woensdag 3 november 2021

Mijmering 85 Gevulde en ongevulde speculazen, pastinaaksoep, spitten en de kinderen van Ahmed...

Beste mensen,

Leef niet het leven zoals het is

maar zoals je het droomt...
Durf te leven... en geloof samen met mij, 

in het haast onmogelijke...

Annemiek.

 

Mijmering 85 2021.

 
Tip.
Als het weer het toelaat spit ik een streepje voortuin om... dan breekt het lijntje niet.

Tijdmanagement heb ik daarvoor ingezet en
nam ik het voorbeeld aan de woensdagvriend. 

Die start de dag met een flink eind lopen, 15 km op z’n minst...  Een uurtje spitten zal wel hetzelfde zijn.... zo ongeveer.  

Tijdens het spitten oogstte ik de pastinaken en de woekerende topinamboer. Heftig moet ik zeggen...

Elke schop aarde moest uitgeplozen worden en menige knol
hakte ik middendoor. 

Daarna ben ik goed warm en mag ik mezelf belonen met een beker koffie en een telefoontje naar een vriendin of zo...
 
De topinamboer neemt mijn hulp mee en de pastinaak maak ik deze keer soep van... 

Het is een stelletje ongeregeld maar wie het kleine niet
eert...is het grote niet weert.
 
Recept pastinaaksoep.
 
Ingrediënten:
Pastinaken
1 liter water
2 groentebouillonblokken
halve eetlepel kerrie
1 gesnipperde ui
1 of 2 tenen knoflook
scheutje room of koffiemelk.
 
Werkwijze:
De pastinaken schillen, wassen en in kleine stukjes snijden.

De ui van schil ontdoen snipperen en zachtjes fruiten in
iets olijfolie en een klontje boter. 

De gesnipperde knoflook toevoegen en even mee fruiten samen met de kerriepoeder die zachtjes gebakken zijn smaak pas echt vrijgeeft. 

Liter water erbij, de bouillonblokken en de pastinaakstukjes en aan de kook brengen. 


Op laag gas laten sudderen tot de pastinaak gaar is en de blender erdoor. 

Vaak zie je dan pas hoe dik de soep is en kan je nog eventueel hete bouillon toevoegen... 

Die maak je door  een halve liter water aan de kook te brengen met een bouillonblok. 


Met beetjes door de soep roeren. De soep is voor twee dagen en dikt na een dag ook nog in dus bewaar ik dat restje bouillon. 

Wat daarna nog over is kan als cup a soep gedronken worden als opkikkertje. We gooien niets weg.
 
Tip 2
Volgend recept maak je gevulde en gewone speculaas in een keer. (Je wil alleen gewone speculaas? Neem dan de helft van de deeg ingrediënten en geen vulling.)
 
Ingrediënten:
 
Bloem
2 theelepels bakpoeder
320 gram roomboter of blue band
of halfom (kamertemperatuur)
300 gram bruine basterdsuiker
snuf zout
20 gram speculaaskruiden
4 eetlepels melk
gesnipperde amandelen
 
Voor de vulling:
1 pakje amandelspijs
2 eieren
 
Werkwijze:
Verwarm de oven voor op 180 graden, vet twee langwerpige bakplaatjes in met boter en bestrooi met bloem.

In een deeg/kom ongeveer 400 gram bloem met de suiker, zout speculaaskruiden, melk, bakpoeder en de boter. 

Brokkel de amandelspijs tussen je vingers op een diep bord en meng een los geklopt ei met een vork door de spijs. 

Zet de spijs apart. Kneed het deeg en voeg bloem toe tot het deeg loslaat van je handen. 

Verdeel het deeg in een groot en iets kleiner stuk. 

Het grote stuk uitrollen in een langwerpige lap deeg, groter
dan je bakplaatje. 

Zet de bakplaat op het deeg en snij de vorm na met een mes.

Zo heb je een deeg/lap op maat die onderin de bakplaat komt.
 
In een kopje een ei loskloppen en met de helft het deeg insmeren met je vingers. 

De spijs erop verdelen en dat lukt het best met een vork. 

Het spijs insmeren met de rest van het
ei. 

Het deeg voor de tweede lap uitrollen en op dezelfde manier een passende deeg/lap snijden. 


Het deeg op de spijs leggen en weer een ei loskloppen. Met ongeveer de helft daarvan het deeg insmeren en bestrooien met de amandelsnippers. In de oven op 180 graden in ongeveer 40 minuut garen tot de amandels lichtbruin zijn.
 
De rest van het deeg wordt gewone speculaas. 

Het deeg even bij kneden en eventueel bloem toevoegen. 

Het deeg tot een lap uitrollen en de tweede bakplaat erop zetten. 

Met het mes weer rondom uitsnijden en de lap deeg in de bakplaat leggen. 

Ik heb de rest deeg daarop verdeeld maar je mag natuurlijk
ook pepernoten ervan rollen. 

De rest van het los geklopt ei werd verdeeld op het deeg en met amandelsnippers bestrooid. 

De plaat kan even op een koele plek gezet onder een theedoek als je geen grote oven hebt...
 
Direct uit de oven de speculaas in mooie vierkanten snijden
en af laten koelen. 

Bewaren in een doos met deksel of een pan als je geen koektrommels hebt en waarom zou je al die dozen en trommels hebben als een pan het ook doet...
 
Mijn leventje...
Een berichtje over de kinderen van Ahmed... Omdat de IND ontzettend traag werkt komt de datum in zicht waarop de
oudste dochter 18 word (in december.) 

Het tweede kind is een jongen en ze komen samen. 

Eerst moet nog een MVV sticker (uitreisdocument) in hun paspoort gezet en persoonlijk afgehaald in een Nederlandse ambassade, die is er niet in Somalië. 

De twee moeten naar de Nederlandse ambassade in Nairobi
in Kenia zien te komen.
 

Omdat de kinderen zichzelf de meeste tijd opsloten zijn ze nogal wereldvreemd en zal iemand mee moeten voor bescherming en veiligheid en vooral Gods zegen... 

Ik hoop dat Ahmed dit samengevat stukje niet leest want oh wat is het heftig...en ik kan het niet met droge ogen schrijven... Inshallah.

 
November en de kersenboom van buur verliest zijn laatste blaadjes evenals de wilde wingerd. 

De blauwe regen wacht nog even op de sering. Ik spitte in delen strookjes aarde om in de voortuin waar de pastinaken zich hebben uitgezaaid. 

Dat spitten is al twee jaar niet gebeurd en het brutale
zevenblad kroop stiekem verder dan me lief was.
 
Dat spitgebeuren op de vroege morgen moet ik nog eens door buitenstaanders ogen bekijken. 

Het leek me niet zinvol mijn haren in model te föhnen voor het spitten want de wind loeide om mijn huis en mijn hoofd. 

Met mijn vijf weerwassen rechtop de kop ben ik aan de slag
gegaan. 

Heerlijk die wind om mijn oren (zonder hoorapparaten) Een meneer kwam een brief in de bus gooien en wilde schijnbaar wel eens weten wie die gebogen noeste arbeider was.  “Ik gooi hem erin he,” riep de nieuwsgierige meneer. WAT...WIE...WAAR? 

Toen ik opkeek van het spitwerk ontmoete ik zijn
verbijsterende blik.
 
Tja... dan neem ik even de tijd om “zijn plaatje” proberen te zien. 

Meneer zag een spittende figuur die een mevrouw bleek te zijn op z’n onvoordeligst met een hanenkam, een looprek naast zich en een orthese om een been. 

Ik moet een petje of een muts hebben voor dit doel bedacht ik.... Ach wat...
 
Wat die vent van me denkt boeit me trouwens niet want ik voelde mijn pa naast me die vol trots mijn werk bekeek. 

Hij stak een caballero op, krabde eens onder zijn alpinopet en zei: “Miet, hebbe we nog koffie?” Die hebben we wel... ook 60 jaar later en was het spitwerk voor die dag genoeg geweest...volgens mij en mijn pa.
 
Annemiek