Beste mensen,
Zorg ervoor dat je een andere mening toegedaan bent
dan de anderen
en men zal over je praten....
Er kan niet genoeg gepraat worden over o.a.
afwijzen plastic zakken en papieren draagtassen.....
Annemiek.
Tip.
Ik maak elke zomer van alle delen van mijn moestuin
en hofje foto’s. Wisselteelt is aan te raden en zo kan ik zien waar welke
groente kwam vorig jaar en de drie jaar daarvoor....Door de foto’s kan je in wintertijd ideetjes
opdoen....en teelplannen maken.
Tip 2.
De melkkokers die vroeger bij pannensets werden
geleverd zie je bijna niet meer. Ze zijn niet alleen nostalgisch meer je kan met
het deksel erop melk aan de kook brengen. Als de melk kookt komt een bel door
het midden gaatje en ben je snel genoeg om het gas laag te zetten. De
“overkokende” melk komt via de gaatjes in de deksel weer in de pan. Waarom er
geen melkkokers meer zijn? Omdat er minder rijst en griesmeelpap wordt gekookt
en zelf gekookte pudding. Als je een melkkoker op een rommelmarkt vind.....kopen
maar....voor je papjes en rijstebrij......zeer handig.
Tip 3
Als er bezoek komt bak ik meestal zelf het gebak
bij de koffie om meer te kunnen doen met minder maar ook om lekkerder gebak te
hebben dan kant-en-klaar gekocht. Rijstevlaai begint met rijstebrij koken.
Een liter melk en 100 gram gebroken rijst plus 100
gram suiker maar daar sjoemel ik mee. 90 gram suiker kan ook of 85 gram. De
gebroken rijst in plastic zakken te koop bij de PLUS kost weinig maar ik hoef
even niets te kopen want ik kreeg balen oude rijst langkorrelig en van wit tot
bruin van een kennis waarvan de moeder was overleden en zij niet wist wat ze
ermee moest met al die rijst. Ik heb alle soorten rijst bijeen gekieperd en heb
nu bonte rijst in een grote pot die ik zelf wel “breek”in de keuken moulinex die
ik al 37 jaar heb. Gedroogde oude rijst is nooit te oud........smaakt prima moet
ik zeggen. Terug naar de rijstebrij. Melk koken, rijst en suiker erbij weer aan
de kook brengen en sudderen laten op laag gas. Wel af en toe roeren vooral op
het einde van de gaar/tijd ( ongeveer een uur) Als de rijst gaar en dik is, het
gas uit....en wordt de rijstebrij nog iets dikker....Te dikke rijst kan met
ietsje melk weer dunner worden gemaakt maar te dunnen rijst loopt van de vlaai
dus zal nog iets moeten garen.........
Deegje: 250 gram kwark of yoghurt, snuf zout,
handvol suiker, 4 eetlepels melk, 8 eetlepels zonnebloemolie, zakje bakpoeder en
een ei. Roeren met de houten lepel en wat bloem erbij strooien en kneden maar.
Kort kneden want de deeg rijst onder je handen en snel de nodige bloem
toevoegen om een deeg te verkrijgen dat loslaat van je handen.....
Zoals je ziet gebruik ik duurzame folie in de bakvorm om de
vlaai zo uit de vorm te kunnen schuiven na baktijd. Door de dunne bodem en de
rijstvulling zijn dergelijke vlaaien moeilijk uit de vorm te halen maar met de
duurzame folie lukt het altijd.........
De rijst krijgt nog een bewerking voor hij op de
vlaai komt. Twee eitjes splitsen en het eigeel door de rijstebrij roeren en het
eiwit met de mixer stijf kloppen tot “sneeuw” in een mengkom.
Alles losjes met de houten lepel door de rijst
scheppen en de rijstebrij op de deeg/lap in de vorm gieten. De vlaai in de oven
op 180 graden........tot de rand lichtbruin is.
Een rijstevlaai laat ik nooit afkoelen op een
treefje maar schuif ik direct op een aardewerk vlaaischotel. De bodem moet zacht
worden/blijven en zeker niet knapperig.....
Er was een stukje deeg over en elke keer maak ik
weer iets anders van die restjes. Deze keer twee kleine tartepoms met appelmoes
als vulling. Kleine vlaaivormpjes met een deeglapje bedekken en een laagje
zelfgemaakte dikke appelmoes of peer/appelmoes of geblancheerde appelstukjes met
kaneel en suiker. Een dekseltje van een lapje deeg plaatsen en inknippen met de
keukenschaar.........ps Door een reepje duurzame folie onderin het vormpje te
leggen krijg je de taartjes er prima uit.
De nauwelijks afgekoelde rijstevlaai wordt in een
plastic zak geschoven om de deeg nog beter te laten doortrekken en zacht
worden/blijven.
Er komt slagroom op na afkoeling net voor het
bezoek komt en ik kies ervoor de helft van de vlaai op te spuiten zodat ik de
slagroom loze helft zo in de vriezer kan schuiven.......voor de bezoekjes die
nog komen.......
De slagroomspuitzak was een lege plastic dropzak
van het Kruidvat. En nee je hoeft geen drop gaan te kopen om een spuitzak te
krijgen maar als je toch een keertje een puntzak hebt van e.e.a....bewaren
dus......Puntje afknippen, mondstuk erin en vullen, na gebruik kan de zak
bij het plastic afval...........
Dorpsfeest in Waubach en de klanken van de harmonie
dwalen over de markt over mensenhoofden en het Limburgs land. De betrekkelijk
jonge dirigent heeft een modern repertoire gekozen al hoeft dit voor mij niet.
Een meneer en een mevrouw dansen een walsje op de klanken van de muziek en de
regen blijft even achterwege.... Margaret laat me achter bij mijn
geliefde harmonie en gaat op speurtocht bij de kraampjes. Ik raak ontroert van
de muziek en van de solo van de meneer met de schuiftrombone. Later is er
ergens een plekje om koffie te drinken en pletskeskoak te eten wat pure
nostalgie brengt. Margaret en ik komen bij de goede schoenenzaak terecht waar de
opruiming heerst. Ik heb de aankoop van nieuwe schoenen uitgesteld tot deze dag
met grote korting.......
Er zijn dus geen grote opruimingskorting
in schoenen op mijn maat en dat ben ik gewend maar er is toch een beetje korting
en dat is goed. Het worden wederom zwarte wolky schoenen met een band maar deze
keer twee banden want dat is in zegt de verkoopster. Wijdte K
zegt de verkoopster heb ik nodig en die K staat voor??? Mijn rechtervoet is iets
meer ontwikkelt en ik zal de rechterschoen morgen meerdere keren met geweld op
een bezemsteel van de bezem slaan die geklemd tussen mijn benen staat. Precies
op de plek waar mijn grote teen komt wordt het leer daardoor iets opgerekt. Met
kliedernatte sokken aan.... de schoenen een aantal uren uitlopen helpt ook. Mijn
voeten een flinke maat 42 lijken kleiner zegt de verkoopster omdat de schoenen (
voeten) zo breed zijn........Zou dat met mijn lijf ook zo zijn? Margaret doet
er nog een schepje op door te zeggen dat de schoen bij me past......het kan me
allemaal niet deren want de schoenen zijn stevig en geven steun en ik besluit ze
aan te houden...... De oudjes laat ik zonder doos inpakken en weiger de plastic
zak want ik heb een “misschientje”in mijn schoudertas. De kassière vind dit maar
niets en komt er een papieren zak om het “misschientje.” Ik haal die papieren
tas demonstratief weer eraf en overhandig hem weer aan de kassière en bedank
zeer hartelijk terwijl mijn ogen dolkjes worden.......Ze is niet altijd
lief....die
Annemiek.