maandag 22 oktober 2018

Mijmering 95 Zuinigheid met stijl, geroosterde groente, een stukje halloween en zaaien in de herfst...

Beste mensen,

Van ondoordachte uitspraken
is geen mens vrij...
van fouten maken evenmin.
Leer daarom al in je vroegste jeugd...
met hart en ziel spijt betuigen...


Annemiek.
 
95 Consumindermijmering 2018.
 
Een vrijdag in het Consuminderhuis....
 
Tip. 
Potjes eigengemaakte confituur zijn prachtige kerstcadeautjes. Met een lapje om het dekseltje wordt het een echt geschenk. Tussen de lapjes van Fieke vond ik een stukje katoen met oranje erin en dat past natuurlijk mooi bij pompoen. Eigenlijk is elke workshop van voor tot achter consuminderen leren en werd geleerd niet zomaar lappen uit het katoentje te knippen maar meten en alleen het hoognodige gebruiken. (zie foto) Op deze manier kom je heel lang met het katoentje uit. Een elastiekje om het lapje en dekseltje voor het afknippen spaart stof. Een stukje touw uit de doos restjes touw erom met een strik waaronder een knoopje zodat het touw niet losschiet. Met een haaknaald kan het elastiekje weer van de pot gehaald voor hergebruik. Meer doen met minder...
 
Nog eentje... Gerda maakte van een fietswiel met restjes wol een spinnenweb waar een spin in werd gemaakt. Spin breien of haken zou kunnen... met poten van ijzerdraad omwikkelt met garen. Wat herfstblad of wat je maar hebt van herfst spul in het web.
 
De mannen hebben verder gewerkt aan de stilte tuin.  Alleen de hoognodige tegels bleven liggen, de meesten plus het zand werd tijdelijk op het plein opgeslagen. De aarde van het stuk waar de tegels komen verhuisde weer naar de stilte tuin en ik was er net op tijd bij om te zien dat het kweekgras inclusief pollen wortels mee verhuisde. Ik ga er maar van uit dat ze niet wisten dat die zooi eruit moest...nou jaaa zeg.
 
Zaterdag hebben Jozé en ik de stilte tuin ingezaaid en daarvoor werd alle bloemenzaad dat we vonden in potten gemengd. Eigen teelt en gekregen zaad. Doorgegeven en geruild. Oud en vers zaad... alles door elkaar van wat ik ongeveer wist wat hoog werd. Dat werd aan de achterkant van de tuin gezaaid met vooraan goudsbloem, vergeet-me-niet kruipspul en in het kruidengedeelte polletjes bieslook en bloedzuring tussen de lavas en de salie. Handenvol zaad waarvan hopelijk veel opkomt. Het werd in geharkt in de rulle aarde en Jozé gooide resten potgrond op de ingezaaide aarde en de gieter water erover... De herfstzon stoofde het tuintje en werd alles weggehaald wat niet bij tijdloosheid hoort.....

De uitgegroeide opzij gebogen heg werd weer los gelaten en het hekwerk provisorisch gezet. Dat maakt Hansi wel weer in orde. Er kan nu geen mens meer door en werd daarmee het tuintje terug gegeven aan de natuur.... Door de vele ramen kan ieder het spel van groei en bloei gadeslaan... Om blij van de worden om troost te vinden en te leren dat na elke winter altijd weer een lente komt.....

Tip 2
Thuis gekomen en nog helemaal in de sfeer van zaaien heb ik wintersoorten sla zaad gemengd.  Veldsla rucola, spinazie, kervel, winterpostelein en snij
biet. Uit  de wasteilen werd wat aarde geschept zodat er ruimte ontstond tussen aarde en glas als een kas werd gemaakt van de teilen. Het zaad werd ingezaaid in de losgemaakte aarde en van water voorzien. Stukken glas erover en zoek ik nog grotere stukken glas die beslist op mijn weg komen. 
 
Het rucolazaad en saliezaad werd maar direct van gedroogde omhulseltjes ontdaan en dat doe je door het zaad door een vergiet of zeef te gieten. De gaatjes moeten het zaad kunnen doorlaten en de grove troepjes blijven achter. Er zal beslist nog wel wat zaad tussen die troepjes zitten en ik gooi het dan ook in de kruidentuin. Het fijne gruis dat nu nog om het zaad zit blaas je er zo vanaf in een “wan” en dat is een platte schaal of mand waarin het zwaardere zaad blijft liggen en het lichte gruis weggeblazen kan worden. Het rucolazaad kwam in het strooibusje voor volgend seizoen en het saliezaad heb ik in een pot gezaaid. bij gebrek aan een glasplaatje kwam daar een glazen vaas op... Het hele geval staat onder het afdak....
 
Tip 3
Er hoeft niets verloren te gaan en de tomaatjes die onder het afdak bij moesten kleuren zijn nu rood. De mini courgetjes die toch niet meer groter worden kunnen daarbij en werd de hele zaak in schijfjes gesneden, gebakken in iets olie in een koekenpan. Wat rest sneetjes brood werd geroosterd in een andere koekenpan en werd samen een heerlijke lunch die in de tuin werd gegeten. Wat tijm als toegift bovenop en je zou ook nog wat geraspte kaas erover kunnen strooien maar de kaas was op.... Geen probleem en doen met wat er is.....
 
Mijn leventje....
Het blad van de wilde wingerd is grotendeels gevallen en laat nog wat verborgen chayote zien. Door de extra warme dagen heb ik toch nog 5 exemplaren die tot volle wasdom kwamen. Ik heb inmiddels geleerd die niet te vroeg naar binnen te halen anders gaan ze met Kerst kiemen of zo. Dat hoort eind januari te gebeuren zodat de planten tegen einde april buiten kunnen. Het zijn warmte minnende groenten en ik heb ze dit jaar gewoon een verkeerde plek in de border gegeven. Ze hadden vier meter verder moeten staan waar eerder de zon komt en langer blijft hangen. Ondanks de hittegolfjes is de groente veel te laat gaan bloeien en oogst gaan geven. Als ik al die kleine vruchtjes zie, die nooit meer volwassen worden tel ik toch een stuk of 30. Zo jammer maar oké.... We leerden ervan. Het heerlijke van de herfst is het evalueren en plannen maken voor het nieuwe jaar. Een stukje woestenij ontginnen in je tuin en misschien een kruidentuintje aanleggen al komt er nog niets in. Een stukje gazon afsteken misschien en de aarde wat verrijken met tuinaarde van elders. In Molenberg hebben de vrijwilligers blad van de bomen in plastic zakken gestopt niet wetende wat ermee te doen... Dat word mooie bladaarde als we ze zo laten liggen. Met de riek heb ik wat luchtgaten erin gestoken. In bladaarde kan je mooi zaaien evenals in aarde van molshopen die wel een halve emmer mooie tuingrond oplevert bijna gelijk aan potgrond. De Aarde geeft zoveel moois gratis en voor niets....Je hoeft alleen maar te kijken en blij en dankbaar te zijn....
 
Annemiek