Beste mensen,
Afscheid nemen betekend
de geboorte van een herinnering....83 Consumindermijmering 2015.
Tip.
De opruiming is gestart....het is maar dat je het  weet. Duurzame schoenen voor moeilijke voeten te koop voor de helft of nog  minder. Ik spaar er voor of gebruik een deel van mijn vakantiegeld voor dit doel  want duurzame schoenen voor moeilijke voeten kosten vaak 200 euro, dus voor de  helft nog 100 euro en dat is veel. Vooruit kijken.....winterschoenen een maatje  meer voor de dikke sok enne....zomerschoenen ( ook een maatje meer voor gezwollen pootjes) die zomaar linnen bandschoentjes  lijken maar stevige leren stappers zijn die jaren meegaan. Nog een tipje....  witte gehavende schoenen kan je zwart verven of.....laten verven bij de  schoenmaker die daarvoor professionele verf gebruikt die niet afbladdert. De  betere schoen die vele jaren meegaat is het waard.............onderhouden dus  met een ( schoen) crèmepje want het is huid... je body geef je toch ook voedende  crème....
Tip 2
Tip 3
Tip 4
Tip 5
functie.
In de prehistorie werden baby's op wieg planken  gelegd op een laagje gedroogd mos. Om die plank met baby erop ging een dierenvel  en werden de baby’s vast gesjord met plank en al gedragen op de rug of borst van  de moeders ( naargelang het etenstijd was en de tepel in de buurt verwacht).  Urine en ontlasting werd opgevangen door het mos dat regelmatig werd verschoond.  De maandelijkse menstruatie bij vrouwen idem. Een blad bekleed met mos toen de  tampons/maandverband nog niet uitgevonden waren. Het lezen van het boek bracht me op het idee. Absorberend mos voor  kippenpoepjes is geweldig en gratis voorhanden nietwaar. Gemaaid gras drogen  wordt hooi en ook goed als je maar hergebruikt van wat er is. Gewoon uitspreiden dat gemaaide gras om te drogen op je stoepje want  gras maaien doe je als het droog weer is. Nadrogen kan op de vloer van een  garage, carport of schuurtje met open raam en deur. Bijeen vegen en in een  stoffen zak of open kartonnen doos. Waar je grote stoffen zakken kan krijgen? Op  de kastplank linnengoed bij de stapel verschoten eenpersoons  dekbedden.......
We hebben een huis leeg gehaald Theo en ikke, nou  jaaaa met hulp. Het was een seniorenhuisje en de mevrouw was gestorven. Haar  kinderen deden afstand van nalatenschap en dat komt steeds meer voor. Theo mijn  assistent en ik gaan dan met veel respect voor de overledene daarmee om. Je komt  toch heel dichtbij de persoon en weet na enkele uurtjes ( meestal eerder) wie  mevrouw was, wat ze deed en zelfs dacht maar ook hoe ze overleden is. Haar  aanwezigheid is merkbaar, voelbaar en meestal weet ik wel wat doorgegeven mag  worden en wat vernietigd moet worden. Ik draag persoonlijk zorg voor de  vernietiging en soms gaat dat vanzelf nou ja..... Iemand die een kast laat  vallen of een PC die het opeens niet meer doet. Dat is dan de bedoeling van de  eigenaresse/eigenaar.......Ik vraag in stilte of spullen doorgegeven mogen  worden en soms leg ik mijn hand op het stuk als vraag. Intuïtief zijn noem ik  dat.......De wasmachine van mevrouw draait al bij een jonge mevrouw met drie  kindjes en de pracht bank gaat naar een andere mevrouw met twee kindjes.  Linnengoed altijd nodig en naar mijn gevoel moest het vloerkleed en een stoeltje  vernietigd worden en dat gebeurd dan ook. Een hoopje kleding werd weg gemoffeld  in een zak en vernietigd en een doos bleef achter met zeer persoonlijke zaken  die doorgegeven worden aan de kinderen. Oorbelletjes en brieven enz.... We gaan  met veel respect om met de spullen van de overledene en in stilte werken Theo en  ik voort.... Wat naar het Consuminderhuis, wat naar het milieupark en wat in de  persoonlijke doos. Toen het huis leeg was stond de lidcactus van mevrouw al in  nieuwe aarde in een grotere pot op mijn hofje waar hij verzorgt wordt om te eren  en dankbaar te zijn voor wat we mochten doorgeven. Een oude aluminium pan van  mevrouw als overpot om af en toe bij stil te staan en rust in vrede te wensen  aan een mens waar haar kinderen niets van wilden hebben en opruimen en daar  willen we geen oordeel over vellen. Er zal wel een reden voor zijn  nietwaar.....
Annemiek.
 
