Beste mensen,
Je staat te kijken naar licht en
schaduw
en blad dat elk dagdeel bijkleurt...Herfst...
Annemiek.
92 Consumindermijmering 2018.
Tip.
Soms is knutselen leuker met z’n twee en als dat
ook nog gecombineerd kan worden met spullen ophalen voor hergebruik is dat
helemaal een gouden greep. Een kwestie van
organiseren en dat is o.a. mijn vak. Een onderliggende gedachte is ook nog dat
van spullen scheiden gemakkelijker gaat met vrienden om je heen. Door daar een
beetje een feestje van te maken met wat lekkers bij de koffie is het gevoel van
verlies al zo ongeveer weg... Ingewikkeld misschien maar zo gaat Annemiek met
Annemiek om... Herken je iets in? Offe...kan je iets mee? In ieder geval wat je
op de foto ziet van spul dat afgevoerd werd is maar een derde van wat werd
geruimd. Een bestelbus vol voor beide consuminderhuizen... hoofdzakelijk voor de
moestuinen...Duurzaam en gesorteerd... De knoop werd doorgehakt en 30 potten
groenten teelt hoeft en kan niet meer. De borders en het moestuintje moet genoeg
zijn...Daar verzorgt moeder natuur zelf de plantjes met het juiste vochtgehalte
en lange wortels die zelf zoeken naar grondwater. Planten in potten water geven
is voortaan tot een minimum beperkt.
Er werd een portie kruisbes uit de vriezer gehaald
en met een half eetlepeltje aardappelzetmeel gebonden. Afgekoeld werden mega
gebakjes gemaakt van kruisbes op twee plakken cake met een royale toef slagroom
erop. Laat ik nu de suiker in de kruisbes zijn vergeten... Het zoet in de
slagroom en de cake compenseerde dat weer. Floor en ikke hebben de slagroom
samen geklopt...nou ja Floor moest proeven en van een lege Kruidvat drop zak
werd een puntje geknipt en een spuitmondje in gedaan. De zak over een litermaat
getrokken kon de slagroom zo in de punt geschept zonder morsen. De koeling in en
even later een slinger slagroom op het consuminder gebakje gespoten. Een beetje
royaal van alles maar dat moest even...compensatie van verlies...
Tip 2
Omdat coördinators van consuminderhuizen bijna
nooit aan workshops kunnen deelnemen al of niet leiding daaraan geven of iets
anders moeten doen hebben wij nooit zoiets als een pompoen met viooltje. Jozé en
ikke hebben dat vanmiddag ingehaald. De pompoen was deze keer wat dikker dan die
van de workshops en kon ik duidelijker fotograferen hoe dat uithollen zo werkt.
De pitten werden deze keer afgespoeld en te drogen gelegd op kranten en erbij
geschreven waarvan ze waren... Dat is alweer de eerste aanzet voor pompoen teelt
en oogst 2019...als God en de sponsor met de heuvel “beleef.” We zullen
zien...
Eerst werden streepjes gezet waarlangs met
een elektrisch mes de dikke schil aangesneden werd. Omdat de messen van mijn zilveren bestek vlijmscherp zijn werd
daarmee de pompoen verder gesneden. Verder heb je een oude lepel nodig misschien van een goedkoop bestek
zoals het mijne dat ik al 53 jaar heb. Van mijn uitzet... nou die lepels
zijn dun en scherp. Er zijn trouwens alleen nog maar twee lepels over, de rest
ben ik in mijn huwelijken en de tuin plus tussen de schillen kwijt geraakt denk
ik. In ieder geval krab je met zoiets uitstekend de pompoenen leeg. De deksel
werd ook uitgekrabd zoals je ziet en deze keer werd een hergebruik plastic zak in de lege pompoen gelegd.....
Drie viooltjes kwamen in de pompoen met erom heen
een laagje mos zodat het randje plastic ook niet meer te zien was. Door de
plastic laag tussen pompoen en aarde rot de pompoen minder snel. De deksel komt
er tegenaan te staan en we hebben ook nog vlindertjes erbij gezet op een stukje
ijzerdraad. Jozé was daar goed in, ik rukte al gelijk een vleugel uit het
beestje. De middag was nog lang en leerde Jozé hoe je kransen kan binden van
hortensia die Gerda had gebracht.....De foto’s zeggen meer dan
woorden.....Deze krans komt op een ruw houten tafel met in het hart een windlicht met zand gevuld en een kaars. Kaarslicht hoort bij herfst en wintertijd en hoe heerlijk ver dit ook lijkt...nou ja...eens...
Annemiek
