Ik heb twee kaarsjes aangestoken om dit verhaal van mijn Kerstactie een behouden vaart te geven....Laten we elkaars handen vasthouden en steunen, delen en nabij zijn... tijdens donkere dagen die daardoor lichtjes krijgen....Als sterretjes in een donkere nacht.
Kerst actie december 2016...
Roel….
Een
tengere schuchtere jonge man rond de 30 jaar en niet al te groot… zo kwam hij
bij ons binnen. Zijn flat was afgebroken een dorp verder en kreeg hij een woning
in Landgraaf.
Zijn vorige vrijwilligerswerk (met behoud van uitkering) was in een verzorgingstehuis geweest waar hij dementerende mensen hielp met eten. Deze jonge man hoort tussen jonge mensen te werken in afwachting van een baan en werd een plekje voor hem vrij gemaakt in het consuminderhuis….
Roel
spreekt iets langzamer dan de meeste mensen, wat bedachtzamer en kijkt de kat
uit de boom. Duidelijk introvert en hij heeft ietsje meer tijd nodig maar daar
is niets mis mee. Hij heeft een gedegen opleiding afgerond…
Niets aan de hand met Roel zou je denken maar wat een zwaar lot trof dit jonge mens. Vanaf zijn vierde levensjaar tot zijn negende heeft hij gevochten tegen leukemie ( bloedkanker) met een overlevingskans van 10%.
Roel had geen onbezorgde kindertijd waarvan hij ook nog eens twee jaren in Nijmegen in een ziekenhuis doorbracht.
Hij was zijn moeders eerste kind en kreeg nog een jonger broertje. Moeder zat volgens Roels beleving twee jaar dag en nacht in Nijmegen aan zijn bedje. Zijn vader was thuis en verdiende de kost voor het gezin en was er ook nog het jongste kind om te verzorgen.
Zo ging dat in die tijd, er moest immers brood op de plank komen….Toen Roel zeven jaar was geworden kwam hij eindelijk thuis maar de therapie bleef. Logopedie en inhalen op leeftijdgenootjes….Onder leiding van moeder was Roel daar constant mee bezig….wat hem goed af ging.
Vanaf Roel zijn vroegste jeugd moet er een bijzondere band tussen hem en zijn moeder zijn ontstaan en tegelijkertijd de band met zijn vader op een laag pitje gekomen, ze zagen elkaar immers weinig.
De bijzondere band van een moeder met haar zorgenkind bleef….Roel adoreerde haar en nog steeds waarvan een vrij grote tatoeage getuigd op zijn lichaam van een afbeelding die zijn moeder met een zonnebloem voorstelt met haar naam eronder. (Een zonnebloem is een laatbloeier en dat is Roel ongetwijfeld.)
Op deze manier is ze altijd bij hem. Ze stierf veel te jong….aan kanker… twee jaar nadat Roel genezen was verklaard. Roel was toen elf jaar.
Toen kwam de grote leegte… Verdriet van een man die achter bleef met twee kinderen waarvan de oudste een zorgenkind was. Een vader die zichzelf moet hebben herkent in zijn oudste zoon. Introvert en moeilijk over gevoelens kunnen spreken. Ze piekeren zonder te delen met degenen die ze liefhebben…en maken het zichzelf daardoor heel moeilijk.
Ze organiseerde activiteiten en de opvoeding van de twee
kinderen voor het grootste deel op zich nam, waarvan heel veel tijd met Roel.
Het klassieke patroon van vader die kostwinner was en moeder het huishouden
verzorgde. Het was niet meer….De kinderen waren aan zichzelf overgeleverd hoe
goed vader ook zijn best deed...
Toen vader enige jaren later een vriendin kreeg en mettertijd ging samenwonen kwamen er nog de twee kinderen van de vriendin in het gezin wonen en Roel steeds meer uithuizig….want thuis was thuis niet meer en zou voor hem nooit meer thuis worden…
Hoe goed de vriendin ook haar best deed, geen enkele vrouw hoe goed of volmaakt ook zou het in de ogen van Roel tegen zijn moeder op kunnen nemen. Maar dat begreep Roel pas veel later…
De jongen met zijn verwonde hart…liep in weer en wind de krant rond te brengen vroeg in de morgen, voor een zakcentje. Daarna naar school middelbaar bijzonder onderwijs (VMBO) waar maar 15 leerlingen in een klas zaten.
Later haalde hij het hoogste niveau Electro…en was er nog de sport viermaal per week. Atletiek bij een club in Sittard en met de trein heen en weer slokte hele avonden op.
In de weekenden vaak wedstrijden. Hij hoefde maar weg te zijn… niet meer thuis zijn en is uiteindelijk gegaan zijn huissleutels achterlatend…. Er moeten grote zorgen om Roel zijn geweest bij de vader over zijn zoon.
Toch verloor hij keer op keer zijn baan omdat hij iets meer tijd nodig heeft. Hij kreeg alleen maar vriendinnen die van hem profiteerden en geen serieuze relatie wilden...
Roel kreeg verkeerde vrienden en leerde hoe je kan vluchten voor verdriet en mislukkingen door drugs te gebruiken. Korte baantjes bij het uitzendbureau en te weinig inkomsten en Roel zakte af...
Hij vroeg geen aanvulling aan bij de bijstand waardoor hij in de schulden kwam, en leefde soms dagen op water en een pot mayonaise die nog in de kast stond. Hij betreurde dat hij bij die 10% hoorde die leukemie hadden overleefd… Voor hem hoefde het allemaal niet meer…
Zijn
vader moet toen onmachtig aan de kant van de harde weg van Roel hebben gestaan.
Wachten totdat hij iets kon doen en machteloos toezien want vaders zijn meestal
geen psychologen en hebben soms alleen maar zorg en liefde te geven en soms is
dat niet genoeg. Roel werd gevonden en voor zes weken opgenomen op een gesloten
afdeling van Mondriaan. Daarna bleef enige tijd therapie tegen depressies en
o.a. het verwerken waarvoor hij vluchtte…
Er was huurschuld ontstaan omdat hij te laat uitkering aanvroeg die niet met terugwerkende kracht wordt uitbetaald. Het zag er volgens Roel naar uit dat hij in drijfzand was beland waar hij nooit meer echt uit zou komen.
De foute vrienden werden weer opgezocht omdat die hem een gevoel van “belangrijk zijn” gaven en Roel werd verder uitgebuit. Hij “kocht” vrienden en vriendinnen door iedereen te helpen met geld en raakte verder in de schulden. Weet werd speed en hij hoopte dat hij eraan ten onder zou gaan maar wilde de 50e verjaardag van vader nog meemaken.
Daarna zou hij van dit aardse tranendal verdwijnen… Toen hij me dat vertelde wist ik dat hij zielsveel van zijn vader moest houden. Misschien heeft zijn moeder van daarboven op het juiste tijdstip ingegrepen maar zeker wel zijn vader die het draadje bleef vasthouden……. Roel werd wederom op de gesloten afdeling opgenomen vroeg zelf bewind voering aan en komen we langzaam naar de tijd van nu…….Roel in het consuminderhuis…….
Te weinig kleding, afgedragen slechte schoenen en vrij mager stapelde Roel zakken met binnengekomen kleding in ons consuminderhuis. Liep ermee de trappen op en af en was een veelal zwijgende hardwerkende aanwezigheid.
Zijn wereld moet klein zijn geweest want hem aanspreken leverde al stress op met ongecontroleerde bewegingen als gevolg.
Die bewegingen zijn nu veel minder en horen bij hem en verhogen zijn charme. Hij is zeer geliefd… roddelt nooit en zijn “horen zien en zwijgen” maakt hem tot een geliefde collega. Omdat ik wilde weten waar zijn minderwaardigheidsgevoel vandaan kwam, waarachter ik eenzaamheid vermoedde en er financiële problemen waren kwam Roel in een budget/consuminderkring die ik persoonlijk leidde…
Roel leefde van 30 euro per week met drie katten waar hij gek mee is en was een keertje via maatschappelijk werk bij de kredietbank aangemeld voor de schuldsanering. Er zat geen schot in omdat Roel niet geholpen werd met het aanleveren van documenten waar hij niets van begreep en uiteindelijk de brieven niet eens openmaakte. Hij lag er nachten van wakker….
Zijn dossier lag ergens in een “onderste la.” De
laatste waarschuwing was al geweest en zou de zaak stopgezet zijn als ik mijn
neus er niet in had gestoken. De zaak werd vlot getrokken en Roel zit nu in de
tweede fase aanvraag schuldsanering.
Hij is wat gevulder geworden want hij krijgt van de broodlijn eenmaal per week. Dat betekend groente fruit brood en wat lekkertjes. De dames die de kleding sorteren houden mooie kleding voor Roel apart en hij loopt er goed gekleed en verzorgt en geschoren bij. Hij lijkt wat gegroeid en dat komt door zijn eigenwaarde die groeide en hij meer rechtop loopt.
Roel is inmiddels assistent van de coördinatie en het visitekaartje van ons huis. Behulpzaam helpt hij met laden/lossen van goede gaven uit auto’s en haalt voedsel mee op bij de supers Hij geeft voedsel uit op de zaterdag broodlijn en er zit nog veel groei in Roel na de grote groei die hij al maakte.
Hij loopt sinds kort controles door het huis net voor sluitingstijd of ramen en deuren wel gesloten zijn en lichten uit. Of stekkers uit contactdozen zijn en de afval goed gescheiden werd en afgevoerd. We kunnen hem vertrouwen want hij heeft een groot gevoel voor verantwoordelijkheid.
Hij mocht op onze kosten zijn rijbewijs verlengen want binnenkort gaat hij onze bestelbus rijden. Eerst voor korte ritjes zoals de broodlijn ophalen en wat korte ritjes rondom de kerk… Al doende leert men nietwaar….en hij moet er eventjes weer inkomen.
De sfeer in zijn kring is openheid en geborgenheid en met veel humor kijken we naar onszelf en pakken zaken aan waar we tegenop kijken en maar uitstellen……. Na grip op geld leert Roel grip op leven maar vooral groeien naar meer eigenwaarde en hij is me zeer dierbaar geworden en niet alleen bij mij.
Door zijn groei is hij de contacten met zijn familie aan het herstellen en de vriendin die steeds geld van hem leende heeft hij gesommeerd in etappes het geleende terug te betalen. Dat gebeurd nu ook en lenen is er in de toekomst niet meer bij.
Ze mogen hem aardig vinden om wie hij is en niet om geld van te lenen en ik let erop dat hij niet wordt misbruikt om gratis werk te leveren voor iedereen die de zwakkeren in de maatschappij wil uitbuiten. Roel werkt vooral aan zichzelf en dat heeft de hoogste prioriteit. Hij mag trots zijn op wat hij presteerde de afgelopen jaren waar geen drugs meer aan te pas komt. Hij heeft een klein spaarpotje en helpt ons mee te helpen ……en daar mag je respect voor hebben.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
27 november 2021.
Zoals velen had Roel een waardeloze bewindvoerder die alleen zijn naam en nummer kende en niets van zijn voorgeschiedenis. Ze maakte elke week automatisch 30 euro over om te eten en dat was dat... Omdat ik meer wist dan Roel heb ik hem tegen wintertijd of Kerst steeds aangespoord om extra geld te vragen aan zijn bewindvoerder om warme kleren te kopen en cadeautjes voor de familie zodat hij een spaarpotje kreeg... Kleren kreeg hij wel bij het consuminderhuis want elke vrijwilliger mag spullen en kleding uitzoeken die hij/zij nodig heeft. Natuurlijk met mate...
Bovendien werd Roel steeds dikker en als zijn broeken knelden zochten we weer nieuwe op zijn maat. De bewindvoerder maakte geld over voor een winterjas en warme broeken en hoe duur kosten goede schoenen niet? “Geld afhalen en oppotten” zei ik dan tegen Roel die keek alsof hij gestolen had. Het was verdorie zijn eigen geld! En natuurlijk kocht hij daar cadeautjes van voor zijn vaders gezin (waarvan hij Kerstgeld kreeg) maar bleef altijd wel wat over...
We hebben samen ons kapot gelachen om die steeds maar groeiende spaarpot van hem. Roel heeft nog een metamorfose ondergaan en het kransje haar op zijn hoofd werd eigenhandig afgeschoren en kocht hij een nieuwe bril met een montuur in de kleur van zijn ogen. Roel werd een stuk om te zien...
Af en toe zette ik druk op Roels begeleider die zijn dossier in de onderste la had gedeponeerd. Roel kon door de consuminder cursus te volgen meekijken en deed het woord bij maatschappelijk werk en de bewindvoerder. Eerst via de telefoon met veel stress en later gemakkelijker.
Ik ben met hem meegegaan naar de rechtbank bij de aanvraag van de WSNP (wettelijke schuldsanering natuurlijke personen) Roels bewindvoerder kwam net terug van vakantie en wist nog steeds niets van Roel, merkte ik al snel. “U bent zeker de moeder van Roel,” constateerde mevrouw. “Nee, die is dood,” zei Roel en was al kapot voor de zaak begon.
Mijn dodelijke blik en zwijgen naar de bewindvoerder was duidelijk en ik stelde me voor als de coördinator van het consuminderhuis waar Roel werkte...
“Kunt u mij misschien uitleggen, waaruit zijn schulden bestaan?” En hoeveel? Dat moest mevrouw nog even nakijken en ze liep weg... Nou ik wist ze wel...
Even later kwam een jonge meneer met sterallures even kennismaken en stelde zich voor als een collega van Roels bewindvoerder. Hij zou meekijken...” Of meneer betrokken was bij Roels dossier?” Was mijn vraag... Nee dus, maar hij had verstand van het werk... ik dus ook en meneer was dus overbodig en zo verdwenen...
We werden toegelaten tot de rechtszaal en Roel zat naast zijn bewindvoerder die niets had voorbereid en daarvoor bij de rechter zich verontschuldigde. Ik mocht een bank daarachter plaatsnemen als begeleider van Roel...
Drugs gebruik is een beletsel om hulp te krijgen, en de rechter stelde aan Roel voor om maar gewoon in de schuld te blijven de rest van zijn leven. Hij hoefde nergens aan te denken en kreeg elke week geld om te eten.
Roel wilde uit de schuld en aan het werk in een baan...
Ik had Roel opgedragen zijn mond open te doen maar hij was zo van streek dat hij niet durfde...
Ik heb toen het woord gevraagd en me voorgesteld, als coördinator Consuminderhuis. Ik was immers de begeleider van Roel... wisten zij veel en ik ging ver buiten mijn boekje... Terwijl ik vertelde over de groei van Roel (dus het werk van zijn bewindvoerder deed) voelde ik dat Roel rustiger werd.
Ik eindigde mijn betoog door aan te geven dat Roel dit verhaal zelf kon aanvullen en bevestigen... wat hij uiteindelijk ook deed. Ik heb God en alle heiligen uit de hemel gebeden daar op die bank achter Roel...
Toen de rechter de zitting beëindigde met een strenge reprimande aan Roel was ik nog zo brutaal om te vragen of hij al kon aangeven of Roel toegelaten was tot de WSNP.
Ja dus... en met een zwakke glimlach verliet de rechter het strijdtoneel... terwijl Roel en ik jankend de rechtszaal verlieten en de bewindvoerder in schaamde het hazenpad koos...
Toen ik na de rechtszitting de stukken van Roel mocht doornemen bleek dat hij bij de bewindvoerder een spaarpot had staan van ruim 12.000,00 euro. Mevrouw had hem met veel te weinig leefgeld zo afgeknepen dat er veel overbleef elke maand.
Bovendien was Roel verhuisd uit een rot flat die af werd gebroken en kreeg van de woningstichting 4500,00 euro bijdrage verhuiskosten die hij nooit had gekregen en niet eens iets van wist.
Bovendien kreeg hij van de bewindvoerder al jarenlang geen vakantie geld en dat verklaarde de grote spaarpot van Roel... Zijn schulden waren nog net onder dat bedrag en had Roel nooit in de WSNP gehoeven...
Hij had van zijn spaarpot alle schulden zelf kunnen betalen. Nu werd de spaarpot ingevorderd voor de schuldeisers en kon de maatschappij opkomen voor drie jaar begeleiding in de WSNP van Roel. Daarbij kreeg hij een nieuwe WSNP bewindvoerder die samen met mij in verbijstering de stukken heeft bekeken. Gelukkig was zij een goed mens...
Inmiddels is Roel al jaren uit de WSNP die drie jaar duurde en schuldenvrij. Hij kan heel goed sparen en is heel zuinig. Hij kocht indertijd een nieuwe scooter van een goed merk...
Hij is geholpen door de sociale dienst afdeling Mens Ontwikkelbedrijf door Jolanda Heitlager. Ik heb Roel aan haar overgedragen met warme hand en heeft Roel al jaren vast werk op een plaats waar ze zijn pracht eigenschappen en vaardigheden zeer waarderen... Roel blijft altijd een warm plekje behouden in mijn hart...
Sinds die tijd vraag ik steeds aan mensen in de schuldsanering of ik hun stukken mag inzien... Later kwam ik weer dezelfde bewindvoerder tegen bij “Pappa en de boys.” Ik heb daarbij mijn naam laten noemen en dat was GENOEG om haar werk serieus te nemen... waarover later meer. En bij de rechtbank raakte ik bekend als die vrouw van het Consuminderhuis...
En nu mijn vraag... Mijn werk is nog steeds nodig en daarover meer in de wekelijkse mijmeringen op mijn blog en de komende Kerstverhalen.
Vele gezinnen in crisis helpen we aan voedsel om te overleven tot de reguliere zorg hen eindelijk helpt. Het lukt ons nog steeds een complete inboedel te leveren binnen een halve dag en binnen een uur twee bigshoppers boodschappen. Er zijn steeds meer mensen die al dagen zonder eten zitten omdat voorschot op uitkering gewoon niet wordt gegeven.
We willen deze mensen in de feestmaand van Kerst tot in het nieuwe jaar dragen om even geen zorgen te hebben over wat op tafel komt... Voor ieder gezin in crisis twee bigshoppers goed voedsel, twv 50 euro en een envelop met inhoud waar ze verse groenten van kunnen kopen...
Ik ben de Kerstactie ruim een week geleden in stilte al gestart door 500 euro in te zetten waardoor ik op dat moment iemand van de afgrond kon halen. Help je mee helpen? Elke euro is een brood... of een pak melk...
Stort wat je missen kan op bankrekening IBAN NL14 RABO 01736 58903 t.n.v. Consuminderhuis Parkstad en zet maar Kerstactie erbij...
Annemiek
