Mooie momenten kan je niet maken
Ze overkomen je als je een handje wordt geholpen...
Annemiek
Mijmering 76 2025.
Nieuwtjes
tip: De officiële ondersteuning van windows 10 stopt niet 15
oktober 2025 zoals aangekondigd. In ieder geval blijft windows nog ondersteunen
tot oktober 2026 zonder dat je daar iets aan hoeft te doen.
Tip
2…Zo blij dat ik een pompoen kon kopen op de markt in Eygelshoven.
Een pompoen moet ik zien en voelen de steel bekijken, of hij ook goed rijp
is…
Ik hoefde maar een
arm uit te steken naar links en de hele karavaan achter me stopte…
De volgende week ga ik op pad voor perssinaasappels en
wordt
pompoen/sinaasappelmarmelade gemaakt…
Een zak ingevroren tomaten werden verwerkt.
Twee paprika’s en bleekselderij uit de
koelkast
moeten op.
Een
aantal tomaten die had ik in de vriezer en werden op het
aanrecht gelegd.
1
dikke ui gesnipperd in olie fruiten.
Enkele
tenen knoflook gesnipperd erbij.
Twee
paprika’s in stukken
Half
handje rozijnen zout en ras el hanout.
Twee
stengels bleekselderij met de dunschiller van draden ontdoen en
in stukjes snijden.
Een
pakje heinz tomato frito of een ander merk.
toegevoegd.
Een beker pasta werd gekookt en was mijn energie voor de zaterdag wel op.
De pastasaus had iets langer moeten
smoren en dat mocht hij doen in eigen warmte met de kookmuts over de pan…
Tja, maar wel groente gered en made home
maaltijden bij de hand en op zondag niet hoeven te koken…
Tip 4… Een berg flanellen stroken werden gemaakt… gescheurd van een oud flanellen laken.
Tegenwoordig moet men
“Engels pluksel” zelf betalen.
Patiënten met smetplekken zijn daardoor de klos...
Het kost 6,99 voor 5 meter 10 cm breed en is wegwerp spul.
Na goede verzorging komt op smetplekken sudocrem en
daarop de reep flanel.
Flanel kan je op 60 graden wassen ( dan zijn alle bacteriën dood.)
Katoen is te hard… Ik heb kleinere lapjes geknipt voor in de lies van mevrouw of onder haar BH en ze is helemaal gelukkig…Nog een tip…
Eerst de flanel scheuren
en dan rondom zigzag knippen met twee tegelijk…dat werkt het beste… Weer iemand
gelukkig…
Bij elke goeie fietsenzaak kan je zo’n klem laten bevestigen.
Door het fietsen trilt de stok in de klem en beschadigd.
Van
een kleine maat sok werd de teen afgeknipt en dubbel geslagen om de stok
gestroopt.
Tip 6… Hoe blij maak je iemand door letterlijk en figuurlijk met bloemen te strooien.
Zelf geteelde sleutelbloemen, mos en huislook werden op verschillende plaatsen in mijn hofje verzameld.
Een zakje potgrond en
koemestkorrels erbij. Zelfs een thermos met water. Alles in de fietstas en werd
bij een voordeur e.e.a. opgepimpt bij een vriendin die wel eens een bloemetje
had verdiend…
Mijn leventje… Ik durfde mijn goeie winterjas niet zelf te wassen en bracht hem naar de stomerij. Daar moet je tegenwoordig vooraf betalen en het koste 28 euro.
Nou ja… alles wordt duurder nietwaar… Een week zou het duren en
werd de jas op zaterdag opgehaald. Mevrouw vertelde dat ik 6,50 moest
bijbetalen??!!
Waarom dan wel? Ze hadden hem waterdicht gemaakt zonder overleg. Mevrouw schrok van mijn reactie, deed twee stappen terug en vertelde maar een tussenpersoon te zijn. Ik kon de stomerij bellen.
Ik heb die 6,50 bijbetaald om mevrouw niet in de
problemen te brengen. “Ze was maar een tussenpersoon” en op mijn verzoek liet ze
me de opdracht bon zien die ze had geschreven bij de jas. Daarop had ze
“regenjas” geschreven en gaf ik haar wellicht ongewenst, de tip bij een dikke
winterjas geen regenjas te zetten. Ze keek me aan alsof ze overvallen werd…
Thuis gekomen heb ik de plastic van de jas verwijderd en
hij was nog even vuil als voorheen. Ik heb hem direct terug gebracht om weer
naar de stomerij te gaan. Ik heb de bijlage gecontroleerd die mevrouw met
trillende hand schreef want je kan je op niemand meer verlaten… Weer een week
wachten…en gelukkig heb ik een herfstjas…
Tot
slot een verhaaltje…
Het pool/pak…en cognackleur gordijnen die kanariegeel werden.
Rond
1985…De cognac kleurige fluwelen gordijnen werden in de wasmachine
gewassen. Eerst maar die van het zijraampje. Daar kwam me toch een zwarte drab
vanaf…Natuurlijk nooit gewassen. Ze werden direct een tweede keer gewassen met
twee grote bekers gloor in het wasmiddelbakje in de hoop dat de gordijnen beige
werden. Nu zou ik dat nooit meer doen om
het milieu te sparen. De gordijnen werden kanarie geel en zijn uiteindelijk in
de kinderkamers gekomen. Niets mis mee… Experiment gedeeltelijk mislukt.
In de woonkamer
maakte ik met mijn straaljager naaimachine goed wasbare synthetische
overgordijnen in donkergroen. Echtgenoot drie rookte als een schoorsteen… en
menig keer heb ik het plafon en behangetje moeten latexen. (Meneer is aan
longkanker gestorven.)
Echtgenoot drie was tevens een fanatiek visser en ging
met een neef in de winter wel eens op snoekvangst… Hartstikke koud natuurlijk
en ontwierp ik een warm pool/pak. Hij kon het over zijn kleding aantrekken en
het pak leek het meest op een overal van waterafstotende gewatteerde stof. Een
lange rits middenvoor die van onder en boven te openen was (gemakkelijk bij een
plasje) Over de rits zat over de hele lengte van de rits een windklep met
drukkers.
De rits liep door in een dubbele tricot kraag die tot onder zijn neus dichtgetrokken kon worden zoals bij een schipperstrui. Een capuchon met een koord erdoor en de pijpen hadden aan de binnen/been/kant ritsen van beneden tot aan de kuiten.
Meneer had gevoerde rubber laarzen waar de pijpen van het
pool/pak door die ritsen gemakkelijk overheen sloten. Op het pak waren zakken genaaid
en de kleur was beige/bruin zodat hij langs de waterkant niet zo opviel...voor
als die snoeken met een schuin oog de wal opkeken. Waar dat pool/pak is
gebleven mag Joost weten… Meneer had carboon hengels van 1000 gulden en meer en
kronkelend aas dat hij wel eens in de koelkast legde… tot hij een klein
koelkastje in de schuur had.
Natuurlijk ben ik wel eens mee gaan vissen in de
zomer…samen met de kinderen en meneer. Samir ving nog het meeste en aan mij was
het hele gedoe niet besteed. Ik zocht aan de waterkant pluimen en bloemen om te
drogen of op zoek naar een stukje mooi boomschors.
Samir is later rond zijn twaalfde jaar nog regelmatig alleen gaan vissen bij de vijver in Strijdhagen. Dat kon nog in die tijd… in de zomer waren daar altijd mensen. Ik heb van camouflagestof nog een hoes voor zijn hengel gemaakt met een schouderriem en kon hij zo op de fiets. Ik zie mijn zoon nog zo voor me…vuurspuwend van woede toen de lijn in de knup was geraakt en hij met geen mogelijkheid de lijn ontwarren kon. Daar moest de schaar aan te pas komen. Peter hield niet van vissen…hij was meer een judo fanaat en is daar best ver in gekomen.
Wat ik ook nog maakte met die naaimachine waren
shagzakjes. Meneer echtgenoot rookte
shag (vandaar die smerige gordijnen) en restjes kunstleer vond ik wel in de
restjes lappen op de markt... Twee drukknopen erop. De kinderen hadden gevoerde
pennenzakjes van hetzelfde spul met een rits erin. Ik herinner me regenpakken
met een losse broek die in een bijpassend zakje mee naar school gingen. Op de
fiets natuurlijk zomer en winter…Geen e-bike of fatbike. Peter naar de LTS in
Heerlen, hij was een laatbloeier en is later nog naar de MTS gegaan. Hij werd
fijnbankwerker en is
vrachtwagenchauffeur geworden. Nu werkt hij in de zorg…??!!
Samir ging naar het ADC Antonius Doctor College in
Kerkrade en wat hij wilde worden stond toen nog in de sterren geschreven… Hij
had een uitgesproken eigen mening en had zich op twaalfjarige leeftijd
afgezonderd van het katholieke geloof. Hij wilde geen vormsel doen en werd
atheïst, vertelde hij.
Misschien is het hem ontgaan maar ADC was opgericht door
paters en onderdeel van Rolduc waar priesteropleidingen werden gegeven. Hij
ging als atheïst vaak in discussie met de pater die bij ADC godsdienstles gaf.
De pater vertelde me tijdens een ouderdag dat ik een zeer onvriendelijke zoon
had… Tja…dat was zijn mening…
Professioneel skateboarden had al jaren Samir zijn
aandacht en American Footbal…maar dat kwam later….Op twaalfjarige leeftijd had
hij een vriendinnetje (Carla) van een Amerikaans gezin waarvan de vader werkte
bij AFCENT in Brunssum. Beroepsmilitairen. Drie gezinnen woonden vlakbij ons
huis rond een pleintje en een gezin kwam uit North Carolina. Amerika had Samir
zijn aandacht en dat is altijd zo gebleven…Toen Samir uiteindelijk bij FONTYS
HOGESCHOOL in Eindhoven terecht kwam is hij via buitenlandse stage in New York
terecht gekomen waar hij afstudeerde en vijf jaar heeft gewerkt…
