Klem je niet te vast aan anderen,
Anders houd je ze in een wurggreep
En verzuipen jullie allebei.
Annemiek
Mijmering 105 2024.
Tip…Brood
en prioriteiten stellen. Op zoek naar echt brood ben ik uiteindelijk
bij bakkerij AROMA beland en daar eindige mijn zoektocht. Ze zijn op maandag en
dinsdag gesloten en bakken zelf… dus geen tussenstation van de broodfabriek.
Dat moet kunnen bij de twee sneetjes brood per
dag die ik eet. Ik ga voor ongesneden brood dat op vraag in een papieren zak
wordt verpakt. Die zak kan ik bewaren en bij het volgende brood meenemen. Hergebruik! Goed voor AROMA en het
milieu. Op de foto een olijvenbrood en een bacquet.
Thuis wordt het brood op een schaaltje gezet met de
snijkant naar beneden. De korst zal knapperig blijven door de dagen heen en
daar ga ik voor. Natuurlijk zijn er meer bakkers in Landgraaf en ieder heeft
zijn eigen samenstelling. Kwestie van smaak…
keertje proberen, maar nu even niet. Kneden met gekneusde ribben is niet zo geweldig.
Tip
2… Om dat heerlijk brood te kunnen kopen bezuinig ik bijvoorbeeld op
wasmiddel. We doseren allemaal veel te ruim en een dopje vloeibaar wasmiddel is
voldoende in Landgraaf met leidingwater 7,34 DH. Dat is gemiddelde hardheid.
Hoe hoger de hardheid van het water hoe meer wasmiddel je nodig hebt om de boel
schoon te krijgen.
Misschien wist je dat al…je kan de hardheid water in je regio opvragen. Wat het meeste stroom kost is het verwarmen van het water in je wasmachine. Een lang programma op lagere temperatuur kost je minder en brengt schonere was dan een kort programma op hoge temperatuur.
Ja en die vette wasverzachter plus geur korrels en
doekjes is natuurlijk allemaal flauwe kul van de commercie. Kieper een scheut azijn
in het wasverzachter bakje dat is beter.
De bonte was van keukendoeken vaatdoeken badhanddoeken
waarin bacteriën huizen en schimmels… doe die maar op 60 graden en de trommel
niet te vol. Er moet een vuist tussen de was en bovenkant kunnen dan is het
goed…en eigenlijk doe ik dat al heel lang na uitgebreid onderzoek en levenslange
ervaring. Misschien een tip voor jou? Verder de wasmachine na de wasbeurt open
laten staan, dat verminderd de kans op wasluis.
Ja en SUNSODA wasmiddel zelf maken (googlen met mijmering
erbij) voor alle bonte was, daar bespaar ik heel veel mee om bijvoorbeeld beter
brood te kunnen kopen… Jawel prioriteiten stellen.
Tip
3…Mijn achterbuur is ook tegen voedselverspilling en
raapt aardappels als na de oogst de machines van de akkers zijn verdwenen. Soms
word een ronding net niet gehaald of is de grond te nat.
Meneer is zo aardig om voor mij ook een half kratje te
rapen. Daar geef ik weer van door…en bak ik binnenkort speculaas voor buurman.
Tip
4… Doen met wat er is word de rode kool opgemaakt. De kool is
gekocht op de markt voor een euro en een deel ervan is gesneden en rauw
ingevroren. Dat kan goed… Drie keer heb ik er al van gegeten.
Ingrediënten
en werkwijze rode kool stamppot. (Helaas geen foto's)
Enkele dikke aardappels
Een beker water
Iets zout
Scheut azijn of appelazijn
Klontje boter
Half handje rijst
Een appel
Aan de kook brengen en 10 minuut later de rode kool
toevoegen met de rijst, azijn en de geschilde appel in stukjes. Later het
klontje boter toevoegen. Natuurlijk oppassen voor droog koken en nog even de
stamper erdoor en misschien wat peper.
kommetje yoghurt met jawel… nog steeds frambozen uit de tuin. Ondanks dat alles duurder is geworden kostte mijn maaltijd van A1 kwaliteit een habbekrats. Je kan nog steeds een frambozenplant kopen bij het tuincentrum…Heb je volgend jaar ook frambozen.
Tip 5…Verdronken
appelcake…
Ingrediënten:
250 gram roomboter of margarine (ik nam halfom.)
4 dikke of 5 medium eieren
Als je hebt 3 zakjes vanillesuiker (liggen bij mij ook al
een eeuwigheid in de la.)
250 gram cakemeel of zelfrijzend bakmeel (had ik niet dus
werd het 250 gram bloem met een zakje bakpoeder.) Geen mens merkt het verschil.
Twee of drie appels en een jammetje om af te werken.
Werkwijze:
De
boter met de suiker glad kloppen met de mixer. Elke keer een ei toevoegen en
weer even kloppen.
De bloem droog mengen met het bakpoeder en op lage
mixerstand door het beslag mengen.
Het beslag in de ingevette springvorm spatelen. De appels schillen in parten snijden, van klokhuis ontdoen en de ruggetjes meermalen insnijden.
De appelpartjes op het beslag in de vorm leggen en de springvorm in
de oven…
Niks mis mee en ik zal het beslag wel te dun hebben gemaakt.
Dan weet jij ook meteen hoe het niet moet. In elk geval komt bovenop de appelcake (met of zonder zichtbare appelparten) een laag pompoenmarmelade of abrikozenjam light.
Tip 6… Verder met frambozen snoeien, werden de houterige stengels met de snoeischaar in kleine stukjes geknipt.
Die zullen door hun kleinheid
sneller composteren in de compostbak en is heerlijk tuinwerk in de vroege
herfstochtend.
en kan het onkruid een winterlang in etappes verwijderd worden als de vorst de aarde niet afsluit.
Stukjes omspitten kan ook nog in
etappes als de winterzon schijnt. In beweging blijven moet de mens…
is al enige tijd de mogelijkheid om hard plastic, oud ijzer enz. in een aparte zak aan te bieden.
Nog steeds aan de slag met ontspullen werden hard plastic
zaaikragen en bodemloze emmertjes in de zak gedaan.
De zak staat in de schuur en kan zo aan de straat gezet
als de afval kalender de ophaaldag aangeeft.
het een wasmand.
Daarop een oud prikbord en een steen
uit het rotsentuintje… Zo kan het ook.
Veel kleine lapjes
en plaatsgebrek? Kleerhangers aan elkaar brengen uitkomst…
Ja en ramen op kiep
tegenover elkaar om geen vocht in huis te krijgen…
Tip 10…De woonmantel werd weer opgeduikeld en zit ik heerlijk warm.
Zoals je ziet gemaakt uit een deken.
googelt.
Mijn leventje… Vertraagde informatieverwerking brengt problemen bij iets bestellen op internet
en Manuela die me elke week bezoekt helpt me daarbij. Ze is kind aan huis.
Kost een paar euro en moest ik voor minimaal 10 euro bestellen.
Een metalen schijfje kwam erbij om mijn vingers te beschermen bij uien snipperen.
Een haak om de stofzuigerslang overheen te hangen in de bergruimte (kan Jeffrey monteren) en kwam ik op ongeveer 11 euro. De meneer van DHL weet dat tijdens bezorg dag,
de poort openstaat (oeiii enkele keer vergeten) en hij het pakje achterom kan brengen.
Dan maakt meneer me wakker door hard op het raam te
kloppen… Meneer is een goudstuk met altijd een lach…zoals velen om me heen.
Een verhaal uit het herschreven manuscript van mijn boek: Onderweg naar vrijheid.
Hé…Mo was terug! Telefoontjes over en weer. “Aanstaande
zaterdag bij Annemiek.” Er waren cadeautjes voor iedereen liet hij weten.
Nelleke en ik bakten een chocoladecake en daar was hij dan, met een koffer vol
cadeautjes. Zijn huidskleur leek donkerder dan ik me herinnerde. Hij had ons
allemaal gemist, vertelde hij. En ja… hij had onthouden dat Nelleke graag een
Yasser Arafat-sjaal wilde hebben.
Zwart/wit geblokt. Wat was ze daar blij mee. Voor Dianne en Lisa waren zilveren armbanden en voor de vriend van Lisa een asbak, een hoog potje met een deksel met een gleufje. Een fijn zilveren kettinkje extra voor Dianne en een zwaardere voor mij.
 |
| Jeanke neemt grote happen uit zijn taart. |
Er waren zakjes kruiden, harissa in blik voor iedereen en
een prachtig theeserviesje van zijn zus Latifa voor mij…voor de gastvrijheid
die ik haar broer gaf in mijn huis. Wat lief allemaal. De grof geweven theedoek
waarin de zakjes specerijen gewikkeld waren vond ik nog het mooist.
Onderin het koffertje zat een Arabisch gewaad. Een
safsari vertelde Mo. Olijfgroen met goud. Heel fijn en een beetje doorzichtig
als iets uit het sprookje van duizend-en-één-nacht. Die zou wel voor Dianne
zijn! En terwijl Mo de safsari omhoog hield keek hij me aan en vertelde dat de
kleur goed bij mijn ogen paste…
Perplex was ik en verwart. Ik bedankte hem uitvoerig en
ging maar snel koffie bijzetten. Even alleen… Bedoelde hij hier iets mee? Hij
wist de kleur van mijn ogen? Waarom zoveel cadeautjes voor mij? Het serviesje
was al zoveel. Maar dat was van zijn zus. De safsari? Was die van hem? Je zou
verwachten… Vanuit de kamer klonk gejoel. We gingen uit! Naar Het Klaverblad.
Nog even de zomer terughalen nu we toch allemaal samen waren.
George McRae zong:
Woman, take me in your arms… Rock Your Baby. A whiter shade of pale kwam
er achteraan. Waren zijn armen niet iets vaster om me heen dan vroeger?
“Annemiek?” “Mm…”
Wat hij zei ging verloren in de muziek. De rest van de
avond dansten we wat meer samen en praten deden we allemaal tegelijk, onderweg naar
huis in de vroege uurtjes.
Mo vroeg of hij alleen met me kon praten en namen we ergens
halverwege een andere weg. Hij leerde me een nieuw woord. “A tinie boesse”. (Ik wil een kus). En in de
duisternis vertelde hij dat hij tijdens zijn vakantie in “Tunis” mij het meest had gemist. Dat gemis had
hem aan het denken gezet. Zo ver van elkaar was hij dichterbij gekomen. Wat moest ik hiermee? Had hij door deze
bekentenis verwachtingen?
Mijn verstand vocht met mijn gevoel… Zeker had ik gevoelens voor de mooie Afrikaan al wilde ik zeker geen vlinder zijn, ook al was ik een gescheiden vrouw. In die tijd werden die als
minder ervaren terwijl ik me niet minder voelde.
Ik hield door een trauma al meer dan tien jaar mannen op
afstand… Wat ik voor Mo voelde kon wel eens passie zijn zonder angst om weer
verkracht te worden. Was die verkrachting als kind inmiddels verwerkt? Of dacht
ik Mo met zijn niet zo’n krachtige persoonlijkheid wel aan te kunnen?
Hij was verre van de ideale man die ik in gedachten had
en wel nooit zou ontmoeten. Wanneer kom je “de ware” tegen. Met Mo waren door
de taalbarrière diepgaande gesprekken onmogelijk. Hij was geen gelijkwaardige
gesprekspartner waar ik mee kon sparren en zeker geen mentor om naar op te
kijken zoals Fred was geweest. Het ging allemaal door mijn hoofd.
Annemiek, een eind in de twintig… gescheiden met weinig
liefde en/of seks ervaring… werd het niet eens tijd? Hoe zou een penetratie
voelen? De enige keer was als kind geweest tijdens de verkrachting door Koen. Een
gruwelijke ervaring.
Later op mijn achttiende was de ervaring met Fred geweest die nooit zo ver was gegaan en
zelf zijn kleren aan had gehouden. Hij had “buitenshuis lust opgedaan en was thuis
gaan eten” zoals hij het verwoorde.
Daarna was ik getrouwd met Hans om thuis weg te komen. Met hem had ik een broer/zus verhouding en aparte slaapkamers. We waren vrienden geweest…dat wisten we van elkaar. Hoe zou echte seks zijn? Was wat ik voelde voor Mo “verliefd zijn?” Voelde dat zo? Of was het nieuwsgierigheid? Lust? Hoe voelde liefde? Wat was “houden van?” Opgeklopte
kortdurende romantische gevoelens?
Uiteindelijk heb
ik het ontleden van gevoelens maar voor me uitgeschoven en stond mezelf toe te
genieten van het moment. Hoe het verder moest, zou later blijken. En natuurlijk
veilig vrijen want zwanger worden was wel het laatste wat ik wilde…voordat ik
wist wat ik hiermee moest.
Mijn gezellig flatje en mijn welkom bed. De doorzichtige
safsari op mijn blote huid. En nog later droeg ik alleen zijn zilveren ketting,
die zwaar tussen mijn borsten hing. Mo, de Noord-Afrikaan. Wat was hij mooi…en
zo verzorgt. Jaren later zou ik pas beseffen welke voordelen een besneden man
heeft. Verder waren zijn oksels en schaamstreek geschoren. Dat hield hij
wekelijks bij en dagelijks zijn baard scheren. Wat boeiend allemaal, zo’n
mannenlijf. Er was in ieder geval heel veel passie, die vele jaren terug door
toedoen van Fred bij mij was ontwaakt en jaren later door Mo werd uitgewerkt.
Voetnoot:
Na
een leven lang verschillende soorten van “houden van en passie” te hebben
ervaren weet ik nu (2024) dat Mo zijn manier van beminnen nogal egoïstisch was.
Hij nam alleen maar en was niet bezig met genot geven aan zijn partner. Twee
mensen die ieder hun eigen passie beleefden. Dat was bij Fred net omgekeerd geweest.
Die had genot willen schenken. Maar was halverwege gestopt om niet echt vreemd
te gaan en daardoor mijn verloofde en zijn vrouw niets te ontnemen. Zijn ervaring
speelde daar ook in mee neem ik aan. Ja, ja. Hoe hou je jezelf voor de gek…
Annemiek.
