Tijd is geen snelweg tussen de
wieg en het graf
maar ruimte om te parkeren in de meiregen of de juni zon...
Annemiek
Mijmering 43 2021.
Tip.
De langste bosjes onkruid heb ik uitgetrokken tussen de
klinkertjes van het hofje.
Tip 2
Heel vroeg in de ochtend geef ik de aardbeien plantjes in
de wasteilen en mega potten water en in de late avond nog een keer.
Tip 3
De asperges afgelopen zaterdag gekocht heb ik geschild in
een kliedernatte theedoek gewikkeld waarna het pakketje in een plastic zakje
ging in de koelkast.
bewaren (als je ze niet wil invriezen.) Kooktijd zie mijmering 42.
Daar hoeft geen
bijgerecht bij... hou het eenvoudig en puur...alleen de asperges met de gekookte
eieren is genoeg.
Tip 4
Eenmaal per jaar wordt de witte poort afgeborsteld. Ik ben gek op borstelen en de hulp Manuela droogde de poort.
Waarom die poort
zolang als nieuw blijft? ( Al ruim 25 jaar)
Het vuil trekt niet in de lak omdat
ik met een vochtige doek met auto/was de poort na het afwassen en drogen in de
was zet...
Alle troepjes spoelen zo van de lak... een jaar lang.
Tip 5
Groen is groen en blad is blad...
Bij gebrek aan spinazie
of snijbiet heb ik een overschot snij sla door de spaghetti geroerd.
De
spaghetti gewoon koken volgens gebruiksaanwijzing en afgieten. Weer in de pan en
een scheut olijfolie erbij. 
Op hoog gas fijngeknipte sla kort erdoor roeren tot
de sla ietsje slink maar nog rauw is.
De kaassaus die erop kwam werd als volgt
gemaakt:
Klontje boter smelten en ongeveer evenveel bloem erdoor roeren. 
Scheut melk en bouillon of kookvocht erbij, of alleen melk. Flink roeren
op half/hoog gas en melk toevoegen tot de juiste dikte.
Geraspte kaas erbij of
een stukje schimmelkaas. De saus over de spaghetti gieten... teveel saus? Dat lijkt maar zo en overrijpe perziken na...
Mijn leventje...
Tijdmanagement moest eraan te pas komen om mezelf weer
eens onder de kont te schoppen.
Het werkt perfect... zonder pauze alles achter elkaar
afraggen eh afhandelen wat ik steeds uitstelde en daar twee uur voor uittrekken.
Daarna
mezelf belonen alleen kwam dat belonen er niet van
want de ijssalon was nog niet
open...
Stond ik daar met het water in mijn mond terwijl het terras nog werd
opgezet en nee ik ga niet terug.
Komt in het weekend wel... Wat ik achter elkaar
regelde?
Een briefje typen aan de
vorige huisarts, uitprinten
en in een envelop (vervelend).
en in een envelop (vervelend).
afspraak met WMO. (Ik heb geen tafel in de keuken en moet nog ergens opgeduikeld).
De vaart erin ook maar meteen een afspraak gemaakt voor een nieuwe gebit
prothese. Dat kan om de vijf jaar en de laatste miskleun die gemaakt werd was in
2014 en heb ik lang genoeg verdragen.
De tanden passen niet op elkaar en heb ik
vanaf die tijd een overbite. Ik wil dezelfde meneer die dat maakte ermee om de
oren slaan en wel aanstaande maandagmiddag... in de hoop dat ik in de toekomst
de boterhammen die ik nog heb te smeren niet in reepjes hoef te knippen.
Dat ijsje op een terras is wel een erg hoge beloning...
awel... Gezien de zwaarte van de klussen, maar ook de blijheid van de nieuwe
huisarts, de flashback van de woede van de overbite. Toch vooral de weemoed van voor de
laatste keer het gebouw ingaan waar ik zo graag naar mijn geliefde dokter Wim
Niessen ging.
Hij is met pensioen gegaan... Ik mis hem nog steeds en de mevrouw
die na hem kwam daar heb ik niets mee helaas. Een ander misschien wel... Het
klittenband aan mijn beenorthese repareer ik zelf wel onder het naaimachien en
de krassen erop camoufleer ik met zwarte nagellak. We moeten immers de
zorgverzekering niet onnodig belasten als het niet hoeft...
Annemiek
