Je kunt alleen tijd verspillen,
Als je vergeet ervan te genieten
Annemiek
Mijmering 103 2024.
Tip…Natuurlijk kan je naar de fysiotherapie gaan en in een zaaltje gaan sporten.
Op een mooie dag in oktober doe ik liever therapie in mijn tuin.
Dat spitten kan het beste met een platte riek, dat werkt het gemakkelijkste.
Die is stevig en laat de aarde door en zeef je de wortels
gemakkelijker eruit. (geleerd van de woensdagvriend.)
Die heeft moeder natuur daar opgehangen toen ze de zomer vierde.
Als de aarde weer onkruidvrij is, zaai ik roze bloeiende siererwten tegen het gaas, voor volgend seizoen.
Dat zijn de zomer
feestslingers die mijn voorkeur hebben.
Tip 2… Frambozen planten snoeien… De takken van de frambozenstruiken die geen oogst meer dragen net boven de aarde af snoeien.
De takken waar nog vruchten aan rijpen mogen nog even blijven staan.
Dat geeft ruimte en zicht om het onkruid ertussen te
ruimen. Elke dag (bij droog weer) twee of drie uur tuinwerk is heel wat
gezonder dan in een sporthal op apparaten te gaan hengsten nietwaar.
Tip 3… Fietsaccu opladen… hoe doet Annemiek dat?
Voor
mij is dat in het schuurtje en zicht erop houden. Als er iets ontploft dan
liever de schuur dan het huis.
Die fiets is me te kostbaar om
in de hens te gaan. Ik moet wel ten aller tijde kunnen rondfietsen… zolang het
gaat, met of zonder verbrande schuur.
Moet het opladen toch in je huis gebeuren zorg dan dat bij ontploffing
van de accu, een vluchtweg voor jou vrij is… Een generale repetitie is nooit weg. Dat deden
ze op mijn werk ook…Halfjaarlijkse oefening door de brandweer.
Een dik touw met een lus, knopen erin en handschoenen voor houvast.Het ligt allemaal bij de hand onderin de kleerkast.
Het touw kan zo om de stijl van het raamkozijn dat met mijn gewicht wel eruit zal breken maar dan ben ik al beneden op dat matras lijkt me zo.
Het touw om de radiator zou ook nog kunnen.
Brandalarm is tegenwoordig op elke verdieping verplicht maar ken je jouw vluchtweg wel?
Daar hebben weinigen bij stil gestaan. De tip is dat
je eens bedenkt waar bij calamiteiten jouw vluchtwegen zijn.
Tip
4…Champignonragout en pasteitjes.
Groot bakje champignons
Beetje roomboter en scheut zonnebloemolie
125 gram roomboter
125 gram bloem
Kerrie en zout
Pasteibakjes
Tomaat en blaadjes sla
Werkwijze: Borstel de champignons schoon en spoel ze kort af.
Snuf zout en kerrie
toevoegen.
Een liter water in een pannetje aan de kook brengen en de
bouillonblokken oplossen.
Omroeren en in etappes op laag pitje de bouillon
toevoegen.
Met de garde blijven roeren zodat een klontjesvrije ragout ontstaat.
Daar kan nog een scheut room bij, of gewoon koffiemelk.
De champignons erdoor scheppen en voilà…
tomaat.
Ragout kan je in bakjes invriezen…voor vele feestelijke
pasteitjes momenten.
Een variatie voor de niet vegetariër? In een liter water kippenbouillon maken met twee bouillonblokken en een kipfilet,
Mijn leventje…Geweldig hoe het onkruidvrije stukje aarde erbij ligt. Het was een hels karwei wat ik als hemels heb ervaren.
Nadat ik struikelde en tegen
de schutting viel werd het spitwerk gestopt en ben ik overgegaan naar
snoeiwerk.
Beetje beurs her en der maar niets gebroken. Mijn
engelbewaarders sloegen waarschijnlijk direct de handen uit de mouwen. ”Hij die
de sla laat groeien waakt over mij.”
De handwerk les bij de kindjes was weer geweldig. Gerda is daar beter in dan ik met mijn wapperende handen.
We hebben heerlijk bijgepraat en koffie gedronken, een
gordijn afgeknipt en veel geluk opgesnoven…
Verder kreeg ik de boodschap Anneke te bedanken voor het opgestuurde garen en als je goed kijkt Anneke zie je een bol bont garen op een foto.
Een verhaal uit het herschreven manuscript van mijn boek: Onderweg naar vrijheid.
Thuis in Tunesië…
Als Mo vertelde van zijn thuis hingen we aan zijn lippen.
Hoe verliep het leven van alledag van zijn familie? Moeizaam vertellend half in
de Franse taal, met vele gebaren, begrepen we:
De oudste broer van Mo… Joesoef was werkzaam bij de spoorwegen en zijn oudere zus Latifa verloskundige in een ziekenhuis in Ain Draham… Ze was gehuwd met een arts en had vier kinderen. Er was nog een zus Mabroeka met vele kinderen en een zus gehuwd met een meneer die een sinaasappel plantage had. De dochter daarvan werkte in een atelier.
Verder een broer (Ali) met een klein schildersbedrijfje
daar had hij foto’s van. Zijn jongste broer Mustafa studeerde in Parijs.
Waarvoor werd niet helemaal duidelijk.
Mo was als klein jongetje winkelbediende geweest. Voor en na schooltijd. Van jongs af aan had hij zijn draai op school niet kunnen vinden.
Losgeslagen van verdriet?
Wie zal
het zeggen! Hij leek het “zwarte schaap” van zijn familie te zijn. In ieder
geval kregen zijn oudere broers geen vat op het weerspannige broertje en was
hij niet meer naar school gegaan.
Enige tijd had hij nog bij zijn zus en zwager in Ain Draham gewoond. Maar ook daar kon hij zijn draai niet vinden. Na een conflict kwam hij terug naar Mateur.
 |
| Annekes pakje wol. |
Ook Mo moest geld verdienen, al kwam hij uit een gegoede familie, en de winkel van zijn jeugd was te klein om een betaalde werknemer in dienst te nemen.
Een loopjongen
vergoeding? Daar was niet van te leven. Te weinig scholing… diploma’s ontbraken
en was Mo vastgelopen.
Toen een bedrijf vanuit Nederland arbeiders gastarbeiders kwam ronselen heeft hij zijn kans gegrepen. Hij wilde werk avontuur en geld, maar vooral ver weg van de bemoeienis van zijn broers die zich allemaal met hem bemoeiden.
kleurlingen in Europa een grijzige tint kregen en ziek van kou en heimwee werden.
Gelukkig gaf het bedrijf in Born in die tijd extra
vakantiegeld voor hun werknemers uit den vreemde (voor een vliegticket) en wat
meer vakantiedagen dan gebruikelijk om hun thuisland te bezoeken.
me gehouden!
Mo! Hij was een boeiende vriend geworden. Hij hield van
mijn sterke karakter, vertelde hij, een soort grote zus waar hij zich thuis bij
voelde. Alweer iemand zijn grote zus?
Annemiek.
