Mijmering 69 vegetarisch pasteitje en...WMO keukentafelgesprek.

Beste mensen,

Kijk naar de leeuwerik

Hij zingt omdat hij geen spullen hoeft te onderhouden.

Annemiek.
69 Consumindermijmering 2015.

Tip.

De koelkast niet meer in gebruik zorgt ervoor dat werkelijk niets verloren gaat. Er liggen nog champignons die niet lang mogen blijven liggen ( zaterdag gekocht op de markt) en ik maak er een heerlijke vegetarische ragout van. Lekkerrrrrrrr pasteitjes, want ik vond van Kerst nog pasteibakjes in de kast.

Ingrediënten:

250 gram champignons
100 gram boter
100 gram bloem
peper/zout/kerrie
scheutje room of koffiemelk
peterselie.
pasteibakjes
1 groente bouillontablet.
eventueel blaadje sla en tomaatje voor het garnituur.

De champignons afborstelen met een zacht borsteltje en heel kort afspoelen onder de kraan in het vergiet. Klontje boter in de wok en de in stukken gesneden champignons roerbakken ( niet echt bruin) met peper/zout/kerrie.

Ondertussen 100 gram boter afwegen en 100 gram bloem. Een pannetje met 8 dl oftewel vier glazen water aan de kook brengen met de bouillonblok.

De boter in een pan smelten en de bloem erdoor roeren met de garde. De helft van de bouillon erbij en flink roeren zodat er geen klontjes ontstaan. De roux is nu nog te dik dus
voeg nog bouillon toe tot de voor jou juiste dikte. Een scheutje room of koffiemelk toevoegen en de champignons en peterselie.

De pasteibakjes even in de oven tot ze warm en bros zijn. De bakjes op een bord en wat ragout. Er kan een blaadje sla schijfje tomaat of wat je hebt als garnituur op het bord maar was ik even te moe voor...

Tip 2

Morgen kan ik rijst koken met de rest van de ragout en sla. Heb ik daar geen zin in dan kan bij de ragout wat water met nog een bouillonblokje en heeft de ragout een metamorfose ondergaan en is gebonden champignonsoep.

Mijn leventje....
Voor een keertje iets heeeeel anders:
Natuurlijk moest ook ik een keukentafelgesprek ondergaan over de bezuinigingen die gemeente Landgraaf gaat toepassen w.b. WMO.

Ik ben chronisch ziek ( o.a. scoliose progressief) en in het dagelijkse leven betekend dit dat ik moeilijk loop en weinig evenwicht heb. Rechtop staan zonder steun is niet meer mogelijk. Op mijn hurken zitten kon ik als kind al niet en bukken kan alleen met mijn linkse been zijwaarts gestrekt me vast houdend aan een stok ( in huis) of schoffel ( in de tuin) Op een keukentrapje is levensgevaarlijk en trappen lopen kan alleen met steun. Enkele jaren geleden werd mijn huis aangepast met beugels op toilet en badkamer en langs de trap. Ik kreeg huishoudelijke hulp voor 3.5 uur per week die door de bezuinigingen naar 2.5 uur ging en nu naar 2 uur. De hulp werd betaald uit een aan mij toegewezen PGB. Allemaal zaken om dankbaar voor te zijn...en bezuinigen is onvermijdelijk.

Gemeente Landgraaf heeft besloten geen PGB meer te verstrekken, er is gewoon geen geld voor en in het verleden zijn we verwend. De klap is hard maar overleven we wel nietwaar....In Amerika is het nog veel erger en de generatie na ons weet al niet beter. Wat deze nieuwigheid voor mij persoonlijk betekend? Na een overgang gewenningsperiode van drie maanden zal ik mijn hulp Monique moeten ontslaan.

Gemeente Landgraaf heeft daarna een tijdelijke oplossing (alweer ter gewenning) tot eind 2016.  Twee uur per week hulp van CICERO of MEANDER met bijbetaling van 5 euro per uur. Een nieuwe hulp terwijl ik een perfecte vertrouwenspersoon als hulp heb. De nieuwe hulp is niet voor vast en er komen wisselende mensen werd me vertelt het moet goedkoop ( er is eigenlijk geen geld voor) en er wordt geschoven en daar zit nu de frustratie.... Ik zoek graag zelf de persoon uit die in mijn huis komt helpen en ben daar zeer selectief in. Vanaf eind december 2016 is er trouwens geen hulp meer en moeten zieke mensen die hulp nodig hebben die hulp zelf inkopen of zelf mantelzorg regelen of.......pech hebben.

Ik heb er dagen mijn hoofd over gebroken wat ik kan en wil en ga doen....en besloten te gaan voor behoudt van de vredige sfeer in mijn huis. Als Ik niet zelf mag uitmaken wie me helpt dan maar geen hulp. Het zal betekenen dat ik mijn vrijwilligerswerk in het consuminderhuis waar ik goed in ben ( niet lichamelijk belastend)  drastisch zal moeten minderen om veel noodzakelijke tijd in te kunnen zetten in moeizaam huishoudelijk werk thuis te kunnen doen in wat ik eigenlijk niet meer kan. Ik zie me al op een keukentrapje klimmen ( en eraf lazeren) met gordijnen afnemen ramen wassen enz. Tijd om te bedenken wat de klus kan vergemakkelijken?

Ontruimen... De komende drie maanden zal ik mijn huis zoveel mogelijk ontruimen en ben daar al mee begonnen vandaag met de zolder leeg te halen. Alle spullen die goed bruikbaar zijn ( Kerst en knutselspullen manden enz.) naar het consuminderhuis. Op de eerste verdieping alles ontruimen op mijn bed na en een kleerkast laten staan. Wat er niet staat hoef je niet te onderhouden.

Tja…..en de moestuin mogen houden op hoogte is een zegening. Wat goed die onderhoud vriendelijke voortuin. De tuinen rond mijn huis is mijn lust en leven en al jaren geleden zo gemaakt dat ik het staande op hoogte of  in een( rol) stoel kan onderhouden.  Die tuin brengt me energie om door te kunnen gaan en wat vrede te vinden en positief te zijn en blijven. Mij opbergen in een appartementje is alsof ik in een doos woon en erger dan dood gaan. Dat is duidelijk geen optie.

Mantelzorg hoor ik je al denken……Ik wil geen mantelzorg van vrienden of mijn zus ( als ze al willen, ik vraag het niet eens) die mijn huis komen schoonmaken, het belast de vriendschap. Het delen van zorgen is al heel veel en af en toe een hand hulp in de tuin is al voldoende en wordt vergoed door lekker te koken voor de betreffende persoon.

Er gaat veel veranderen en het is gewoon even wennen. Zelf hulp inkopen dat zal het worden na december 2016 voor degene die geld heeft en voor de minima ’s niet en ik ben minima. Hoeveel je ook consumindert hulp inkopen is niet aan de orde voor minima ’s...al is er een regeling om via bijzondere bijstand 2,50 per uur korting te krijgen. Zaak in deze is goed naar jezelf te kijken, prioriteiten stellen, weten wat je wel en niet kan en wil. Maatwerk en doelen stellen..... De komende drie maanden krijg ik de tijd om het punt te bereiken dat ik zoveel mogelijk ontdaan van spullen mijn huisje zelf kan onderhouden. Nog ietsje tijd overhoudend om vrijwilligerswerk te doen in het consuminderhuis dat ik heb opgericht en mijn hart en ziel heeft......We zullen zien. Mijn glas dat even een momentje leeg was loopt alweer halfvol en tel ik mijn zegeningen wetende dat het niet anders is......Velen met mij gaan deze weg en misschien helpt mijn verhaal om de juiste keuzes te maken. Omdat ik op alle vlakken een veertje moet laten gaan de mijmeringen van viermaal naar driemaal per week....Hopende begrip daarvoor.

Annemiek