vrijdag 23 december 2022

Mijmering 108 Een verslag van een zee van sterretjes in de nacht...

Beste mensen,

Een lichtje in het diepste duister,

een luisterend oor van een echte vriend.

De eindjes weer even aan elkaar kunnen knopen,

en de nodige rust krijgen die je verdiend...

 Annemiek

 Mijmering 108 2022.

Sponsors die me al jaren kennen en me volgen weten dat bij Annemiek niets aan de strijkstok blijft hangen. Deze mensen gaven me de laatste week voor kerst een taak vol compassie en liefde voor de medemens. Een taak die tevens helend werkte voor mezelf…

Deze belangrijke taak had ik niet tot een goed einde gebracht zonder de hulp van Samira. 

De vrouw die mijn werk voortzet met cursussen geven zoals ze door mij zijn bedoeld zonder bewerkingen van derden.

Samira heeft een busje en menig keer is ze al met een busje vol moeders van gezinnen naar België gereden. 

Maasmechelen den Aldi waar de boodschappen veel goedkoper zijn en het loont de benzine als we voor rond de 500 euro kopen.

Afgelopen dagen hebben Samira ik eerst overleg gepleegd toen bleek dat sponsors ons bovenstaande taak toebedachten. 

Omdat ik velen in armoede ken en nog steeds hun groei van dichtbij meemaak was het vaak een blijde herkenning.

Een luisterend oor over wat ze hadden bereikt. Kinderen die weer een veilig thuis vonden en vader die aangepast werk deed maar zo karig het budget, omdat nog jaren schulden afbetaald moeten worden…


Ik weet waar vaders van heel weinig leefgeld (40 euro of minder) per week moeten leven en in het weekend drie of meer pubers in omgangsregelingen in huis hebben. Door de week wordt amper gegeten door die vaders.

Menige vader heb ik jaren begeleid om het vol te blijven houden… Daarbij geholpen door vrijwilligers die vaak niet begrepen waarom ik bepaalde keuzes maakte.

Het is zo geweldig dat sponsors me nog weten te vinden om elke euro die ze liefdevol afstaan op de plek uit te geven waar het zo nodig is. Samira en ik hebben daar onze uiterste best voor gedaan…

Eerst  de gezinnen die we kennen en daarna overleg met Jean en Jan maatschappelijk werkers, voor mij goede bekenden uit de hulpverlening. 

We kennen elkaar al heel lang. Ze gaven me adressen en telefoonnummers wetende dat ik heel discreet werk…

De vele moeders die de eindjes niet aan elkaar konden knopen en het was hen aan te zien… Samira had lest best de 22e haar busje een dag lang op
de markt geparkeerd…

Enkele mensen mochten we fotograferen… die zijn de schaamte voorbij…We gingen heel discreet met de mensen om al kregen de kassières al snel in de gaten dat een warme stroom voor de medemens door hun super ging.

Een alleenstaande moeder met zes kinderen had ik gerustgesteld en aangegeven dat ze voor ongeveer 250 euro mocht uitzoeken. 

Ze had duidelijk een richtbedrag nodig. Ik leidde haar letterlijk en figuurlijk langs de boodschappen. Ze raakte de tel kwijt maar ik niet en het werd meer...

Al die mensen namen steeds zonder aarzelen de goedkoopste spullen en als ze twee potjes jam namen zei ik vier of zo. Soms werd gewone peperkoek luxe peperkoek en wat chipsjes. Luxe liepen ze langs...

Houdbaar spul werden van een paar pakken dozen vol en gaande weg wist ik hoe ze kookten en leefden. Ik kon mijn verstand op nul zetten toen ze kippenpoten namen. 

Daar kwam (door mij) kipfilet bij dat kan je in kleine stukjes snijden vertelde ik. 

En de mevrouw die verliefd naar de gourmetschotels keek droeg ik op 5 stuks te pakken (ze heeft zes kinderen)

Bij de spek en het gehakt kreeg deze vegetariër het moeilijk maar we gingen verder. Potten groente... tonijn voor de toastjes en mayonaise. 

Knoflooksaus en nog zoiets voor de gourmet. 

Wasmiddel en bakboter margarine en
pastasaus, daar hoeft niet echt vlees in. Witte bonen in tomatensaus als vleesvervanger wisten sommigen... Chilisaus afwasmiddel en en en…

De ene mevrouw werd heel stilletjes, de andere hield de tranen niet meer binnen. Een meneer begon te ratelen en door mijn overwicht en omdat ik hem al lang ken kwam ook dat goed. Er stond een hele rij klanten achter ons...

Later kocht hij een mandje hyacintjes voor me zo lief en me zo dierbaar...

Een mevrouw die ook klant was en ons volgde gaf me een zoen en zei: Dit is pas kerstfeest en stopte een bankbiljet in mijn zak...

De mannen hebben gesleept met de dozen die door de liefdevolle Samira met haar busje werden thuisbracht.

Vooral mannen hebben dit hulp bieden nodig voor wat ze kregen...

Sommige vrouwen kwamen met vrienden/kennissen omdat ze het een beetje vreemd vonden en hadden we meteen sjouwers, want ik zet die mannen gelijk in...

We maakten ons grote zorgen om de mannen die op drift leken te slaan door deze goedheid…  Of ze wel thuis zouden zijn als de boodschappen kwamen.

 Bij een meneer zijn we nog een keer terug moeten komen. Die was opeens spoorloos. Ik zag hem al ergens dwalen in de regen omdat we een snaartje hadden geraakt wat hem blokkeerde... Het kwam goed want we blijven nazorg verlenen...tot iemand weer boven water is...

Een mevrouw was te ziek (aan de telefoon) en hebben we toch boodschappen voor haar gekocht, maar ze maakte de deur niet open. Ingestort… 

De maatschappelijk werker kon haar later bereiken en ook dat is nog goed gekomen…

We hebben heel veel begrip en weten hoe trauma’s tegen Kerst doorwerken en mensen huilend in bed liggen en niet meer verder kunnen…

Als je ze weer ziet hebben ze het ergste verwerkt en zich weer bij elkaar gepakt. Dan komt het genieten...

Samira en ik hebben al die gouden sterretjes doorgegeven die geweldige sponsors mogelijk maakten…

Dankjewel geweldige mensen!!

Morgen gaan we nog cadeaubonnen van de plus in brievenbussen gooien of afgeven. 

Met die bonnen kunnen de mensen voor het bedrag dat we erop hebben gezet, boodschappen
halen…

Vandaag nemen we rust Samira en ik en genieten van de herinneringen… van afgelopen
week…

Fijne feestdagen van ons allebei…Heb het goed en neem elkander bij de hand en krijg en geef steun…

Samira en Annemiek