Van ondoordachte uitspraken
is geen mens vrij...van fouten maken evenmin.
Leer daarom al in je vroegste jeugd...
met hart en ziel spijt betuigen...
Annemiek.
95 Consumindermijmering 2018.
Tip.
Potjes eigengemaakte confituur zijn prachtige
kerstcadeautjes. Met een lapje om het dekseltje wordt het een echt geschenk. Tussen de lapjes van Fieke vond ik een stukje katoen met oranje
erin en dat past natuurlijk mooi bij pompoen. Eigenlijk is elke workshop van
voor tot achter consuminderen leren en werd geleerd niet zomaar lappen uit het
katoentje te knippen maar meten en alleen het hoognodige gebruiken. (zie foto)
Op deze manier kom je heel lang met het katoentje uit. Een elastiekje om het lapje en dekseltje voor het afknippen spaart stof. Een stukje touw uit de doos restjes touw erom met een strik waaronder een knoopje zodat
het touw niet losschiet. Met een haaknaald kan het elastiekje weer van de pot
gehaald voor hergebruik. Meer doen met minder...
Nog eentje... Gerda maakte van een fietswiel met
restjes wol een spinnenweb waar een spin in werd gemaakt. Spin breien of haken
zou kunnen... met poten van ijzerdraad omwikkelt met garen. Wat herfstblad of
wat je maar hebt van herfst spul in het web.
De mannen hebben verder gewerkt aan de stilte
tuin. Alleen de hoognodige tegels bleven liggen, de meesten plus het zand werd
tijdelijk op het plein opgeslagen. De aarde van het stuk waar de tegels komen
verhuisde weer naar de stilte tuin en ik was er net op tijd bij om te zien dat
het kweekgras inclusief pollen wortels mee verhuisde. Ik ga er maar van uit dat
ze niet wisten dat die zooi eruit moest...nou jaaa zeg.
Zaterdag hebben Jozé en ik de stilte tuin ingezaaid
en daarvoor werd alle bloemenzaad dat we vonden in potten gemengd. Eigen teelt
en gekregen zaad. Doorgegeven en geruild. Oud en vers zaad... alles door elkaar
van wat ik ongeveer wist wat hoog werd. Dat werd aan de achterkant van de tuin
gezaaid met vooraan goudsbloem, vergeet-me-niet kruipspul en in het
kruidengedeelte polletjes bieslook en bloedzuring tussen de lavas en de salie.
Handenvol zaad waarvan hopelijk veel opkomt. Het werd in geharkt in de rulle
aarde en Jozé gooide resten potgrond op de ingezaaide aarde en de gieter water
erover... De herfstzon stoofde het tuintje en werd alles weggehaald wat niet bij tijdloosheid hoort.....
De uitgegroeide opzij gebogen heg werd weer los gelaten en het hekwerk provisorisch gezet. Dat maakt Hansi wel weer in orde. Er kan nu geen mens meer door en werd daarmee het tuintje terug gegeven aan de natuur.... Door de vele ramen kan ieder het spel van groei en bloei gadeslaan... Om blij van de worden om troost te vinden en te leren dat na elke winter altijd weer een lente komt.....
De uitgegroeide opzij gebogen heg werd weer los gelaten en het hekwerk provisorisch gezet. Dat maakt Hansi wel weer in orde. Er kan nu geen mens meer door en werd daarmee het tuintje terug gegeven aan de natuur.... Door de vele ramen kan ieder het spel van groei en bloei gadeslaan... Om blij van de worden om troost te vinden en te leren dat na elke winter altijd weer een lente komt.....
Tip 2
Thuis gekomen en nog helemaal in de sfeer van
zaaien heb ik wintersoorten sla zaad gemengd. Veldsla rucola, spinazie, kervel,
winterpostelein en snij
biet. Uit de wasteilen werd wat aarde geschept zodat
er ruimte ontstond tussen aarde en glas als een kas werd gemaakt van de teilen.
Het zaad werd ingezaaid in de losgemaakte aarde en van water voorzien. Stukken
glas erover en zoek ik nog grotere stukken glas die beslist op mijn weg
komen.
Het rucolazaad en saliezaad werd maar direct van
gedroogde omhulseltjes ontdaan en dat doe je door het zaad door een vergiet of
zeef te gieten. De gaatjes moeten het zaad kunnen doorlaten en de grove
troepjes blijven achter. Er zal beslist nog wel wat zaad tussen die troepjes zitten en ik gooi het
dan ook in de kruidentuin. Het fijne gruis dat nu nog om het zaad zit blaas je
er zo vanaf in een “wan” en dat is een platte schaal of mand waarin het
zwaardere zaad blijft liggen en het lichte gruis weggeblazen kan worden. Het
rucolazaad kwam in het strooibusje voor volgend seizoen en het saliezaad heb ik
in een pot gezaaid. bij gebrek aan een glasplaatje kwam daar een glazen vaas
op... Het hele geval staat onder het afdak....
Er hoeft niets verloren te gaan en de tomaatjes die onder het afdak
bij moesten kleuren zijn nu rood. De mini courgetjes die toch niet meer groter worden kunnen daarbij en werd de
hele zaak in schijfjes gesneden, gebakken in iets olie in een koekenpan. Wat
rest sneetjes brood werd geroosterd in een andere koekenpan en werd samen een
heerlijke lunch die in de tuin werd gegeten. Wat tijm als toegift bovenop en je zou ook
nog wat geraspte kaas erover kunnen strooien maar de kaas was op.... Geen
probleem en doen met wat er is.....
Mijn leventje....
Het blad van de wilde wingerd is grotendeels
gevallen en laat nog wat verborgen chayote zien. Door de extra warme dagen heb
ik toch nog 5 exemplaren die tot volle wasdom kwamen. Ik heb inmiddels geleerd
die niet te vroeg naar binnen te halen anders gaan ze met Kerst kiemen of zo.
Dat hoort eind januari te gebeuren zodat de planten tegen einde april buiten
kunnen. Het zijn warmte minnende groenten en ik heb ze dit jaar gewoon een
verkeerde plek in de border gegeven. Ze hadden vier meter verder moeten
staan waar eerder de zon komt en langer blijft hangen. Ondanks de hittegolfjes
is de groente veel te laat gaan bloeien en oogst gaan geven. Als ik al die
kleine vruchtjes zie, die nooit meer volwassen worden tel ik toch een stuk of 30.
Zo jammer maar oké.... We leerden ervan. Het heerlijke van de herfst is het
evalueren en plannen maken voor het nieuwe jaar. Een stukje woestenij ontginnen
in je tuin en misschien een kruidentuintje aanleggen al komt er nog niets in.
Een stukje gazon afsteken misschien en de aarde wat verrijken met tuinaarde van
elders. In Molenberg hebben de vrijwilligers blad van de bomen in plastic zakken
gestopt niet wetende wat ermee te doen... Dat word mooie bladaarde als we ze zo
laten liggen. Met de riek heb ik wat luchtgaten erin gestoken. In bladaarde kan
je mooi zaaien evenals in aarde van molshopen die wel een halve emmer mooie
tuingrond oplevert bijna gelijk aan potgrond. De Aarde geeft zoveel moois gratis
en voor niets....Je hoeft alleen maar te kijken en blij en dankbaar te zijn....
Annemiek