Beste mensen,
Maak een oase die blijheid brengt
in en rondom je huis.
Om het leven in al zijn facetten te genieten
Ook als het wat minder gaat....
Annemiek
Mijmering 95 2020.
Tip.
Bij PLUS zijn Gieser Wildeman stoofpeertjes in de reclame
1 euro de kilo. Ken je nog de geur misschien wel vanuit je jeugd?
De gestoofde peertjes kan je
per twee of zo invriezen en met Kerst zo op tafel zetten.... De smaak blijft
hetzelfde... Het receptje hieronder...
Ingrediënten:
Zoveel peertjes als rechtop in de pan passen
1 of 2 kaneelstokjes
1 eetlepel suiker
rode wijn die misschien al jaren in je kast
staat
uit een Kerstpakket of zo
Heb je niet? Koop dan goedkope rode wijn
of maak dat portje op dat allang ergens
staat.
Werkwijze?
Zoek bij de super mooie exemplaren peertjes uit...met
steeltjes.
De peertjes met de dunschiller schillen en de steeltjes
eraan laten. Zet de peertjes rechtop in een pan en als een plaatsje open blijft
waardoor ze om dreigen te vallen zet je als vulling een beker in de pan.
Giet
een ruime beker rode wijn bij de peertjes en twee bekers 
water met de suiker.
Zet de kaneelstokjes erbij...
Als je de beker zou wegnemen zakt het vochtgehalte
in de pan en weet je meteen de tweede reden waarom die beker erin staat. Breng
aan kookpunt en zet op laag pitje om te stoven. Natuurlijk met de deksel op de
pan en je ziet vanzelf wanneer de peertjes gaar zijn.
Pas op het laatst neem je
de beker weg om de topjes van de peren mee te kleuren door ze plat te leggen. Na
het afkoelen 
kan je ze invriezen al heb ik twee ervan opgegeten bij de warme
maaltijd als dessert... Je kan werkelijk nergens zoiets heerlijks
kopen.......
Tip 2
De laatste winterwortels werden geoogst uit de moestuin en
ingekuild. Het wordt te koud in de nachten en ze zijn niet bestand tegen vorst.
Het loof kan je het beste afdraaien net boven de wortelhals.
De eerste laag wortel werd onderin de kuil gelegd. Een laag aarde erop en weer een laag wortel netjes op een rij.
Daarmee waren ze op... en werd deze tweede “verdieping” afgedekt met aarde. Tot slot tegen de vorst een laagje stro bovenop...
De wortels blijven
in deze inkuil tot maart vorstvrij en goed bewaard. Heerlijke biologische
wortels die vlakbij de 
keukendeur zo voor het grijpen liggen...
Met een
handschoen aan eventjes opgraven en weer toedekken. Een rijk bezit voor
mij...
Tip 3
Bonenstoof met aardappelpuree... een heerlijk wintermenu
voor de vegetariër waarbij de bonen het vlees vervangen.
4 kleine aardappels per persoon
of half topinamboer en aardappels.
250 gram champignons
100 gram bruine bonen uit blik (uitgelekt)
of gebruik bruine droogbonen
1 rode paprika
1 tomaat
1 ui
klontje boter
nootmuskaat peper/zout
beetje melk
zonnebloemolie
Werkwijze: Gebruik je liever
droogbonen zoals ik zet dan een beker bruine bonen 24 uur in de week, in 3
bekers water en kook ze beetgaar. Zet ze aan de kant.
Schil de aardappels en eventueel topinamboer en snij ze in
kleine stukken, dat verkort de kooktijd. Zet op met een beker water en iets
zout.
fruiten in de wok. Even later de gesnipperde knoflook toevoegen en mee fruiten...
De champignons afborstelen... kort afspoelen en een
schijfje van het steeltje snijden. De champignons in stukjes snijden en mee
roerbakken bij de ui/knoflook in de wok.
De klein gesneden paprika toevoegen en
eveneens mee 
roerbakken en peper/zout toevoegen. De uitgelekte bonen toevoegen
en omscheppen.
Als laatste de tomaat in stukken gesneden erbij. Deksel op de wok
en op laag gas 10 minuut stoven. Proeven en eventueel ietsje sweet chilisaus
erbij. Niet meer dan een halve eetlepel.
De aardappels en topinamboer zullen inmiddels wel gaar
zijn. Eventueel afgieten...
Omèr en
Moniek kwamen onverwacht aangewaaid en hebben een hapje meegegeten. Voor
herhaling vatbaar moet ik zeggen...de stoof en dit bezoek. Wat een
heerlijkheid... met deze twee heerlijke mensen om de tafel. Ik heb mateloos genoten.
Mijn leventje...
Op de valreep laat ik jullie meekijken naar afgelopen week
in het consuminderhuis...Dat zal ik blijven doen tot 20 december. Daarna niet
meer en is mijn Kerstactie voorbij Ik hoop velen te kunnen helpen als jij
meedraagt...
Een meneer die na een echtscheiding totaal aan lager wal
raakte, kreeg een huur kamer in een huis met gemeenschappelijk gebruik van
keuken toilet en badkamer. 
De meeste van die kamers kosten 350 euro huur per
maand. Meneer heeft een tijd op straat geleefd en na de nodige tijd creperen wil
hij oh zo graag weer terug naar het arbeidsproces en een
flatje. Hij weet dat het een lange weg zal zijn waarin hij zich zal moeten
bewijzen. Het afglijden gaat veel sneller dan weer opklimmen. De “gegoede
burgerij” gelooft niet zo in dergelijke meneren, maar wij gelukkig wel, en als
maar een mens naast hem gaat staan zal hij moed houden.
Meneer heeft een tijdje in het sociaal pension “gewoond”
waar hij geholpen werd aan een uitkering en daardoor sparen kon voor o.a. de
eerste maand kamerhuur. Meneer krijgt zeker een jaar een begeleider die
wekelijks komt meekijken hoe hij het doet. De kamer is na het sociaal pension
het eerste stapje omhoog uit de goot. Spullen had hij niet meer en alleen de
kleren die hij aanhad. We helpen hem graag als hij bij ons komt werken.... want
voor wat hoort wat. Morgen om negen uur start meneer met zijn vrijwilligerswerk
in het consuminderhuis. 
We hebben meneer zijn huurkamer ingericht met een bed en
bank met salontafeltje en een tafel met twee stoelen. Wat handdoeken washandjes
theedoeken, een dekbed plus kussen en beddengoed. Meneer kreeg pannen servies
bestek. Een fiets had hij al om naar zijn werk te gaan...
Bij het sociaal pension
heeft hij goed zijn best gedaan met klussen hoorde ik. Onze mannen zorgden nog
voor een vloerkleed voor iets warms op zijn vloer.... Ze herkennen de situatie
omdat ze eens in hetzelfde schuitje zaten... en hoe ver zijn ze nu... al heel
dichtbij het arbeidsproces.
Meneer moet morgen vroeg opstaan en op de fiets. Hij mag
zijn goede wil bewijzen en misschien kom ik hem wel tegen onderweg als ik op
mijn driewieler door de kou de berg op fiets... Ik geloof in hem omdat ik zag
dat hij van het soort mens is waar toekomst inzit en dat mag hij waarmaken...
Ik zag de emotie op zijn gezicht en door zijn lijf stromen na ons gesprek en
toen hij zijn eerste “eigen spul” in onze vrachtwagen laadde. Intussen heb ik
ervaring en zie wel wie het niet redden al mogen ze altijd proberen. Ja die
krijgen ook wel wat spul maar als ze de eerste dag al te laat komen mogen ze nog
een dag proberen en is het afgelopen.
Na een half jaar of zo mogen ze nog eens
proberen al zie je ze dan meestal niet meer. Morgenvroeg mag onze nieuwe
vrijwilliger eerst wat sjouwwerk verrichten om de emotie in goede banen te
leiden... Van werken is nog nooit iemand dood gegaan. Mensen als hij die door
diepe dalen gingen heb ik meer lief dan wie ook... Ik zal hem een tijdje
persoonlijk begeleiden... en met Kerst als hij het zwaar heeft hebben we ook
voor hem een voedselpakketje en een aardigheidje....
Afgelopen week was nog een crisis geval. Bij een bejaarde
meneer was ingebroken in zijn huis terwijl hij een dagdeel weg was. Meneer was
niet verzekerd voor diefstal. Op zoek naar waardevol spul was veel schade
aangericht en spul verdwenen zelfs zijn fiets. Een mevrouw die zich altijd een
beetje om meneer bekommerd was meegekomen. We hebben meneer wat hergebruik spul
gegeven en een laag model damesfiets waarop hij eerst op ons plein een rondje
moest rijden. Meneer is zo klein dat ik zeker wilde weten dat hij niet van die
fiets lazerde. Een warme jas en handschoenen verder hebben we het spul direct
naar meneer zijn huis gebracht... want in december mag niemand creperen
tenminste niet degenen waar we iets aan kunnen doen, en ja er zal ook naar
meneer een voedselpakketje gaan... omdat ik wel zag dat hij dit heel hard nodig
heeft...
Annemiek
