De weg is het doel
je bent onderweg om te genieten van
schoonheid,
om wijsheid te vergaren...
Soms overvalt je een regen of hagelbui
met altijd na regen weer de zon
die je warm en blij maakt en licht en leven
brengt.
Annemiek.
Mijmering 25 2020.
Tip.
In deze tijd doorgaan blijkt wel eens moeilijk. Gebruik
tijdmanagement om in de benen te komen...oftewel op gang. Vroeg op... acht uur
of zo...direct uit mijn bed... het tuinkloffie aan met een soort hanenkam op
mijn hoofd duik ik de tuin in. Nog een laatste stukje moestuin moet gespit en
gemest. Het staat vol zevenblad die met wortel en al zal moeten verdwijnen...
De woensdagvriend leerde me het te spitten stuk voor te
bewerken, door regel voor regel met de riek de wortels omhoog te brengen.
Daarmee haal je al 80% van de zooi weg zonder veel buk werk. Daarna met de
steekschop kluit voor kluit omspitten en de wortels die bleven zitten eruit
ziften. Ik kan alleen bukken met gespreide benen met mijn linkerbeen zijwaarts
steunend op een schop of zo. Geen elegante vertoning die dan ook plaatsvind
achter de coulissen oftewel de schutting...
Eenmaal aan het werk komt het plezier vanzelf en zitten
Floor en ikke aan de koffie zo tussendoor. Niet te lang en ik hou me
aan drie uur tijdmanagement en dan stop. Mijn orthese kraakte af en toe en omdat
die toch gebroken is en morgen de voet wordt vervangen .. kan er niet veel ergers
mee gebeuren....
De hanenkam inmiddels weggestopt onder een muts en een
allengs krommer trekkend ruggetje is de voorgenomen tijd om en kruip ik de trap
op en onder een warme douche. Mijn melkboerenhondenhaar in de shampoo masseer ik
mijn hoofdhuid met de vingertoppen en raak daarmee tevens de aarde kwijt onder
nagels en uit groefjes. Je hoeft geen zeep te gebruiken als je haar in het sop
zit... Op je hoofd zit genoeg zeep.
Afspoelen afdrogen en ben ik mijn bed ingegleden...
Eventjes maar...om op verhaal te komen. Toch maar de wekker gezet voor twee uur
later omdat de middag verslapen geen goed idee is.... Oké...ik had hulp nodig
van tijdmanagement om aan de slag te gaan en daar is niets mis mee. Gewoon
doorgaan... en aanpakken... hoe zwaar te tijden ook zijn. Janken mag ook af en
toe als je maar iets DOET!
Wetende dat je toch dapper bent geweest is een goed
gevoel. De omgespitte tuin werd bekeken en heb ik de dag erna mijn hulp Manuela
erlangs gesleurd om oh en ah te zeggen. Ze heeft geen echt groene vingers (ze
heeft andere capaciteiten) maar zag wel dat de tuin opgeruimd was. Ze heeft de
topinamboer meegenomen om te poten in haar tuin en dat is al een begin naast de
salie plant die ze al eerder meenam....
Het zevenblad in mijn stukje moestuin komt natuurlijk niet
uit de hemel gevallen. Die kruipt van achter het gaas mijn kant op.
Het helpt
als ik aan de ene kant het spul uitroei en aan de andere kant het spul
opeet... Bij het lapje grond waar het zevenblad groeit komt geen auto langs en
geen waterende honden. Katten piesen in rul zand en niet op plantjes... Er wordt
geen landbouwgif gestrooid dus het zevenblad is biologisch, en vandaag maakte ik
een heerlijk soepje ervan....
Ingrediënten:
Enkele wortels
1 volle vergiet jong zevenblad
1 dikke ui
enkele stengels bleekselderij
knoflook teen of stengels
3 groentebouillonblokken
enkele pastinaakjes als je hebt.
Werkwijze:
De gesnipperde ui fruiten en iets later de gesnipperde
teen knoflook toevoegen. Afblussen met anderhalve liter water en de linzen
toevoegen. De bouillonblokken erbij en de groente schillen wassen en in stukken
gesneden toevoegen. Aan de kook brengen en op laag gas sudderen (totaal 25 minuut) Het
zevenblad met de keukenschaar van stengeltjes ontdoen en wassen. De groente kan
ongesneden bij de soep. Gewoon proberen en je weet niet wat je proeft zo
lekker....
Soep is een pracht restverwerker en kan erin wat je kwijt
moet aan groente... Ik duik altijd de vriezer in en vond nog een zakje gesneden
koolraap wat erin kon.
Bij een opgeruimde tuin hoort de buiten gespaarde
eierschalen malen in de moulinex. Het kalkpoeder dat ontstaat kan op een platte
schaal onder het afdak.
Door de zomer heen komt daar nog een lading bij die in
de herfst in de moestuin borders tuin wordt gestrooid. Nu is het mest tijd en
daar past geen kalk bij... Het ene zou de werking van het andere teniet doen....
De oude vergiet kwam weer in de border dichtbij de keukendeur om alle
eierschalen in te mikken.... Waarom in een vergiet? Daardoor kan het hemelwater
wegspoelen en gaan de eierschalen niet stinken...
Mijn leventje....
De tuin zo goed als af ben ik door de ijselijke wind naar
de boerenbond gefietst. Ik werd een beetje vreemd bekeken toen ik vroeg of al
groente plantjes te koop waren. Naar mijn gevoel was het al midden lente.
Er
stonden wat plantjes te rillen in een bak buiten, zes voor 1,99 euro. Zeg dan 2
euro en dat is ruim 33 cent per stuk. De veel te dure plantjes stonden ook nog
uit te drogen en tijdens de nacht onbeschermd in de vorstkoude op dat lege
parkeerterrein in de wind.
Omdat ik iets in de tuin wilde zetten (en een paar
wilde redden) heb ik zes kleuters andijvie gekocht. Jawel veeeeeeeeeels te duur
en bedenk dat ik geen krat bier per weekend opzuip (ik drink geen bier) en me
daarom die overbodige te dure uitgave kan veroorloven... Enne morgen ga ik wel
andijvie zaaien onder glas, en koolraap en en.... We hebben niet voor niets de
koude kas in Molenberg.... Zelf zaaien is veel goedkoper.
Vandaag had ik geen tijdmanagement nodig om aan de slag te kunnen gaan want mijn hulp Manuela kwam. Dan werk ik mee samen op... zover het kan...
al is het maar sop aan de buitenkant tegen de ramen mikken en de zachte bezem
heen en weer bewegen over de ruiten. Met de trekker na en een ouwe theedoek om
de trekken om na te drogen. Manuela deed de ramen van binnen waar een dikke
bromvlieg had huis gehouden. Floor en ik zijn niet in staat geweest het kreng te
vangen (de bromvlieg) en is ze vanzelf naar buiten gegaan tijdens het luchten.
Laat niet als dank voor het aangenaam verpozen de stront
op ramen en deuren... Doet me denken aan een mevrouw die me mailde en de
opmerking maakte ”het was huilen met de klep dicht.” Nooit van gehoord en ging
ik terug in de tijd... Heb mijn vader wel eens horen zeggen “het is huilen met
de pet op.”
Mijn zus Petra was ook niet zo spreuk vast en ze vertelde
me eens een triest verhaal waarbij ze bijna in tranen opmerkte “De beste
stuurlui staan altijd aan de overkant.” Ik zag ze al staan...blijf daar maar
eens serieus bij. Haar man heet Peer en dan kan het niet uitblijven dat de Peer
niet ver van de boom valt... Blijf lachen en ga aan de slag... op de
barricaden... al is het door middel van tijdmanagement. Maak het
goed...
Annemiek