Mijmering 97 met wonderlijke momenten een nieuw "winkeltje" en dankbaarheid bij stille armoede...

 Beste mensen,

 In de knop zit zowel eindigheid als begin....

en hoop... trilling van liefde van de medemens

toen je niet meer verder kon...

 

en geboorte van een nieuw leven...

toen handen zich naar je uitstrekten....

 

Annemiek

 

Mijmering 97 2020.

 

Zondagochtend de 20e lijkt een mooie dag te worden en deel ik vol dankbaarheid met
jullie wonderlijke momenten van afgelopen week..... In onze consuminderhuizen werden bigshoppers uitgedeeld met gekochte basisboodschappen en gekregen cadeautjes van een sponsor. We kopen van jullie goeie geld immers alleen voedsel in...en indien nodig apparatuur zoals een wasmachine. 

 

De bovengenoemde gekregen cadeautjes van een anonieme sponsor hebben dit jaar het ontroerende verschil gemaakt van het ultieme kerstgevoel van pakjes onder de kerstboom bij de allerarmsten onder ons en zelfs een kerstboom als die ontbrak.... enne wenselijk was.  

 

Niet alleen gezinnen met kinderen maar ook vele alleenstaanden en ouderen werden met de cadeautjes verrast. 

80 goed gevulde tassen gingen de deur uit en weken van te

voren werd al aan honderden kledingpas houders spul meegegeven voor in de schoen en voor onder de boom. 

De armste onder ons hebben voor het eerst zelfs cadeautjes aan hun dierbaren kunnen geven, de mensen waar ze altijd terecht kunnen in nood.

 

Verder werd maatwerk toegepast en per direct boodschappen ingekocht meestal door mij persoonlijk (met hulp) door met twee winkelwagentjes tegelijk door de super te struinen voor gezinnen in nood. 

Morgen gaat "n van een sponsor gekregen bevroren kalkoen van vele kilo’s naar Mara en haar kinderen en nog wat bigshoppers houdbaar voedsel. 

Ik weet dat ze heel blij met het beest zullen zijn en ze hebben mijn zegen...als ik het arme beestje in zijn blootje maar niet hoef te zien...

 

Verder nieuws? In Molenberg in ons ruim kantoor hebben we een “winkeltje” gebouwd... van een stel van een meubel
sponsor gekregen keukenkastjes die  (van jullie geld) gevuld, werden met houdbare basis boodschappen zodat we ook in CMP Molenberg direct voedsel kunnen geven. 

 Elk mens in crisis... die uit dat winkeltje voedsel zal moeten krijgen... geven we een pasje met een bedragje erop. 

Daarmee kunnen ze bij de dichtstbijzijnde LIDL brood kopen en wat fruit en groente....

 

Natuurlijk wordt dit “winkeltje” steeds bijgevuld ook van uit de kerstactie want steeds meer mensen in crisis komen aan onze deur. Je hoort het steeds meer... faillissementen oorzaak corona en baanverlies... 

Totdat uitgezocht is waar de gedupeerden geld van behoren te krijgen hebben ze weken soms maanden geen inkomsten. Ze teren in en hebben uiteindelijk niets meer te eten...

 

We zien steeds weer grote schaamte waar geen schaamte hoeft te zijn want dit kan iedereen overkomen....

 

Door de lock down zijn beide consuminderhuizen gesloten. Dat wil zeggen dat we niets
innemen en/of uitgeven maar uitzonderingen bevestigen de regel. 

In CMP Nieuwenhagen wordt zes dagen in de week de voedsellijn uitgegeven van gekregen boodschappen van de PLUS supers Wilma en Jos Arts en Peter Wetzels in Landgraaf.

 

 Vanuit CMP Molenberg worden woningen ingericht waar mensen in een leeg huis zitten...en natuurlijk voedsel uit ons nieuwe “winkeltje” erbij.

 

En hoe staat het met onze vrijwilligers? Afgelopen donderdag hebben Daisy en Jamila nog vele koekjes gebakken en hebben we ons gesloten huis opgeruimd met onze vaste bezetting. 

De logistiek bracht een inboedel naar een mevrouw met partner in een lege flat. 

Het mooie bed met nachtkastjes en toebehoren werd bij de

Opmerkzame buurtbewoners.

hoofdingang van de flat gezet en vele dozen volgden met lampen serviesgoed pannen bestek linnengoed dekbedden wat meubeltjes en zelfs een kerstboom met kerstspul door Gerda uitgezocht.... 

De twee hebben het spul zelf binnen gezet en mevrouw belde nog op om nogmaals te bedanken...

 

Donderdag bracht een crisis melding van maatschappelijk werk. Een opmerkzame attente buurtbewoner wilde een

bank opruimen en een meneer die voorbij kwam vroeg of hij de bank mocht hebben. Geen probleem en de attente buurtbewoner en zijn vrouw hebben de bank naar de meneer zijn woning gebracht. 

Tot hun schrik was die woning leeg op een stuk karton na waar meneer al zes weken op sliep. De buurtbewoner belde maatschappelijk werk waar meneer zijn naam bekend was en hij onlangs geholpen was met een bijstandsuitkering aan te
vragen, 

De uitkering aanvraag is nog in behandeling en ... jawel half januari word het eerste geld verwacht alhoewel de feestdagen en en ertussen vallende vrije dagen...nou ja de rest vul maar in. 

Eten was er niet meer nadat meneer was vertrokken vanuit zuid Holland met 100 euro (inmiddels op) gekregen van zijn volwassen dochter. Meneer was dan ook al ouder... en we helpen zonder vragen....

De maatschappelijk werker had geen enkel idee hoe meneer leefde terwijl hij een van de beste mensen bij maatschappelijk werk is. 

Zo ken ik de maatschappelijk werker wel...al jaren. We werken veel samen en hij wist dan ook dat hij bij Annemiek moest zijn....en merkte hij nog op dat hij hiervan leren kon. Tja de meneer in nood had ook niets vertelt uit schaamde denk ik wel maar ook uit zelfkwelling weet ik...

Een uur later hebben “onze” Fatima en Ahmed bij meneer aangeklopt en ze wisten dat niet gereageerd zou worden op de bel bij de hoofdingang.

Ik heb ze inmiddels mijn truukjes geleerd en ze hebben
gewoon bij buren gebeld en kwamen zo in het flatgebouw. 

Na herhaaldelijk bellen aan meneer zijn voordeur deed meneer open en werd voorzichtig een gesprek begonnen. Fatima heeft met meneer een afspraak gemaakt om de dag erop spullen uit te zoeken in het consuminderhuis. 

Het attente stel zou meneer brengen met de aanhanger achter de auto om direct spul te kunnen inladen.  Ze hebben
zelfs tweemaal gereden...

 

Fatima en Ahmed hebben meneer begeleid terwijl ik op de achtergrond toekeek. Fatima weet inmiddels dat een meneer met zoveel schaamte heel omzichtig begeleid moet worden. Zo weinig mogelijk mensen om hem heen en steeds kijkend naar zijn lichaamstaal. 

Een mens als hij moet je geen pannen en bekers laten zien dat is onnodige beperkte energie van meneer verkwisten. We hebben bananendozen vol compleet keukenspul als pannen servies en bestek die zo uit rekken getrokken kunnen worden. Onze Manuela maakt die dozen op voorhand klaar en zwaait de scepter over de keukenafdeling en het geheim hok. 

In het geheim hok liggen duurdere goede spullen zoals een TV of duur serviesgoed enz... 

De dozen van Manuela werden zo tussendoor in de auto gezet terwijl meneer afgeleid werd bij een bed en een tafel met twee stoelen terwijl er drie van dezelfde waren. Meneer wilde alleen het hoognodige. 

Hij koos een oudere eetkamertafel met kringen terwijl een mooie voorhanden was. We hebben wat kleedjes erbij gedaan....

 

Toen wist ik al dat meneer zo iemand is die zichzelf straft omdat dingen niet goed waren gegaan in zijn leven... Ik bleef op de achtergrond meekijken en Fatima deed het goed. 

Achmed haalde een TV tje en struinde de zolder af voor laminaat... We krijgen wel eens resten laminaat van mensen die slecht hebben gemeten of voor de zekerheid enkele pakken extra wilden.

 We hebben uiteindelijk zes pakken bij elkaar gesprokkeld die ongeveer dezelfde kleur hebben alhoewel met verschillend dessin maar dat boeit niet. Een mega vloerkleed erop onder de zithoek en meneer is van de beton af... Nou jaaaa grotendeels...in ieder geval de woonkamer. Onder zijn bed ligt een mega vloerkleed. We hebben meneer achter de coulissen door naar ons “winkeltje” geloodst waar hij de eerste klant werd van deze heerlijkheid door jullie eurootjes ontstaan.

 

Meneer kreeg afwasmiddel closetpapier bonen in tomatensaus olie thee zoet broodbeleg rijst pasta pastasaus in pot waardoor per direct voedsel in zijn kasten kwam. Meneer stond op dat moment op breken en had in de grond willen kruipen... zijn emoties niet meer de baas..

 

Ons kantoor met een zithoekje.

“Nog een momentje hoor,” heb ik aangegeven en in afzondering in ons zithoekje werd vertelt van de koelkast.... 

We hadden geen tweedehands koelkast meer en hebben we een tafelmodelletje gekocht bij de zaak die met korting aan ons verkoopt. Die koelkast is vrijdagmiddag al bezorgt want ze denken met ons mee. Verder krijgen we 2 januari een gasfornuis die de attente buurtbewoner en zijn vrouw met hun aanhanger op gaat halen bij de goede gever.

 

Meneer doet het tot dan toe met een elektrisch pitje en een magnetron... En nee we hebben geen wasmachine voor meneer en hij vertelde dat hij op de hand waste hij had immers warm water uit de kraan en hij liet de was gewoon kleddernat uitdruppen op het balkon. ... en zag ik weer een stukje zelf kwelling van meneer... Een centrifuge dan? Nee!!! En zagen Fatima en ikke dat het punt bereikt was dat we op dat moment niet meer mochten drukken...anders zou meneer echt breken...

Ik had ondertussen telefonisch contact met de maatschappelijk werker die met zijn meerdere in gesprek was gegaan. Ik kon onze meneer in crisis mededelen dat hij elke dinsdag bij het loket van WELSUN oftewel maatschappelijk werk 25 euro mag afhalen tot half januari. Voor het hoognodige voedsel.... 

Ik moet  ondertussen tellen en dubben en denken of die wasmachine er nog aan zit voor meneer... of nog geld voor voedsel nodig is... voor wie dan ook. Want je kan elke euro maar een keer uitgeven nietwaar.... en er is niets mis met alleen brood met kaas....

 

Bij de tweede ophaal rit was meneer al wat losser en heb ik glimlachend zonder woorden mijn rechterhand op mijn hart gelegd en naar hem uitgestrekt... Hetzelfde gebaar kwam terug... en weet ik dat Ahmed en Fatima gisteren of zo... nog wat pakken laminaat moesten brengen en Ahmed kennend....Verder krijgt meneer als de woning is ingericht een goede hergebruikte fiets van ons en kan hij na de lock down vrijwilligerswerk bij ons doen. Er is veel verdriet bij meneer dat een plekje moet krijgen zag ik en als hij sociale contacten opdoet en meer eigenwaarde kan krijgen....zal zijn leven weer leefbaar worden o.a.  in ons fijne consuminderhuis... 

 

Een dankbare Annemiek