Weg kijken van de behoefte van de medemens, zegt het iets
over je opvoeding, of… de ego maatschappij? Waarin velen gedrag kopiëren om
erbij te horen?
Het is iets wat ik nooit zal begrijpen…
Annemiek
Mijmering 77 2025.
Jarenlang zat er een holletje achter de seringenboom.
Als ik een steen op de opening legde, kwam iets verderop een opening.
Nu nergens een opening meer, maar wel marterpoepjes hier en daar…
Tip 2… Open pruimenvlaai…
De bakpruimen voor de vlaai waren voor ongeveer 75 cent op de markt.
Het deegje?? Ongeveer 50 cent…
8
eetlepels zonnebloemolie
5
eetlepels melk
Snuf
zout
Schepje
suiker
1
zakje bakpoeder
Kort mengen in een kom met een garde en ongeveer 400 gram bloem toevoegen en snel en
kort kneden met je hand.
Meer bloem toevoegen tot het deeg loslaat van je handen.
De bol uitrollen tot een dunne lap en op bakpapier op een vlaaiplaat leggen.
Met een vork het deeg inprikken en de gewassen bakpruimen halveren,
ontpitten en met de bolle kant naar beneden dakpansgewijs op het deeg
leggen.
De deegrand afrollen en in de oven zetten.
nat gemaakt en met gelijke delen kaneel/suiker
bestrooid.
De deeg/lap werd opgerold, nat gemaakt en door wat suiker gerold.
De rol in stukken snijden en de rolletjes op bakpapier op een bakblik leggen.
Als de rand van de pruimenvlaai lichtbruin is kan hij uit
de oven…
Bij de kaneelbroodjes hetzelfde…
De vlaai met poedersuiker bestrooien en warm serveren…
Het was een nostalgisch feestje met Sonja en iets later Manuela op de koffie…
Tip 3…Een mand met violen.
Die kwam op Petra’s groene stoel bij haar voordeur.
Omdat ze in Landgraaf ook jatten heb ik ervaren,
Die kunnen door het rotan van de stoel aan de onderkant zitting vastgemaakt.
Een lege potgrondzak werd opengeknipt en de mand mee bekleed.
Onderin kwam een laag plastic potjes op de kop gezet,
waarop nog een potgrond zak werd gelegd.
Daarop een laag goeie potgrond waarin
verschillende kleuren grootbloemige viooltjes werden gezet.
Het mooie weer
nodigde uit voor een fietstocht waarbij het nodige mos werd verzameld.
Tipje extra… Bij stoelinga tuincentrum kosten de viooltjes 12 stuks voor zeven euro mooie kwaliteit.
Alle pompoenen die in Nederland worden verkocht kan je
eten al verschillen ze wel van
smaak…
Je kan ze om te eten het beste bij een
groentekraam of super kopen en pompoenen voor decoratie bij het tuincentrum.
Met snelbinders goed te bevestigen op de bagagedrager en er past precies een bak viooltjes in.
De fietstassen zijn ondanks de mand ook nog
goed te openen/sluiten…
Een
paar vries ik in, om later in het kleine oventje op te piepen.
Een bakje champignons werd gekocht en in stukjes gesneden gebakken met iets zout en kerrie.
en de maaltijd kostte 1,29 euro exclusief de olie en de stroom.
Tip 6… De aangekondigde zaterdag storm kwam met veel regen en windvlagen.
Toen de regen stopte werd de was buiten gehangen…
Met extra wasknijpers vastgezet en je
moet er bijna bij blijven staan… Heerlijk herfst weer...en de was ligt alweer in de kast door de storm droog geblazen...
Dinsdag stond een jonge man in een scootmobiel bij de
lege blikjes/flesjes/automaat bij PLUS. Hij was niet meer in staat de grote
plastic zak te openen die hij op zijn schoot had en nog minder de blikjes in
het apparaat te duwen.
Spreken gaat hem moeilijk af en zijn verval is al verder gevorderd dan het mijne. Hij stond daar al een hele tijd en geen mens die hem hielp.
koop nooit blikjes of flesjes.
Nog zoiets… in Heerlen waren twee straatmuzikanten, een met een panfluit en de ander met een oude bas… Ze brachten vrolijkheid op het plein in de najaarszon en…iedereen liep met een boog om hen heen…
Ik heb een
tijdje staan te luisteren en ja…mijn portemonnee omgekeerd… We hebben het zo
goed zolang het nog duurt en laten we die goedheid delen met in ieder geval aandacht voor de dichtbij zijnde medemens
als je geen geld wil geven…
Tot slot een verhaaltje…
Goede
gaven van moeder natuur…
Je zou denken dat ze gratis zijn, maar dat is niet zo. In
de tijd dat ik workshops herfst en kerststukken gaf ben ik daar achter gekomen…
Verzamelen van benodigdheden was niet zo moeilijk.
Je kan aanbellen bij mensen die coniferen of blauw of
groenspar in hun tuin hebben en naast mijn huis in het gemeenteplantsoen werk
ik als vrijwilliger bij het hulst snoeien.
Op een dag stopte een klein boswachtertje in een grote
jeep naast me op een pad in de Brunssumse hei... Kleine mannetjes die gezag
willen uitstralen staan steeds een beetje met gespreide benen en alsof ze
revolvers onder hun oksels hebben…
Nadat het meneerke uit de jeep was gestapt liep hij als een revolverheld naar me toe. “Waar bent u mee bezig mevrouwtje?” Ik rekte me eens uit, kwam een stap dichterbij en keek meneer zowat op zijn koppeke. “Mos plukken, zoals u ziet.”
Volgens het mannetje was dat stropen en bij de wet
verboden… Het mannetje stond erop dat ik de plakjes terug legde waar ik ze
gevonden had… “Geeft u ze straks water, “heb ik nog gevraagd. “Dan gaan ze
misschien weer aan.” Zoveel brutaliteit beviel het mannetje niet en haalde hij
zijn verbalen boekje tevoorschijn. Mijn ID of paspoort werd gevraagd en had ik een rijbewijs voor
het mannetje.
Mijn gegevens werden genoteerd en heb ik sinds die tijd
een strafblad wegens stropen… Het verbaal kreeg ik thuisgestuurd en was ik
enkele honderden euro’s armer en denk maar niet dat ik ervan geleerd heb… Ik
pluk bramen en raap dennenappels en kastanjes langs de openbare weg…en op de
hei. Hier en daar een spiertje mos al teel ik die ook zelf door op natte
schaduwrijke plekken kleine plukjes mos in de aarde te drukken die gaan vanzelf
groeien…
Annemiek.
