Voor elk stuk brood dat je eet
heeft iemand een graankorrel in de aarde gelegd
daarvoor alleen al eet je ook de korstjes...
Annemiek
Mijmering 73 2025.
Tip…De gedroogde salie werd in een pot gedaan.
Ze kunnen in de wacht tot
volgend seizoen.
Tip 2…De geraniumstekjes staan nog steeds onder het afdak en aan de uitlopende blaadjes te zien zijn ze aangegaan.
Heel weinig water geven weet ik.
De tomaten doen hun best met kleuren en twee met een zweem van blosjes heb ik samen met een rijp appeltje (kan ook banaan zijn) in een papieren broodzak gedaan.
Rijp fruit geeft ethaangas af en zetten de tomaten aan tot rijpen.
Groene tomaten rijpen tot eind september als de
temperatuur maar boven de 15 graden blijft en komend weekend krijgen we nog een
toegift warme dagen…
Tip 3… De regenton kreeg een overloop pijpje dat aan de trapleuning bevestigd boven het kleine regentonnetje uitkomt.
Hoe dat in de praktijk zal werken zie
ik dan wel.
In een emmertje op het aanrecht staat in regenwater een afwasje te weken...
Buiten bij de achterdeur
een emmer regenwater voor schoonmaakklusjes bij de hand en soms omgekeerd...
Het is nog steeds de week tegen voedselverspilling en in
de mand liggen nog appeltjes…
Ingrediënten
en werkwijze:
Eem bakje witte bonen werd uit de vriezer gehaald. Zuurkool en bonen kwamen in een klein pannetje met een beker water op de kookplaat.
De
bonen kan ook uit een potje en potjesbonen komen op het laatst bij de zuurkool.
Ondertussen enkele
appeltjes wassen, in vieren snijden, klokhuis verwijderen en met schil
bakken in iets zonnebloemolie.
Van de aardappels met de stamper puree maken met toevoeging van een klontje boter,
Bij de zuurkool
kan ook een klontje boter.
Met eventueel honingmosterd
serveren…
Wat over is van puree en zuurkool kan bij elkaar in een pan en omgeschept.
In de vriezer of… voor morgen.
Het stof afgeborsteld werd de mand in de hergebruik frietolie gezet.
Eventjes nog buiten uitwaaien en kan hij in de schuur.
Nog een mandje te gaan…
Ik heb ze zien groeien en vliegen leren en ze
zijn nooit ver van elkaar.
Ik weet dat ze de eerste drie jaar van hun leven in
“jeugdbendes” optrekken waar ze ervaring opdoen om later zelf jongen groot te
brengen.
Tijdens warme dagen dronken ze uit de kaduuke afdak goot waar het regenwater in bleef staan.
Vanuit de kersenboom duiken ze op het platte dak van buur Janssen om vervolgens pindanoten uit mijn vogelvoermand te komen snaaien.
Daarmee vliegen ze vervolgens naar mijn schuur dak om rustig de buit op te peuzelen…
Ik heb ze verwend… en als ze genoeg gegeten hebben komt Joop de Vlaamse gaai nog wel eens een nootje pikken…of Jeanke de eekhoorn.
De pindanoten staan wekelijks op mijn
boodschappenlijstje
Over
regentonnen gesproken… Tientallen jaren geleden tijdens mijn
derde huwelijk werd een nieuwe keuken gekocht. Dit derde huwelijk met ene meneer
H heeft best lang geduurd omdat meneer alleen in het weekend thuis was. Meneer
H was internationaal vrachtwagenchauffeur en verleende daar zijn status aan.
Zijn zoon, drie jaar ouder dan mijn zoon werd hoofdzakelijk door mij opgevoed. De kinderen waren tegenpolen en om alles goed te laten verlopen was een heftige taak die me niet in de koude kleren is gaan zitten. Dat even terzijde… In ieder geval heb ik gezorgd dat de oudste zoon (Peter) een omgangsregeling kreeg met zijn moeder, een vrouw met psychische problemen waar ik veel deernis voor voelde…Het betekende dat zoon en moeder nu nog steeds met elkaar in contact zijn… ondanks tegenwerking van de vader van Peter en zo hoort het ook. De vader van Peter is inmiddels overleden al ben ik daar niet debet aan…
Terug
naar de keuken. In een weekend ( ruim 40 jaar geleden) werd bij
een keukencentrum een landelijke beigekleurige keuken uitgezocht met
bruin/beige tegeltjes met hier en daar een stukje landelijk decor. Die waren in, in die tijd. Een decor boven het
aanrecht en een aan een zijmuur. Een bruin ingebouwd gasfornuis met een
afzuigkap erboven. Kasten tot aan het plafon.
De keuken laten inbouwen door het bedrijf kostte enkele
duizenden extra en mijn echtgenoot de heer H kende een meneer (we zullen hem
Jos noemen) die dat voor de helft van de prijs deed. Meneer Jos was afgekeurd
en had in zijn werkverleden vele keukens geplaatst… Afspraken werden gemaakt en
Jos was komen kijken…
Fluitje van een cent volgens hem en zou de keuken in
anderhalve dag geplaatst zijn…
Jos is op een mooie zomerdag de oude keuken komen slopen en dat bleek inderdaad een fluitje van een cent.
Woningcorporatie keukens zijn niet zo sterk. Die zou ik nog kunnen slopen. De koelkast werd in de woonkamer gezet en Jos bikte fluitend de laatste tegeltjes van de muur. De dag erna zou de nieuwe keuken worden geleverd. Nou de woonkamer stond daar ongeveer mee vol en Jos schrok zich kapot toen hij al die kasten zag…Dat was wel veel kast…
Ik zag de schrik in zijn ogen en ja…wie A zegt zal ook B
moeten zeggen nietwaar. Eerst heeft Jos de tegeltjes geplaatst en daarna de
hoge kast in de hoek met daarin de koelkast. Daarboven zat een kastje voor de
magnetron en tegen de muur achter de kasten was een stopcontact voor beide
apparaten.
De dag was om, toen drie onderkastjes provisorisch op een
rij waren gezet waarop het blad moest komen. Toen had ik het litteken op het
hoofd van meneer al gezien… “Hoe kom je daar nu aan Jos.” Hij was in de bouw
door een glazen dak gevallen, met zijn hoofd naar beneden… en daarom ook
afgekeurd. Jos kon zich niet meer concentreren vertelde hij en dat werd steeds
duidelijker.
Hij verzaagde zich tot drie keer toe aan een achterwandje
van een onderkastje. Hij werd zo gek dat hij met een tang in het wilde weg
stukken uit het wandje brak op de plek waar volgens hem de waterleiding moest
komen. Hij was er duidelijk klaar mee…sloot voor die dag het water af en zou
morgen terugkomen. De dag erop meldde hij zich ziek… Spanningshoofdpijn denk ik
wel of migraine… Noem het maar grote keukenplaatsing angst…
Ik heb die avond de kinderen gewassen met water uit de regenton. Het was een warme avond en leek het me een heerlijkheid om bij maanlicht in die regenton af te dalen. De ton stond op een stenen verhoging en via een trapje kon ik zo erin…Wat een zaligheid… tot ik besefte niet meer uit het ding te kunnen komen. In regentonnen zijn geen trapjes ingebouwd… Erin was gemakkelijker dan eruit… Op de een of andere manier is het gelukt om de ton te kantelen, die van de verhoging viel en ik eruit kon kruipen…Tijdens het vallen ben ik zover het ging in elkaar gedoken. Het pijpje van regenpijp naar regenton heeft het bij de transactie begeven… De ton werd weer op de verhoging gezet en het pijpje de dag erop weer vastgelijmd… Kraaide geen haan naar…
Hoe
het verder ging? Ik heb water in emmers bij de buren gehaald
en gewacht tot mijn echtgenoot weer in het land was. Aan hem de taak om Jos op
te duikelen en samen hebben ze toen de keuken verder afgebouwd. De
achterwandjes van de oude keuken werden hergebruikt voor de nieuwe keuken.… De
rvs spoelbak plaatsen in het blad was ook nog een spannend iets. De opening moest op de juiste plek uitgezaagd.
De onder en boven plint werden aangebracht en hielden ze
nog wat ronde balkjes over. God weet waar die hadden moeten komen… Het zou me
worst wezen…Ik kon de keuken gebruiken, water tappen, koken en de oven
gebruiken… De keukenplaatsing heeft anderhalve week geduurd…Jos heb ik nooit
meer gezien…
Annemiek.
