Een schapenwolkje aan een heldere hemel of donderwolken in het verschiet, nu het voorjaar wordt is de mens minder zwaar op de hand.
De
zon brengt niet alleen warmte op je huid maar ook in je hart…
Annemiek
Mijmering 21 2025.
Tip…
In
beweging willen blijven fiets ik naar de papierbak met een tasje oud papier.
Door naar het tuincentrum voor een zak goeie potgrond van 40 liter.
Daar heb ik op mijn gemakje winterharde planten bekeken
waar slakken niet van houden want die liefjes zullen dit seizoen ook weer komen
opdagen. De minder geliefde plantennamen kan je van te voren opzoeken op
google. Hier heb je al een paar…
Delphinium, Phlox, Liatris, Gypsophila, Rudbeckia, Physostegia, Astilbe, Achillea. Een lijstje maken vergemakkelijkt de zaak.
Tip 2…Een dichte “wasmand” werd gekocht voor 3,99 euro bij LIDL en is
multifunctioneel. Ik kan met de hand gewassen wasjes erin opspoelen en natte
was van de wasmachine naar de droogmolen buiten transporteren.
Tip 3… De was droogt aan de lijn hoe koud het ook is. Nog even over de waslijntjes
boven hangen en kan het spul opgevouwen zo in de kast.
Tip 4… Groentesoep voor twee dagen om de restjes op te maken en werd alleen een bloemkool in de reclame gekocht. De handige truukjes nog eens vermeld en lees je misschien iets wat je nog niet wist.
Ingrediënten:
1 ui
Enkele winterwortels
2 dikke ingevroren tomaten
Enkele stengels bleekselderij
2 groentebouillonblokken
Soepgroente uit de soepzak (in de
vriezer)
Wat erwtjes
De truukjes? De dikke wortels krijg je klein met een hamertje op het mes. De
draden van de bleekselderij ben je grotendeels kwijt door met een
dunschiller over de stengels te gaan.
Tomaten uit de vriezer ontvellen door ze een paar minuutjes in de soep te leggen.
In het dekentje… ging de pan met soep toen een vriendin kwam binnenwaaien en de soep nog tien minuut moest trekken.
Dat garen gaat vanzelf in eigen warmte en hoef ik niet meer mijn aandacht aan te besteden…
De soep is voor twee dagen en bak ik een pannenkoekje erbij of bloemkoolroosjes
in een jasje van beslag…
Mijn leventje… Ik kijk
de blaadjes uit de grond en ben verbaasd hoe de plantjes in de mand op de muur
uitlopen. De kou deert schijnbaar niet, terwijl het toch heftig heeft gevroren.
moeilijk te krijgen is of veel te duur.
Het spul helpt me om de kunststof raamkozijnen (door de waslaag) gemakkelijker
te onderhouden.
Inmiddels heel bedreven in uitstel schoonmaakwerk wordt de
plumeau over woestijnzand op de ramen gehaald en een zachte handveger over de
kozijnen. Voila…
van buiten zal je moeten uitbesteden aan een glazenwasser.
Ik zie en weet hoe dat wordt gedaan en zolang ik plezier heb in de klussen die ik zelf nog kan laten we het zo…
Tot slot een weekendverhaaltje…
Fietsvakantie door Noord Holland...
De wekker liep af om zes uur in de morgen. Wat maakt de dag ook alweer zo speciaal? Een fietsvakantie in Noord Holland, maar eerst de fiets op de trein. Als ik bibberend net uit mijn bed door het raam kijk, zie ik een nat wegdek en hoor de wind loeien. Stiekem hoop ik dat er een storing bij de spoorwegen is maar niet echt. Lotte Loesje en Madelon kip krijgen nog een extra pluk hooi in het nachthok en een flinke handvol graan… Pommetje de poes extra luxe voer in haar bakje. Dag meisjes… Jozeetje past op jullie!
 |
| Vervolg soep |
De fiets wordt uit de schuur gehaald. Gisterenavond heb ik meer dan de helft van de bagage al in de drie fietstassen gepakt. Alle zaken die best mogen kreuken. Ondergoed shirtjes nachthemd miniflesje doucheschuim haarborstel, föhn en een dikke trui. De sandalen moeten er nog bij en een hesje. Een schrijfblok en verrekijker fotoapparaat en telefoon plus oplader. Geld en landkaarten pleisters en paracetamol. Een reserve fietsbroek moet er nog in en eentje aan, onder een dikke broek. Alle zware veel ruimte vragende kleding draag ik aan mijn lijf. De dichte schoenen en een dik fleecevest plus…de regenjas. Een thermos met koffie en een boterham in de rugzak. Alle dure kwetsbare zaken zitten in het fiets stuurtasje…
Tel je zegeningen mevrouw van Deursen! De site van de spoorwegen meldt geen storing. Windkracht acht of zo is minder erg omdat het bergaf gaat richting Heerlen. Verder valt een afgebroken zware tak net achter me neer en niet op mijn hoofd. Onderweg neemt vakantiegevoel langzaam bezit van dit mens. Ik hou van dat vechten met de wind met zware bepakking. Dan voel ik mijn lijf en spieren. Een goede fietser maakt de regen en wind tot zijn/haar vriend. Er kan mij niets gebeuren. Band plakspul in de fietstas. Maar hoe dat plakken ook alweer gaat? De woensdagvriend heeft het me nog voorgedaan. Ach…ergens op mijn pad loopt wel een handige meneer.
Veel te vroeg arriveer ik bij het station en ga in overleg met de vriendelijke dames achter het loket. Ik vraag een uitdraai van de reis. Hoe laat en waar ik over moet stappen. In Castricum.
De lift is buiten
werking…
Op zoek naar een stevige vent stuit ik op een meneer die werkzaam is bij C.S.U.
total care.
Hij helpt me graag de trap op met mijn zwaar beladen fiets. Om acht uur veertig
loopt de trein binnen en ik zie direct een fietscoupe. De aardige schoonmaker
die nog aanwezig is, helpt me in de trein. Ik dank hem nogmaals met een
stralende lach en zeg shoekran.
Oh, wat een zaligheid een fietscoupe voor mij alleen. Er staan vier
comfortabele stoelen. De fiets wordt met de kabel aan twee klapstoeltjes vast
gehangen zodat ik er de eerste drie uur geen omkijken naar heb. Ik installeer
me met mijn thermos, een boek en mijn schrijfspul. Jas uit en met een achtergebleven
krant onder mijn voeten leg ik mijn benen hoog. Heerlen 8.51 uur. Aankomst
Heerhugowaard om 12.24 uur.
Het regent inmiddels pijpenstelen en ik begin aan een ontbijtje.
Roermond 9.18 uur. Twee vrouwen komen de coupe binnen en kijken me vragend aan. Plaats genoeg merk ik op. Ze zien er bijna hetzelfde uit. Jonge moeders in spijkerpak. Een dagje uit en oma past misschien op de kinderen. “Wat zullen we aandoen, “ hebben ze wellicht aan elkaar gevraagd. Het spijkerpak dus... met driekwart broekjes. Een zwarte bodywarmer daarover heen. Ze zijn superslank en dragen lange laarzen. De ene heeft iets dikkere kuiten zie ik en een dikke zwarte sjaal om. Die heeft het zeker sneller koud….
De jonge blitse kaartjescontroleur is duidelijk onder de indruk van de hippe dames en besluit ze grondig te controleren op kaartjes en stamkaart. Ik plaag hem een beetje door mijn stamkaart ter inzage aan te bieden wat hij vergeten is… Hij lacht en ik knipoog. De vrouwtjes kabbelen en babbelen over schoenen en bikinietjes. Teveel kinderspeelgoed en de woordjes die hun kindjes allemaal al zeggen. Een van de twee kocht op de rommelmarkt een loopautootje voor 5 euro. Dat is een besparing zijn ze het helemaal over eens… Ik merk maar niet op dat de beker spoorwegkoffie die ze kochten 1.60 euro kostte. Daar heb je bijna een halve loop/auto voor. Ik zwijg omdat ik hun dag niet wil bederven en neem nog een kopje koffie uit de thermos. 9.55 uur lopen we het station in Eindhoven binnen langs een mega billboard met billen. De sloggi is weer in de reclame.
Een mevrouw dik ingepakt in regenjas met fiets maakt de coupe compleet. Ook zij is blij met de comfortabele stoel en kwakt haar fiets zonder standaard tegen de mijne. Een van de jonge vrouwtjes kijkt me aan en ik merk op dat de fietstassen mijn fiets beschermen. De “nieuwe” mevrouw doet net of ze niets hoort.
De trein hervat de reis. Inmiddels weet ik dat de jonge vrouwtjes een dagje naar de Libelle zomerweek gaan. En oma past inderdaad op de kinderen. De “nieuwe” mevrouw gaat twee weken op Silence Reading of zoiets, is kind aan huis bij een goeroe in India die haar leven redde toen ze er op vakantie was en opeens geopereerd moest worden. Doordat ze binnen de energie van de goeroe zat is ze genezen en hoefde opeens niet geopereerd. Ja ja…Ze heeft een grote foto van de man om haar hals die ze af en toe streelt. Geef mij de “energie” van mijn woensdaglover maar die is duidelijker aanwezig. Ik ga op Silence week tussen de koeien merk ik op en hebben we toch iets gemeen?
Ze bekijkt me verontwaardigd en geeft geen antwoord. Ze vertelt hoe zo’n Silence reading werkt. Te moeilijk en te duur voor mij. Ik ga gewoon een week op fietstoer en noem het sabbatical time. Ik geniet van de gezichtjes van de jonge vrouwen die ademloos aan de lippen van de Silence mevrouw hangen. Ze vertelt te kunnen voelen welke kwalen mensen hebben. Zo dadelijk zal ze wel opmerken dat een van de twee (met de sjaal) nekklachten heeft… Ik knipoog naar het sjaalvrouwtje en ze kijkt verlegen terug.
Utrecht Centraal. De drie vrouwen moeten eruit! Ik wens ze een fijne dag en geniet van de Silence die ze achterlaten. Een meisje komt de coupe binnen met een installatie op haar rug. Ze verkoopt koffie. Er hangt een slang aan een rugzak die in een bekertje moet. Wat poeder erin en heet water. De koffie kost 1,80 het bekertje dus twintig cent meer dan op het perron. Ze vraagt vriendelijk of ik koffie wil en ik wijs naar mijn thermos. Ze lacht en gaat verder…
Een praatgrage oudere meneer
moet naar het toilet iets verder op. Bij terugkomst vraagt hij me of ik een spoorboekje
bij me heb. Nee dus… Hij zoekt duidelijk aanspraak en gaat zitten binnen mijn
“open energie.” Hij moet overstappen in Amsterdam Centraal en de trein naar
Uitgeest halen. Overstaptijd drie minuut. Dan wil je wel het juiste
perronnummer weten op een groot station. Hij had nog op internet gekeken welk
perron en weer vergeten uit te printen. Ach er rijden vandaag nog vele treinen
die kant uit merk ik op. De meneer komt uit Munster Geleen dus ook uit het
zuiden en we praten over het landschap dat zo anders is dan in Limburg.
Hij was bij een
stichting “behoud landschap Munster Geleen” Ik vraag hem wat ze zoal deden
binnen de stichting. “Zorgen dat er niets wordt gedaan,” zegt hij….Af en toe
een vergadering. Dat was toen, alle leden gingen dood. Hij is als enige over,
zegt hij. Vergadering op het kerkhof dan maar? Ach… de ziel.
11.20 uur Amsterdam Centraal. Delfsblauwe tegeltjes als een rand langs de muur
van een oud station. De meneer stapt uit en ik wens hem veel succes in het
midden latend wat ik daarmee bedoel. De trein gaat verder en passeert oude
geveltjes en hotel Ibis…12.28 uur Sloterdijk. Even later Zaandam. Even een
plasje en mijn spulletjes bij elkaar zoeken. In Castricum heeft de aansluitende
sneltrein tien minuten vertraging. Dat is geen punt. Ik heb vakantie. Om 12.34
loopt de trein station Heerhugowaard binnen…Daar moet ik eruit…
Annemiek.
