Mijmering 88 Laagjes warmte, de over/broek, een groente huwelijk, de ongeziene medemens en het red light district...

Beste mensen,

 

Het leven bevind zich in het hier en nu...

niet in het toen en later.
Elke dag met verdriet of vreugde beleven we heel intens
of.... ze gaat aan ons voorbij.
 

Annemiek.

 

Mijmering 88 2021

 

Tip

Hogere gasprijzen brengen ideetjes...

De meest voor de hand liggende zijn de wollen of de fleece over/trui en de over/broek. 

Laagjes over elkaar is warmer dan een dikke trui. Een katoenen shirt als basis met lange mouwen en stop de onderkant onder je broekband of rokje. 

Daarover een warme trui en die hoeft niet eens dik te zijn. Een dunne wollen trui is perfect. 

Daar kan altijd een vestje of
omslagdoek overheen... De mijne kreeg ik van Lily en ik ben dolgelukkig met het vrolijke wollen wonder.

 

De mode is van die synthetische rekbare broekjes en ze geven je geen enkele warmte, bovendien zie je elke spatader

of bult op je lijf. 

 O of X benen zijn niet te verbergen en klots knieën al helemaal niet. 

Een jeans is al wat beter en als je daaronder een legging draagt is nog warmer. 

Fieke maakte indertijd gevoerde over/sloffen voor me waar ik  met schoen en orthese in kan. 

Voeten warm... alles warm en ze doen me denken aan het boek van de stam van de holebeer. Bekijk de foto goed en ze zijn gemakkelijk na te maken.

In de oertijd bonden mensen stukken vacht om hun voeten. Bewegen is het beste... maar als je dat niet meer goed kan, brengen bovenstaande ideetjes je misschien iets op... 

Goed gekleed kan de thermostaat wat lager. Ik denk nu over een over/wikkelrok om sneeuw mee te scheppen of zo...

 

Ikzelf heb voor overdag in huis de over/broek. Die is van dunne wol en zo rekbaar en wijd dat ik die over mijn kleding aan kan trekken. 

Zelfs tot onder mijn armen. Zoiets als die visserslaarzen met broek tot onder je armen maar dan van wol. 

Als ik bezig ben is een woonmantel maar lastig en bied de over/broek en de fleece trui daaronder uitkomst. Ik ontvang geen bezoek zonder afspraak en geen mens die het ziet...

 

De bodywarmer hangt aan de kapstok en schiet ik aan als ik groente wil oogsten of schoonmaken aan de tuintafel. 

Dat doe ik het liefste buiten... De schillen vliegen rond en dat deert niet. 

Met de bezem is alles zo bijeen geveegd. De temperatuur van binnen naar buiten verschilt niet veel, ik ben erop gekleed, en daardoor blijft mijn body warm... Misschien breng ik je op ideetjes?

 

Tip 2

Een vergietje pastinaken wil graag een huwelijk sluiten met een vergietje wortel. 

Met de riek worden de wortels uit de inkuil gehaald. Wat aardappels uit de schuur en enkele uien. 

Het regent dus het schillen van de groenten vind deze keer

binnenshuis plaats. 

Allemaal eigen oogst dus een zootje ongeregeld.

 

De dunschiller erover en de hele kleintjes schil ik niet en worden afgeschrobd. 

Wassen en uiteindelijk worden het allemaal ongeveer gelijke stukken. 

De uien in ringen en wat zout plus een beker water in de pan.

Opzetten, aan de kook brengen en op laag gas 20 minuut garen. Af en toe kijken of de pan niet droog kookt.

 

Als het goed is, is alles gaar als het vocht verdampt is. Teveel water? Nog even op kookpunt met de deksel van de pan. Te weinig water? Ietsje erbij tijdens het koken.

Maak de Leidsche stamppot af met een klontje boter vers gemalen nootmuskaat en de stamper erdoor... 

Voor mij is het zo genoeg...

Voor morgen bak ik misschien twee schijfjes gepaneerde knolselderij erbij...

 

Tip 3

Breng al wat kerstsfeer in huis en Gerda geeft hierbij wat voorbeelden vanuit haar kerst fantasie workshop. een platte grote schaal en wat glazen uit het goei glasservies laat je gewoon verdwijnen. Wat ouwe kerst meuk en voilà...

Bij de apotheek kan je kleine spuitjes kopen voor 25 cent per stuk. Ze zijn gemakkelijk vanuit een grote kitspuit te vullen en je lijmt een heel kerst plateau ermee aan elkaar en er gaat geen druppel kit verloren.

De spuitjes kan je steeds weer opnieuw gebruiken door ze uit elkaar genomen te laten drogen... Zie voorbeeld foto's. 

Mijn leventje deel een...

Buiten openingstijden wordt er hard gewerkt in het consuminderhuis. Hansi en Haythem voeren mijn ideetjes uit. 

Soms waren die van hen beter en wordt het op hun manier gedaan. De vrachtwagen werd geladen om morgen weer een oudere mevrouw blij te maken. 

We zien om naar de ongeziene medemens en achter gesloten voordeuren is veel ellende waar iedereen iets aan kan doen...Niet alleen wij! 

 

Geven geeft meestal meer plezier dan krijgen. De bovenstaande oudere mevrouw slaapt al meer dan een jaar op de bank terwijl ze wel een slaapkamer heeft, maar die is leeg. 

We brengen morgen twee eenpersoons box spring bedden die in elkaar gehaakt een tweepersoons bed vormen. 

We kregen de bedden van Stevens Woninginrichting Schinveld. 

De eigenaar neemt nog goed meubilair mee terug als hij nieuw spul brengt. Misschien wel waar men eens “iets
anders” wil. 

De mevrouw van de bank krijgt bij haar bed twee eenpersoons dekbedden, kussens overtrekken en hoeslakens. 

Een wereld van vrolijkheid en mevrouw mist ook een kamerkast die wij wel hebben staan.  Het raakte me dat mevrouw opmerkte dat haar kleinkind
nu bij haar kon blijven slapen... 

Wat een feest voor mevrouw en brengt zo’n bed van meneer Stevens zoveel geluk in de winter van het leven van een mevrouw... 

Ik zal een wollig bed matje erbij doen wat warm aanvoelt aan

oudere voetjes... en geniet ik nog heel lang van...  “hoe het zou zijn”... gevoel van mevrouw en haar kleinkind...

Wat was het weer bere gezellig vandaag in het consuminderhuis en ergens middenin de drukte sliep Qammar haar schoonheidsslaapje... 

Ze is een kind van God en van Fatima en Ahmed die nu werkt bij Arriva om zijn kinderen een goede toekomst te kunnen geven...

Mijn leventje...deel twee...

Hansi kwam uit de kast (maar niet echt) die hij zelf samen met Haythem had opgezet en de schuifdeuren in de rail had gezet. 

Het is heerlijk werken met mijn mannen in het stille consuminderhuis en de mannen schrokken zich kapot van de huiskat die soms blijft overnachten.

Opeens duikt ergens middenin de meubelruimte op een zacht stoeltje een beestje op met een wit vachtje...

In de gang staat voer en water en alle deuren binnenshuis staan open. 

Nee we gaan haar bij sluitingstijd niet zoeken want daar is geen beginnen aan. 

Diny kijkt in de vroege ochtend wel even of mevrouw kat in de gang staat met gekruiste pootjes om buiten haar behoefte te doen en naar haar woonadres te gaan...

Haar baasje zal denken dat ze nachtdienst had. 

Of ze daar gemist wordt weten we niet en ze is goed doorvoed dus heeft ergens een thuis... God weet waar. 

Ze is duidelijk geen straatkat zoals popje eens was...

 

Popje hebben we indertijd gered en laten steriliseren want daar ging iedereen overheen met alle gevolgen van dien.

Afgelopen weekend kregen we een foto van haar waarop ze meekijkt met haar pappa op de laptop. 

Ze heeft een woonplek als God in Frankrijk waar ze al meer dan een jaar woont en haar pappa en mamma (lieve mensen) en zusjes en broer beestjes zijn allen tezamen een warm nest. 

Oh ja  popje heet nu Mika... nu niet meer de hele zwerf kater wereld over haar heen valt... nadat ze net is bevallen. Zoveel geluk kan een poes hebben... Van het redlight district naar huiselijk geluk...

 

Annemiek