Beste mensen,
Leef niet het leven zoals het is
maar zoals je het
droomt...
Durf te leven...
en geloof samen met mij,
in het haast onmogelijke...
Annemiek.
Mijmering 85 2021.
Tip.
Als het weer het toelaat spit
ik een streepje voortuin om... dan breekt het lijntje niet.
Die start de
dag met een flink eind lopen, 15 km op z’n minst... Een uurtje spitten zal wel
hetzelfde zijn.... zo ongeveer.
Tijdens het spitten oogstte ik de pastinaken en
de woekerende topinamboer. Heftig moet ik zeggen...
Daarna ben ik goed warm en mag ik mezelf belonen met een beker
koffie en een telefoontje naar een vriendin of zo...
De topinamboer neemt mijn hulp mee en de pastinaak maak ik
deze keer soep van...
Recept pastinaaksoep.
Ingrediënten:
Pastinaken
1 liter water
halve eetlepel kerrie
1 gesnipperde ui
1 of 2 tenen knoflook
scheutje room of koffiemelk.
Werkwijze:
De pastinaken schillen, wassen en in kleine stukjes
snijden.
De gesnipperde knoflook toevoegen en even mee fruiten
samen met de kerriepoeder die zachtjes gebakken zijn smaak pas echt
vrijgeeft.
Op laag gas laten sudderen tot de pastinaak gaar is en de
blender erdoor.
Vaak zie je dan pas hoe dik de soep is en kan je nog eventueel
hete bouillon toevoegen...
Met beetjes door de soep roeren. De soep is
voor twee dagen en dikt na een dag ook nog in dus bewaar ik dat restje bouillon.
Wat daarna nog over is kan als cup a soep gedronken worden als opkikkertje. We
gooien niets weg.
Volgend recept maak je gevulde en gewone speculaas in een
keer. (Je wil alleen gewone speculaas? Neem dan de helft van de deeg
ingrediënten en geen vulling.)
Ingrediënten:
Bloem
320 gram roomboter of blue band
of halfom (kamertemperatuur)
300 gram bruine basterdsuiker
snuf zout
20 gram speculaaskruiden
4 eetlepels melk
gesnipperde amandelen
Voor de vulling:
2 eieren
Werkwijze:
Verwarm de oven voor op 180 graden, vet twee langwerpige
bakplaatjes in met boter en bestrooi met bloem.
In een deeg/kom ongeveer 400 gram bloem met de suiker, zout speculaaskruiden, melk, bakpoeder en de boter.
Brokkel de amandelspijs tussen je vingers op een diep bord
en meng een los geklopt ei met een vork door de spijs.
Zet de spijs apart. Kneed
het deeg en voeg bloem toe tot het deeg loslaat van je handen.
Verdeel het deeg
in een groot en iets kleiner stuk.
Zet de bakplaat op het deeg en snij de vorm
na met een mes.
Zo heb je een deeg/lap op maat die onderin de bakplaat komt.
In een kopje een ei loskloppen en met de helft het deeg
insmeren met je vingers.
De spijs erop verdelen en dat lukt het best met een
vork.
Het spijs insmeren met de rest van het
ei.
Het deeg voor de tweede lap
uitrollen en op dezelfde manier een passende deeg/lap snijden.
Het deeg op de
spijs leggen en weer een ei loskloppen. Met ongeveer de helft daarvan het deeg
insmeren en bestrooien met de amandelsnippers. In de oven op 180 graden in
ongeveer 40 minuut garen tot de amandels lichtbruin zijn.
De rest van het deeg wordt gewone speculaas.
Het deeg tot een lap uitrollen en de
tweede bakplaat erop zetten.
Met het mes weer rondom uitsnijden en de lap deeg
in de bakplaat leggen.
De rest van het los geklopt ei werd
verdeeld op het deeg en met amandelsnippers bestrooid.
De plaat kan even op een
koele plek gezet onder een theedoek als je geen grote oven hebt...
Bewaren in een doos met deksel of een pan als je
geen koektrommels hebt en waarom zou je al die dozen en trommels hebben als een
pan het ook doet...
Mijn leventje...
Een berichtje over de kinderen van Ahmed... Omdat de IND
ontzettend traag werkt komt de datum in zicht waarop de
Het tweede kind is een jongen en ze komen samen.
Eerst moet nog
een MVV sticker (uitreisdocument) in hun paspoort gezet en persoonlijk
afgehaald in een Nederlandse ambassade, die is er niet in
Somalië.
Omdat de kinderen zichzelf de meeste tijd
opsloten zijn ze nogal wereldvreemd en zal iemand mee moeten voor bescherming en
veiligheid en vooral Gods zegen...
Ik hoop dat Ahmed dit samengevat stukje niet
leest want oh wat is het heftig...en ik kan het niet met droge ogen schrijven... Inshallah.
November en de kersenboom van buur verliest zijn laatste
blaadjes evenals de wilde wingerd.
De blauwe regen wacht nog even op de sering.
Ik spitte in delen strookjes aarde om in de voortuin waar de pastinaken zich
hebben uitgezaaid.
Dat spitten is al twee jaar niet gebeurd en het brutale
zevenblad kroop stiekem verder dan me lief was.
zevenblad kroop stiekem verder dan me lief was.
Dat spitgebeuren op de vroege morgen moet ik nog eens door
buitenstaanders ogen bekijken.
Het leek me niet zinvol mijn haren in model te
föhnen voor het spitten want de wind loeide om mijn huis en mijn hoofd.
Heerlijk die wind om
mijn oren (zonder hoorapparaten) Een meneer kwam een brief in de bus gooien en
wilde schijnbaar wel eens weten wie die gebogen noeste arbeider was. “Ik gooi
hem erin he,” riep de nieuwsgierige meneer. WAT...WIE...WAAR?
Tja... dan neem ik even de tijd om “zijn plaatje” proberen
te zien.
Meneer zag een spittende figuur die een mevrouw bleek te zijn op z’n
onvoordeligst met een hanenkam, een looprek naast zich en een orthese om een
been.
Ik moet een petje of een muts hebben voor dit doel bedacht
ik.... Ach wat...
Wat die vent van me denkt boeit me trouwens niet want ik
voelde mijn pa naast me die vol trots mijn werk bekeek.
Hij stak een caballero
op, krabde eens onder zijn alpinopet en zei: “Miet, hebbe we nog koffie?” Die
hebben we wel... ook 60 jaar later en was het spitwerk voor die dag genoeg
geweest...volgens mij en mijn pa.
Annemiek