Beste mensen,
Het is niet onze taak om te kijken wat er allemaal mogelijk is
maar te doen wat er gedaan moet worden....
In het hier en nu en de rest doet hij die de sla laat groeien...
Annemiek.
Mijmering 32 2021,
Langzaam wijkt de koude en wint de zon aan kracht. De vele
rijen babyplantjes in de tuin kan zelfs ik zien opkomen en groeien.
De tijd van
beschreven kaartjes bij het gewas zetten is voorbij. Ik weet precies waar wat
staat en anders herken ik het wel aan de blaadjes. Daarbij staan bij de
wortelsoorten altijd het look waaronder prei en stengel ui oftewel lente ui
vallen.
Ik liep even achter mezelf aan, had teveel pijn zodat de
donderdag mijmering wegviel maar op deze zonnige zaterdag schrijf ik een klein
mijmeringetje om mij en jou te troosten of zo... Komt goed...
Tip.
De zaden werden weer eens doorgenomen of ik niets vergeten
was en Song kreeg opdracht om e.e.a. bij te zaaien in moestuin Molenberg.
De
droogmolen werd weer opgezet middenin de moestuin en open geklapt. Aan het einde
van de lange armen werden touwen gespannen.
Dat gaat heel gemakkelijk. Een knoop
aan het einde van een touw en het touw door een gaatje halen waar eerst de
waslijnen door liepen.
Rondom die stenen worden volgende week de voor
gezaaide klim bonen in de volle grond gezet. Hopelijk is het dan beter weer en
de nachtvorst voorbij. Het blijft een gok en het beste is wachten tot half
mei... 
Dat zou zomaar kunnen als de kleuter bonen niet staan te springen om in
de volle grond te komen... We zullen zien. Waarom we klimbonen binnenshuis voor
zaaien? Om tweemaal oogst te krijgen van dezelfde planten zoals afgelopen
jaar... Ik wil bewijzen dat dit geen toeval was...
Tip 2
Bij het zaad doornemen werd duidelijk dat klimcourgette
gewone lage courgette en komkommer nog moest gezaaid .
Plakkers laten los en schrijf ik op een bloc welke rijen wat is en zet de bakken voor het raam.
Bak 1 en 2 met een glasplaat erop. Hoe je voor zaait in bakken is inmiddels wel
duidelijk, althans zoals ik het doe.
Vullen met potgrond en in elk rolletje een zaadje waarna
weer een laag van 10 cm potgrond erop komt. Aankloppen en 1 beker water op
ongeveer 22 rolletjes of... 1 eierdopje per rolletje.
Tip 3
markt en bij de tuincentra is het schandalig wat ze vragen.
Soms koop ik wat
zieltogende kleintjes voor een habbekrats op als ik zie dat ze slecht verzorgd
werden en ik ze wel nog kan redden.
Het is alsof je ze uit de oorlog haalt en ze
een beter leven geeft zoals de kids van Ahmed zullen krijgen... Ik dwaal af en
wat ik bedoel is... zaai zelf groente en krijg voor een
habbekrats veel jonkies die je kunt ruilen delen en in eigen tuin van kan oogsten...
habbekrats veel jonkies die je kunt ruilen delen en in eigen tuin van kan oogsten...
Zaaibedjes onder een glazen koepeltje is mijn nieuwste
uitvinding. Spruitjes en boerenkool zaai ik elke jaar rond deze tijd op een
zaaibedje.
Een zaaibedje maak je in de volle grond in een beschermende rand.
Eens heb ik van een plastic pot een rand afgezaagd met een kartel keukenmes en
schaar. De pot was te hoog om in een mand te zetten die geen bodem meer had maar
te mooi om weg te gooien.
De mooie mand bedekte de lelijke plastic pot waarin
bloeiende geraniums werden gezet. De afgesneden pot eindigde net onder de rand
van de mand en helemaal goed. De plastic rand van de pot gebruik ik al jaren als
zaaibedjes.
maar hebt.
Met de
sprayflacon of de fijne gieter kop water erop en maak je van je zaaibedje een
kasje door een grote glazen kom op de pot rand te zetten...
Dergelijke schalen
heeft ieder wel in huis. Een aardewerk kom kan ook nog totdat de plantjes
opkomen... al is glas beter...
De slakken trekken al op zag ik en eentje zat in de kouwe
kas onder het glas te rotzooien... Al die slaplantjes doen het net zo goed en
een slak vreet in een nacht een hele rij op...
Ik heb bewaard koffiedrap rond de
kleine slaplantjes gelegd, slakken hebben een hekel aan die korrels aan hun
lijf... Het is maar dat je het weet... Op plekken waar je slakken ziet is die
drap toch een hulpmiddeltje...
Tip.
De groente bekeken die ik had heb ik voor twee dagen
ratatouille gemaakt. Je kan het gerecht koud en warm eten... Het recept heb ik
al eerder beschreven en even nog een herinnering.
Ingrediënten:
enkele wortels
2 kleine courgettes
1 of 2 kleine paprika
2 aardappels
3 tomaten
eventueel 2 tenen knoflook
ik had knoflookstengels
oregano tijm vers als je hebt
olijfolie
Werkwijze:
De gesnipperde ui fruiten in scheuten olijf en
zonnebloemolie en even later de gesnipperde knoflook toevoegen. De groenten
wassen en in stukken gesneden toevoegen. Harde groente in kleinere en zachtere
soort groente in grotere stukken.
Omroeren op hoog gas en peper/zout toevoegen.
De kruiden erbij omroeren en met de deksel op de pan op laag gas laten garen tot
beetgaar. Af en toe voorzichtig omscheppen. Liefst geen water toevoegen. In
eigen vocht is genoeg...
Rest mij wederom de gevoelens van Achmed en Fatima te
verwoorden. Meneer dringt steeds aan om zijn grote dank door te geven aan ieder
die bijdraagt en dat eerder al deed. Hij en Fatima kunnen dit nog steeds niet
begrijpen en kijken meermalen per dag naar het geweldig mooie bedrag dat binnen
kwam. Gewoon omdat ze dit nooit hadden kunnen geloven. En op de foto zien jullie
hoe gelukkig ze al zijn...
Gisteren had hij een beeldcontact met oma oftewel Ahmeds
moeder en kinderen in Somalië en kreeg ik een beeld van hoe ze moeten leven. Ik
ken wel een klein beetje Arabisch en enkele herkenbare woorden in een zin maken
dat ik soms een beetje versta. Ik hoor en zie het geluk op Ahmeds gezicht als ze met hem praten en hij met hen. 
Ik zie het verlangen naar papa en de blijheid dat binnenkort... al is het misschien maanden ze eindelijk met elkaar verbonden worden.
Ik zie het verlangen naar papa en de blijheid dat binnenkort... al is het misschien maanden ze eindelijk met elkaar verbonden worden.
Ik zag al een beetje de karakters in hun lichaamstaal en
zag dat de jongste zoon erg verlegen is. De oudste dochter zo stilletjes en dat
begrijp ik zo goed... Oma kwam in beeld en raakte ik ontroerd omdat ze zei dat
ik hun Nederlandse oma en moeder zal zijn en al ben, omdat we zoveel al voor
Ahmed haar jongen... en voor Fatima deden... Ze bedanken vooral steeds weer en dat
wil ik graag aan jullie doorgeven... We zijn er nog niet maar vele grote
stappen zijn gedaan en mijn hart loopt over van dankbaarheid zoals die van Ahmed
Fatima en de kinderen: Akram, Ibtisam, Zeynab, Afifa, Ali, Asala, Nadra en
oma... Akram en Ali zijn de zonen en de andere namen de dochters. Je wordt stil
van zoveel helpende handen en mede menselijkheid...
Dank jullie wel...
Annemiek
