Beste mensen,
Bloemen zijn langs elke weg te
vinden
maar niet iedereen weet er een krans van
te vlechten...
die een leven lang meegaat...
Annemiek.
Mijmering 41 2021.
Tip.
Na zoveel regen is het gemakkelijk onkruid tussen tegels
of klinkertjes weg te halen.
Daarna direct
zout of wegenzout strooien en je hebt tot in de herfst geen onkruid meer op je
stoepje...
De omlijsting van rotsblokjes rondom mijn wilde tuin is
als een lijst rondom een bont schilderijtje.
Aan al die bonte pracht doe ik niet
meer dan alleen genieten en af en toe een woekeraar indammen als ik niet wil dat
hij
over het kleine buurmanneke heen groeit.
over het kleine buurmanneke heen groeit.
Als ik het “lijstje” van mijn tuin
vrij van planten houdt lijkt de tuin verzorgt.... Kijk maar op de
foto...
Tip 2
Tussen de blommen in de wilde tuin staat rabarber waar
enkele dikke stengels van werden uitgedraaid.
Kruimeltaart met rabarbervulling
oftewel crumble....De rabarber werd van blad ontdaan en de stengels gewassen in
het teiltje.
Met een huishoudschaar de stengels in stukjes knippen is
gemakkelijker dan snijden.
De rabarber werd kort nagespoeld in het vergietje en
ging in de pan... zonder water. Op kookpunt brengen en op laag gas smoren.
Af en
toe controleren of de zaak niet aanbrand. Met de houten lepel erdoor is
genoeg... de nodige suiker erbij en proeven of het je smaak is. Zoet/zuur is
heerlijk bij het zandtaartdeeg.
Crumble deeg.
ingrediënten:
150 gram boter of margarine
(Ik had nog rietsuiker)
theelepeltje bakpoeder
300 gram bloem
snuf zout
scheutje melk.
Werkwijze.
Beetje kneden met je vingers en proberen
kruimels te krijgen. Nog wat bloem erbij misschien?
Lukt dit niet en krijg je
een bal? Met de twee messen het deeg tot kruimels snijden en met wat bloem met
losse hand erdoor rommelen...
Te moeilijk allemaal? Mix de boter suiker en zout door
elkaar met de mixer. Voeg een scheut melk toe en de bloem... hoe langer je mixt
hoe dikker de kruimels worden....
De helft van de kruimels heb ik onderin een ingevette
vuurvaste schaal gelegd en een beetje plat gedrukt.
De rabarber erover heen en
de rest van de kruimels bovenop. In de oven op 180 graden tot de kruimels
lichtbruin en gaar
zijn... Je eet je vingers erbij op..... Je kan de crumble een week bewaren... maar dat red je niet!
zijn... Je eet je vingers erbij op..... Je kan de crumble een week bewaren... maar dat red je niet!
Tip 3
Hete ovenplaten die wel eens schoon mogen kan je met een
oude afwasborstel dik insmeren met PURE SUNSODA.
Je ziet het ingebakken spul
sissend loslaten van de hete plaat. Met een vaatdoek de troep afnemen en opnieuw
dik
insmeren met SUNSODA. Leg op de stukken die niet loslieten een flink natte doek en laat maar weken. Doe maar een dutje of zo...
insmeren met SUNSODA. Leg op de stukken die niet loslieten een flink natte doek en laat maar weken. Doe maar een dutje of zo...
Wat daarna niet loskwam
gaat nooit meer eraf... De plaat is naar behoren schoon en helemaal
goed...
Als ik me buk val ik voorover en het looprek voorkomt dat.
Een geweldige hulp op het hofje en in de tuin.
De tuin is een plaatje en
eindelijk komen de worteltjes op en de raapjes... en de aardappels in rijen.
Alles loopt vier tot zes weken achter maar maakt vanaf het weekend een
inhaalslag. In losse grond groeit alles sneller
maar de zware klei houdt de plantjes vast. Hordes slakken en de kou trok op en zie... de natuur overleeft en de bevroren bonenplanten krijgen nieuwe blaadjes.
maar de zware klei houdt de plantjes vast. Hordes slakken en de kou trok op en zie... de natuur overleeft en de bevroren bonenplanten krijgen nieuwe blaadjes.
De erwtenplanten zijn
halverwege het klimrek en bloeien. Wat achterbleef is nog niet verloren en we
wachten nog een week met bij zaaien... Song en ikke...
Een aan een meisje van 18 die een studio kreeg en een
tijdje door een mevrouw is opgevangen.
Coutchsurfing noemen we dat. Weggelopen
uit een beroerd gezin en weer op weg geholpen door de oudere mevrouw. Van ons
een inboedeltje en kan ze weer verder met een studiebeurs. De mevrouw kijkt nog
wel een tijdje mee zodat
het kind niet in zeven sloten tegelijk loopt. Dat noemen ze betrokkenheid met de medemens...
het kind niet in zeven sloten tegelijk loopt. Dat noemen ze betrokkenheid met de medemens...
De tweede inboedel ging naar een meneer die de
breeveertien opging.
Oud ziek gehandicapt en ook hij en zijn vrouw hebben ooit
eens van elkaar gehouden. De koek was op dat was duidelijk.
Meneer zal wel
lastig zijn geworden door de pijn en de onmacht. Mevrouw trok het niet meer en
er zullen wel harde woorden zijn gevallen.
De spanning was te snijden.... Er was
een zoon die ertussen door laveerde en het besluit was gevallen te scheiden “als
goede vrienden.”
De schamele inboedel moest gedeeld en ze waren net nog een
beetje vaag “vrienden” zag ik. Hij wilde liever niets meenemen zag ik en bleef
in zijn wrakkig lijf alleen nog trots.
Wat een triestheid... Begin van de week
had ik met meneer een telefoongesprek en ik kon wel raden van welk soort meubels
hij hield... laat nu ons adresje in Schinveld nou net zo’n inboedeltje over
hebben... Toevallig he? Nou jaaaaaaa...
Een setje woonkamerkast bijpassende TV kast en
eetkamertafel. We hadden daar wel vier stoelen bij. Er kwam een echt leren
tweezitter bij en volgende week komt de driezitter nog.
We hadden nog lampen
dekbedden keukenspul linnengoed een droogrek een vriezertje en zag meneer nog
een rek voor aan de muur voor in zijn bergruimte.
Een salontafel werd nog
opgeduikeld en staat alles al in de vrachtwagen om bij dag en dauw gebracht te
worden... Ze moeten nodigt uit elkaar die twee...
Om de spanning te verdrijven heb ik beschreven hoe meneer
in de roomboter was gevallen en heb ik hem eens klopjes gegeven op zijn rug en mevrouw eens glimlachend aangekeken. Hij
was ontroerd en oh zo dankbaar zag ik.
Morgen zal ik nog stiekem een mooi
dekentje erbij duwen voor op de bank en wat lekkere kussentjes. Wat dingetjes
voor op tafel voor de gezelligheid en wat lekkertjes en zal hij weten dat we aan
hem dachten...
Met zoveel liefde van de medemens kan hij weer verder op weg naar zijn laatste
station waar hij in vrede zonder harde woorden leven kan in alle rust.
Zijn
(ex) vrouw rustig in haar bedoening dat niet gedeeld hoeft en zonder die verbitterde man... Het draadje
vriendschap is daardoor gebleven en vinden ze daarlangs te zijner tijd de weg wel weer naar elkaar...daar zijn we trots op... Het team en
ikke...
Annemiek