Elke dag heeft zijn eigen schoonheid
Annemiek
Mijmering 63 2023
Tip… De regendagen ontmoedigden boodschappen doen en telde ik mijn zegeningen met zoveel groente in mijn tuin.
Doen met wat er is bracht nieuwe recepten van groentepannetjes met steeds middenin een ei en bonen waarbij bruinbrood werd gegeten.
Dan neemt je lijf de plantaardige eiwitten beter op….
Enkele combinaties als
volgt:
en groene courget met als start een gesnipperde ui en knoflook teentjes.
Daarbij een berg tuinbonen uit de vriezer, van eigen oogst maar ook
te koop in zakken in de supermarkt vriezers.
plus een pepertje en puntpaprika uit de tuin,
de beide eindjes courget van gisteren en de basis een gesnipperde ui met knoflook.
Daarbij wortel en sperzieboontjes beiden voorgegaard in iets water in
een pannetje.
Dat kwam later erbij…
Wederom een ei
laten stollen in het midden als de groente bijna beetgaar zijn…
Afknippen en in een mandje binnenshuis rustig verder laten drogen tot Halloween.
Tegen die tijd kan je ze aanrijgen en eventueel letlampjes erin stoppen,
Niet zo mijn ding en ik knip de stengels aan de grond af zodra de lampionnetjes kleuren.
De blaadjes eraf knippen en de stengels
gezelligheid in een glazen vaas of kan
zetten.
De nog groene lampionnetjes kleuren vanzelf oranje…
De kruiden jungle staat in bloei met heel lange stengels door de regen, en heb ik de kan van het lampetstel ermee gevuld…
Ondanks dat de bloemen klein zijn is het groen blad zeker ook decoratief
en brengt kruidige geur in huis als je erlangs strijkt…
Tip 3… Het verhaal gaat rond dat de aardappels rotten in de grond.
Al weken eet ik ervan en oogstte wat nodig was.
Het
laatste stukje werd gerooid en de onkruid jungle
verborg de gedroogde aardappelplanten.
Dan weet je niet meer waar wat staat en steek je wel eens mis met als resultaat een aardappel aan de riek.
Bietjes dun ik nooit en trek bij het oogsten de dikste uit de rij
waardoor de anderen meer plaats krijgen.
Dat doe ik met wortels en
pastinaken precies zo die je niet zomaar uittrekt.
De riek vlakbij de wortels diep in de grond steken en heen en weer bewegen.
Dan komt wat ruimte rond de wortels en kan je de wortel zo uit de rij trekken.
De andere groeien gewoon verder...
Evenveel bietjes dan aardappels
Een dikke rode ui
Een appel
Zonnebloemolie en zout.
Verder is de smaak
hetzelfde en het recept is eigenlijk met rode biet.
Alle ingrediënten zijn op dit moment van Hollandse bodem te koop op de markt of in de super.
De aardappels en bietjes schillen en in stukjes snijden.
Met iets zout in weinig
water opzetten, aan de kook brengen en op lage pit garen.
De ui snipperen en in iets zonnebloemolie al aanfruiten op lage pit.
Als de aardappels/bietjes bijna beetgaar zijn de appel vierendelen (met schil)
De appel bij de ui even op hoge pit omroeren en blancheren.
De appelstukjes moeten heel blijven.
De aardappel/biet afgieten en het kookvocht opvangen.
De stamper erdoor en een klontje boter…
Een verrukkelijk gerecht en
met rode biet iets roder van kleur dan mijn stamppotje…
Mijn leventje… Mijn Floor en ik hebben een week van veel ziekenhuis en dokter bezoekjes achter ons…
opinie uit te proberen.
Floor heeft al dertien jaar te kampen met allergie waardoor ze opgezwollen lipjes krijgt.
De medicijnen hielpen steeds minder en werd tijdens een consult een injectie gegeven met direct een afspraak voor injectie twee de week erop.
De dosering eerste injectie
verhogen mocht niet i.v.m. Floortjes gewicht.
Bij opvragen dossier bleek dat de tussendoor injecties nooit werden vermeld en wel steeds direct werden afgerekend.
Ik voelde al zoiets…
Floortje kreeg een ander medicijn en een iets hogere dosering dat langer werkt.
Over twee weken hopen we dat haar lipjes ver genezen zijn.
Dat begreep de dierenarts toen ze haar nageltjes probeerde te knippen
terwijl ik Floor in een kattenhoutgreep nam.
Haar dalende gewicht een pond op vier kilo poes vond de dierenarts nog net niet alarmerend maar ik wel.
Als haar billetjes maar eens niet meer zo mager zijn…
De botjes steken erdoor.
Een rit die Samira in 20 minuut
doet maar de taxi is groepsvervoer en helemaal niets mis mee als je sjoemelt
met de aankomsttijd.
Ik vermeld de aankomsttijd altijd een kwartier eerder bij
regiotaxi zodat ik geen stress ervaar als ze tegen de klok rijden en kantje
boord het halen…
Je merkt dat de chauffeurs met tijddruk werken en de chauffeur die ik meemaakte afgelopen week al een hartaanval had opgelopen.
Daarom hield hij zich nu rustiger vertelde hij, wat hem niet echt lukte... de arme man.
Ik werd als eerste opgehaald in Landgraaf en als laatste
afgeleverd met als tussenstop Schaesberg Molenberg Puth Schinnen
Hoensbroek Lindenheuvel Geleen centrum
en Ziekenhuis Geleen/Sittard.
Als eerste een kien mevrouw ophalen die jarig was en taart uitdeelde aan de kienkonten (sorry).
Als afleiding voor de chauffeur heb ik nog
een regel van “lang zal ze leven” gezongen. Maar niet meer want van mijn zang
zijn al mensen gevlucht… De chauffeur beloofde de volgende keer de bus te
versieren…
Verder naar Molenberg waar een oudere heer met een grote
plant werd opgehaald. Meneer vertelde van oorsprong Italiaan te zijn en als
gastarbeider meer dan 60 jaar geleden naar Nederland te zijn gekomen om in de
mijn te werken.
Ze werden opgevangen in de barakken in Hoensbroek waar
hij goed werd verwend in opdracht van de staatsmijnen. Pakken brood gesmeerd om
mee te nemen op chiech naar de mijn en warm eten klaar als ze terug kwamen. Een
goed bed in de slaapkamers die ook nog gepoetst werden en de was werd gedaan…
Ik merkte plagend op dat hij geen vrouw nodig had.
Meneer was toch op vrijersvoeten gegaan en getrouwd. Vier zonen en twee dochters die
allemaal alweer getrouwd waren en heel druk met hun eigen leven. Vooral de zoon
die advocaat was geworden en samen met
zijn vrouw een maatschap had. Als de nood aan de man kwam waren ze binnen een
kwartier bij vader… vertelde meneer.
Zes kleinkinderen had meneer en hij was onderweg naar een
kleindochter waar hij elke week een keer ging eten. Ze maakte opa’s lievelingskostje
pasta en gaf een bakje mee voor de dag erna… Hij kwam zo de week wel rond met
alle bezoekjes en familie die bij hem aankwamen. Alles was geregeld en dat
straalde meneer ook uit met zijn gepoetste schoenen en nette kleding. Onderweg
kwam een meneer erbij en werd een dorp verder afgezet…
Het gesprek kabbelde verder en meneer opa merkte op dat
de mensen teveel klaagden. Dat alles duurder werd was niet erg, omdat we in
luxe leefden met een dak boven ons hoofd kleding en voedsel. Nederland was een
verzorgingsstaat volgens meneer en het enigste land waar regiotaxie reed. Toen
een mevrouw werd afgezet bij een dagopvang in Hoensbroek vroeg meneer of ze in
de avond naar huis mocht…
Wat een mogelijkheden om thuis te blijven wonen.
Hij zou het op google eens opzoeken… daar vond je alles
volgens hem. Zoveel zorg in Nederland… De tijd vloog en toen de chauffeur
meldde dat over 5 minuut de bestemming voor opa was bereikt belde hij zijn
kleindochter. Dat was zo de afspraak en kon ze alvast naar beneden komen. Ze
omhelsden elkaar innig en kleindochter nam opa in de arm. De chauffeur droeg
ijlings de zware potplant uit de bus die bijna vergeten werd. Opa was niet zo
goed in planten verzorgen denk ik, en had het ding ter observatie en heling
voor kleindochter meegebracht.
Volgens mij kon die beter niet driehoog de trap op
gesleept. Het ding was op sterven na dood maar dat zien opa’s met halfvolle
glazen niet… Die zien altijd weer nieuw leven en daarom blijven ze heel lang
jong…
Annemiek
