Beste mensen,
Afscheid nemen betekend
de geboorte van een herinnering....83 Consumindermijmering 2015.
Tip.
De opruiming is gestart....het is maar dat je het weet. Duurzame schoenen voor moeilijke voeten te koop voor de helft of nog minder. Ik spaar er voor of gebruik een deel van mijn vakantiegeld voor dit doel want duurzame schoenen voor moeilijke voeten kosten vaak 200 euro, dus voor de helft nog 100 euro en dat is veel. Vooruit kijken.....winterschoenen een maatje meer voor de dikke sok enne....zomerschoenen ( ook een maatje meer voor gezwollen pootjes) die zomaar linnen bandschoentjes lijken maar stevige leren stappers zijn die jaren meegaan. Nog een tipje.... witte gehavende schoenen kan je zwart verven of.....laten verven bij de schoenmaker die daarvoor professionele verf gebruikt die niet afbladdert. De betere schoen die vele jaren meegaat is het waard.............onderhouden dus met een ( schoen) crèmepje want het is huid... je body geef je toch ook voedende crème....
Tip 2
Tip 3
Tip 4
Tip 5
functie.
In de prehistorie werden baby's op wieg planken gelegd op een laagje gedroogd mos. Om die plank met baby erop ging een dierenvel en werden de baby’s vast gesjord met plank en al gedragen op de rug of borst van de moeders ( naargelang het etenstijd was en de tepel in de buurt verwacht). Urine en ontlasting werd opgevangen door het mos dat regelmatig werd verschoond. De maandelijkse menstruatie bij vrouwen idem. Een blad bekleed met mos toen de tampons/maandverband nog niet uitgevonden waren. Het lezen van het boek bracht me op het idee. Absorberend mos voor kippenpoepjes is geweldig en gratis voorhanden nietwaar. Gemaaid gras drogen wordt hooi en ook goed als je maar hergebruikt van wat er is. Gewoon uitspreiden dat gemaaide gras om te drogen op je stoepje want gras maaien doe je als het droog weer is. Nadrogen kan op de vloer van een garage, carport of schuurtje met open raam en deur. Bijeen vegen en in een stoffen zak of open kartonnen doos. Waar je grote stoffen zakken kan krijgen? Op de kastplank linnengoed bij de stapel verschoten eenpersoons dekbedden.......
We hebben een huis leeg gehaald Theo en ikke, nou jaaaa met hulp. Het was een seniorenhuisje en de mevrouw was gestorven. Haar kinderen deden afstand van nalatenschap en dat komt steeds meer voor. Theo mijn assistent en ik gaan dan met veel respect voor de overledene daarmee om. Je komt toch heel dichtbij de persoon en weet na enkele uurtjes ( meestal eerder) wie mevrouw was, wat ze deed en zelfs dacht maar ook hoe ze overleden is. Haar aanwezigheid is merkbaar, voelbaar en meestal weet ik wel wat doorgegeven mag worden en wat vernietigd moet worden. Ik draag persoonlijk zorg voor de vernietiging en soms gaat dat vanzelf nou ja..... Iemand die een kast laat vallen of een PC die het opeens niet meer doet. Dat is dan de bedoeling van de eigenaresse/eigenaar.......Ik vraag in stilte of spullen doorgegeven mogen worden en soms leg ik mijn hand op het stuk als vraag. Intuïtief zijn noem ik dat.......De wasmachine van mevrouw draait al bij een jonge mevrouw met drie kindjes en de pracht bank gaat naar een andere mevrouw met twee kindjes. Linnengoed altijd nodig en naar mijn gevoel moest het vloerkleed en een stoeltje vernietigd worden en dat gebeurd dan ook. Een hoopje kleding werd weg gemoffeld in een zak en vernietigd en een doos bleef achter met zeer persoonlijke zaken die doorgegeven worden aan de kinderen. Oorbelletjes en brieven enz.... We gaan met veel respect om met de spullen van de overledene en in stilte werken Theo en ik voort.... Wat naar het Consuminderhuis, wat naar het milieupark en wat in de persoonlijke doos. Toen het huis leeg was stond de lidcactus van mevrouw al in nieuwe aarde in een grotere pot op mijn hofje waar hij verzorgt wordt om te eren en dankbaar te zijn voor wat we mochten doorgeven. Een oude aluminium pan van mevrouw als overpot om af en toe bij stil te staan en rust in vrede te wensen aan een mens waar haar kinderen niets van wilden hebben en opruimen en daar willen we geen oordeel over vellen. Er zal wel een reden voor zijn nietwaar.....
Annemiek.