Kerstactie deel 1 2016... Op de vlucht....

Beste mensen,

Vandaag start ik met mijn jaarlijkse Kerst actie. Elke zondag een verhaal over een persoon of gezin die we het afgelopen jaar hielpen. Ons doel is direct hulp verlenen en stabiliseren met direct daarna werken aan blijvende oplossingen.

Jarenlang alleen maar voedsel geven werkt niet. De mensen moeten vooral zelf aan de slag en krijgen alle hulp die we maar kunnen geven. Als ze weer op de berg zijn helpen ze mee de nieuwkomers helpen. Onderstaand gezin is daar een voorbeeld van.

Op de vlucht….

We kijken terug naar November 2015…Annet en Stef met hun zoon en dochtertje…een gezin op de vlucht… weg getreiterd uit Kerkrade… Ze moesten wel…omdat de politie hun veiligheid niet meer kon garanderen…..

De reden van verhuizen leek de dertienjarige zoon met het syndroom van Gilles de la Tourette een psychiatrische aandoening. Je kent het wel dwangmatige schokbewegingen en soms geluiden of scheldwoorden roepend. Maar in het begin viel dat nog wel mee. Plagen op school werd getreiter en uiteindelijk steeds weer een klopjacht door de wijk achter het kind aan dat anders dan anderen is. De hulpverlening die te traag verliep. De diagnose wijzigde nogal eens, verkeerde medicijnen. Het duurde en duurde maar. Annet werd op het schoolplein wel eens aangesproken door ouders, ze moest zorgen dat haar lastig kind op een andere school kwam. Ze zweeg…. Want wat kan je doen als de hulpverlening er al bovenop zit. Ondertussen werden de jongen en zijn fiets steeds weer in elkaar geslagen. Door angst van opgejaagd worden werd zijn syndroom snel erger…De kinderen werden door Annet naar school gebracht en gehaald om zoveel mogelijk ongelukken te voorkomen. Het joch zou eens in doodsangst onder een auto rennen.

Het was Stef die uiteindelijk door het lint ging, toen zijn zoon weer eens werd aangepakt en totaal over de toeren thuiskwam  Stef is toen achter de grootste kwelgeesten aangegaan want de school deed niets. Het was immers buiten hun terrein.

Het had natuurlijk niet mogen gebeuren. Eigen rechter spelen mag niet in Nederland. Stef werd diezelfde dag nog opgewacht door vaders uit de buurt….Het was te voorzien……je kon er op wachten. Hij heeft nu nog last van de toen aangebrachte verwondingen…

Het gebeurde na acht jaar getreiter. Annet had toen al vijf jaar paniekaanvallen en pleinvrees. Ze liet uit angst ook niemand meer toe in huis en ging nergens meer heen. Ze sliep haast niet meer. In de nacht hoorde ze van alles en controleerde of iemand rond het huis dwaalde. Alsof er oorlog was in de straat en het dorp… Familie en vrienden contacten waren verwatert dat gaat zo als je een moeilijke zoon hebt. Onbegrip… Er wordt gedacht dat het aan het opvoeden ligt en ze zien je liever gaan dan komen. Het gezin werd gemeden want niemand wil bij “uitgestotenen” horen. Hoe verschrikkelijk zwaar moet het toen zijn geweest. De liefde voor je kinderen houd je overeind. Liefde voor elkaar en de zorg voor elkaar. De man die zijn vrouw zag kapotgaan en de vrouw die de woede en onmacht van de man zo goed begreep. Je kan alleen nog woordeloos elkaar omarmen. Die hechtheid in het gezin is gebleven…

Een stukje voorgeschiedenis:
Stef en Annet zijn hard werkende mensen. Annet heeft een middelbare opleiding gedaan en doorgestroomd naar de meao voor de opleiding directiesecretaresse. Ze heeft gewerkt als administratieve kracht zelfs toen de kinderen kwamen…tot ze ziek werd. Een gezwel werd uit haar borst verwijderd en er was veel gepieker over de zoon. De studielening van Annet moest maandelijks afgelost worden en er waren wat verwikkelingen rond een werkgever die bruto betaalde en aangaf dat het netto was. Er was daardoor een belasting schuld ontstaan die ook afgelost werd. Dat gebeurd wel meer in levens en als je mededogen vind en empathie voor het anders zijn van je zoon kan je bergen verzetten… Helaas de realiteit was anders.

Terug naar 2015….

Ze werden er allemaal ziek van. Het dochtertje was inmiddels ook aangestoken door angst en Stef zijn baan verloren door alle stress. Hij was zichzelf niet meer omdat hij zijn privé sores meenam naar zijn werk. Het contract werd niet meer verlengd en het gezin is in de bijstand beland. Er was amper aflossingscapaciteit voor de schulden. De zoon leed inmiddels aan hechtingsstoornis en dat heeft hij nog. Als Annet opstaat van tafel reageert hij nog steeds in paniek: “Mama…waar ga je heen.”

Eind november 2015 werd een verhuiswagentje gehuurd en in de nacht zijn ze verdwenen. Een gezin op de vlucht naar een toegewezen huis in Landgraaf. Er waren overname kosten geweest voor laminaat. De dubbele maand huur en het geld was op…zelfs het leefgeld. Een uitkering aanvragen kan pas na inschrijven in de gemeente en werd in behandeling genomen vanaf 1december. Omdat de feestdagen er nog invielen zou het twee maanden duren voordat het eerste geld kwam….en de bank leent niet aan bijstandstrekkers. De voedselbank heeft drie maanden wachttijd.

Stef liep akkers af waar op hoeken aardappels waren blijven zitten en net over de grens werd nog groot vuil opgehaald. De avond van tevoren kon Stef daar ijzer verzamelen dat hij bij de ijzerboer aanbood. Hij knipte kabels van kapotte elektrische apparaten om het koper eruit te halen. Alles op de fiets of het scootertje als er een paar euro waren voor benzine.

Elke euro was een brood of twee als je brood van gisteren kon krijgen. Het gezin at dagenlang gebakken aardappels en brood met jam of leverworst. Op de markt in Eygelshoven vragen naar afval voor de kippen bleek een geweldige vondst. Hoe blij kan je zijn met een beschadigde bloemkool en bergen sla waarvan het hart in de krop nog goed was. Annet kon er zo stiletjes blij en dankbaar door worden als die lastige tranen niet steeds op de loer lagen. Van sla kan je zelfs stamppot maken wist je dat? Rauw door aardappel puree gemengd met een gesnipperd uitje lijkt het op rauwe andijvie stamppot. En van bijna alles kan je soep maken. Gebakken ei op een boterham is warm eten…Toen was het gezin al onder de vleugels van ons consuminderhuis en kreeg vele tips.

Annet was na doorverwijzing sociale dienst bij ons terecht gekomen en  ging die dag huiswaarts met twee bigshoppers voedsel. Want we helpen direct! Closetpapier afwasmiddel en rijst, pasta bloem melk olie smeerboter en en….Ik heb haar die dag niet veel meer gevraagd en alleen gegeven. Dat gebogen lijfje vertelde genoeg.

 We kopen regelmatig houdbaar voedsel in. Verder krijgen we uiterste houdbaarheidsproducten gratis van de PLUS en JUMBO. Melk en groenten, puddinkjes en kaas die direct op moeten maar vooral goed brood van gisteren……of eergisteren. Tweemaal per week kwamen Stef en Annet van de broodlijn halen. We hebben tegen de 60 echte crisis gezinnen per week die geen leefgeld hebben. Daarnaast velen met te weinig leefgeld door onterechte beslaglegging of traag werkende instanties. We leveren maatwerk en gezinnen met kinderen gaan altijd voor bij ons.

VOOR WAT HOORT WAT staat hoog in ons vaandel en dat is goed want van gratis worden mensen lui. Annet kwam bij ons werken ondanks haar pleinvrees. Ze moest wel en ik zette haar op een rustig plekje waar haar schichtige ogen altijd het eerste de deur zochten en er moest een muur achter haar zijn zag ik. Ze zag er toen nog tien jaar ouder uit dan ze is. Ze kreeg kleding schoenen en linnengoed mee voor haar gezin en haar man kwam elke week een dagdeel fietsen repareren. Daar was hij heel handig in geworden. Er waren cadeautjes voor kerst wel tweedehands maar prima en er was een boom… Toen heb ik Annet weer zien lachen maar ook weer zien huilen….omdat ze altijd hadden gewerkt voor hun geld en nu van de bedeling leefden. Werken bij ons is goed, want je geeft iets terug en werkt aan de situatie waarin je bent beland. Dan ben je geen slachtoffer meer…..

Stef en Annet…..Ze kregen met Kerst 2015 twee grote tassen voedsel mee zoals velen die bij ons zijn aangesloten. Om een gezond kerstdineetje van te maken en de dagen erna door te komen. Even geen zorgen voor brood op de plank want we dragen de mens in nood het oude jaar uit en het nieuwe jaar in…. Vooral de kinderen. Even alleen maar blij zijn en samen zijn in warmte en genoeg. Een kaarsje aan en een spelletje.

We zijn nu een jaar verder….Annet heeft bij ons budgetteren geleerd maar dat kon ze al goed en toch leerde ze weer nieuwe tips. Ze heeft al een klein spaarpotje. Ze kreeg naailes en een naaimachine. Er zijn gekregen vermaakte gordijnen voor de ramen en deuren van haar huis om energie te sparen want ze heeft consuminderen geleerd. Meer doen met minder want zuinigheid en vlijt bouwt huizen als kastelen. Ze kreeg kookles maar we leerden ook van haar.

Elke vrijdagmiddag geeft Annet nu zelf kookles in ons consuminderhuis aan mensen die nog veel moeten leren. Ze is niet meer te vergelijken met het gebogen figuurtje met pleinvrees van een jaar geleden. Ze ziet er weer jong en blij uit en vele malen heb ik bedacht hoe heerlijk dit voor Stef en de kinderen moet zijn. Stef heeft een moestuintje en daar haalden ze afgelopen zomer heel wat groenten vanaf. Ze maken nu voor het eerst pastinaaksoep. Ik heb diep respect voor deze mensen. Annet bakt gevuld brood en kaneelbroodjes in een hergebruik oven die ze van ons kreeg. Ze kent alle pompoengerechten en maakte 35 potten pompoenmarmelade dat scheelt omdat er nog veel afgelost moet worden. Hun leefgeld (huishoudgeld) is 80 euro per week voor vier personen waar ze alles van moeten doen. Medicijnen voor de zoon, schoenen kleding reisgeld en eten voor vier personen. Natuurlijk wordt driftig gezocht op onze kledingafdeling en is het te doen. Ze zijn rijk en worden andere gezinnen weer geholpen...

We gaven hen niet alleen kleding spullen en voedsel maar naast consuminderen leren vooral hun eigenwaarde terug. Ze hebben weer plezier in het leven en daardoor energie zodat de zware taak van een zorgenkind begeleiden te doen is. Met zo’n kind heb je levenslang. Ze maakten vrienden in het consuminderhuis en ze zijn nodig….het is belangrijk om nodig te zijn.…En ondertussen zijn ze onderweg terug naar het arbeidsproces.

Komende maand willen we graag weer tassen vullen voor mensen als dit gezin maar ik kan het niet alleen. Help jij me mee? Samen vullen en dragen? Ik start met 50 euro…

Op rekening IBAN NL14RABO0173658903 van Consuminderhuis Parkstad. Zet er maar Kerst actie bij…..

In dankbaarheid zal elke euro goed besteed worden. Er blijft niets aan de strijkstok hangen. De foto’s zal ik delen in de mijmeringen……..

Annemiek