Je levensweg is niet om een doel te bereiken
maar om elke dag te genieten en paarlen van wijsheid en schoonheid te
vergaren
Je hoeft nergens heen en blijft toch onderweg.....
Annemiek
Mijmering 67 2023
Het valt zo goed in de smaak dat dit gerecht zeker eenmaal per week op het menu zal komen…
Snijbiet met dikke stengel is moeilijk te vinden in supers. Op de markt of de Turkse winkels maar eens proberen…
Tip…Regenboogsnijbiet
met tomaat.
Ingrediënten:
3 flinke stengels regenboogsnijbiet
Olijfolie
1 citroen
3 grote tenen knoflook
3 takjes oregano
Flinke handvol tomaten (300 gram)
Peper/zout/enkele blaadjes basilicum.
Werkwijze: Was de snijbiet en knip de bladeren van de stengels.
Snij de stengels in dunne reepjes en bak ze vier minuut in een pan in olijfolie.
Weer iets olijfolie in de pan en bak de gesnipperde ui. Snij de tenen knoflook in heel dunne plakjes en bak mee.
Wat citroenschilrasp
meebakken op laag pitje plus de oreganoblaadjes.
Voeg de olijven toe en de snijbiet en knijp een halve citroen uit boven de pan. Omroeren en nog 1minuut op de pit laten verwarmen.
Basilicumblaadjes toevoegen en met brood serveren…
Ergens in die jungle staat een rijtje Rode Desiree aardappels, totaal onder de voet gelopen.
De topinamboer werd verwijderd en opgestapeld op de grens waarover hij niet mocht komen.
De rij aardappels heb ik uiteindelijk gevonden en de eenjarige bonte blommen hebben weer lucht en licht om hun zaden te laten drogen.
Wat ik leerde afgelopen groeimaanden?
Blijven snoeien en uittrekken wat niet gewenst is van de snelgroeiende jungle in je tuinen. (oorzaak ons nieuwe klimaat dat wel zal blijven)
Daarna neemt het minder plaats in GFT of compostbak…
Je kan de hoopjes ook gewoon vergeten en keren ze na enige tijd terug naar de natuur.
het klimaat van heet en vochtig heeft me overstag doen gaan…
Tip 3…Joost mag het weten rijstschoteltje… Een loopje langs de border bracht de laatste boontjes en een gele courget.
Een ui en knoflook heb ik in "de drogerij" onder het afdak en een rode paprika in de koelkast.
werden geofferd.
De kleinere boontjes kunnen zo erbij, de grotere worden gedopt.
Zin in rijst duik ik in de vriezer waar ook witte boontjes worden meegenomen.
Dit past zeker erbij…bonen met bonen en bind het vocht.
Het laatste kapje bruinbrood erbij en nadat het gerechtje tien minuut heeft gestaan op de afkoelende pit gaan we aan tafel… Floor en ikke.
Hoe het smaakte? Een zeventje…
Snijbiet met tomaat is lekkerder, zie eerste recept.
Het laatste wat ik had gezien waren de palen in de grond
die hij samen met zijn zoon Akram stevig had verankerd
door ze in gaten te zetten waar kapotgeslagen trottoirtegels inkwamen.
De voetballende Ayad schopt geen bal meer in de buurtuinen
en de pubers kunnen tennissen zonder sores.
Achterin de tuin werd een afdakje getimmerd van resthout bedekt met zeil.
Daaronder de houtvoorraad en een en ander want er gaat geen snipper weg.
Alleen het oude witgoed moet nog afgevoerd al zal het me niet verbazen als de vriezer als plastic afvalzakken bak gebruikt wordt.
Met de sterke hoge stalen palen als basis hangen schommels voor drie leeftijden…
Dit werd opgelost door elastieken snelbinders op drie plaatsen op het zeil te spannen.
Het zeil klappert niet meer en de regen loopt eraf omdat het zeil tevens aan de voorkant iets lager werd vastgezet…
afgebroken en meegenomen…
Het kostte immers geen kneup! Nou ja... een kleintje van palen en doek...
Mijn leventje… Nog net op tijd kwam ik aan bij het huis van Ahmed Fatima en de kids….
Ahmed wilde net gaan werken en konden we even snel bijpraten,
Het laatste nieuws?
Ibtisam en Akram hebben nu een ISBN nummer en zijn als inwoner ingeschreven op het adres waar ze nu wonen.
Ze hebben (omdat beiden boven 18 zijn) een eigen zorgverzekering en zorgtoeslag
Ze hebben J.P. Boode als huisarts en ze kunnen geen betere hebben.
Ibtisam is al bij hem geweest omdat ze last had van haar buik en aan een oor niet kan horen zolang ze zich kan herinneren.
Het trommelvlies bleek gescheurd en de reden daarvoor niet meer te achterhalen.
Het is wat het is en zal te zijner tijd
aan gewerkt moeten worden.
De volgende stap is de inburgingscursus die ze mogen volgen als ze recht
hebben op een uitkering.
Dat is helemaal niet zeker want vader Ahmed is vijf jaar de verantwoordelijke en hij heeft vast werk.
De sociale dienst bekijkt nu of de kids recht hebben op een stukje bijstandsuitkering (dat hangt af van de hoogte salaris vader) al zal dat heel weinig zijn omdat ze bij vader (en zijn echtgenote) inwonen.
Al is de uitkering maar 10 euro per maand … het betekend voor de twee de inburgingscursus en dat is goud waard.
Bij afwijzing volgt het taal café.
Thuis Nederlands leren wordt een ratjetoe en Qammar de kleinste zegt “nee” in vier talen.
Nederlands Engels Arabisch en Somalisch.
Als
je haar “NEE” niet schijnt te begrijpen volgens haar, riedelt ze het hele rijtje af…
Omdat alles zolang duurde en de tandarts maanden wachttijd heeft als je al eentje vind, heeft Ahmed met een fijn tangetje de beugel van zijn zoon zijn gebit gesloopt.
Die is ooit in Somalië nog geplaatst en de jongen had veel pijn van het ding…
Zoals je ziet net op tijd en staan zijn tanden prima.
Ik had dat al veel eerder gedaan… en heb mijn prothese zelf al eens bijgevijld in de schuur… heel lang geleden alweer… daar kan je me wel voor lopen laten.
Annemiek
