankbaar voor ben.

We willen velen in crisis verwennen met Kerst en zeker Marlies en John  met hun gezin. Nicky met haar kindjes en Nico en velen met hen zoals de gezinnen die ik al beschreef. Een flinke bigshopper ( of twee naar maat) vol goede boodschappen mee waar ze wel tien dagen mee uit kunnen komen. Natuurlijk ook iets lekkers en een envelopje voor de zaken die nog gekocht moeten worden voor de feestdagen om even geen zorgen te hebben… Help jij ons mee? Elke euro is er een… Graag op bankrekening:

IBAN NL14RABO0173658903 van Consuminderhuis Parkstad te Landgraaf. Zet er maar Kerstactie bij….

Om het gemakkelijk te maken kan je ook overmaken via onderstaande link…

https://bunq.me/consuminderhuis

We hebben het geprobeerd en het werkt…
Alle goeds van een zeer dankbare Annemiek en haar team.

PS ... de mevrouw op de foto's hoort niet bij de verhalen...