donderdag 25 september 2025

Mijmering 75 "Goei ete" de kledingzak, kledingkast reorganiseren, sokkenlade voor nop, stekjes naar binnen en metamorfose verhaaltje.

Beste mensen,

Ik voel nog steeds mijn ziel verwant met vastgelopen mensen
die op onze wegen komen als bloemen in het veld.
Verdoken in het gras, door weinigen geteld
groeien en bloeien vele van mijn kinderen...

Annemiek.

Mijmering 75 2025.

Tip…De kledingzak werd weer doorgegeven en wat al twee jaar in je kast hangt zonder dat je het draagt kan je beter doorgeven…

Tip 2… Alle kleding werd uit de kast gerukt… en gesorteerd. 

De zomerkleding achterin en de warme kleding naar voor. 

Een jas toch maar in de was voordat ik hem doorgeef en de winterjas aan de kapstok… 

Twee pracht sjaals werden herontdekt 

en het wollen sjaaltje van Ria jager haar schaapjes hangt weer
onder handbereik…

Tipje… Door op de bodem van de kleerkast een bak te zetten krijg je een extra vak. 

Bij mij werd die bak gevuld met o.a. dikke sokken. 

Die bak trek je gemakkelijk naar voor. 

De deksel van de bak heeft een ander tijdelijk doel gekregen…*

De herfst woonmantel kwam in de mand onder mijn bureau en de gewatteerde deken voor avondjes op de bank daarbij.

Tip 3…We gooien geen “goei ete weg.” 

Twee tomaten waren mooi gerijpt in een broodzak door twee rijpe appeltjes. 

Er zijn meer manieren om tomaten nog te laten rijpen en kom ik nog op terug.

Aan een komkommerplant vond ik een vergeten komkommer 

die stiekem wel heel dik was geworden. 

Een kleintje erbij. Ze werden geschild en in de lengte doorgesneden. 

Met een lepel het zaad eruit getrokken en in schijfjes in een kom. 

De tomaten in stukjes erbij peper/zout en enkele flinke eetlepels crème fraîche. 

Rode uienringen maakten het af…

Tip 4… In september kan je knoflook poten en heb ik op advies van Sonja zes bollen biologische knoflook gekocht bij LIDL. 

Deze keer zet ik ze bij de kruiden tussen de oregano en de rozemarijn. 

Afgelopen seizoen stonden ze vooraan in de border en stoorden de lange stengels behoorlijk.

Hoe knoflook poten? Breek de knoflookbollen in tenen en maak de aarde los. 

De  pootgaatjes werden met de steel van een houten lepel gemaakt waarop een maatstreepje stond. 



Ongeveer 10 cm van elkaar de tenen poten. 

Ze kregen een flinke koemestkorrels gift. 

Nu wachten tot de stengeltjes boven komen. 

Bij vorst bedekken met mulch of bladeren…

 In februari/maart knoflook poten kan ook nog. 

Al worden de september broeders die de winter meemaakten dikker…

In een bak op een balkonnetje kan ook nog of op de vensterbank in je keuken.

Mijn leventje…. De ramen in mijn slaapkamer werden gewassen (doe ik tegenwoordig met regenwater) 

en mogen de stekjes op de vensterbank overwinteren. 

Elke keer gaat weer een lading mee naar boven.

De eerstejaarsplanten in potten die ik over wil houden werden getopt.

 Ze komen in de werkkamer op de vensterbank en op de droger (op de deksel van de plastic bak**.)  

De glasgordijnen blijven nu altijd open om zoveel mogelijk licht door te laten. 

Nog enkele planten te gaan. 

Heel weinig water geven en voor de duidelijkheid boven heb ik nooit de verwarming aan.

De toppen van de fuchsia’s werden in een afgeknipte azijnflacon in water gezet. De onderste blaadjes eraf getrokken...

Ze krijgen worteltjes en worden nieuwe plantjes. Een leuke winter bezigheid…

Tot slot nog een verhaaltje…

Metamorfose…ongeveer 35 jaar geleden.

Je kent ze wel… De eiken bankstellen met losse kussens erin. Een driezitsbank en twee losse stoelen. Op de rug kussens zaten twee knopen en het stof van de zitkussens was behoorlijk versleten. Op de markt waren resten stoelbekledingsstof te koop en na verschillende malen opmeten heb ik de knoop doorgehakt.

Knoflook poten in beeld

Met de stoelkussens werd begonnen en de rits van de oude overtrek kwam in de nieuwe. Zelfs de knopen heb ik hergebruikt en met een lange naald weer erop gezet. Deze keer met een stukje nieuw stof overtrokken.

Het leek me leuk fopgordijnen van dezelfde stof te maken. Dat werden me toch stijve dingen… Ik heb ze later in de gang voor de trap gehangen om de warmte beneden te houden en ik heb ze nog steeds. Niet te verslijten… Opneemlussen werden gemaakt met binnenin dat stijf spul en koperen ringen eraan gezet. In de muur koperen haakjes.

Inmiddels was de tijd van donker eiken ten einde en werd geloogd eiken modern. Annemiek schafte een schuurapparaat aan en werd een bankstelstoel buiten op de tuintafel gezet. Aan de zijkant van de stoelen en bank zaten twee ronde bollen en je snapt het al… De bollen raakten een beetje uit het model, want mijn bewegingen zijn nooit echt vloeiend geweest.

Weken heb ik staan te schuren en de salontafel kwam ook aan de beurt… Onder de kussens kwamen plankjes want ik had ook een decoupeerzaag en bij een houtbewerkingsbedrijf mocht je plankjes uit hun container halen. Het bankstel was als nieuw… Nou jaaaaa op die wat hoekig gevormde bollen na…Later toen na vele jaren een nieuw bankstel kwam is het ding verhuisd naar de overkant. Mevrouw Shaw en Wa heeft nog jaren gebruik ervan gemaakt…


Meneer mijn derde echtgenoot had een vreemde schrootjes smaak. Omdat ik met mijn zoon van een flat naar zijn eengezinswoning was verhuisd moest ik zijn smaak maar even verdragen. Natuurlijk verdwenen die schrootjes door de tijd heen.  Meneer was nog niet het land uit (vrachtwagenchauffeur op Denemarken) of het breekijzer kwam uit de schuur.

Eerst de gang maar eens onderhanden nemen, waar rondom  donkere schroten tegen de muren zaten. De stapels werden achter het huis gelegd en werden de gaten in de muren met alabastine dicht gesmeerd. Het plafonnetje gewit en een stevig lichte kleur behang met een werkje erin kwam op de muren, dan vielen de oneffenheden niet
op.

Fuchsia toppen
De keukenschroten verdwenen diezelfde week nog van de langste muur en kwam een fleurig bont dessin behangetje voor in de plaats. Het schrotenplafon in de keuken had ik nog even laten zitten. Meneer vond alles goed en voerde in het weekend de schroten af…

De volgende klus was de 6 deuren op de benedenverdieping onder handen nemen. Die waren met  bruin plastic beplakt waarop… jawel houten planken waren afgebeeld. 

Meneer had voorheen dat plastic erop geplakt dat van de vrachtwagen was gevallen vertelde hij... Het leek hem mooi te passen bij die schroten. 

Een voor een heb ik de deuren uit de hengsels gelicht en buiten op de tuintafel van hun plastic jasje ontdaan. De deuren werden een voor een geschuurd…jawel met mijn vlakschuurapparaat en in een lichte kleur verf gezet

….Daar was ik een hele tijd zoet mee…

Langzaam aan verdween het gevoel of we in kisten woonden… De volgende klus waren de fluwelen woonkamer overgordijnen in die vreselijke cognackleur… Je kent ze wel… Als die nu eens veranderden in een lichtere kleur…Dat zou meer mijn smaak zijn...

Annemiek.