maandag 19 april 2021

Mijmering 31 van Cheesecake naar biscuittaartje en van metalen bedveren naar kunstwerkje voor kruiden plus Ahmed en Fatima....

Mededeling van de website-beheerder voor de lezers die de Mijmeringen automatisch ontvangen via de mail:

Deze dienst eindigt helaas op 30 juni 2021. Volg Annemiek verder via Facebook, (Annemiek van Deursen) of voeg het blog toe aan je Blogger-leeslijst zie onderaan rechts van de blog van https://annemieksmijmeringen.blogspot.com/

Beste mensen,
Wie een gouden hart heeft,
heeft zelden goud maar veel voldoening
en rijke herinneringen.....
 
Annemiek

Mijmering 31 2021.
 
Tip.
Op de markt kosten de citroenen per grote zak 2 euro en 2
knolselderijen voor 1 euro. 
Eentje kostte trouwens evenveel wat me verbaasde. Wat moet je met 2 van die dikkerds zal je denken. 

In de koeling waar ze uitkwamen en eenmaal aangesneden voor in de soep, stukjes in boerenomelet en als schijven gebakken bestrooit met geraspte kaas (later in de week in de mijmeringen). 


De tomaten kosten 1,25 euro en bak ik wel eens in de wok bij veel gesnipperde ui en verder voor bij alle soorten sla en op brood met kaas. 

De paprika kan overal in en zelfs rauw gegeten als snack. Verder 4 courgettes voor 1 euro. Dat is een kwartje per courgette en heb ik als start courgetteschijfjes met een jasje aan gemaakt. 

Zoals je ziet hebben verschillende schijfjes hun jasjes open gedaan maar dat deert niet.
 
Ingrediënten:

1 courget
zelfrijzend bakmeel
snuf zout
1 ei
melk.
 
Werkwijze:
Was de courgette en snij in niet te dikke schijfjes want ze moeten wel gaar worden...

Maak een dik beslag met de ingrediënten en start met de bloem het zout en het ei. Geen ei? 

Ook dat deert niet. Voeg melk toe tot de gewenste dikte beslag en laat de schijfjes courget onderduiken... 

In de koekenpan of wok wat zonnebloemolie heet laten worden en de duikers erin op hoog gas. Eventjes bruinen...op
hoge pit en op laag gas bakken tot lichtbruin, omdraaien en de keerzijde bruinen en garen...Van de rest beslag kan je een pannenkoek bakken voor later...
 
Tip 2
De heel kleine tomatenplantjes groeien pas in een groter “huis” dus zet die eigenwijze kids in een grotere pot. 


Het hoeft niet maar ik legde hergebruik filterzakjes op de gaatjes in de bodem van de potjes. 

Potgrond erop en de jonkies, plus aanvullen met potgrond. De potjes kwamen in lege melkpakken of wat maar voorhanden was. 

Zie je hoe hard ze groeien in een groter huis? (doordenker) Het zijn net mensen...
 
Tip 3
Ahmed en zijn team zette een bed in elkaar dat we kregen omdat het niet compleet was. 

De poten ontbraken en dat worden stalen poten van een keukenblok die iemand nog thuis heeft liggen. 


Niets mis mee... Verder ontbrak een matras en omdat het bed een vreemde afmeting heeft hebben wij dat matras ook niet. 

Ahmed heeft twee stroken metalen veren van twee “spiralen” afgeknipt op maat. Om dit te begrijpen moet je de foto’s bekijken. 

De spiralen werden weer mooi afgedekt, de afritsbare hoes
erom en in het bed. 

Daarop kwam een topper en het ligt perfect hebben de mannen geprobeerd... niets mis mee en alweer kunnen we een crisis gezin aan een nieuw bed helpen...
 
Tip 4
Tja en geef Annemiek een rij metalen veren en komen vanzelf de ideetjes. 

De veren kan je niet ombuigen en gaan altijd weer terug in de oorspronkelijke vorm. 

Je kan het staal afknippen met de nijptang. Ik zag dat de metalen “pijpenkrullen” eraf konden door ze te draaien en hield ik losse metalen veren over die ik onder elkaar verbond met dezelfde “pijpenkrullen.” 


Kan je het nog volgen? Zie hoe decoratief mijn hangertje werd en Ahmed vond het wel wat volgens mij... 

Voorlopig heb ik potjes eraan gehangen door kleine gaatjes in de rand van de plastic potjes te laten boren waar een stukje draad doorheen ging en ze mee aan de veren werden gebonden. 

Gaatje onderin de potjes en potgrond erin. Een kruidenhanger waarin peterselie, knoflook en munt groeit... 


In de winter kan je de potjes eraf halen en hang je vetbollen aan het ding...eh kunstwerk... Als ik lang genoeg kijk vind ik nog wel een andere manier van hergebruiken...
 
Tip 5
Door mijn concentratiestoring vind ik nieuwe recepten uit... Hoe dat werkt zie mijn recept cheesecake...
 
Ingrediënten Cheesecake:
3 eieren
75 ml advocaat
100 gram suiker
1 zakje vanillesuiker als je hebt
500 gram volle kwark
40 gram bloem
 
Werkwijze:
De oven voorverwarmen op 120 graden.
Ik had geen kleine springvorm maar een vuurvaste kom of pan met metalen oren doet het ook. 

De vorm invetten en met suiker bestrooien... Alle ingrediënten had ik afgewogen en klaar gezet. 

Tja... was me ontgaan dat de oven op 120 graden moest en ik had de mijne op 175 graden gezet. 
 
De eieren splitsen en het eiwit met ongeveer de helft van de
suiker stijf kloppen. 

De eierdooiers met de rest van de suiker romig kloppen tot de bellen erin komen. Hoeveel is 75 ml advocaat vroeg ik me af... zoiets als 75 gram? 

De kom werd op de elektronische weegschaal gepleurd en de stand op nul gezet en kwam 75 gram advocaat erbij. 


Tja ik schoot uit en werd het 82 gram of zo... Dacht ik opeens aan Joop Braakhekke van restaurant “Le Garage” die altijd een slok nam als hij met drank kookte. 

MMMmmm klein likje dan maar... Afgeleid vergat ik de kwark en spatelde de eidooiermassa op de geslagen eiwit sneeuw en mengde die met de gezeefde bloem. 


Heel voorzichtig doe je dat en kon de luchtige massa in de vorm in de oven die op 175 graden stond...
 
Dat was een geluk bij een ongeluk want toen de cheesecake al tien minuut in de oven stond zag ik die pot volle kwark eenzaam en alleen op het aanrecht staan.... 

Die had erin gemoeten... De ingrediënten nog eens overdacht
en zou mijn cake een advocaat biscuit taartje worden volgens mij en dat was ook zo... 

Ik ben direct weer aan de slag gegaan want ik laat me niet kisten... 

Deze keer hetzelfde recept als hierboven met het verschil dat ik na de advocaat bij de eierdooiers de kwark erbij heb gespateld...
 
Deze keer had ik een pan als vorm gebruikt en kon taart twee naast de bijna gare biscuit in de oven...

Op dat moment wist ik nog niet dat de oven bij cheesecake op 120 graden moet...60 tot 80 minuut. 


Hoe het afliep? De biscuit is heerlijk en heb ik afgekoeld middendoor gesneden en besmeerd met zelfgemaakte aardbeienjam van vorig jaar die op moet. 

Helemaal goed... Tja... en die cheesecake rees zowat de pan uit tot aan de rand en zou geweeeeeeeeldig worden. 

 Dus niet... te vroeg bruin heb ik met een breinaald erin gestoken en merkte dat hij niet gaar was...

 Cheesecake moet toch plakkerig zijn van binnen... dacht ik nog...

Die wordt dus nooit droog van binnen. Uit de oven gehaald zakte het ding acuut ter plaatse in tot een derde van wat het was.

Je zag hem gewoon in elkaar schrompelen in plooien. Nog nooit zoiets gezien en op dat moment zag ik pas op het recept dat het ding in een te warme
oven had gestaan en te kort... 
tweede poging met kwark.

Al doende leert men ook met concentratie storing... In het weekend nog een kans... 

De smaak van de cheesecake is trouwens heerlijk, niets mis mee en heb ik pompoenmarmelade erop gesmeerd....
 
Mijn leventje...
Ben je uitgelachen? Ik heb geen schaamte en volop zelfspot en dat maakt het leven aangenaam. 


Elke dag is voor mij een cadeautje en zat ik vroeg in de morgen op de fiets naar de kapster. 

De poort stond al open en de koffie was niet klaar maar werd voor mij vers gezet... 

Ik laat me die verwennerij heerlijk aanleunen... Mevrouw haar wasmachine draaide volop en ze waste de
kussenovertrekken vertelde ze... 

Haar twee hondjes Beau en Ginger hadden zich meester gemaakt van de kussentjes maar dat wisten we toen nog niet... 

Het waren kussentjes met die heel dunne fleece die al scheurt als je ernaar kijkt... 

Dat moeten die twee belhamels ook hebben gedacht want alle kussens waren uit elkaar gerukt en lag de woonkamer vol kussenvulling... 

Het zal wel goed zijn gekomen want mevrouw heeft een naaimachine en oude kussenslopen denk ik wel... 


Dat is weer eens iets anders dan Floor die in tenen bijt en kotst op de vensterbank of in mijn bed... De liefde die beestjes geven weegt daar ruim tegenop moet ik zeggen...
 
Komen we weer op een stukje uit het leven van Fatima van Ahmed oftewel allebei. De trouwe lezers kennen nu de droom van de twee om de kinderen van Ahmed naar Nederland te halen. 

Ahmed vertelde in het verleden wel eens dat zeven van zijn kinderen nog in Somalië zaten bij zijn moeder op de oude boerderij. Dat die boerderij zo ongeveer in puin gebombardeerd was kwam bij mensen al niet meer binnen. 

De taalbarrière speelde ook een grote rol waardoor niet overkwam hoe groot het verdriet feitelijk was. Ahmed is geen klager en doet zijn best iets goeds voor medemens en de aarde te betekenen. 

Daarom wilde hij ook niet meedoen aan de oorlog en zeker geen strijder worden. Hij is voor vrede en een helpende hand... voor ieder die dit nodig heeft. Natuurlijk heeft hij ook mindere kanten zoals ieder mens. Hij kan niet delegeren en werkt liever harder dan dat hij zegt wat iemand moet doen. 


Meestal beginnen de collega’s vanzelf en helpen mee... Afgelopen week tijdens zijn werk merk je niet aan hem dat hij de ramadan doet. 

Geen slok water of voedsel de hele dag terwijl wij allemaal om hem heen pauze hebben en koffie drinken, werkt hij gewoon rustig door. 


In mijn kantoor waar ik bijna nooit ben en Fatima werkt ligt het gebedskleed waar ze enkele keren per dag bidden en geloof maar dat dit jaar het gebed vol dankbaarheid zal zijn voor de actie die we hebben gestart...en al die mensen die doneren...

Ahmed is een gever en kon gewoon niet bedenken laat staan geloven dat mensen die hem niet eens kennen hem zouden helpen... Dit was te groot voor hem zag ik... zelfs toen de
actie online ging kwam het niet binnen. 

Het kwartje viel tijdens een werkbespreking toen ik vertelde dat we als vrienden van Ahmed waren gestart om zijn kinderen uit oorlogsgebied te halen. Zo tussen de zaken die speelden werd de actie benoemd. 


Toen pas zag ik het bij Ahmed binnenkomen en barste hij in snikken uit... Zijn dankbaarheid is zo oneindig groot... Zijn dankbaarheid en die van Fatima en de kids... en vertelt hij aan "het kleintje" over de grote broers en zusjes. 

Eigenlijk vertelt hij het aan zichzelf omdat iets in hem niet verder kan en durft denken dan dat de actie loopt... ruim 6000 euro is binnen. Nog 4000 te gaan... 
 
 
Wordt vervolgt....
 

Annemiek