vrijdag 1 maart 2024

Mijmering 30 Zoet tomatensoepje, hortensia snoeien, wie niet sterk is... en Ibtisam huilt...

 Beste mensen

Geluk is jezelf bij de kraag pakken

en trots zijn met het resultaat...

Daarna pas voelt rusten als verdiend…

Annemiek

Mijmering 30 2024

Tip… De oude bloemen mogen in maart uit de hortensia geknipt. Direct daaronder zitten meestal al bladknoppen.

Tip 2… Wie niet sterk is moet slim wezen. De goede potgrond kwam als toplaag op de aarde in de kratten. 

Daardoor had ik weer een lege potgrondzak als voering voor een krat…

Twee volle kratten verder moesten ze op de plaats en kwam de slimme truuk. 

Met een hark door het handvat van de krat kon ik ze met weinig moeite voorttrekken.

Op de plaats van bestemming moesten de klinkers nog onder de krat en zie foto hoe dat met weinig kracht voor elkaar kwam.

 Vijf kratten zijn nu gevuld en gaf mijn energielevel aan dat ik moest stoppen…

Daarvoor was ik nog naar de apotheek gefietst en besefte dat


de oefeningen beurtelings knieën optrekken niet meer hoeft. 

Ik had heen en weer 304 keer mijn knieën opgetrokken met fietsen…

Het is maar dat je weet wat fietsen met je doet…

Tip 3…Zoet tomatensoepje als voorgerecht…

Ingrediënten:

Een stel tomaten en dat was bij mij 4 grote en een zwerm overrijpe kleintjes.

Drie puntpaprika en die zijn altijd zoet

Wat prei

1 ui

1 dikke aardappel of 2 kleinere

2 groentebouillonblokken

1 doosje tomatenprut

1 liter water

Werkwijze: Deze keer eens geen maaltijdsoep en houden we het dunnetjes. 

Het werd een voorgerecht soepje waar je een tosti bij kan bakken of een pannenkoek.

Mijn nagerechtje… gevulde appel komt in de volgende mijmering

Terug naar werkwijze soep: De gesnipperde ui in een soeppan fruiten in iets olie, afblussen met het water en alle fijngesneden groenten en de
tomatenprut toevoegen…

De pan overvol werd de soep in een grotere pan gedaan…Het was nodig want de prei lag nog op de snijplank te gillen.

Met opzet had ik geen wortel erbij gedaan want dan ga ik weer los en komen erwtjes en bietjes en pastinaken en en…

Dat wordt dan weer maaltijdsoep en niet de bedoeling…

Mijn leventje… Hun namen zijn: Afifa, Zeynab, Ali, Asala en Nadra. Vier meisjes en een jongen…

Ze zijn de vijf kinderen van Ahmed die nog in Somalië verblijven en de IND heeft toch nog heel onverwacht toestemming gegeven dat ze naar Nederland mogen komen.

Wel binnen drie maanden  (daarna vervallen alle vergunningen) en op eigen gelegenheid. Woensdag hebben we bijgepraat.

Fatima en Ahmed wisten toen al dat een anonieme gever het vliegticket voor een kind zou betalen…

Alle vakantiegeld en kleine spaarpotjes van Ahmed/Fatima en de hier aanwezige kinderen
werden bij elkaar geteld en ja vakantiegeld komt pas eind mei.

Ze zullen moeten gaan lenen en eind mei terugbetalen als het vakantiegeld binnen is. 

Verder wordt de woonkamer slaapkamer… voor de vier meisjes en zoeken we nog stapelbedden en/of matrassen en dekbedden plus beddengoed. Als iemand zoiets over heeft en het weg wil doen?

Met liefdevolle open armen zullen de kinderen worden ontvangen en toch nog met elkaar herenigd worden binnen dit warm gezin.

Meer dan drie jaar geleden zijn we indertijd deze haast onmogelijke taak gestart…

De trouwe lezers weten dat beslist nog… Ibtisam huilt alleen maar (van geluk) omdat ze binnenkort de zusjes en broer weer kan omhelzen die ze vorig jaar moest achterlaten…

Vaak heb ik haar afwezige verdrietige ogen gezien die weg dwaalden. 

Dan was ze gegarandeerd bij hen zo ver hier vandaan… 

Hoe keihard moet dat afscheid geweest zijn.

Het blijft spannend vijf kinderen de halve wereld over te loodsen. 

Ook nog met een omweg over Ethiopië omdat Turkije nog steeds zijn grenzen heeft gesloten. 

Het is vorig jaar gelukt met de twee oudsten op dezelfde manier.

Heerlijk om dit nog mee te mogen maken… Ik zie het al voor me, allemaal  samen op de randen van de bedden, elkaar bordjes eten doorgevend, 

elkaar in de ogen kijken  en aanraken  is voor hen de hemel op aarde…

Annemiek