Geluk is mens en dier hun levensgeluk
terug
geven,
met nog een stukje “verlenging.”
Annemiek.
Mijmering 22 2020.
Tip.
Elke dag fiets ik wel 16 km heen en weer naar Molenberg.
Geen mens op straat om acht uur in de ochtend fiets ik door stille straten en langs een akker waar nieuw gewas opkomt... Zelfs
oude doorleefde bomen waarvan je dacht dat ze het loodje zouden leggen krijgen
nieuw leven met veel jong fris blad... Gratis bewegen zonder sportschool op de
fiets in de zon... De mens die graag wandelt kan het bos in, langs pelgrimswegen
en paden... al of niet verder of dichtbij....
Tip 2
Als ik aankom wordt water opgezet voor koffie want Song is onderweg.
Ik heb een paar stofzuigerzakken voor hem meegebracht. Kort geleden heeft hij
een stofzuiger van ons gekregen. Ik wijs hem hoe hij met een tangetje door het
gat het vuil eruit kan trekken. “Nee” zegt hij, “met eetstokjes.” Daar is hij
natuurlijk een meester in en hij wijst hoe klein hij was toen hij dit leerde.
Die stofzuigerzakken gaan bij hem 10 jaar mee of zo....in voorzichtig hergebruik. Hem kennende heeft hij inmiddels de stofzuiger van binnen en buiten steriel gemaakt. Nou ja... zo
ongeveer.
Hij wijst waar hij de buizen van de bed bodems heeft
gelegd. Door Wiel afgezaagd met de flex rondom de bed bodems. Die gaan 100 jaar
mee volgens Song en gebruiken we om de stukken Heras Hekwerk in de moestuin vast
te zetten. Ook gratis en voor niets....
We zetten de fiets niet meer in het fietsenhok want daar
huist tegenwoordig zwangere Popje. Ik heb voor haar kattenbrokjes meegebracht en
ze heeft een bakje voer... water en een bakje melk.
Popje is een zwerfkat en zo
ziet ze er ook uit. Michael heeft afgelopen week een bananendoos onder het afdak
gezet met een persje erin. Daar kan Popje nu in bevallen en ze zit nu steeds
dichtbij haar “huis.” “You gave the cat a home,” zegt Song...
Tip 3
Thuis gekomen moet ik even plat in mijn stoel en begint
anderhalf uur later een nieuw dagdeel. Een volgend deel border gaat op de schop
en wordt mest onder gebracht. De resten snoeiafval even op de hof want morgen
wordt het GFT opgehaald en kan het afval mooi gesorteerd in wat in compostbak en
afgevoerd moet worden. Tijdmanagement noemen ze dat en na twee uurtjes is de
klus geklaard. Ik ben trots op mezelf....
Het zevenblad groeit als een gek en na de borders zal dit
“onkruid” drastisch aangepakt moeten worden maar eerst ga ik ervan eten..
Pril en
jong smaakt het blad heerlijk en is pure gezondheid. Zevenblad versterkt de
werking van de nieren en de blaas. Het kruid is vochtafdrijvend en zorgt er zelfs voor dat
giftige stoffen opgeslagen in nieren en blaas afgevoerd worden. bovendien is
zevenblad licht laxerend... Doe er je voordeel mee in volgend
recept....
Pasta met zevenblad.
Ingrediënten:
1 vergiet vol jong zevenblad
halve eetlepel boter
halve eetlepel bloem
peper/zout
beetje pasta
Het zevenblad werd geoogst zoals je met een zeis zou doen
in vroeger tijden. Een bosje vastpakken en een groot mes erachter. Je kan het
zevenblad ook knippen en de stengels zoveel mogelijk weglaten of heel
kort.afsnijden/knippen.
Wassen in een vergiet en uit laten druipen terwijl je
water kookt voor de pasta. In een wok wat olijfolie gemengd met zonnebloemolie
waarin het zevenblad op hoog gas in beweging wordt gehouden en gaat slinken.
Een
vleugje zout erbij en met een keukenschaar de groente klein knippen en zorgen
dat je niet aan de bodem van de wok komt.... Ondertussen de boter smelten in een
steelpannetje en bloem erbij roeren met een garde. Scheut melk erbij en iets
peper/zout.
De saus moet mooi vloeibaar zijn maar niet te dun of te dik. Op laag
gas lukt het je wel.... Pasta op een diep bord het zevenblad erop en de saus...
Omdat de dag zo heerlijk zonnig was heb ik een glas HUGO erbij gedronken...
Omdat de dag zo heerlijk zonnig was heb ik een glas HUGO erbij gedronken...
Weet
je nog? Scheut witte wijn (bij mij witte port) scheut vlierbloesemsiroop (zelf
gemaakt in de maand mei als de vlier bloeit) en water met een topje munt....Wat
een verwennerij en een hemels gerecht dus proberen maar....
Verschillende mensen die de kookworkshop annex tuin
workshops bezoeken leggen in deze workshoploze tijd zelf een moestuin aan...
Mevrouw D is daar een van en ze stuurde me digitale foto’s hoe ze haar tuin opruimde. Bergen snoeihout en onkruid op een hoop bracht mooie aarde bloot...Wat een rijkdom.
Mevrouw D is daar een van en ze stuurde me digitale foto’s hoe ze haar tuin opruimde. Bergen snoeihout en onkruid op een hoop bracht mooie aarde bloot...Wat een rijkdom.
Best een groot stuk
en via mail ondersteun ik haar... Ze mag plantjes komen halen en zaad. In een
bakje staan de knoflook teentjes te kiemen zag ik en dat moet haar oh zo blij
maken... Ik kon haar inspireren en dat zal ik zeker blijven doen...
Om de beurt mogen ze plantjes halen die ik vroeg voor zaaide en over zijn... Vooral de snij sla zal blijheid brengen omdat je daar wel acht keer van kan oogsten...
Om de beurt mogen ze plantjes halen die ik vroeg voor zaaide en over zijn... Vooral de snij sla zal blijheid brengen omdat je daar wel acht keer van kan oogsten...
Popje de poes bracht me aan het huilen van geluk toen ik
zag hoe tevreden ze haar kopje en pootjes waste na de overvloedige maaltijd...
Alles heeft een doel en om haar te
kunnen voeren zal ik elke dag 16 km moeten fietsen en blijf ik in beweging. Een
slimme zet van “Hij die de sla laat groeien.” Ze is zoals Song in het begin toen hij pas bij ons was. Hij hoefde maar een mens te zien en weg was hij....
Van
achter de ruit heb ik Popje kunnen fotograferen en ze zit net als elk getraumatiseerd wezen altijd ergens met rugdekking tegen een muur of zo of op een wijd leeg
vlak en kijkt steeds rond. Terwijl Song en ik elkaar aankijken spreken onze ogen
uit wat we denken....
En die fietsen? Zetten we in
de marktkramen waarvoor we de tafels moeten opstapelen....Dat kan best. En op Google... kan je
zoeken naar: Hoe maak ik zelf mondkapjes...
Annemiek.