Warm gretig het leven levend dat wil
ik...
Om te leren te voelen te denken en te
handelen...Dat is rijkdom......
Annemiek.
133 Consumindermijmering 13 november
2016.
Al dat gevallen herfstblad is een weelde op de
borders. Het maakt de aarde losser en onder spitten hoeft niet want dat doen de
regenwormen die heen en weer reizen door de grond en blad meenemen onderweg.
Herfstblad zijn dekjes rond de planten en als een dekentje beschermen ze voor
vorst. Alleen wegharken van het gazon en vegen van het stoepje. Je kan prachtig
bladcompost maken van herfstblad in plastic zakken. Mijn “frêle” gestalte even
op de zak en er past weer een lading bij. Als de bladeren droog zijn giet er wat
regenwater bij. Wat kalk tussen de bladeren gestrooid om de zuurgraad te
verhogen en de zak dicht gebonden kan de tijd starten en heb je in maart
prachtig bladcompost. Oh ja...prik met de riek wat gaatjes in de zak en gooi hem
ergens waar hij niet in de weg ligt en minder opvalt.
Wederom werd een pompoensoepje gemaakt want ik heb
er zeker nog niet genoeg van. Wat wortels uit de inkuil schoongemaakt op mijn
“werkblad” de border. Een lelijk eendje pompoen werd opgemaakt en lelijke
eendjes worden zomaar zwaantjes onder mijn handen. Met een scherp mesje werd een
mooi recht lijntje gezet op de schil waar een “deksel” van de pompoen gesneden
moest worden. Met het oude kartelmes diep in de pompoen gestoken en het lijntje
aangehouden als leiddraad. Deksel eraf en de pompoen leeg geschept met een
scherpe lepel. Ook nog een beetje uit het deksel geschept is de pompoen een
mooie terrine geworden. Je zou hem in de oven kunnen zetten 20 minuut op 200
graden en daarna gevuld met de soep op tafel gezet. Nadat de soep eruit is
geschept kan je de terrine opeten bestrooit met wat zeezout en van schil
ontdaan........
Ik ga voor de tuindecoratie en de terrine kreeg een
plastic beschermlaagje dan rot hij minder snel. Er kwam potgrond in en viooltjes
met een afwerklaagje van mos. De deksel schuin er tegenaan en op een pitriet
dienblaadje gezet op de tuintafel in de regen. Wat een schoonheid is mijn lelijk
eendje geworden.......
Helemaal in de ban van pompoen heb ik wederom
pompoenbrood gemaakt maar nu in briochesvorm. Ze zien er prachtig uit maar ook
heel zoet door de marmeladevulling en die zou ik volgende keer er niet meer
indoen.....dus alleen het brood maar wel met pompoenmarmelade besmeren nadat ze
uit de oven komen..
Pompoenbrioches.......
Ingrediënten:
500 gram pompoenpuree
16 eetlepels zonnebloemolie
8 eetlepels melk
snuf zout
2 handvol suiker
2 eitjes
2 zakjes bakpoeder
Werkwijze:
Schil een klein pompoentje en snij in stukjes. Weeg
500 gram en gaar de pompoen in 2 eetlepels water in een pan op het vuur. De
blender erdoor en af laten koelen.
Meng in een deeg/kom alle ingrediënten ( ja ook de
pompoenpuree) met uitzondering van de bloem. Voeg al knedende de bloem toe tot
het deeg loslaat van je handen.
Rol het deeg uit tot een niet te dunne plak en
besmeer met pompoenmarmelade ( zou ik achteraf niet doen) De deeg/lap oprollen
en in schijven snijden ( zonder marmelade wel met water inwrijven om het plakken
te bevorderen) De rolletjes op een bakblik zetten met heel weinig tussenruimte
zodat ze tegen elkaar aan rijzen. In een voorverwarmde oven op 200 graden
afbakken tot lichtbruin en gaar. Dat zal rond de 45/50 minuut zijn maar elke
oven is weer anders......
Direct uit de oven pompoenmarmelade op de brioches
smeren met een kwastje of je vingers als die “vuurvast” zijn......
Mijn leventje...
Afgelopen week snorde dagelijks de bladblazer van
buurman Janssen. Aan de voet van de kersenboom ligt een gazon en daar moest het
blad vanaf weet ik en hij wil dat dagelijks voor zonsondergang of zo van het gazon
hebben....Het waarom ontgaat me. Iedereen zijn/haar eigen sprookje. De deur dicht hoor ik niet het hels
kabaal en lees mijn boek of experimenteer met onmogelijke brioches die zonder
vulling veel lekkerder zouden zijn geweest. Net voor de zevende bladblaas/dag kwam
ik pas in actie. Ik had een week lang het gevallen blad op mijn stoepje bewonderd, er doorheen
gestruind en gezien waar Jan de Wind het mee naar toe nam. Hij speelde ermee en
er werden randjes aangelegd zag ik en een hoopje voor de keukendeur. Onder het
afdak bleef het een los droog verzamelingetje en ik
heb in een keer zonder lawaai het blad bijeen geveegd. In lange streken met de brede bezem in de stilte van de vallende avond. Ik heb de schoonheid op de borders gelegd en nagenoten van dat winterjasje op de aarde.......
heb in een keer zonder lawaai het blad bijeen geveegd. In lange streken met de brede bezem in de stilte van de vallende avond. Ik heb de schoonheid op de borders gelegd en nagenoten van dat winterjasje op de aarde.......
Floortje is helemaal gek op haar dekentje van
Liane. Het mooie is dat ze het herkent en waar ik het ook leg je ziet haar
denken: Oh ja.....dat is mijn plekje. De poes op het dekentje die reikt naar een
vlinder zou zomaar Floor kunnen zijn alleen is de vlinder ook vaak een wesp en
hou ik mijn hart vast....
Vandaag heb ik in de Protestantse kerk in Heerlen
op het Tempsplein een korte presentatie gegeven van mijn werk in ons
consuminderhuis. Vijf minuten spreektijd werd tien minuut en dat is heel goed te
doen voor dit mens die dagen kan spreken over ons huis. Ik heb gesproken over
het gezin van Annet en Stef die gevlucht zijn uit hun dorp... gewoon weg gejaagd
door buurtgenoten en na een jaar o.a. consuminderhuis een beter leven kregen.
God zij dank... In het eerste advent verhaal dat ik komende zondag in de
mijmeringen zal delen lees je uitgebreid hoe dat allemaal is gegaan. Vanmorgen
heb ik het verhaal geperst in tien minuutjes en de mensen waren zeer onder de
indruk zag ik. De dienst in de Protestantse kerk is heel anders dan in de
Katholieke
kerk. Letterlijk en figuurlijk warmer ( de kachel aan ) en ontroerend hoe iedereen iedereen groet en kent en een praatje maakt. Na afloop de koffie en viel me van alles op van de dienst. De dominee die getrouwd mag zijn en ook een vrouw mag zijn en de vele vrouwen die in gelijkwaardigheid de dienst mee “maken.” De kindjes die een duidelijke rol hebben en halverwege de dienst ergens gaan knutselen. Ze worden uitgezongen en weer onthaalt na verloop van tijd. De dienst duurde twee uurtjes alles bij elkaar en daarvan was elke minuut boeiend. Aan het einde vormden de kerkgangers een grote kring tegen de muren van de kerk en liep de dominee met brood ( hostie) en wijn langs de kring het avondmaal rond te delen. Het was warm ontroerend en vooral raakte me dat ieder werd uitgenodigd om deel te nemen aan het avondmaal. Alle geloven en wie maar aanwezig waren want we zijn immers allemaal christenen en dat die niet samen op een kussen mogen slapen is zeer uit de tijd. De dominee vertelde over zijn vader en zijn hospita in zijn studie tijd. Die mevrouw was ervan overtuigd dat ze in een vorig leven als soldaat had geleefd. Op haar lichaam waren de wonden daarvan nog te zien geweest al heeft ze die aan de dominee in wording nooit getoond. Het leek erop alsof hij daar ook geen behoefte aan had. Er werd gelachen en geapplaudisseerd tijdens de dienst en de blommen gingen naar een zieke mevrouw werd verteld. De kaarsjes ontstoken en weer gedoofd bij aanwezigheid van alle mensen. De dominee noemde het woordje seks ergens in zijn verhaal en dat gaf mij groen licht om het over prostitutie te hebben en drugs verhandelen, winkel diefstal of een bank beroven. Ik ging weer lekker op dreef in mijn presentatie en op die “heilige” plek voelde het zeker niet misplaatst. Ik gaf passant het recept mee van rauwe andijvie stamppot van slablaadjes gemaakt en dat ze net over de grens nog groot vuil aanbieden aan de straat waar je ijzer uit kan halen voor de ijzerboer. Een zwarte bijverdienste bedacht ik te laat en strafbaar maar daar zal geen mens aan hebben gedacht neem ik aan..........
kerk. Letterlijk en figuurlijk warmer ( de kachel aan ) en ontroerend hoe iedereen iedereen groet en kent en een praatje maakt. Na afloop de koffie en viel me van alles op van de dienst. De dominee die getrouwd mag zijn en ook een vrouw mag zijn en de vele vrouwen die in gelijkwaardigheid de dienst mee “maken.” De kindjes die een duidelijke rol hebben en halverwege de dienst ergens gaan knutselen. Ze worden uitgezongen en weer onthaalt na verloop van tijd. De dienst duurde twee uurtjes alles bij elkaar en daarvan was elke minuut boeiend. Aan het einde vormden de kerkgangers een grote kring tegen de muren van de kerk en liep de dominee met brood ( hostie) en wijn langs de kring het avondmaal rond te delen. Het was warm ontroerend en vooral raakte me dat ieder werd uitgenodigd om deel te nemen aan het avondmaal. Alle geloven en wie maar aanwezig waren want we zijn immers allemaal christenen en dat die niet samen op een kussen mogen slapen is zeer uit de tijd. De dominee vertelde over zijn vader en zijn hospita in zijn studie tijd. Die mevrouw was ervan overtuigd dat ze in een vorig leven als soldaat had geleefd. Op haar lichaam waren de wonden daarvan nog te zien geweest al heeft ze die aan de dominee in wording nooit getoond. Het leek erop alsof hij daar ook geen behoefte aan had. Er werd gelachen en geapplaudisseerd tijdens de dienst en de blommen gingen naar een zieke mevrouw werd verteld. De kaarsjes ontstoken en weer gedoofd bij aanwezigheid van alle mensen. De dominee noemde het woordje seks ergens in zijn verhaal en dat gaf mij groen licht om het over prostitutie te hebben en drugs verhandelen, winkel diefstal of een bank beroven. Ik ging weer lekker op dreef in mijn presentatie en op die “heilige” plek voelde het zeker niet misplaatst. Ik gaf passant het recept mee van rauwe andijvie stamppot van slablaadjes gemaakt en dat ze net over de grens nog groot vuil aanbieden aan de straat waar je ijzer uit kan halen voor de ijzerboer. Een zwarte bijverdienste bedacht ik te laat en strafbaar maar daar zal geen mens aan hebben gedacht neem ik aan..........
Annemiek