zondag 29 juni 2014

Mijmering 100 rijstevlaai en appelpom....

Beste mensen,

Zorg ervoor dat je een andere mening toegedaan bent dan de anderen
en men zal over je praten....

Er kan niet genoeg gepraat worden over o.a. afwijzen plastic zakken en papieren draagtassen.....

Annemiek.
 
100 Consumindermijmering 2014
 
Tip.
Ik maak elke zomer van alle delen van mijn moestuin en hofje foto’s. Wisselteelt is aan te raden en zo kan ik zien waar welke groente kwam vorig jaar en de drie jaar daarvoor....Door de foto’s kan je in wintertijd ideetjes opdoen....en teelplannen maken.
 
Tip 2.
De melkkokers die vroeger bij pannensets werden geleverd zie je bijna niet meer. Ze zijn niet alleen nostalgisch meer je kan met het deksel erop melk aan de kook brengen. Als de melk kookt komt een bel door het midden gaatje en ben je snel genoeg om het gas laag te zetten. De “overkokende” melk komt via de gaatjes in de deksel weer in de pan. Waarom er geen melkkokers meer zijn? Omdat er minder rijst en griesmeelpap wordt gekookt en zelf gekookte pudding. Als je een melkkoker op een rommelmarkt vind.....kopen maar....voor je papjes en rijstebrij......zeer handig.
 
Tip 3
Als er bezoek komt bak ik meestal zelf het gebak bij de koffie om meer te kunnen doen met minder maar ook om lekkerder gebak te hebben dan kant-en-klaar gekocht. Rijstevlaai begint met rijstebrij koken.
Een liter melk en 100 gram gebroken rijst plus 100 gram suiker maar daar sjoemel ik mee. 90 gram suiker kan ook of 85 gram. De gebroken rijst in plastic zakken te koop bij de PLUS kost weinig maar ik hoef even niets te kopen want ik kreeg balen oude rijst langkorrelig en van wit tot bruin van een kennis waarvan de moeder was overleden en zij niet wist wat ze ermee moest met al die rijst.  Ik heb alle soorten rijst bijeen gekieperd en heb nu bonte rijst in een grote pot die ik zelf wel “breek”in de keuken moulinex die ik al 37 jaar heb. Gedroogde oude rijst is nooit te oud........smaakt prima moet ik zeggen. Terug naar de rijstebrij. Melk koken, rijst en suiker erbij weer aan de kook brengen en sudderen laten op laag gas. Wel af en toe roeren vooral op het einde van de gaar/tijd ( ongeveer een uur) Als de rijst gaar en dik is, het gas uit....en wordt de rijstebrij nog iets dikker....Te dikke rijst kan met ietsje melk weer dunner worden gemaakt maar te dunnen rijst loopt van de vlaai dus zal nog iets moeten garen.........
 
 
Deegje: 250 gram kwark of yoghurt, snuf zout, handvol suiker, 4 eetlepels melk, 8 eetlepels zonnebloemolie, zakje bakpoeder en een ei. Roeren met de houten lepel en wat bloem erbij strooien en kneden maar.
 
Kort kneden want de deeg rijst onder je handen en snel de nodige  bloem toevoegen om een deeg te verkrijgen dat loslaat van je handen.....
 
Lap deeg zeer dun uitrollen want rijstevlaai heeft een dunne bodem.
 
Zoals je ziet gebruik ik duurzame folie in de bakvorm om de vlaai zo uit de vorm te kunnen schuiven na baktijd. Door de dunne bodem en de rijstvulling zijn dergelijke vlaaien moeilijk uit de vorm te halen maar met de duurzame folie lukt het altijd.........
 
De rijst krijgt nog een bewerking voor hij op de vlaai komt. Twee eitjes splitsen en het eigeel door de rijstebrij roeren en het eiwit met de mixer stijf kloppen tot “sneeuw” in een mengkom.
Alles losjes met de houten lepel door de rijst scheppen en de rijstebrij op de deeg/lap in de vorm gieten. De vlaai in de oven op 180 graden........tot de rand lichtbruin is.
 
 
Een rijstevlaai laat ik nooit afkoelen op een treefje maar schuif ik direct op een aardewerk vlaaischotel. De bodem moet zacht worden/blijven en zeker niet knapperig.....
 
Er was een stukje deeg over en elke keer maak ik weer iets anders van die restjes. Deze keer twee kleine tartepoms met appelmoes als vulling. Kleine vlaaivormpjes met een deeglapje bedekken en een laagje zelfgemaakte dikke appelmoes of peer/appelmoes of geblancheerde appelstukjes met kaneel en suiker.  Een dekseltje van een lapje deeg plaatsen en inknippen met de keukenschaar.........ps Door een reepje duurzame folie onderin het vormpje te leggen krijg je de taartjes er prima uit.
 
De nauwelijks afgekoelde rijstevlaai wordt in een plastic zak geschoven om de deeg nog beter te laten doortrekken en zacht worden/blijven.
Er komt slagroom op na afkoeling net voor het bezoek komt en ik kies ervoor de helft van de vlaai op te spuiten zodat ik de slagroom loze helft zo in de vriezer kan schuiven.......voor de bezoekjes die nog komen.......
 
De slagroomspuitzak was een lege plastic dropzak van het Kruidvat. En nee je hoeft geen drop gaan te kopen om een spuitzak te krijgen maar als je toch een keertje een puntzak hebt van e.e.a....bewaren dus......Puntje afknippen, mondstuk erin en vullen,  na gebruik kan de zak bij het plastic afval...........
 
Mijn leventje....
Dorpsfeest in Waubach en de klanken van de harmonie dwalen over de markt over mensenhoofden en het Limburgs land. De betrekkelijk jonge dirigent heeft een modern repertoire gekozen al hoeft dit voor mij niet.  Een meneer en een mevrouw dansen een walsje op de klanken van de muziek en de regen blijft even achterwege.... Margaret laat me achter bij mijn geliefde harmonie en gaat op speurtocht bij de kraampjes. Ik raak ontroert van de muziek en van de solo van de meneer met de schuiftrombone. Later is er  ergens een plekje om koffie te drinken en pletskeskoak te eten wat pure nostalgie brengt. Margaret en ik komen bij de goede schoenenzaak terecht waar de opruiming heerst. Ik heb de aankoop van nieuwe schoenen uitgesteld tot deze dag met grote korting.......
Er zijn dus geen grote opruimingskorting in schoenen op mijn maat en dat ben ik gewend maar er is toch een beetje korting en dat is goed. Het worden wederom zwarte wolky schoenen met een band maar deze keer twee banden want dat is in zegt de verkoopster. Wijdte K zegt de verkoopster heb ik nodig en die K staat voor??? Mijn rechtervoet is iets meer ontwikkelt en ik zal de rechterschoen morgen meerdere keren met geweld op een bezemsteel van de bezem slaan die geklemd tussen mijn benen staat. Precies op de plek waar mijn grote teen komt wordt het leer daardoor iets opgerekt. Met kliedernatte sokken aan.... de schoenen een aantal uren uitlopen helpt ook. Mijn voeten een flinke maat 42 lijken kleiner zegt de verkoopster omdat de schoenen ( voeten)  zo breed zijn........Zou dat met mijn lijf ook zo zijn? Margaret doet er nog een schepje op door te zeggen dat de schoen bij me past......het kan me allemaal niet deren want de schoenen zijn stevig en geven steun en ik besluit ze aan te houden...... De oudjes laat ik zonder doos inpakken en weiger de plastic zak want ik heb een “misschientje”in mijn schoudertas. De kassière vind dit maar niets en komt er een papieren zak om het “misschientje.” Ik haal die papieren tas demonstratief weer eraf en overhandig hem weer aan de kassière en bedank zeer hartelijk terwijl mijn ogen dolkjes worden.......Ze is niet altijd lief....die
 
Annemiek.