Gewone diertjes
zijn meestal wondere diertjes
en verzoenen je met het leven...
Annemiek.
89 Consumindermijmering 2018.
We blijven in de pompoen sfeer met
pompoenpannenkoekjes op het menu. Verrukkelijk en heel gemakkelijk te maken.
Snij een flink stuk van de pompoen en haal de zaden weg. Snij de schil eraf (zie
foto) en dat gaat het gemakkelijkste met een groot kartelmes. Rasp de pompoen
met een flinke rasp en als dat te zwaar wordt kan het klein maken ook met de
Moulinex of een ander keuken apparaat. Meng de geraspte pompoen
met:
Snuf zout
1 of 2 eieren
scheutje melk
zelfrijzend bakmeel.
Maak er een smeuïg geheel van. Je hebt nu een pannenkoekbeslag gevuld met geraspte
pompoen. Bak de pannenkoekjes in een wok of koekenpan in zonnebloemolie. Even
dichtschroeien op hoog gas en direct lager om de pannenkoekjes te garen. Omkeren
met een pannenkoekmes en verder garen. Met poedersuiker bestrooien....De
pannenkoekjes die over zijn kunnen bewaard tot morgen want koud zijn ze net zo
heerlijk....Pompoensoep en pompoenpannenkoekjes op het menu en nee het verveelt
niet..........
Tip 2
Loop de tuin nog maar eens rond en kijk of je nog
zaad kan oogsten voordat de wind het meeneemt naar plekken waar het
geen toekomst heeft. De doorgeschoten chioggia plant is ontdaan van het zaad om
volgend jaar weer gratis de Italiaanse bietjes op het menu te hebben. Ik ben er
gek op..... Zaad van de goudsbloem die ik in de stilte tuin op Molenberg wil
zaaien samen met de eenjarige papaver en de winterharde soort. Vooral de
kaardenbol die beschermd is krijgt daar een plek. je kan de natuur een handje
helpen...de bijen en de vlinders door zomaar aan bosranden te zaaien of ergens
in de vrije natuur.... Het stukje bos langs het pad onder de ijzeren brug in
Landgraaf heeft een open veldje waar ik vele kaardenbollen zaaide de afgelopen
30 jaar...
Ze zijn eenjarig maar zaaiden zich voort en als ik wel eens met mijn fietsje ga kijken voel ik me zoiets als een hulp moeder natuur zoals de hulp Sinterklazen voor Sinterklaas of zo....
Ze zijn eenjarig maar zaaiden zich voort en als ik wel eens met mijn fietsje ga kijken voel ik me zoiets als een hulp moeder natuur zoals de hulp Sinterklazen voor Sinterklaas of zo....
Mijn leventje...
De chayote is om welke reden dan ook laat in bloei gegaan en ik had geen vrucht meer verwacht en zie... een eigenwijs "peertje" piept tussen het groen en nog twee kleintjes. Komende dagen wat warmer weer voorspelt en wie weet groeien ze nog om volgend jaar op een warmer plekje het weer te mogen proberen....
Mijn Floor krijgt voorlopig eenmaal per week een
injectie tegen allergie en een half uurtje voor de prik zal ik haar in het
vervoer mandje moeten zien te krijgen. Dat ding ligt met voorbedachte rade onder
een lakentje en paai ik Floor met lekkere hapjes in de keuken. Alle deuren dicht
en kan ik haar zonder gejaag oppakken en in het mandje zetten. Tafellaken erom
geknoopt en samen op de fiets naar de dierenarts. Ze kennen haar al...
Ha...Floortje van Deursen! Het mandje moet haast op de kop om haar eruit te
krijgen. Ik zeg al lang niet meer dat ze feller is dan ze eruit ziet. Ze weet
inmiddels wanneer het tijd is om toe te slaan en dat gun ik haar wel... en
meestal gaat het goed..De dierenarts en assistenten zijn jong en snel. Mijn
brullend tijgertje verdwijnt weer in de mand en in het tafellaken op de fiets.
Om het gebeuren positief af te sluiten krijgt ze vis als we thuis komen en
vandaag was dat zalm. Onderweg schreeuw ik haar bemoedigend toe dat we visjes
gaan eten. Het woord VISJE kent ze goed. Hoe dat eruit ziet die vrouw op de
fiets die “VIS” roept zal me worst wezen. Alles al lang vergeten gaat Floor op
wandeling langs alle leuke plekjes in haar tuin en huis waar ik ook mag
wonen....
Annemiek.