maandag 25 november 2024

Mijmering 110 Mexicaanse tortilla's, Hutspot anders, wastipjes, de tweede ronde Kerstactie en een verhaaltje...

De tweede ronde kerstactie.
Beste mensen,

Een keten is zo sterk als de zwakste schakel

waar zwakke mensen

die zich niet kunnen verdedigen meetellen,

telt iedereen mee....

Annemiek

Mijmering 110 2024.

Tip…Het wordt al drukker in de winkels, de mensen hebben korte lontjes. 

Koop alleen wat je echt nodig hebt.

Tijd om nog even voorraad in te slaan wat ik nog nodig heb in december, en verder de winkels te mijden.

 De closetpapier in de reclame en werden zes grote pakken ingekocht. Tot in het nieuwe jaar kom ik daarmee uit.

Er is bloem rijst en pasta, plus koffie en koffiemelk in grote voorraad, voor de duidelijkheid uit eigen portemonnee betaald. 

De maand december kom ik liever niet in winkels/supers.

 December in de stilte met een boek en een kaarsje aan. 

Als het weer het toelaat door het bos fietsen op de verharde paden. 

Ik vier geen feestdagen… die  vier ik op mijn eigen manier, elke dag weer.… Jij ook?

Tip 2… In Maasmechelen hadden ze een zijgangetje in de super ALDI 

waar restartikelen met grote korting lagen. 

Een mens denk veel nodig te hebben en kan met weinig uitkomen. 

Dus koop ik NIET wat ik nog eens nodig denk te hebben maar WEL wat NODIG is. 

Flanellen witte kussenslopen per twee verpakt van 9,95 voor twee euro. 

De bonte van 7,95 voor twee euro. 

Een euro voor een kussensloop is peanuts en de mijne zijn goed aan het verslijten.

Tip 3… De hooimadam nou ja de gewatteerde deken nog eens onder je aandacht. 

Zoals ik al aangaf werd een kilo gedroogde bonen in de week gezet in een pan met water. 

Gewoon op het aanrecht zetten in de avond.

De avond erop zijn ze verdubbeld zoals je ziet en werden ze aan de kook gebracht. 

Vanaf kookpunt 5 minuut aan de kook houden en de pan in een gewatteerde deken wikkelen. 

Daarna mag je hem enkele uren vergeten en koken de bonen gratis gaar in eigen warmte.

Afgieten afkoelen en in hergebruik bakjes in de vriezer. 

Zoals je ziet bakjes van roomboter die iemand voor me spaarde en kleine eenpersoons ijsbakjes…

Zo kijk je met nieuwe ogen naar verpakkingsmateriaal…dat je misschien gaat hergebruiken.

Tip 4… Mexicaanse tortilla’s.

Ingrediënten:

Wraps

Klein blikje chilibonen

Klein blikje mais

Een ui

Blok kaas om te raspen

Beetje ketchup (ik koop die in tubes omdat ze weinig wordt gebruikt)

Ik nam een zelfgemaakte vegaburger uit de vriezer, maar een beetje gehakt of vega gehakt
kan ook.

Mextex kruiden

Zonnebloemolie

Werkwijze: De ui snipperen en fruiten in een stoofpan. 

De vegaburger in stukjes gesneden mee roerbakken en de kruiden toevoegen en meebakken.

 Dan laten ze hun smaak vrij.

De bonen en mais afgieten en toevoegen plus ketchup en wat geraspte kaas. 

Opwarmen op lage pit terwijl in een koekenpan de wraps werden verwarmd.

De vulling op de wraps verdelen, 

een lijntje ketchup erop en nog wat geraspte kaas. 

De wrap dichtvouwen en in een ingevette vuurvaste schotel leggen.

 Van boven bevochtigen met olie en ruim geraspte kaas erop.

In de oven tot de kaas mooi lichtbruin is en deze oen was iets te laat… 

Geen probleem en werd met een schaar het verbrande stukje wrap weggeknipt… 

Heerlijke pittige winterkost…

De overige wraps werden per twee verpakt in de vriezer gelegd.

Tip 5…Hutspot oftewel wortelstamppot anders.

Ingrediënten:

Evenveel wortels dan aardappels (bloemige soort)

Twee dikke uien

Peper/zout/nootmuskaat

Klontje boter

Eventueel scheut melk

Zonnebloemolie

Klontje boter.

Werkwijze: Schil de aardappels en wortels en snij in kleine stukken. 

Zet op in een pan met een beker water en iets zout. 

Vanaf kookpunt 15 minuut garen op lage pit.

De uien van schil ontdoen en in dunne ringen snijden. In de stoofpan fruiten tot lichtbruin.

De aardappels/wortels zo nodig afgieten en de stamper erdoor.

 Eventueel melk toevoegen peper/zout/nootmuskaat en klontje boter. 

De uien door de stamppot scheppen.

Tip 6... Superwasmiddel bij moeilijke vlekken heb je niet nodig. 

De hoes van mijn topmatras had wat vlekjes die plaatselijk met puur wasmiddel werden ingesmeerd. 

Dat kan ook gewoon afwasmiddel zijn. 

De tijd doet het meeste werk en enkele uren later kan de was aangezet 

met iets mindere dosering omdat je al doseerde op de vlekken.

 Vlekken verdwenen!

Tip 7… De wasmachine reinigen doe je net voor de was wordt aangezet.

 Een dipje van het wasmiddel waar de klep en randjes mee werden schoongemaakt. 

Het rekje op de wasmiddel bakjes heeft vele moeilijke plekjes.

 Moeilijk schoon te maken? 

Ik gooi het ding bij de bonte was in de wasmachine… Blietzenblank.

Mijn leventje… Vandaag reed Ahmed met me mee naar Maasmechelen naar de ALDI. 

Afgelopen weekend hebben mensen geld overgemaakt dat op drie euro na helemaal werd omgezet in boodschappen.


Deze keer geen vlees maar houdbare producten die uitgedeeld kunnen worden, ja ook een deel voor de kindjes van Ahmed.

 Wij allemaal danken de goede gevers met grote blijdschap.

Tijdens de handwerk les op zondag werd het eerste resultaat met trots afgewerkt. 

Gerda geeft handwerkles en ik leer begrijpend lezen aan Suaad. 

Morgen komt Nadra met naaimachine naaien leren bij mij thuis.

Het is heerlijk om deze vlijtige kinderen de weg te wijzen. 

Ze zijn eindelijk thuis en gelukkig dat zie je. 

Vandaag hebben Ahmed Fatima en ik nog uitgebreid terug gekeken op dit wonder van geluk. 

Na tien jaar zijn kinderen in de armen te kunnen sluiten, waar we vijf jaar voor hebben gestreden. 

Ze hebben nu ook een moeder Fatima die ze zonder meer accepteren. Wat meespeelt is omdat de meesten zich hun biologische moeder niet meer herinneren.

Nu nog een verhaaltje uit de tijd toen Annemiek jong was…

Een verhaal uit het herschreven manuscript van mijn boek: 

De stilte en de kou...

Natte sneeuw en hagel. Het kerstspul opgeruimd. Het warme goud en rood. Een wit gezichtje in de spiegel en de stilte in huis. Winter! In mijn hart en in de straat. Natte kliederboel en dikke jassen. De lege plek in mijn bed en de krant die niet gelezen werd. De moeizame dagelijkse weg naar mijn werk en een leeg huis waar niemand op me wachtte.

Punnikresultaat dat boven het bed komt te hangen.
Het werd heel stil in mij. Als na een druk verjaardagsfeest wanneer de gasten zijn verdwenen. Vuile ramen en de winterkou die erger leek dan ooit. Stof op de meubels. De fut was eruit! Een hele zondag in bed met een boek. De bel en de telefoon uitgetrokken. Ik wilde even niemand zien en met niemand praten. De wereld was voor mij even opgehouden met draaien. Van iemand houden maakt een mens heel kwetsbaar.

Het leven moest door. De was en de boodschappen. Soms, huilend als een klein kind, als ik bijvoorbeeld een pluk kroeshaar in de haarborstel vond. Of een Tunesische krant tussen het oud papier. In de brievenbus lag een briefje van Nelleke. Ze was aan de deur geweest, de bel stond uit terwijl het licht brandde in de slaapkamer. Misschien was ze Mo

Oma Annemiek leert begrijpend lezen.

tegengekomen en de tamtam deed de rest.

Op een dag, onderweg van het winkelcentrum naar huis, zag ik hem opeens het trappenhuis binnengaan. Vanaf een afstand stond ik te kijken… roerloos… De sleutel was ingeleverd bij zijn vertrek, dus kon hij niet binnen. Heel stilletje heb ik daar gestaan, en zijn slanke gestalte nagekeken. Even later heb ik me weer omgedraaid het winkelcentrum in. Ik wilde hem niet meer zien en niet meer ontmoeten. Hoe kon het ooit goedkomen. Als hij al die slechte dingen van me dacht had onze relatie geen toekomst.

Ik werd zo beroerd van de slapeloze nachten. Al dat malen en het gemis. Mijn zus maar eens opzoeken. Ze begon er natuurlijk ook weer over….. Een allochtoon was volgens haar altijd zo minderwaardig. Daar haalde ik mezelf mee omlaag. Ik ben maar kort gebleven en heb wat rondgewandeld in de stad. De laatste trein naar huis.

Terwijl ik in mijn tas de huissleutel zocht, kwam uit een schaduwhoekje van het trappenhuis zijn
bekende gestalte tevoorschijn. “Annemiek, kunnen we praten?” Wat zag hij er slecht uit. Donkere kringen onder zijn ogen en zijn gezicht leek smaller dan voorheen. “Jij praat, ik luister!” was mijn antwoord. En terwijl de koffie doorliep kwam er een verward verhaal. Over collega’s die hem negatief hadden beïnvloed met hun praatjes en roddels.

Omdat ik een gescheiden vrouw was deugde ik niet volgens hen. Ik was in die Arabische winkel

Gerda leert handwerken.

geweest omdat ik ook wel eens een andere Arabier wilde, volgens hen….. Volgens hen! Volgens hen! ”En jij gelooft dat allemaal Mo?”

“Nee, nu niet meer.” Stilte! En terwijl ik bedacht hoe gemakkelijk hij te beïnvloeden was, zat hij daar maar in stilte. Voorovergebogen, zijn grote handen op zijn knieën. “Ik zal ze niet meer geloven Annemiek. Geef een chance.” Er liep een eenzame traan over zijn wang en er zat een vlek op zijn anders zo vlekkeloze broek. Mijn hart ging naar hem uit. Ik moest nadenken… Of er nog een nieuw begin kon zijn!

Ik werd zo moe en wanhopig van alle roddelverhalen die degene die “van me hield” zomaar geloofde….. Maar wat miste ik hem!

Annemiek.