zondag 14 september 2025

Mijmering 72...Regenwater flow, een zwerfkat die een marter was, plantjes en mandjes, linzenstukjes en herinneringen.

Beste mensen,

Een beetje liefde kan als een druppel water zijn

die een mens of dier als een bloem de kracht geeft

om zich weer op te richten...

Annemiek

Mijmering 72 2025.

Tip 1…Zo blij met de regenton… 

Een handwasje in een sopje regenwater, uitspoelen in regenwater. 

Ruim water om de planten mee te gieten.

Steeds een emmer regenwater naast de keukendeur om een pan alvast mee in de week te zetten. 

Een kommetje, een bakje laten zwemmen in de emmer…en sunsoda maken van
regenwater… 

De ramen wassen en mijn fiets, het kan allemaal met regenwater… 

Bij mij is het verbruik gezuiverd water zeker een derde minder.

Tip 2…Enkele manden met zomerbloeiers werden leeg gemaakt. 

De winterharde bloeiers weer in de volle grond gezet. 

Moeder natuur verzorgt ze verder…

Enkele geraniums en fuchsia's werden in kleinere potten omgezet. 

Die mogen binnen overwinteren.

Omdat de manden op klinkertjes stonden kon de wind eronder. 

Dat voorkwam rotte bodems.

 Ze hebben amper geleden en werden schoon geschrobd met…jawel regenwater  en te drogen gezet onder het afdak.

de grootste kreeg al een laagje hergebruik frietolie die Gerda voor me spaart. 

Later gaan ze allemaal in de schuur.

Tip 3… De fuchsia’s werden eveneens in handzame potten overgezet die kunnen zo binnengehaald als de nachten kouder worden. 

Twee kleintjes kregen een plekje in de woonkamer op de vensterbank.

Tip 4…De markt bracht o.a. ruim twee kilo paprika’s voor 2,50 euro. 

Enkele kunnen in de koelkast en de rest in stukken invriezen.

 Dat wordt vriesruimte creëren en werd de tomaten/wortel/bouillon eruit gehaald. 

In een pan een handje diepvrieserwtjes, een paprika in stukjes en een selderijstengel. 

Daarop de bouillon die half ontdooid met de groenten werd verenigd… 

Even aan kookpunt brengen en een prachtsoepje…met beetgare groenten.

Tip 5…Een overgebleven hard broodje werd paneermeel met behulp van de rasp.

Tip 6… Bietjes stamppot voor twee dagen en om in te vriezen. 

De rode uien begonnen te schieten en de appeltjes van Sonja moeten op… twee bietjes lagen al in de wacht…

Ingrediënten en werkwijze:

Rode bietjes werden met schil aan de kook gebracht en gegaard. 

De schil valt zo eraf. 

Ze werden in blokjes gesneden.

Evenveel aardappels (ongeveer) werden geschild, gekookt(met iets zout) en puree van gemaakt met de stamper. 

Klontje boter erbij scheutje melk en nootmuskaat.

Rode uien in ringen gesneden en in de stoofpan bakken. Warm houden…

Enkele biologische appeltjes werden met schil, van klokhuis ontdaan in stukken in de stoofpan gebakken.

Alles mengen en eventueel nog op smaak maken met peper/zout. 

Wat appeltjes waren apart gehouden voor bovenop de stamppot…

Tip 7… linzenstukjes… Komende dagen heb ik elke dag aanloop. 

Bij de koffie wilde ik linzenstukjes serveren. 

Die blijven een week lang goed en worden alleen nog maar lekkerder.

Ingrediënten en werkwijze:

1pakje boter of half boter/margarine op kamertemperatuur in een kom.

150 gram suiker erbij

1 ei

1 zakje bakpoeder

Ongeveer half pond bloem en een scheut melk. 

Allemaal in de kom en met twee messen de boter in stukjes snijden. 

Met de hand kneden en steeds iets bloem toevoegen tot een stevig deeg ontstaat.

Ongeveer twee derde van het deeg uitrollen tot een dunne plak. 

Op bakpapier in een vorm leggen. 

De randjes afrollen…  

De oven voorverwarmen op 180 graden!

De rest van het deeg met twee messen tot kruimels snijden.

 Eventueel bloem toevoegen… De vulling kan appelstukjes zijn geblancheerd met iets kaneel en rozijnen. 

Bij mij werd het pompoenmarmelade.

Mijn leventje en de ideeën van Annemiek… Onderweg naar karwei werd ik ingehaald door een scooter die iets verderop stopte. 

Een slanke meneer zette zijn helm af en bleek een oud klusser van het consuminderhuis te
zijn.

Wat een blije herkenning en geen koffie gelegenheid in de buurt…We hebben op de stoep herinneringen opgehaald. Meneer vertelde het verdere verloop van zijn leven en de kinderen die uitvlogen. 

Ze hebben werk vertelt meneer en hij heeft twee kleinkinderen. Hij is gescheiden zegt hij… zijn vrouw vond een nieuwe liefde. Dat kan zomaar gebeuren.

Meneer was indertijd de grote klus aanvoerder in consuminderhuis Heerlen waar hij van kapotte kasten rekken maakte. 

Kostte alleen schroeven en pluggen want gereedschap was aanwezig. Dat moest wel na de arbeid achter slot en grendel…en nog verdween wel eens iets.

 Als mensen belden om inboedel kwijt te worden keek ik met “nieuwe” ogen en zag naast de hergebruik meubels  altijd wel iets waar onze klussers om verlegen zaten. De mannen hadden gouden handen.

Een van de “van Deursen ideetjes” was een “toonbank” voor de gordijnenafdeling. Ik vertelde wat de bedoeling was en de mannen voerden het uit.

Enkele  TV en lade kastjes hoe onooglijk ook, werden op een rij gezet en gingen de mannen op zoek naar een deur die eruit kon. Als ze die van de plee maar erin lieten… De lades en vakken van de kastjes herbergden gordijnhaken en meetlint…

Aan de voorkant werden de kastjes afgewerkt met een kastdeur of zijpaneel. De uitvoering liet ik verder aan de klusmannen over. 

Op de deur/toonbank  werden maten geschreven met permanent marker zodat een gordijn
opmeten een fluitje van een cent was. De vrolijke samenwerking van de mannen was geweldig.

Gordijnen werden op maat en kleur in open vakken opgeslagen. Die waren eveneens gemaakt van gammele kasten…Aan elkaar vastgeschroefd tegen een muur werden ze heel stevig. Een gordijnrail werd opgehangen waar weer “show gordijnen” ophingen. Dat hadden we afgekeken van de woonwinkels…

De meneer met het scootertje en ik genoten, en kwamen steeds meer “wondertjes”
boven...Zijn idee, een staalkabel om heren winterjassen op te hangen was niet zo best. Een stuk beton kwam mee toen hij die kabel aandraaide. 

Nou ja…ze mochten proberen…  Hij vond het een van de mooiste tijden van zijn leven… De sfeer en de vrolijkheid als uit niets iets prachtigs ontstond… Meneer was al zijn foto’s uit die tijd kwijt geraakt vertelde hij en ik heb nog wel wat dat ik digitaal aan hem kan doorsturen…


Verder ben ik even een vriendin aan gaan moedigen. Ze kwam maar niet op gang en zat te kijken naar appels die geplukt moesten worden. Het was een klein boompje en je kon zo bij de takken. Een plastic hoes moest over haar tuinsetje… dat zat duidelijk al dagen in de planning. Ze was nog in pyjama… en had het heel koud…Tijd voor actie…van werken wordt je warm.

 “Kom aan de slag.” “Ik heb twee uur tijd.” Een lange trui werd over die pyjama getrokken
en durfde ze niet tegen mijn “orders” in te gaan . De hoes werd over het afgestofte tuinstel getrokken... Soppen kon in het voorjaar wel.

De appels heeft ze geplukt terwijl ik bloempotten leeg kiepte en stapelde. De kweeperen heeft ze nog geplukt terwijl ik de trap vasthield. Ze had een dadelboompje dat het niet deed. Nou dat kon omgeplant naar de voortuin  en hebben we het arm ding uitgegraven… Het stond te kwijnen in keiharde grond in de schaduw van een hoge boom.

In de voortuin werd een gat gemaakt en heb ik de steel van een steekschop gebroken. We
gingen door en de vriendin haalde alle “betonharde grond “ die ik los wrikte… uit het gat. Op haar knieën lag ze daar in dat pyjamabroekje op de kiezeltjes… Goed zo! Prima!! Koud had ze het niet meer neem ik aan.

Ik wist dat achterom een zak potgrond stond. Die heeft ze in etappes in draagbare hoeveelheden naar voor gehaald. Het boompje kwam in het gat omringt met potgrond. De aarde rondom het stammetje werd door beentjes in pyjamabroek en voetjes in slaapkamermuiltjes aangetrapt. 

De stukjes opengeknipt worteldoek dichtgelegd en de kiezeltjes rondom het stammetje
geharkt. “Zaterdag kom ik met mest” en een paal” heb ik nog gezegd… om boompje aan vast te zetten. “Geef jij hem water?” Weg was ik… boodschappen doen en een afspraak… Maar vast de moker in de fietstas leggen en de goeie schaar en panty lijntjes...

Ik heb de vriendin nog een appje gestuurd dat ze het boompje nog water moest geven…Had ze net gedaan en lag nu  in bed met een smile van oor tot oor… Morgen ging ze in de tuin werken vertelde ze… Het zal me benieuwen…

Onder mijn afdak overnachtte al een tijdje een zwerfkat en heb ik toch maar een bakje kattenvoer neergezet. Dat was elke ochtend leeg. Het beestje poepte zomaar op de stoep wat ik minder vond. Het waren een vreemd soort poepjes…eigenlijk helemaal geen katten poepjes en het vergiet met eierschalen die ik spaar vond hij ook leuk om in te rommelen. Eindelijk viel het kwartje…ik was een marter aan het voeren…

Annemiek.